Treść pomorska

Kupując szczenię warto pamiętać, że utrzymanie szpica pomorskiego wymaga zarówno znacznych nakładów finansowych, jak i zrozumienia specyfiki tej rasy ozdobnej.

Trzymanie szpica w mieszkaniu

Wyznacz miejsce dla szczeniaka (najlepiej bliżej sypialni), ale z dala od chodzącego wiatru, kaloryferów, grzejników i systemów dzielonych. Ławki kuchennej nie można postawić w kuchni, na korytarzu ani w przejściach w mieszkaniu. Najpierw umieść pomarańczę w plastikowym pudełku lub koszu z niskimi bokami: przykryj spód dywanikiem lub średnio twardym materacem z wyjmowanymi poszewkami na poduszki.

Aby szczeniak szybko przyzwyczaił się do pudełka/koszyka, w którym będzie całkowicie bezpieczny, umieść tam zabawki i słodycze. Nie zabieraj szczeniaka do łóżka, zwłaszcza w nocy. Ten nawyk zajmie dużo czasu. Zanim szpic pomorski pojawi się w mieszkaniu, trzeba go zabezpieczyć. Lista wymaganych czynności:

• ukryj wszystkie przewody / kable, aby szczeniak nie mógł ich wypróbować na zębie;
• wyeliminować szczeliny między meblami a ścianami, w których pies może utknąć;
• sprawdź, jak bezpieczny jest Twój balkon dla szczeniaka i wyeliminuj wszystkie luki;
• upewnij się, że w zasięgu zwierzaka nie ma żadnych niestabilnych i traumatycznych (ciężkich lub delikatnych) przedmiotów;
• usuń z jego pola widzenia wszystkie małe przedmioty, którymi szczeniak może się zakrztusić;
• chemia gospodarcza, w tym środki owadobójcze i detergenty, powinny być poza zasięgiem;
• podnosić wyżej np. na antresoli resztki suchych mieszanek budowlanych, które szczenię może zatruć.

Zagrożenie niesie też rozłożone na podłodze skóry - zdarzało się, że Pomorzanie połknęli fragmenty futra i dostali skrętu. Innym źródłem niebezpieczeństwa jest kosz na śmieci. Zawsze powinien być zamknięty: były precedensy, kiedy psy były zatruwane odpadami pochodzącymi z domowych pojemników na śmieci.

Treść w prywatnym domu

Rezydencja pomorski w wiejskim domu / daczy niewiele różni się od mieszkania w mieszkaniu, z wyjątkiem tego, że do wewnętrznej przestrzeni życiowej dodaje się działkę domową z własnymi „pułapkami”. Wrodzona ciekawość i wigor pomarańczy, uzupełnione małością rasy, sprawią wiele problemów nieostrożnemu właścicielowi.

Pies wypuszczony na podwórko zacznie eksplorować teren i szybko znaleźć wszystkie jego słabe punkty, w tym dziury w ogrodzeniu, gruz i brud. Jeśli szpic igraszki bez twojego nadzoru, musisz być w 100% przekonany, że na miejscu nie ma resztek jedzenia, toksycznych proszków i płynów, a dziury w ogrodzeniu są bezpiecznie uszczelnione.

Ważny! Zwróć uwagę na podłogę w domu: zbyt śliską powierzchnię przykryj kocem lub matą. Ta zasada jest najbardziej istotna w okresie wzrostu pomarańczy, ponieważ śliska powłoka przeszkadza w prawidłowym uformowaniu tylnych kończyn.

Przy dużej powierzchni wiejskiego domu pies prawdopodobnie wybierze kilka punktów odpoczynku, które będą się zmieniać w zależności od nastroju i wydarzeń.

Optymalne warunki przetrzymywania

Rozpoczynając pomorskiego trzeba też wziąć pod uwagę, że dobrze znosi zimno, ale nie lubi przeciągów. Nie pozostawiaj rosnącej pomarańczy bez opieki, szczególnie na podwyższonych miejscach, takich jak fotele, sofy, komody i podnóżki. Zeskoczenie w młodym wieku może spowodować poważne obrażenia.

Spacer po Pomorzu

To jedna z najbardziej zabawnych i aktywnych ras. Pomarańczowy ma na celu nowe doświadczenia i komunikację, dlatego potrzebuje codziennych spacerów na świeżym powietrzu, gier i umiarkowanej aktywności fizycznej.

Powody regularnych spacerów na świeżym powietrzu:

• zwierzę łatwiej przystosowuje się do otaczającego go świata;
• uczy się załatwiać poza murami mieszkania;
• ruch ma pozytywny wpływ na metabolizm i krążenie krwi zwierzęcia.

Przed wyjściem na dwór oddaj szczeniakowi niezbędne szczepienia i poddaj się kwarantannie przez 2 tygodnie, aby nie martwić się możliwymi infekcjami.

To interesujące! Pamiętaj, że brak chodzenia (w połączeniu ze złym odżywianiem) bezpośrednio wpływa na zdrowie Pomorzan, zwłaszcza mężczyzn, ponieważ mają one skłonność do kamicy moczowej.

Dorosły pomeranian chodzi 2-3 razy dziennie, spędzając na nim co najmniej 2 godziny. Nastaw się na ciągły ruch, bo pies nie pozwoli Ci stać w miejscu.

Dieta, dieta

Szczenię karmione jest w regularnych odstępach czasu, w stałym miejscu i z dedykowanego pojemnika, zmieniając z 5 posiłków dziennie (w wieku 2 miesięcy) na 2 posiłki w wieku 8 miesięcy.

Przykładowy Dieta Pomorska po 2-3 miesiącach:

• 1 posiłek - gotowana ryba z ryżem / kaszą gryczaną, warzywami, ziołami i olejem roślinnym;
• 2 - niskotłuszczowy twarożek lub kefir;
• 3 - gotowany drób, na przykład pierś bez skóry;
• 4 - warzywa (tarta marchewka / jabłko z h. ja. olej roślinny);
• 5 karmienia (przed snem) - surowa wołowina (posiekana i parzona) z gulaszem warzywnym.

Zarówno małej, jak i dorosłej pomarańczy nie należy podawać kawałków ze stołu, w tym słodyczy, kiełbasek i kiełbasek, ciastek, wędlin i marynat. Tłusta jagnięcina/wieprzowina, a także kości długie z królika i drobiu są wyłączone z diety. Po 7 miesiącach pomorskie przechodzi na pełnowartościową dietę, składającą się z:

• świeże mięso (z wyjątkiem wieprzowiny) i podroby;
• ryby morskie (gotowane i bez kości);
• zboża na bazie ryżu, płatków owsianych i gryki (około 10% dziennej diety);
• indyk i kurczak (bez skóry);
• fermentowane produkty mleczne - twarożek nie jest grubszy niż 9% i kefir;
• warzywa - marchew, owoce (dojrzałe i suche);
• dowolny olej roślinny.

Nie rozpieszczaj ani nie przekarmiaj pomarańczy, bo przytyje. Odmawiając jedzenia, nie zastępuj go czymś smaczniejszym, tylko poczekaj, aż pies zgłodnieje.

Edukacja i trening

Pomorzan mimo śmiesznych rozmiarów jest bardzo ambitny i uparty, więc przyzwyczajanie się do dobrych manier zaczyna się od wczesnego dzieciństwa.

Ważny! Tendencja do dominacji (w domu i na ulicy) jest bardziej typowa dla samców i to oni muszą od razu pokazać, kto jest w twojej rodzinnej „stadzie” samca alfa.

Pierwszą rzeczą, której powinieneś nauczyć swojego zwierzaka, jest rozpoznawanie jego imienia. Musi na to odpowiedzieć przed twoim pierwszym wspólnym spacerem. Poprawienie pseudonimu jest najłatwiejsze podczas karmienia. Przez sześć miesięcy Pomorzanin może wykonać szereg podstawowych poleceń, m.in.:

• „Dla mnie” i „Miejsce”;
• „W pobliżu” - do chodzenia w zatłoczonych miejscach;
• „Fu” - przegapić wszystko, co jest okropne na ulicy;
• „Siad” jest uważane za polecenie przejściowe;
• „Aport” to polecenie gry, które każdy Pomorzan musi opanować.

Każde jednoznaczne działanie zwierzaka jest zachęcane pochwałami, głaskaniem i smakołykami. Nawiasem mówiąc, Pomorskie często uczy się tylko podobać swojemu właścicielowi. Treningi powinny być systematyczne, bez długich przerw między nimi, w przeciwnym razie pies zapomni o całym przebytym materiale.

Pielęgnacja i higiena

Gdy szczeniaka nie ma poza domem, przyucz go do kuwety za pomocą chłonnych chusteczek lub gazety. Proces uczenia się będzie krótkotrwały, jeśli po przebudzeniu i każdym karmieniu zabierasz zwierzaka do toalety. Kałuża w niewłaściwym miejscu nie jest powodem do przeklinania.

Udawaj, że jej nie zauważasz i dalej noś szczeniaka do kuwety, chwaląc po udanym opróżnieniu. Największym problemem będzie drukowana pomarańczowa wełna. Czesać go codziennie, aby uniknąć plątania się i latania po mieszkaniu psiej sierści.

Do pielęgnacji płaszcza będziesz potrzebować

• duży miękki płaszcz;
• metalowe grzebienie (z rzadkimi i częstymi zębami);
• nożyczki do przerzedzania (jednostronne);
• tępo zakończone nożyczki (obcinają włoski na uszach, łapach i okolicach odbytu).

Dla łatwiejszego rozczesywania, które zawsze zaczyna się od skóry głowy, sierść (rozszczepioną na pasma) spryskaj matą w sprayu lub wodą.

Ważny! Do prania używaj waty i szamponów dla ras długowłosych. Pomorzanki lepiej wysuszyć suszarką: mają zbyt grubą, długo schnącą sierść. Jeśli odmówisz skorzystania z suszarki do włosów, pies może się przeziębić, a jego sierść się plącze.

Powierz groomerowi pielęgnację psa wystawowego - są niuanse znane tylko profesjonalistom. Jeśli pies nie ściera pazurów naturalnie, przytnij je sam, pamiętając o piłowaniu. Uszy czyścić wacikiem z wywaru z rumianku, oczy - przegotowaną wodą. Kamień nazębny usuwa się co trzy miesiące, a zęby myje się pastą zwierzęcą.

Szczepienie na szpic

Kupując pomorskie otrzymujesz od hodowcy pakiet dokumentów, w tym paszport weterynaryjny z wykazem wykonanych szczepień. Z reguły pierwsze kompleksowe szczepienie dla pomorzan podaje się w wieku 2 miesięcy, powtórne szczepienie w wieku 3 miesięcy, a także szczepienie w wieku 6-7 miesięcy (po zmianie zębów). Dorosłe zwierzęta po 12 miesiącach są szczepione corocznie. Szczepienia rutynowe mają na celu ochronę przed chorobami zakaźnymi, takimi jak:

• zapalenie wątroby;
• koronawirus;
• leptospiroza;
• plaga;
• nieżyt żołądka i jelit;
• adenowirus.

Przed każdym szczepieniem wymagane jest odrobaczanie. Ale decyzję o szczepieniu zawsze podejmuje lekarz, biorąc pod uwagę stan zdrowia psa.

Stosunek Szpica do dzieci

Na tle większości ras szpic pomorski wygląda jak śmieszna pluszowa zabawka, którą chce się ściskać bez końca. Dlatego niektórzy rodzice uważają, że pomarańcza będzie idealnym przyjacielem ich dziecka, ale jest to fałszywy wniosek. Poważny hodowca nigdy nie poleci pomorskiego rodzinom z małymi dziećmi.

Oczywiście szczeniak będzie chętnie bawił się z maluchami, ale obie strony nie zdają sobie sprawy z niebezpieczeństw, jakie niesie ze sobą tak bliski kontakt. Jeśli weźmiesz szczeniaka w ramiona, spróbuje się z nich przekręcić i wyskoczyć, a dziecko najprawdopodobniej go nie utrzyma. Istnieją dwa możliwe scenariusze, ale oba z niekorzystnym wynikiem dla psa. Albo upada na podłogę, albo doznaje niezwykle bolesnych wrażeń w ciasnych ramionach dzieci.

To interesujące! Szpice, jak wszystkie psy, nie potrafią prawidłowo spaść z wysokości, a szczenięta są w grupie wysokiego ryzyka. Są zauważalnie ranne po prostu przez wyślizgnięcie się z rąk dziecka lub zeskoczenie z kanapy.

Niestety nie wszyscy rodzice są w stanie kontrolować jednocześnie kilku głupców (swoich i szpica) od razu przerywając niebezpieczną zabawę. Często to właśnie w rodzinach, w których dorastają dzieci, Pomorzanie czują się szczególnie niekomfortowo, co przekłada się na nerwice: psy stają się nie tylko drażliwe, ale i złośliwe. Lepiej przecież brać pomorskiego, gdy dziecko wejdzie w świadomy wiek, co pozwala mu zmierzyć siłę i jej konsekwencje dla organizmu psa.

Koszt utrzymania szpica

Wydatki są podzielone na jednorazowe, regularne i okresowe, ale dość trudno jest obliczyć całkowitą kwotę utrzymania - zależy to od wielu czynników, m.in. regionu, sklepu (w którym kupisz akcesoria), zdrowia, a nawet roszczenia wystawowe psa. Jednorazowe koszty obejmują zakup przyborów, zabawek i amunicji.

Kup kosz natychmiast szerszy (na wzrost) - daj 600-1000 rubli, 5 sztuk zabawek kosztuje 500 rubli, kubki na jedzenie / wodę - od 500 do 1500 rubli. Pudełko kosztuje ok 1,5 tys. rubli, skórzana obroża - 200 rubli plus smycz do ruletki (7-metrowa kosztuje około 300 rubli). Muszę kupić kilka grzebieni (to kolejne 500 rubli), środek antystatyczny (350 rubli) i obcinacz do paznokci za 250 rubli.

Ważny! Stałym wydatkiem są pasty do zębów (około 250 rubli ze szczoteczką) i szampony. Będziesz musiał myć pomarańczę raz w miesiącu. Jeśli masz fryzurę w salonie, przygotuj około 1,8-2 tys. ruble. Kombinezon z deszczu kosztuje od 700 do 1500 rubli (można uszyć w domu).

Koszty paszy miesięcznie - od 700 do 1000 rubli. Przy gotowej diecie witaminy nie są potrzebne. Idź na kursy posłuszeństwa dla ras ozdobnych - zapłać 500 rubli za lekcję. Jednorazowa, ale kosztowna impreza (do 5 tys. rubli) - sterylizacja/kastracja, następnie szczepienia i wizyty u lekarza (w razie potrzeby). Opłata za wstęp/leki zależy od miasta i często jest dość pokaźna (1-2 tys. rubli).

Jeśli Twój szpic uczestniczy w wystawach - jest to dodatkowy środek, który pójdzie na opłaty rejestracyjne, usługi groomera, transport na miejsce i nie tylko. Generalnie, jak zapewniają właściciele szpica pomorskiego, największe środki są potrzebne na wstępne ułożenie psiego życia, później trzeba będzie przede wszystkim kupić karmę, zabawki i szampony (rzadko).

Film o zawartości Pomorskiej