Robak (cecilia): tajemniczy płaz

Te nieprzyjemnie wyglądające zwierzęta są bardzo podobne do robaków, chociaż nie mają z nimi więzi rodzinnych. Ze względu na swój wygląd otrzymali swoją nazwę - robak. Robaki płazów lub cecilia (łac. Caeciliidae) to grupa beznogich, wężowatych płazów, które żyją głównie w ziemi, a niektóre gatunki pod wodą.

ogólny opis

Obecnie istnieje około 200 gatunków beznogów, ale większość ludzi nigdy ich nie spotkała, ponieważ osobniki te zwykle żyją w ziemi, zakopując się głęboko w luźnej glebie i ściółce ze spiczastą głową i opływowym ciałem.

Te zwierzęta nie mają kończyn, co sprawia, że ​​ich małe gatunki przypominają robaki, a większe (do 1,5 m długości) przypominają węże. Mniejsze gatunki mają mniej niż 10 cm długości, a największy gigantyczny robak z Kolumbii, Caecilia thompsoni, dorasta do półtora metra. Jego naturalne siedliska to subtropikalne lub tropikalne wilgotne lasy lub lasy górskie, plantacje i ogrody wiejskie.

Jama ustna tych zwierząt jest wypełniona dziesiątkami igiełkowatych zębów. Robaki zwykle zjadają bezkręgowce glebowe, takie jak robaki i termity, ale niektóre gatunki mogą również jeść małe węże, żaby i jaszczurki. Bez względu na rodzaj pokarmu połykany jest w całości.

Robaki mają super-mięśniowe szczęki z dwoma zestawami mięśni do zamykania ust. Tym różnią się od większości innych zwierząt.

Te stworzenia mają gładką i zwykle ciemną skórę, ale niektóre gatunki są kolorowe. W zależności od rodzaju mogą to być:

• szary;
• brązowy;
• czarny;
• fioletowy;
• Zielony;
• niebieski;
• pomarańczowy lub żółty.

Te żywe kolory mogą być ostrzeżeniem dla drapieżników, ponieważ niektóre gatunki mają gruczoły jadowe.

Wewnątrz skóry znajdują się łuski kalcytowe. Skóra ma również liczne pierścieniowe fałdy, które częściowo otaczają ciało, nadając mu segmentowy i przypominający robaki wygląd. Podobnie jak inne płazy, skóra zawiera gruczoły, które wydzielają toksynę w celu odstraszenia drapieżników.

Anatomia dżdżownicy jest w pełni dostosowana do ryjącego trybu życia. Mają solidną, spiczastą czaszkę, która będzie taranować ziemię lub brud. Większość kości czaszki jest spleciona ze sobą, a usta są zagłębione pod głową. Mięśnie ciała przystosowane są do poruszania się po podłożu, szkielet i mięśnie wewnętrzne działają jak tłok, który popycha robaka do przodu.

Ponieważ Cecilia spędza większość czasu pod ziemią, ich oczy stały się małe i pokryte skórą. Doprowadziło to do błędnego przekonania, że ​​płazy są ślepe, ale nie jest to do końca prawdą, ponieważ robaki widzą, chociaż ich widzenie jest ograniczone zwykłą percepcją światła.

Wszystkie robaki mają parę wyrostków znajdujących się między oczami a nozdrzami. Są one prawdopodobnie używane do drugiej zdolności węchowej oprócz normalnego węchu przez nos. Ucho środkowe składa się tylko z owalnego okienka, które przenosi wibracje do ucha wewnętrznego, tak jak u niektórych gadów.

Z wyjątkiem jednego gatunku - Atretochoana eiselti - wszystkie robaki mają płuca, ale także wykorzystują skórę do wchłaniania tlenu. Często lewe płuco jest znacznie mniejsze niż prawe, dostosowane do kształtu ciała, co występuje również u węży.

W tym filmie dowiesz się więcej o robakach:

Siedlisko

Dżdżownice żyją na obszarach o luźnej, wilgotnej, bogatej w organicznie glebie i ściółce liści. Niektóre osobniki często znajdują się pod kamieniami i gałęziami, inne - w pobliżu strumieni i na brzegach rzek.

Robaki występują w wilgotnych regionach tropikalnych:

• Azja Południowo-Wschodnia;
• Indie;
• Bangladesz;
• Nepal;
• Sri Lanka;
• Afryka Wschodnia i Zachodnia;
• Seszele i Ocean Indyjski;
• Ameryka Środkowa oraz Północna i Wschodnia Ameryka Południowa.

Niektóre gatunki występują również w południowych Chinach i północnym Wietnamie. W Azji Południowo-Wschodniej można je spotkać na Jawie, Borneo, południowych Filipinach, ale zasięg nie przekracza Linii Wallace`a i nie występuje w Australii ani na pobliskich wyspach.

https: // youtube.com / zegarek?v = hO3eOBUp6MQ

Ewolucja i styl życia

Słowo caecilian pochodzi od łacińskiego caecus, co oznacza „ślepy”. Tak nazywał się pierwszy gatunek robaków opisany przez Carla Linneusza, który określił je jako Caecilia tentaculata. Najnowsza klasyfikacja z 2011 r. podzieliła beznogi na 9 rodzin zawierających blisko 200 gatunków.

Niewiele wiadomo o historii ewolucji robaków, które pozostawiły niewiele skamieniałości. Najstarsza skamielina pochodzi z okresu jurajskiego. Ten prymitywny rodzaj Eocaecilia miał małe kończyny i dobrze rozwinięte oczy. W swoim opisie skamieniałego płaziaka herobatrachus naukowcy zasugerowali, że robaki powstały z drobnych grup kręgów przodka czworonoga, co oznacza, że ​​mogą być bardziej spokrewnione z owodnikami niż z żabami i salamandry.

https: // youtube.com / zegarek?v = ETFPjXFq1sk

Zachowanie i reprodukcja

Niewiele jest informacji na temat zachowania cecylii lądowych ze względu na ich skrytą aktywność w glebie. Wiadomo, że niektóre gatunki wynurzają się z głębokiej gleby lub ściółki po liściach o zmierzchu lub świcie, często podczas lekkiego deszczu. Cecilia większość czasu spędza w swoich norach, ale także zdolny do ruchu. Niewiele też wiadomo na temat robaków wodnych, ponieważ zwykle żyją w wolno płynących rzekach i strumieniach, w których znajduje się dużo materiału organicznego, co utrudnia obserwację.

Cecilia to jedyne płazy, które stosują inseminację wewnętrzną. Męskie caecilia mają długi rurkowaty organ zwany fallodeum, który jest umieszczony w kloace samicy. Około 25% gatunków beznogów jest jajorodnych, pozostałe 75% są żyworodne. Płód żywi się komórkami wyścielającymi jajowod wewnątrz samicy, gryząc je specjalnymi zębami do skrobania.

Robak spożywczy

Dieta cecylii jest wciąż słabo poznana. Uważa się, że dorosłe osobniki żywią się głównie owadami i innymi bezkręgowcami występującymi w środowisku danego gatunku. Ale zawartość żołądka 14 okazów olbrzymiego robaka składała się głównie z niezidentyfikowanego materiału organicznego i szczątków roślinnych. Znalezione możliwe do zidentyfikowania szczątki okazały się głowami termitów.

Robaki czekają na zdobycz, przebywając w norach lub na powierzchni podłoża. Rzucają się na zdobycz, chwytając ją silnymi szczękami i stopniowo połykają. Ich dieta obejmuje:

• dżdżownice;
• termity;
• małe bezkręgowce;
• małe jaszczurki węże i gryzonie.

Cecilia - tajemnicze stworzenia, jeszcze nie do końca poznane. Ale to, co już o nich wiadomo, po raz kolejny przekonuje wszystkich o niezwykłości tych stworzeń.