Opieka nad żółwiem błotnym w domu

Nawet w najdawniejszych czasach ludzkość próbowała oswoić dzikie zwierzęta, utrzymując je przy sobie jako swoich najbardziej lojalnych i oddanych przyjaciół. Wszystko płynie, wszystko się zmienia, ale nie ten nawyk. Jedyna różnica polega na tym, że wcześniej zwyczajowo kupowano koty, psy i papugi, a teraz bardziej egzotyczne zwierzęta - szynszyle, traszki, a nawet żółwia błotnego.

Europejski żółw błotny

Pomimo egzotycznego wyglądu tego słodkowodnego gada trudno nazwać rzadkim, ponieważ jego zasięg rozciąga się od Pirenejów po środek kontynentu euroazjatyckiego, wpływając na lasy i strefy leśno-stepowe, głównie w jego południowej części. Ulubionym siedliskiem żółwia europejskiego są naturalne zbiorniki wodne, których wody są podatne na stagnację, ponieważ gwałtowne strumienie i silne prądy mają przerażający wpływ na to zwierzę.

Żółw rzeczny zawsze woli wodę od lądu, dlatego rzadko opuszcza swoje stałe siedlisko na imponującą odległość (zazwyczaj mówimy o zasięgu od 500 metrów do 7 kilometrów). Spędzając większość czasu w wodzie, gady te co dwadzieścia minut próbują wypłynąć na powierzchnię, by zaczerpnąć świeżego powietrza, ale zdarzały się sytuacje, kiedy spędzały do ​​dwóch dni z rzędu, co samo w sobie jest wyjątkowe. I ten moment muszą wziąć pod uwagę potencjalni hodowcy, którzy marzą o trzymaniu takiego zwierzaka w domu.

https: // youtube.com / zegarek?v = 5KM1G0OB8tA

Cechy fizyczne i styl życia

Niepozorne żółwie o ciemnej zaokrąglonej skorupie i bardzo długim ogonie, który często zajmuje jedną trzecią całego ciała zwierzęcia, nie mogą pochwalić się dużymi rozmiarami. Tak więc długość pancerza, czyli grzbietowej tarczy skorupy żółwia, u tego zwierzęcia rzadko przekracza znak 25 centymetrów przy maksymalnej wadze około półtora kilograma. Oznacza to, że mówimy o raczej „kompaktowym” zwierzęciu do trzymania w domu.

Ale mimo tak małych rozmiarów, żółw rzeczny może pochwalić się dość mocnymi nogami z bardzo wytrwałymi pazurami, którymi dosłownie rozrywa gęstą roślinność rzeczną i bagienną w poszukiwaniu pożywienia. Żółwie muszą używać wytrenowanych kończyn, nawet jeśli nagle zauważą potencjalne zagrożenie. Tak więc, ledwo zauważając osobę lub większe zwierzę, te dzieci niemal natychmiast wpadają do wody, zręcznie chowając się w glonach lub nawet zakopując się w mule rzecznym.

Wbrew powszechnemu przekonaniu żółwie rzeczne nie są nocne, lecz dobowe, podczas gdy ich najwyższy szczyt aktywności przypada właśnie nad ranem, kiedy przyroda dopiero zaczyna się budzić. Jeśli chodzi o noc, o tej porze zwierzęta wolą nurkować na dno zbiornika i spać tam do rana, tylko sporadycznie wynurzają się na powierzchnię w celu uzupełnienia zapasów tlenu.

Jednak nadal nie można nazwać tego żółwia całkowicie wodnym, ponieważ uwielbia wygrzewać się na słońcu i jest bardziej zwinny niż jego krewni lądowi, a jednocześnie nie jest bardzo szybki. Co zaskakujące, pomimo swojego siedliska w regionach o raczej umiarkowanym klimacie, te cudowne żółwie potrafią dość długo zimować, leżąc na dnie zbiorników. Czasem okres zawieszenia animacji trwa od późnej jesieni do połowy wiosny i dopiero w maju zwierzęta zaczynają wypełzać na powierzchnię.

Zawartość domu

Myśląc o tym, jak utrzymać żółwia błotnego w domu, początkujący hodowca powinien zapoznać się z listą niezbędnych przedmiotów, które pomogą nawet w zwykłym mieszkaniu odtworzyć atmosferę jak najbardziej zbliżoną do naturalnej. Z reguły mówimy o następującym sprzęcie:

1. Aquaterrarium, którego objętość wyniesie co najmniej 150-200 litrów, ponieważ to właśnie ten obszar jest niezbędny do najwygodniejszego zakwaterowania jednego lub dwóch zwierząt. Najlepiej użyć konstrukcji, w której zapewniony będzie równy stosunek wody i ziemi (dopuszcza się stosunek 2 do 1), a jako te ostatnie zaleca się stosowanie kamieni rzecznych i małych, domowych wysp z nich. Alternatywnie można wyposażyć akwaterrarium w wygodną drewnianą półkę, na której żółwie mogą wygrzewać się pod lampą.

   

2. Pomimo tego, że dla żółwia błotnego trzymanie w domu wymaga przestrzegania zupełnie innego reżimu temperaturowego niż w przypadku gadów tropikalnych, hodowca nadal musi wyposażyć akwaterrarium w ogrzewanie. Do tych celów nadaje się zarówno zwykła żarówka, jak i żarówka z promieniowaniem ultrafioletowym w umiarkowanych dawkach. Zalecana temperatura powietrza waha się od 28 do 32 stopni Celsjusza, natomiast woda nie powinna nagrzewać się powyżej 18-25 stopni.
3. Pomieszczenia dla żółwi powinny być wyposażone w niezawodne zabezpieczenie przed ich ucieczką w postaci wentylowanej osłony. Dobra wentylacja zapobiegnie rozwojowi grzybów w warunkach prawie stuprocentowej wilgotności, a wraz z nią - i chorobotwórczych bakterii.
4. Rośliny w szklanym domku dla żółwi powinny być sadzone tylko wtedy, gdy znajdują się w nim tylko młode przyrosty, ponieważ dorośli mają zwyczaj bardzo szybko je niszczyć.

Zanim zdobędziesz to zabawne zwierzę, musisz dowiedzieć się, co żółw błotny je w domu. Eksperci w pierwszej kolejności spieszą się z rozwianiem mitu, że ten zwierzak jest roślinożercą, ponieważ żółwie rzeczne wcale nie są tak nieszkodliwe, jak mogłoby się początkowo wydawać. A gady mięsożerne jedzą następujące pokarmy:

• Pokarm białkowy, mimo że w tej grupie jest ogromna ilość składników mięsnych i rybnych. Mięso i ryby, podroby, owoce morza, robaki i ślimaki, małe żaby, myszy, węże itp. Niektórzy hodowcy celowo umieszczają małe ryby w wodzie akwaterrarium gupik, pozwalając tym samym żółwiom na polowanie na nie tak, jakby wciąż znajdowały się w swoim naturalnym środowisku.

  

• Pokarm roślinny. Do tej grupy należą najczęściej wszelkiego rodzaju bagna, glony i błoto, o które w warunkach życia w metropolii nie jest tak łatwo.
• Sztuczna karma, której główną zaletą jest równowaga, a także obecność wszystkich niezbędnych witamin, minerałów i przydatnych pierwiastków.

Należy zauważyć, że początkowo karmienie udomowionych żółwi wcale nie jest łatwe, ponieważ w trakcie jedzenia często wykazują niekontrolowaną agresję i dążenie do gryzienia laktacji. Z biegiem czasu to zachowanie zwierzaków można skorygować i często już od trzeciego miesiąca życia potrafią karmić nawet z ręki, ale jeśli tak się nie stanie, to lepiej użyć zwykłej pęsety, podając z niej żółwiom pokarm .

Reprodukcja i możliwe trudności

Niedoświadczeni hodowcy nie powinni kupować kilku zwierząt na raz, ponieważ żółwie bagienne mają zwyczaj atakowania się nawzajem. I często można zaobserwować obraz, jak jeden zwierzak obgryza ogon drugiemu i odwrotnie, w wyniku czego na bardzo długo trzeba zapomnieć o spokojnym, spokojnym życiu w akwaterrarium. Niemniej jednak rozmnażanie tych gadów w niewoli jest całkiem możliwe, jeśli znasz i potrafisz zastosować w praktyce kilka prostych zasad.

Uzyskanie potomstwa

Aby żółwie nie tylko się zaprzyjaźniły, ale także zgodziły na zawarcie związku małżeńskiego, konieczne jest ich przygotowanie z maksymalnym stopniem odpowiedzialności. Zwykle procedura krycia żółwi błotnych w niewoli obejmuje następującą procedurę:

1. Zwierzęta są stopniowo wprowadzane w stan zawieszenia animowania, dla którego konieczne jest stopniowe obniżanie temperatury w akwaterrarium (do 10 stopni) w ciągu miesiąca i zmniejszanie całkowitej liczby godzin sztucznego oświetlenia.
2. Aby zwierzęta całkowicie oczyściły przewód pokarmowy, przestają je karmić, po czym nie mają innego wyjścia, jak hibernować przez łącznie dwa miesiące.

   

3. Zaleca się usuwanie żółwi z zawieszonej animacji tak płynnie, jak przygotowanie ich do tego. W tym celu stopniowo wzrasta ilość pożywienia, temperatura w akwaterrarium i długość dnia.
4. Przed dodaniem drugiego żółwia oba zwierzęta przechodzą na dietę suplementowaną o wysokiej zawartości witamin i minerałów.
5. Przesadzanie i stymulacja zwierząt odbywa się poprzez podwyższenie temperatury wody do maksymalnie 25 stopni.
6. Jeśli doszło do krycia, należy spodziewać się lęgu nie wcześniej niż 2 miesiące później (zwykle samica zaczyna składać jaja w wieku 50-65 dni, po wcześniejszym przygotowaniu specjalnej depresji z alg i piasku rzecznego o wysokim poziomie wilgotności).
7. Aby potomstwo mogło się urodzić, jaja należy wyjąć z kuwety akwaterrarium utworzonego przez żółwia i umieścić w inkubatorze, gdzie muszą być trzymane w temperaturze od 27 do 29 stopni Celsjusza.

Oczywiście do krycia i uzyskania zdrowego potomstwa, które nie ma żadnych problemów i odchyleń, nadają się oczywiście tylko osobniki dojrzałe płciowo. Opieka nad młodymi żółwiami jest nieco trudniejsza, co jest szczególnie widoczne przy przygotowywaniu ich codziennej diety. Więc, zwyczajowo karmi się młode zwierzęta codziennie, podczas gdy dorosłym zwierzętom podaje się pokarm nie częściej niż raz na trzy dni. Warto zauważyć, że żółwie są nie tylko wybredne, ale i chciwe na pokarm, więc bardzo łatwo je przekarmić. Ten punkt muszą również wziąć pod uwagę początkujący hodowcy, aby uniknąć poważnych konsekwencji.

Częste problemy

Żółwie rzeczne chorują znacznie częściej w niewoli niż w środowisku naturalnym, a głównym powodem tej nieprzyjemnej cechy jest niewłaściwa pielęgnacja. Co do głównych przyczyn złego stanu zdrowia podopiecznych pancernych, wtedy najczęściej tkwią w następujących błędach właściciela:

• Słaba filtracja wody i rzadkie podmiany wody. Nawet dobra wentylacja nie pomoże w oczyszczeniu wody, która z czasem nieuchronnie zaczyna kwitnąć. Sytuację pogorszy obecność w wodzie gupików i innych małych ryb, które są sprowadzane na polowanie na żółwie. Aby temu zapobiec, zaleca się wymianę wody, gdy się zabrudzi.
• Brak witaminy D3, a co za tym idzie problemy z wchłanianiem wapnia. Zwiększona moc tu nie pomoże, ale zainstalowanie lampy z promieniowaniem ultrafioletowym bardzo korzystnie wpłynie na sytuację.

  

• Letarg, zmniejszona aktywność. Z reguły takie zmiany są spowodowane nieprawidłowymi warunkami temperaturowymi. Ponadto pewną rolę może odgrywać niedobór witamin, który można uzupełnić zbilansowaną suchą karmą i specjalnymi kompleksami witaminowymi.

Pomimo tego, że żółwie rzeczne są ostatecznymi nosicielami wielu groźnych pasożytów, w niewoli mogą żyć 20-30 lat, a to daleko od limitu. Tak więc mieszkaniec jednego z ogrodów botanicznych we Francji, który zmarł w wieku 120 lat, stał się absolutnym rekordzistą średniej długości życia.

Co zaskakujące, stosunek ludzkości do tego ciekawego zwierzęcia w różnych czasach był niezwykle niejednoznaczny i jeśli w średniowieczu chętnie wpuszczali żółwia błotnego do zupy, teraz stawia się mu pomniki, a łotewskie miasto Daugavpils można przytoczyć jako ilustrujący przykład.