Największy alabai

Alabai to jedna z najstarszych ras psów, której osobniki od dawna żyją na terytorium Azji Środkowej. Dość powszechnie uważa się, że Alabai to rasa hodowlana - owczarek niemiecki środkowoazjatycki.

Jednak w historii można znaleźć liczne dowody na istnienie masywnych psów stróżujących, których wygląd i cechy są zbieżne z opisem współczesnego Alabai. Swoją drogą gabaryty poszczególnych psów są naprawdę imponujące.

tak poza tym! Jeśli planujesz hodować Alabai, zadbaj o odpowiednią siłę woliery. Pamiętaj, że taki pies potrafi bez wysiłku przeskoczyć średniej wysokości płot, a także uwielbia podkopywać.

Rodowód, który budzi zaufanie

Spychacz posiadał niesamowitą wytrzymałość, ponieważ jego przodkowie byli zmuszeni brać udział w licznych bitwach z drapieżnikami i wygrywać tylko po to, by przeżyć. Kolejnym niuansem, na który warto zwrócić uwagę, są cechy klimatyczne. Te psy istniały w surowych warunkach pustynnych, bez wystarczającej ilości wilgoci i jedzenia. To wyjaśnia wysoki poziom wytrzymałości poszczególnych osobników.

Tak więc buldożer i inni przedstawiciele tej rasy zawdzięczają swoje środowisko swojemu twardemu, silnemu charakterowi. Na przykład zwierzę o zwiększonej agresywności reagowało na dzikie zwierzęta i obce osoby, gdy chroniło stada owiec lub innych powierzonych mu zwierząt domowych. Alabai nie miał prawa popełnić błędu, ponieważ zabite bydło mogło oznaczać dla nich prawo do przebywania obok człowieka, a czasem życia.

Dokumentacja psa wskazuje, że był rasowym Alabai. Jednak każdy psiarz wie, że we krwi każdego takiego psa na pewno będzie domieszka wilczarza turkmeńskiego i innych podobnych ras.

Wideo - Buldożer otoczony potomkami

Uderzający charakter

Na przykładzie Buldożera można wyciągnąć wnioski na temat innych przedstawicieli rasy Alabai. Pomimo imponującego wyglądu, pies charakteryzuje się życzliwością. Alabai jest psem stróżującym, który potrzebuje miłej i pełnej szacunku komunikacji z właścicielem.

Często ich związek jest silną, trwającą całe życie przyjaźnią. Jeśli właściciel psa jest agresywny, to w odpowiedzi może zdobyć tylko złego stróża, który w każdej chwili jest gotowy uśmiechnąć się do własnego pana.

Sam Bulldozer był pozytywnie nastawiony nie tylko do właściciela, ale także do licznych fanów. Pies nie odrywał wzroku od bezpośredniego spojrzenia człowieka, co było oznaką zaufania psa do siebie i swoich możliwości.

Jednocześnie nie można powiedzieć, że Bulldozer cieszył się, że przez długi czas był publicznie. Wolał wąskie środowisko bliskich ludzi. Pies uwielbiał dzieci i chętnie je przewracał na własne plecy. O dziwo, Alabai zgodził się bawić nawet z nieznanymi dziećmi.

Osiągnięcia sportowe

Bulldozer regularnie brał udział w walkach psów. Wytrzymałość i siła Alabai pomogły mu osiągnąć zawrotny sukces - został trzykrotnym mistrzem w międzynarodowej walce CACIB.

Spychacz - Champion Rosyjskiego Klubu Kynologicznego. Poza wszystkimi oficjalnymi zasługami, pies dobrze pokazał się w kilkudziesięciu podobnych zawodach.

Tak wysokie wyniki osiągnięto nie tylko dzięki danym genetycznym. Właściciel, kynolog Aleksander Chudiakow uważnie monitorował stan swojego psa. Codzienne szkolenie trwało około sześciu godzin. Polegały one głównie na chodzeniu – Buldożer musiał pokonywać ponad 10 kilometrów dziennie.

Szczególną uwagę należy zwrócić na system żywnościowy Alabai. Dieta psa obejmowała około 5 kilogramów mięsa i 10 litrów specjalnej owsianki. Pozwoliło to psu zachować dotychczasową imponującą wagę, a jednocześnie nie stracić masy mięśniowej.

Informacje o hodowcy

Alexander Khudyakov jest powszechnie znany wśród przewodników psów i zwykłych miłośników psów ze swojego głównego zajęcia - hodowli hodowli Alabaev. Większość zwierząt to potomkowie samego Buldożera.

Od dzieciństwa Aleksander kochał zwierzęta, w szczególności psy. Po nabyciu małego szczeniaka Alabai całkowicie przestał interesować się innymi rasami, poświęcając się hodowli wilczarzy. Do 2011 roku w hodowli było już około 30 psów. Liczba ta z roku na rok stopniowo rośnie.

Celem Chudiakowa jest nie tylko zebranie w swojej kolekcji licznego rodowodu, ale także stworzenie z każdego psa prawdziwego sportowca. Pomimo tego, że rekordów lidera hodowli - Bulldozera - nie pobił jeszcze żaden Alabai, prawie każdy z nich bierze udział w zawodach i osiąga dobre wyniki.

Ze swojego pozornie bezpretensjonalnego hobby dla psów Aleksandrowi Khudyakovowi udało się zbudować dobry biznes. Wyszkolone pod jego auspicjami psy stróżujące stają się niezawodnymi obrońcami wielu szanowanych domów na Północnym Kaukazie.

Niektórzy przedstawiciele hodowli biorą udział nie tylko w walkach psów, ale także w prawdziwych konkursach piękności. Wynik ten osiąga się dzięki sprawdzonym metodom treningowym i wysokiej jakości żywieniu.

Warto zauważyć, że tylko osoba o silnym duchu mogła odnieść sukces w takim zawodzie, jak hodowla dużych psów. Alexander idealnie pasuje do tego opisu - zawodnik z powołania, przez kilka lat uprawiał zapasy i wie z pierwszej ręki, czym jest ciężki trening.

Powołanie hodowcy nie ma nic wspólnego ze specjalizacją, którą otrzymał wcześniej: Aleksander ukończył Politechnikę Naftową w Groznym im. akademika M.D. Milionszczikowa. Według samego Chudjakowa nigdy wcześniej nie planował poważnie angażować się w hodowlę psów, tym bardziej - aby przekształcić ją w biznes.

Najbardziej legendarny Alabai

Ponieważ przedstawiciele tej rasy żyli i rozwijali się na Bliskim Wschodzie, największe i najsilniejsze osobniki znajdowały się w Uzbekistanie, Kazachstanie, Turkmenistanie i tak dalej.

Dziś hodowcy próbują hodować psy podobne do Białego Ekemana, starego Elbara, Czarnego Ekemana, którego życie przypadło na 70-80 lat ubiegłego wieku. Warto zauważyć, że wspomniane psy-czempiony były potomkami zwykłych psów myśliwskich.

White Ekemen - śnieżnobiały przystojny

Tak wygląda pies na czarno-białych fotografiach, bo żył około 40 lat temu. Ale według naocznych świadków na jego płaszczu wciąż można było znaleźć żółtawe plamy.

Ciekawe fakty dotyczące białego Ekemana:

• pochodzenie. Pies został odebrany w całkowicie wychudzonym stanie i był dosłownie na skraju śmierci. Alabai musiał cierpieć z powodu ludzkiego okrucieństwa: jego pysk był zniekształcony, jego zęby były poważnie uszkodzone. Początkowo hodowczyni Sara Meredov karmiła go wyłącznie płynną karmą;
• udział w walkach psów. Pies nie bał się wroga i pomimo braku zębów bił go głową, wychodząc z walki jako zwycięzca. Niemniej jednak pies praktycznie nie brał udziału w pełnoprawnych bitwach. Przed walką w Aszchabadzie pies był bardzo smutny, a kiedy wrócił na rodzime stepy, z nieskrywaną radością rzucił się do tak znajomego stada owiec;
• postać. Tradycyjne dla Alabai. Pies wykazywał absolutny spokój w stosunku do domowników, a nawet nieznanych gości. Jeśli jednak chodziło o ochronę owiec, główny obowiązek psa, to jego okrucieństwo nie miało granic.

tak poza tym! Alabai to te łatwowierne psy, które są gotowe zaakceptować nowego właściciela, nawet jeśli poprzedni właściciel był obrażony.

Przez całe życie White Ekeman wykazywał godną pozazdroszczenia umiejętność walki. Potomkowie legendarnego Alabai wyróżniali się także dużymi wymiarami i „stalowym” charakterem. Jeden z nich został nazwany na cześć swojego ojca - Białego Ekemana.

Old Elbars - pies o doskonałej budowie

Ten pies natychmiast wzbudzał strach tylko ze względu na swój wygląd. Efekt ten zawdzięczamy niezwykłej budowie głowy o szczególnie szerokich rysach. Ze względu na specyficzne położenie grzbietu nosa i szczęki kufa wydawała się nieco opuszczona.

Grzbiet psa również różnił się od uznanych standardów rasy - był nieco szerszy niż u innych przedstawicieli tej rasy. Duża ilość mięśni była zlokalizowana w odcinku lędźwiowym. Można powiedzieć, że każda komórka tego przystojnego mężczyzny była idealna, stanowiąc podstawę idealnego ciała do prowadzenia psich walk.

Interesujące fakty na temat Old Elbars:

• pochodzenie. Stary Elbars był potomkiem dużych Alabaevów, którzy przez całe życie zajmowali się ochroną dużych stad owiec. Przyszły właściciel naszego bohatera, Geldy Khodzhanepesov, zabrał go ze zwykłego kołchozu, gdzie nie podchodzili do hodowli psów z profesjonalnego punktu widzenia;
• udział w walkach psów. Stary Elbars brał udział w dziesiątkach walk, wygrywając bezwzględną większością. Na uwagę zasługuje fakt, że pies z powodzeniem walczył z psami o różnej sprawności fizycznej, w tym z byłymi mistrzami. Życie zwierzaka przypadło na lata 1970-1984, kiedy większość bitew miała miejsce na terytorium Uzbekistanu;
• postać. Khodzhanepesov nie musiał zwracać zbytniej uwagi na szkolenie - specyficzna konstytucja i naturalne okrucieństwo sprawiły, że pies bez większych trudności był doskonałym wojownikiem.

Jeśli chodzi o potomstwo, tylko jeden ze szczeniąt był w stanie zbliżyć się do Starego Elbarsa w konstytucji, ale nadal był od niego zauważalnie gorszy w gabarytach.

Silny i wytrzymały Czarny Ekemen

Hodowca tego legendarnego psa była już nam znana Sara Meredov.

Interesujące fakty dotyczące czarnego Ekemana:

• pochodzenie. Wszystko, co trzeba wiedzieć o przodkach Black Ekemen, to niezwykle zarozumiała osobowość matki. Jak wielu innych Alabai, była zaangażowana w ochronę stad owiec. Oprócz championa suka urodziła jeszcze dwa szczenięta. Jednak to w Czarnym Ekemanie Meredow natychmiast zobaczył postać odziedziczoną po matce i zachował ją dla siebie;
• udział w walkach psów. Podobnie jak White Ekeman, pies nie był regularnie zaangażowany w psie walki. Ale w przeciwieństwie do swojego „przyjaciela”, chętnie brał udział w walkach, jeśli się na nich pojawił. Ignorując wielkość wroga, Alabai zawsze rzucał się do bitwy pierwszy. Zwycięstwo zapewnił niski próg bólu Black Ekemen;
• postać. Black Ekeman z pewnością można przypisać cierpliwym i wytrzymałym psom. W bardzo młodym wieku Alabai wpadł pod motocykl, przez co jego tylne nogi pozostały znacznie zdeformowane.

tak poza tym! Pomimo dotychczasowych osiągnięć sportowych, w wolnych chwilach pies ten był dość leniwy. To samo można powiedzieć o większości tej rasy.

Ogólnie rzecz biorąc, cechy tego psa wciąż robią wrażenie na hodowcach na całym świecie. Wielu hodowców psów chciałoby mieć psa o podobnym umaszczeniu i oczywiście wojowniczym i odważnym usposobieniu.

Dla tych, którzy postawili sobie za cel zdobycie czystej krwi Alabai, poniżej znajduje się kilka prostych instrukcji, które pozwolą uniknąć możliwych oszustw i zdobyć szczeniaka z dobrym rodowodem.

Arlan: stalowa postać od dzieciństwa

Hodowca twierdzi, że nawet w dzieciństwie pies nie jęczał, tylko cicho warczał. Szczeniak był tak obiecujący, że dwukrotnie został skradziony prawowitym właścicielom.

Interesujące fakty o Arlan:

• pochodzenie. Dziadek Arlana był legendarnym Czarnym Ekemanem. Nie można powiedzieć, że zewnętrznie Arlan był pod wieloma względami podobny do słynnego krewnego, ale o sztywności jego charakteru można mówić w nieskończoność;
• udział w walkach psów. Pies brał niewielki udział w bitwach i był nieco gorszy od słynnego dziadka. Pierwsza walka psów, która odbyła się, gdy miał rok, była absolutną porażką. Wtedy jego hodowca nie liczył na późniejszy sukces zwierzaka;
• postać. W wieku dorosłym pies nabrał wymiarów zgodnych ze standardami tej rasy i wykazał nieposkromioną moc. Ale główną cechą Arlana było to, że był niesamowicie zabawny i na pierwszy rzut oka nie stanowił żadnego zagrożenia.

Arlan był przystojnym psem o śnieżnobiałych włosach i małej czarnej plamce na głowie. W niektórych cechach od razu odgadnięto w nim krew Czarnego Ekemena. Arlan dał doskonałe potomstwo, którego przedstawiciele pod wieloma kryteriami byli w stanie prześcignąć własnych rodziców.

Alabai a inne rasy

Pierwszą rzeczą, którą należy się kierować podczas studiowania Alabai, jest jego miłość do wolności. Tak dużemu psu trudno jest siedzieć nawet na dużym wybiegu. Ponadto, w przeciwieństwie do większości spokrewnionych ras, Alabai jest bardzo przyjazny nie tylko w stosunku do właścicieli, ale także w stosunku do całej rodziny, małych dzieci, a nawet znajomych znajomych rodziny.

tak poza tym! Alabai jest wspaniałym strażnikiem również dlatego, że ma dobry słuch. To pozwala mu natychmiast wyłapać najmniejszy szelest.

Jeśli chodzi o wielkość, przedstawiciele tej rasy są prawie zawsze liderami:

Tabela 1. Porównanie Alabai z innymi rasami.

Owczarek kaukaski

Mężczyźni: do 75 cm w kłębie
Kobiety: do 69 cm w kłębieW granicach 50-70 kg.
W rzadkich przypadkach osiąga 110 kg.Wytrzymały
Zaprawiony
Uważny
StanowczyMężczyźni: do 90 cm w kłębie
Kobiety: do 80 cm w kłębieW zakresie 64-110 kg.
Maksymalna zarejestrowana waga - 120 kg. Sprytny
Łatwe do nauki
Trochę wolno
empatyczny
Mają doskonały węch
NieagresywnyMężczyźni: do 66 cm w kłębie
Kobiety: do 61 cm w kłębieW zakresie 36-43 kgPrzyjazny
Uparty na treningu
Sprytny
Ciekawy
EnergetycznyMężczyźni: do 76 cm w kłębie
Kobiety: do 71 cm w kłębieW granicach 40-73 kg Cierpliwy
Przyjazny
Wolny
Czuły
WielbicieleMężczyźni: do 78 cm w kłębie
Kobiety: do 69 cm w kłębieW granicach 45-80 kg.
W rzadkich przypadkach osiąga 110 kg.Pogrubiony
Wytrzymały
Zrównoważony
Nieobliczalny
Czasami agresywny w stosunku do innych psów[Tabelaid = 57/]

Nie powinieneś bać się alabai na ulicy, ponieważ atakuje tylko tych, którzy atakują ich terytorium lub stanowią zagrożenie dla właściciela.

Alabai nie jest największą, nie najbardziej wytrzymałą, ale najbardziej niesamowitą rasą psa. Wraz z rozwiniętymi zdolnościami bojowymi demonstruje swoje wierne oddanie człowiekowi. Ciekawe, że przedstawiciele rasy bardzo lubią pochwały i są gotowi dołożyć wszelkich starań, aby poświęcić im uwagę.

Alabai subtelnie wyczuwa swojego właściciela, a w przypadku ataku może zadać sprawcy poważne obrażenia fizyczne. Dlatego ważne jest, aby pamiętać o potrzebie kagańca i nawyków podczas spacerów z Alabai w parkach lub innych miejscach publicznych.