Cycloferon dla kotów
Zwierzęta są nie mniej podatne na choroby wirusowe niż ich właściciele. Dlatego należy być przygotowanym na to, że stan zwierzęcia może się pogorszyć i mieć świadomość leków o działaniu przeciwwirusowym. Jednym z nich jest Cycloferon. Zapoznajmy się szczegółowo z jego składem, działaniem farmakologicznym, przeciwwskazaniami i sposobem stosowania dla kotów.
Charakterystyka Cycloferonu
Głównym składnikiem aktywnym leku jest kwas akrydonooctowy. Stearynian wapnia i metyloceluloza są pomocnicze.
Ten lek przeciwwirusowy jest dostępny w kilku postaciach: tabletki, roztwór, mazidło. Pierwsza to brązowe tabletki. Roztwór jest dostępny w ampułkach 2 ml, jest przezroczysty, a 1 ml leku zawiera 125 mg substancji głównej. Maść 5% to żółty żel w tubce.
Cycloferon jest lekiem przeciwwirusowym i immunomodulującym. Jest wysokocząsteczkowym induktorem powstawania endogennego interferonu. W organizmie kotów lek wykazuje aktywność biologiczną, ma działanie przeciwnowotworowe, antyproliferacyjne, przeciwzapalne. Po jego wprowadzeniu w tkankach z elementami limfoidalnymi (wątroba, płuca, śledziona) pojawia się duża ilość interferonów. Pod wpływem TSikloferonu dochodzi do aktywacji komórek macierzystych szpiku kostnego. Granulocyty są aktywnie produkowane. Lek zapewnia wyraźną korektę stanu odpornościowego, co z kolei zmusza organizm zwierzęcia do mobilizacji własnych sił do walki z obcymi czynnikami. Lek normalizuje procesy metaboliczne.
Maść Cycloferon działa miejscowo przeciwzapalnie. Działa regenerująco na błony śluzowe, uszkodzone, uszkodzone tkanki.
Po wprowadzeniu leku w postaci roztworu i zastosowaniu tabletek jego maksymalne stężenie we krwi odnotowuje się po 2-4 godzinach. Okres półtrwania leku wynosi 4-5 godzin. Lek jest wydalany z organizmu zwierząt przez nerki. Jego substancja czynna nie kumuluje się w organizmie zwierzęcia przy stosowaniu w zalecanych dawkach.
Wysoka aktywność biologiczna TSikloferonu jest połączona z jego niską toksycznością.
Przeciwwskazania
Instrukcja ostrzega przed ograniczeniami w stosowaniu leków przeciwwirusowych. Jest to wysoka wrażliwość na główny składnik aktywny, silne osłabienie zwierzęcia, jego stan wyczerpania. Cycloferon jest ostrożnie stosowany u zwierząt, które w historii miały reakcje alergiczne.
Skutki uboczne leku przejawiają się właśnie w postaci alergii. Ale z reguły takie efekty pojawiają się bardzo rzadko. Jeśli wystąpią, należy to zgłosić lekarzowi weterynarii. Instrukcja ostrzega również, że przy ciężkiej wiremii po podaniu leku, po 4-8 godzinach u kotów i kotów, możliwy jest wzrost temperatury. Czasami widać fioletową fluorescencję moczu.
Jak i kiedy stosuje się Cycloferon u kotów?
Instrukcja mówi, że wskazaniami do stosowania leku są plaga drapieżników, wirusowe zapalenie jelit i zapalenie wątroby, zapalenie krtani i tchawicy, grypa i inne ostre choroby układu oddechowego. TSikloferon jest przepisywany na zapalenie nosa i tchawicy, panleukopenię, kalciwirozę, chlamydię u kotów i kotów.
Maść jest przepisywana w chirurgii weterynaryjnej jako środek przeciwzapalny i gojący rany. Stosuje się go również w leczeniu nużycy, po operacjach, przy grzybiczych infekcjach skóry zwierząt, nowotworach.
Instrukcja informuje, że roztwór i tabletki Cycloferon dobrze łączą się z innymi lekami objawowymi. Łącząc lek z interferonem lub antybiotykami, można wzmocnić i przedłużyć działanie tego ostatniego.
TSikloferon podaje się zwierzętom podskórnie lub domięśniowo. W ostrych okresach choroby jest przepisywany dożylnie w połączeniu z surowicami, globulinami, interferonem.
Dawkowanie leku jest przepisywane w zależności od wagi zwierząt. Tak więc kotom do jednego kilograma wstrzykuje się 0,80 ml leku, dwukilogramowe zwierzęta - 0,4 ml na kilogram. O wadze od 2 do 5 kg - 0,20 ml/kg, od 6-12 kg - 0,15 ml/kg, powyżej 12 kg - 0,12 ml/kg.