Jak pobrać próbkę moczu od kota?
Nasze zwierzaki chorują nie rzadziej niż ty i ja. Tylko ludzie potrafią opisać objawy choroby, precyzyjnie wskazać lokalizację bólu, a wywiad od kota jest bardzo trudny. Dlatego, aby ustalić dokładną diagnozę, ważne jest wykonanie badań krwi i moczu. Pierwszy jest łatwiejszy. A oto jak zbierać mocz zwierzęcia do badań?
O opcjach zbierania moczu
W praktyce zbiórka moczu od zwierząt domowych najczęściej odbywa się w przychodniach i laboratoriach weterynaryjnych. Ale czasami konieczne staje się przeprowadzenie takiej procedury w domu. I wcale nie jest to łatwe. Wiele zależy od nawyków kota lub kota. Jeśli zwierzę zdążyło się przyzwyczaić do kuwety, spróbuj zrobić tak: uwolnij ją z wypełniacza, dokładnie umyj, ale nie używaj tradycyjnych detergentów, ponieważ wpływają one na pewne cechy moczu. Włóż plastikową torbę do suchej tacy, po oparzeniu wrzątkiem i przyczepieniu do ścianek naczynia tak, aby zwierzę nie mogło jej odepchnąć łapami. Kiedy Twój zwierzak opróżni pęcherz, przenieś mocz do pojemnika na mocz za pomocą strzykawki bez igły. Zabierz go do kliniki weterynaryjnej. Powinieneś spróbować to zrobić w ciągu godziny. Tam mocz jest badany przez 2 godziny. Jeśli tego nie zrobimy, jego ważne elementy ulegną zniszczeniu, a wtedy analiza będzie zawodna.
Jest zwierzę przyzwyczajone do toalety, aby przejść bezpośrednio do toalety. W takich przypadkach zaleca się zatkanie odpływu torbą lub folią, a następnie odczekanie, aż kot opróżni pęcherz i przeleje mocz do pojemnika. Inną opcją zbierania moczu jest zakup specjalnej tacki z siatką.
Czasami zdarza się też, że pupil jest uparty, nie chce iść do toalety w kuwecie, miauczy i protestuje. Wtedy właściciel nie ma innego wyjścia, jak zwrócić się o pomoc do weterynarzy. Dokonują nakłucia pęcherza, rzadziej zakłada się cewnik dla zwierzaka. Oczywiście właściciele się tym martwią. Ale sama manipulacja jest bezpieczna. Dla zwierzaka jest bezbolesny. Cewnikowanie jako manipulacja diagnostyczna jest wskazana do przeprowadzenia bakteriobójczego badania moczu. Aby uzyskać wysokiej jakości analizę, musisz dostarczyć do laboratorium 50 ml moczu.
Kiedy zbierać mocz od zwierzęcia??
Konieczne jest zbadanie moczu w przypadkach, gdy u zwierzęcia występują negatywne zmiany. Właściciele znają charakter swojego pupila, osobliwości jego codziennego zachowania. Niektórzy życiowi przyjaciele z ogonami są flegmatyczni, zrównoważeni i apatyczni. Inni są zabawni, energiczni, aktywni. A kiedy taki kot nagle staje się obojętny na to, co się dzieje, leży cały dzień, nie je - to wyraźny sygnał, że coś jest nie tak z jego zdrowiem.
W takich sytuacjach zaleca się zwracanie uwagi na jego oddawanie moczu. Mówimy o zmianach częstotliwości, możliwym zmniejszeniu pojedynczej ilości moczu. Może to być prawdopodobną oznaką problemów z nerkami. Gdy ilość moczu, wręcz przeciwnie, wzrosła, kot zaczął częściej chodzić na tacę - taka zmiana może świadczyć o niewydolności nerek, zatruciu, ropnym zapaleniu macicy.
Diureza, czyli zmniejszenie całkowitej ilości moczu u zwierząt, występuje przy niewystarczającej podaży wody, podwyższonej temperaturze ciała, biegunce, odwodnieniu. Jeśli twój kot nagle przestanie oddawać mocz, możliwe, że ma ostrą niewydolność nerek. Statystyki weterynaryjne wskazują, że połowa zwierząt w wieku powyżej 12 lat cierpi na tę chorobę. Oddawanie moczu może wzrosnąć wraz z zapaleniem pęcherza moczowego i zmianami ośrodkowego układu nerwowego.
Kryterium oceny stanu ogoniastego przyjaciela jest kolor jego moczu. Będzie ciemno z biegunką i wymiotami, bezbarwny przy zwiększonym zużyciu wody i niektórych leków. Mocz nabiera koloru piwa, gdy zwierzę ma patologie wątroby. Jeśli kolor moczu jest czerwonawy, różowy, brązowawy, to zawiera zanieczyszczenia krwi.
Normalny mocz zdrowego zwierzęcia jest czysty. Nie ma ostrego zapachu. Jego zmętnienie powodują obecne w składzie tłuszcze, sole, śluz, bakterie, elementy komórkowe. Głównym objawem kamicy moczowej u kota jest zmiana przezroczystości moczu. Jeśli nastąpi zmiana jego zwykłego zapachu, najprawdopodobniej oznacza to zablokowanie dróg moczowych.
Warto wziąć pod uwagę, że przedstawiciele niektórych ras są bardziej podatni na choroby układu moczowego. Są to koty syjamskie, abisyńskie, rosyjskie niebieskie i rasy Maine Coon.
