Opis kotów rasy vyverr cat-fisher

Kot rybacki (rybi kot) żyje na wolności i woli nie mieć kontaktu z ludźmi. Drapieżnik żyje na bagnistym, mokrym terenie. Przedstawiciele tej rasy mają dobrze rozwinięty instynkt łowiecki i uważają ryby za potencjalną zdobycz. Niektórzy hodowcy udomowiają cywet rybacki i trzymają egzotyczne zwierzę w żłobkach lub domach na wsi.

Opis rasy

Koty cywetowe są dużymi drapieżnikami i ustępują pod względem wielkości jedynie lampartom i panterom. Na wagę samce osiągają około 15 kg, a samice - 10 kg. Eksperci dzielą koty cywetowe na dwie odmiany, w zależności od ich siedliska. Różnią się od siebie tylko rozmiarem. Pierwszy azjatycki gatunek kota rybackiego zamieszkuje wybrzeża Azji Południowej i Południowo-Wschodniej, a rozmiarami są znacznie większe niż ich odpowiedniki żyjące na wyspach Bali i Jawa.

Koty cywet żyją w dżungli i w namorzynowych śrubach. Drapieżniki nie lubią wspinać się na drzewa, ponieważ ich budowa ciała jest dość masywna. Chodzą po płytkiej wodzie i ruchem łap, wyposażonych w potężne ostre i szpony, łowią ryby. Lekko dotykają wody łapami, naśladując ruch owadów, a zwabione tym ruchem ryby podpływają bliżej drapieżnika.

Koty Civet pokonują duże odległości dzięki membranom, które znajdują się na łapach między pazurami. Koty mogą nawet gonić swoją zdobycz, nurkując na płytkie głębokości i przykładając uszy do głów, aby nie dopuścić do przedostania się wody.

Opis wyglądu kotów cywetowych:

• długość ciała - ponad 1 m;
• ogon zajmuje jedną czwartą całkowitej długości ciała;
• ciało jest muskularne i przysadziste;
• głowa jest duża i szeroka;
• kufa lekko wydłużona;
• małżowiny uszne są małe, zaokrąglone;
• wielkie oczy;
• łapy mocne, muskularne;
• wełna jest farbowana na oliwkowo-szary odcień;
• na korpusie znajdują się czarne paski i plamki, które ułożone są w rzędzie.

Charakterystyczną cechą tych dużych drapieżników od innych przedstawicieli rodziny kotów jest duży i szeroki nos z prawie całkowitym brakiem grzbietu nosa. Dzięki niemu kot cywetowy dobrze czuje się w wodzie podczas nurkowania i pływania. Jest w stanie wstrzymać oddech po wzięciu głębokiego oddechu. Jednocześnie woda nie wnika do nosa.

Trzymanie kota rybaka w domu

W prawie wszystkich krajach świata hodowla tych dużych drapieżników jest zabroniona i wymagane jest specjalne zezwolenie na ich trzymanie w prywatnych szkółkach. Całkowite udomowienie kota cywet jest prawie niemożliwe. Charakter przedstawicieli tej rasy jest złożony i z natury kłócą się nawet ze swoimi krewnymi. Dlatego nie ma gwarancji, że nawet kociak wychowany wśród osób od wczesnego dzieciństwa nie będzie zachowywał się agresywnie. Niemniej jednak miłośnicy egzotycznych zwierząt domowych nadal trzymają tego dużego drapieżnika w domu.

Kot-ryba potrzebuje specjalnego podejścia. Dlatego warto skontaktować się z profesjonalnym hodowcą w celu uzyskania pomocy w wychowaniu tego zwierzęcia. Do domu trzeba zabrać dwumiesięcznego kociaka tej rasy. Konieczne jest karmienie zwierzęcia wyłącznie z rąk, aby szybciej przyzwyczaiło się do właściciela. Kociak musi stale przebywać w towarzystwie ludzi. Niektórzy właściciele umieszczają kociaka cywetowego w wolierze wybudowanej na miejscu, ale nie jest to zalecane, ponieważ zwierzę nie będzie w stanie w ten sposób przyzwyczaić się do właściciela.

Kocięta uwielbiają bawić się z właścicielem, ale podczas zabawy mogą nie kalkulować siły i drapać właściciela. W takich przypadkach nie można krzyczeć i bić zwierzaka, ponieważ takie zachowanie właściciela spowoduje wzajemną agresję u zwierzęcia drapieżnego. Wystarczy surowym tonem powiedzieć kotu wędkarskiemu „nie możesz” i zostawić go na chwilę w spokoju. Koty rybackie są bardzo mądre i zrozumieją, że obraziły właściciela.

W naturze koty cywetowe żyją w grupach, aw domu uważają wszystkich domowników za swoją trzodę i domagają się od nich uwagi. W wieku dwóch lat zwierzęta wchodzą w okres dojrzewania, w tym okresie sprawia to właścicielowi wiele kłopotów. Zwierzę zaczyna aktywnie oznaczać terytorium, a samce nawet chronią „samice”, w których rolę pełnią kobiety mieszkające z nim w domu, z męskich gospodarstw domowych. Kastracja drapieżnika pomoże pozbyć się pierwszego problemu, który zaleca się przeprowadzić jeszcze przed 8 miesiącem życia, a drugi jest prawie niemożliwy do rozwiązania. Jeśli właściciele mają do czynienia z taką sytuacją, drapieżnik z reguły musi zostać wysłany do szkółki.