Jak rozpoznać i leczyć zapalenie skóry u kotów?
Zadowolony
Problemy dermatologiczne u zwierząt to jeden z najczęstszych powodów kontaktu z weterynarzem. W większości przypadków stan zapalny skóry jest objawem choroby. Różnorodność postaci i rodzajów zapalenia skóry wyklucza samodzielną identyfikację i leczenie choroby. Znajomość przyczyn i czynników prowokujących pomoże nie tylko w wyborze kursu leczenia, ale także w zapobieganiu takiej patologii w przyszłości.
Przyczyny zapalenia skóry u kotów
Weterynarze uważają, że przyczyny rozwoju procesów zapalnych w naskórku u zwierząt domowych są następujące:
- Polecamy poczytać o, Dlaczego kot traci sierść?. Poznasz główne przyczyny wypadania włosów, zasady żywieniowe, ogólne zalecenia dotyczące leczenia.
A tutaj więcej o przyczynach powstawania porostów u kota domowego.Objawy i rodzaje chorób
Pozornie nieistotna zmiana skórna może następnie doprowadzić do poważnego problemu dermatologicznego u zwierzęcia. W związku z tym właściciel powinien znać objawy manifestacji tego lub innego rodzaju zapalenia skóry.
Pchła
Proces zapalny skóry wywołany pasożytnictwem na
Lokalizacja pchlego zapalenia skóry Pasożytniczemu zapaleniu skóry towarzyszy z reguły pogorszenie wyglądu sierści, rozwój łysienia. Zwierzę traci apetyt, staje się niespokojne, nerwowe.
Uczulony
Reakcja organizmu na działanie alergenu często prowadzi do rozwoju zapalenia skóry. Jednocześnie pojawia się zaczerwienienie, obrzęk i bolesność skóry. Zwierzę ma grudki, krosty, pęcherze. Zaczerwienienie często występuje w pachwinie i brzuchu. Substancje podobne do histaminy wytwarzane przez organizm pod wpływem alergenu wywołują swędzenie i bolesność skóry. Kot ciągle swędzi, liże się.
Kontakt
Cechą tego typu zapalenia skóry u zwierząt domowych jest lokalizacja reakcji zapalnej w miejscu kontaktu skóry z agresywną substancją. Najczęściej takimi środkami działają kwasy i zasady, detergenty, maści, pasty, kremy. Zwierzę ma nienawracające swędzenie. Kot czesze brodę, szyję, podbrzusze. Swędzenie często obserwuje się w okolicy odbytu i opuszkach łap.
Bakteryjny
Zakaźne zapalenie skóry wywołane przez drobnoustroje chorobotwórcze występuje u kotów domowych najczęściej w postaci przewlekłej. Zgodnie z klinicznymi objawami procesu zapalnego weterynarze rozróżniają również suche i wysiękowe bakteryjne zapalenie skóry.
Ze względu na różnorodność przyczyn powodujących rozwój zapalenia skóry u zwierząt domowych, w praktyce weterynaryjnej stosowana jest kompleksowa diagnostyka chorób skóry.
Oprócz zebrania anamnezy i oględzin weterynarz ma w swoim arsenale takie metody diagnostyczne jak skrobanie skóry z dalszym badaniem mikroskopowym, trichoskopia (w celu wykluczenia grzybicy), testy alergiczne.
Badanie zeskrobin skóry pomaga zidentyfikować podskórne roztocza, obecność infekcji grzybiczej. Badanie bakteriologiczne ma na celu identyfikację drobnoustrojów chorobotwórczych i określenie wrażliwości na leki przeciwbakteryjne.
Identyfikacja alergenu odbywa się poprzez wykonanie testów alergicznych, a także oznaczenie ilości przeciwciał w szczegółowym badaniu krwi.
Aby poznać metody diagnozowania chorób skóry u kota, zobacz ten film:
Leki przeciw swędzeniu. Lokalnie z reguły stosuje się maści na bazie hydrokartyzonu. W postaci tabletek lub zastrzyków zwierzęciu przepisuje się leki przeciwhistaminowe: Suprastin, Tavegil, Klarotadin itp.D. Te same środki są przepisywane na alergiczną postać choroby.
- W przypadku zapalenia skóry wywołanego przez grzyby chorobotwórcze stosuje się maści i leki przeciwgrzybicze.
- Bakteryjne zapalenie skóry i, jeśli to wskazane, inne postacie choroby są leczone antybiotykami.
- Leki przeciwzapalne są przepisywane na prawie każdą postać zapalenia skóry u zwierząt. Deksametazon, prednizolon mają dobry efekt terapeutyczny.
- W przypadku alergicznej postaci choroby kota należy przenieść na hipoalergiczną karmę leczniczą.
Działania terapeutyczne powinny być prowadzone pod nadzorem lekarza weterynarii, który każdorazowo dobiera określony schemat leczenia i w razie potrzeby koryguje go.
Zapalenie skóry u kotów domowych ma wiele odmian. Najczęściej właściciel ma do czynienia z pchłą i alergiczną postacią choroby. Diagnostyka ma na celu zidentyfikowanie przyczyn choroby. Leczenie jest złożone i powinno być nadzorowane przez weterynarza.