Sokoke

Tak więc, dzięki naturze, sokoke stało się wyjątkowe dla konkretnego obszaru: kolebką rasy jest region Sokoke w Kenii. Zaczęli rozwijać swoje cechy rasy: podczas gdy wszystko, co niepotrzebne z rasy, zostało wyeliminowane nie przez hodowcę, ale przez dobór naturalny. Dlatego tym bardziej interesujące stały się te koty dla ludzi.

Historia pochodzenia

W 1978 roku miejscowa Janie Slater znalazła dzikie kocięta na swojej plantacji kokosów. Tak bardzo spodobał jej się ich niezwykły wygląd, że postanowiła wziąć dwie z nich. Po pewnym czasie Janie zebrała ich razem i już przedstawiła swoją duńską przyjaciółkę Glorię Moldrup jako nową rasę Sokoke. Zaczęła eksportować kocięta: najpierw do Danii, a potem do Włoch. Te koty i ich potomkowie uważani są za starą linię rodową.

Na początku XXI wieku inna mieszkanka Kenii, Ginny Nocker, badała sokoke. Miejscowe dzieci pomogły jej znaleźć koty, a przedstawiciele ci wlali świeżą krew do rasy i stali się podstawą nowej linii: jedne zostały wywiezione do Europy, inne do USA.

Aby ustalić naturalne pochodzenie sokoke, przeprowadzono nawet niedawno specjalne badania. Okazało się, że koty te mają wspólne DNA z kotami z wyspy Lamu i cętkowanymi kotami ulicznymi ze wschodniej Kenii. Teraz wszystkie są zebrane w oddzielną kocią grupę rasową zwaną Morzem Arabskim. Ich DNA to mieszanka azjatyckich kotów domowych i dzikich kotów arabskich.

Opis rasy Sokoke

Koty Sokoke są średniej wielkości, natomiast są o 10-40% większe od kotów. Koty są muskularne i wysportowane, ale w obcisłej, krótkowłosej sierści wyglądają bardzo wdzięcznie i elegancko. Średnia waga sokoke - 3-5 kg.

Wzorzec rasy i szczegółowy opis według TICA:

• Głowa o zmodyfikowanym kształcie klina, dłuższa niż szersza i wydaje się mała w porównaniu z tułowiem, górna linia czaszki jest prawie płaska, kości policzkowe są wysokie i wydatne, mocny szeroki podbródek, wąsy delikatnie zaokrąglają kontury pysk;
• Uszy średniej wielkości, szerokie u nasady, pionowe końcówki lekko zaokrąglone, mogą być frędzle. Osadzony na średniej wysokości;
• Oczy - Umiarkowanie duże, szeroko rozstawione, lekko pochylone w kierunku nasady uszu, przypominające kształtem migdały, jasne i wyraziste. Kolory: bursztynowy do jasnozielonego z czarną obwódką;
• Nos - szeroki, średniej długości, prosty, z lekkim zagięciem na grzbiecie nosa;
• Ciało średniej długości, smukłe, pełne wdzięku, giętkie, z dobrze rozwiniętą klatką piersiową i zaokrąglonymi bokami, rozwinięte mięśnie są szczególnie widoczne wzdłuż szyi i ramion;
• Stopy - Długie, smukłe, tylne stopy są dłuższe niż przednie i wydają się być przechylone. Dlatego wydaje się, że kot chodzi na palcach, co jest bardzo typowe dla tej rasy. Stopy są owalne i małe;
• Ogon jest długi lub średniej długości, gęsty, muskularny od nasady do czubka, zwężający się ku końcowi;
• Sierść - bardzo krótka, przylegająca do ciała, prawie szorstka w dotyku, z niewielkim lub bez podszerstka.

Kolor

Zdjęcie pokazuje, jak wygląda sokoke

Potomkowie dzikich kotów, sokoke mogą być barwione w różnych odcieniach brązu pręgowanego, od zimnych po ciepłe. Sierść musi być zaznaczona, w tym czarny koniec ogona.

Tkanie i modyfikowany marmurkowy (klasyczny) pręgowany to główne cechy wyróżniające sokoke. Jakie są cechy koloru tych kotów?

• przynajmniej jeden pasek wokół szyi - tzw. naszyjnik, niekoniecznie solidny;
• wzór motyla na plecach, linie mogą być również nieciągłe;
• z boku rysunek w kształcie byka z liniami przerywanymi, na czole rozdarta litera „M”.

Wideo

Postać

Jak ustalić, czy ta rasa jest dla Ciebie odpowiednia? Sokoke są bardzo aktywne, rozmowne i lubią wspinać się na wszystko, co trafia pod ich łapy. Ich dzikie korzenie nie pozwalają im usiedzieć w miejscu. Zawsze mogą zająć się grą, jeśli właściciela nie ma w pobliżu. Jeśli kupujesz kota po raz pierwszy lub jesteś przyzwyczajony do leniwych zwierzaków, to taka aktywność może być dla Ciebie za dużo.

Jednocześnie koty Sokoke są bardzo przywiązane do ludzi i do siebie nawzajem. Niezwykle trudno doświadczyć rozstania i przeprowadzki, nie mówiąc już o nowych właścicielach. Ale nie wymagają Twojej uwagi, nie siedzą długo na rękach, tylko po prostu towarzyszą Ci wszędzie.

Sokoke jest świetne dla rodzin z dziećmi. Po pierwsze będą się razem bawić, a po drugie sokoke są tolerancyjne, gdy nieumyślnie złapią dzieci w ręce. Nie pokazują pazurów, po prostu uciekają.

Opieka i zdrowie

Natura przeznaczona dla sokoke do życia we własnym, ograniczonym afrykańskim świecie. Dlatego koty te nie tolerują niskich temperatur, chociaż potrafią się aklimatyzować. Mogą również być podatne na różne choroby nietypowe dla ich miejsca zamieszkania. Dlatego lepiej trzymać tę rasę w kontrolowanym środowisku, w domu, bez dostępu do innych kotów.

Ponadto koty te wykazywały skłonność do zaburzeń nerwowych, nerwic, histerii, zapalenia opon mózgowych i drgawek. Co więcej, takie zaburzenia nerwowe są dziedziczone, więc nie ryzykuj kupowania soku z rąk.

Średnia żywotność sokoke to 15 lat. Koty dojrzewają wcześnie - do 8-10 miesięcy. Koty mogą pomóc kotu wychowywać kocięta.

Pielęgnacja Sokoke to standard: cotygodniowe mycie zębów, mycie zębów i uszu, kąpiel raz w miesiącu. Większość kotów tej rasy uwielbia wodę i dobrze pływa.

Sokoke należy karmić tak samo jak inne koty: zbilansowaną paszę i odpowiednią karmę. Jednocześnie ważne jest, aby kot otrzymywał witaminę E i taurynę – wzmocnią one układ krążenia i poprawią przemianę materii.

Ile kosztuje kociak

Kociak sokoke kosztuje średnio 60 tysięcy rubli (22 tysiące. hrywny). Cena może być niższa - 30 tysięcy rubli (12 tysięcy. UAH), w zależności od płci, rodowodu i przestrzegania standardów. W rzeczywistości Sokoke to bardzo rzadka rasa kota, którą bardzo trudno znaleźć. Dlatego koszt może osiągnąć 100 tysięcy rubli (prawie 40 tysięcy. hrywny).

Żłobki

W Moskwie kup kociaka w hodowli Mirisok - http: // sokoke.ru /

Hodowla Sokoke została znaleziona w Kijowie http: // arabuko-sokoke.com.ua / . Kocięta z USA i Europy często przyjeżdżają tu, aby wzmocnić rasę i rodowód.

W Mińsku nie ma szkółek ani hodowców tej rasy. Tam ta rasa jest tak rzadka, że ​​gdy przywieziono tam jednego sokoke z kijowskiego żłobka, dziennikarze nawet o tym pisali. Zachwycone recenzje Białorusinów mówią same za siebie.