Dlaczego koty mają zaparcia i jak je leczyć?

Problemy trawienne u zwierząt są jednym z najczęstszych powodów, dla których właściciele muszą udać się do kliniki weterynaryjnej. Jeśli otworzysz dziennik przyjęć za ostatni miesiąc, 58% wszystkich kotów, które zostały przyjęte do badania z powodu tej lub innej skargi właścicieli, ma historię różnych zaburzeń funkcjonalności przewodu pokarmowego, a ponad połowa tej kwoty jest z powodu zaparć. Co zrobić, jeśli kot ma zaparcia, jest tematem naszego dzisiejszego artykułu, w którym powiemy więcej o tym zjawisku, opiszemy objawy kliniczne, które pomogą samodzielnie określić naruszenie, a także główne metody leczenia, które mogą być używany w domu.

Co to jest zaparcie?

Wymieńmy najczęstsze stany i diagnozy, których głównym objawem są zaparcia:

• Nagła zmiana diety jest najczęstszą przyczyną problemu w praktyce weterynaryjnej. Obserwowane przy przejściu z produktów naturalnych na pasze komercyjne.
• Ciągłe karmienie kota karmą z puszki. Pomimo obfitości pozytywnej reklamy, zbyt długie karmienie z pewnością spowoduje u zwierzęcia złożone problemy z układem pokarmowym.
• Przewlekłe pragnienie. Nie ma potrzeby samodzielnego regulowania spożycia wody dla kota – zwierzę nie wypije więcej niż potrzebuje, ale stały brak płynów może wywołać zaparcia.
• Siedzący tryb życia. Siła mięśniowa ciała kota stymuluje motorykę jelit i poprawia trawienie. Gwałtowny spadek aktywności fizycznej i otyłości, często obserwowany po sterylizacji i kastracji zwierząt, przyczynia się do stagnacji przesłuchań, aw rezultacie zaparć.
• Cukrzyca i moczówka prosta. Takie choroby bezpośrednio zaburzają homeostazę wody i soli w organizmie kotów.
• Ciała obce w świetle jelita cienkiego i grubego - trichobezoary, nowotwory, duże nagromadzenie pasożytów, połknięte przedmioty.
• Przepuklina pętli jelitowych.
• Różne ogólnoustrojowe choroby neurologiczne i ortopedyczne.
• Ogólne odwodnienie po przedłużającej się biegunce i wymiotach.
• Bolesne ruchy jelit z powodu złamań kości miednicy, kończyny tylnej, artretyzm lub patologie gruczołów odbytu.
• Niechęć kota do wypróżnienia. Brudne kuwety, odmowa dzielenia toalety z innym zwierzęciem lub wychodzenia na zewnątrz.
• Diety o niskiej zawartości błonnika i wysokiej zawartości kości, zwłaszcza kurczaka.
• Przyjmowanie leków (leki przeciwhistaminowe, moczopędne, przeciwbólowe i niektóre antybiotyki).
• Niedoczynność tarczycy.
• Niski poziom potasu we krwi (hipokaliemia), niewydolność nerek, choroby tarczycy i przytarczyc.

Ponadto istnieje coś takiego jak zaparcia idiopatyczne, kiedy nawet rada lekarzy weterynarii wciąż nie może ustalić prawdziwej przyczyny zaparcia u kota. Leczenie w tym przypadku jest wyłącznie objawowe.

Częste objawy zaparć u kotów

Przede wszystkim należy od razu podkreślić, że właściciel bez odpowiedniej wiedzy, doświadczenia i narzędzi diagnostycznych jest w stanie jedynie podejrzewać przyczynę zaparć u swojego kota. Tylko lekarz weterynarii może dokładnie zdiagnozować i przepisać właściwe leczenie, dlatego tutaj opisane są tylko objawy zaparć, dzięki czemu właściciel będzie mógł samodzielnie określić zaparcia u kota i dowiedzieć się, co pilnie zrobić dalej. Po próbie przeprowadzenia leczenia objawowego, jeśli efekt nie zostanie zaobserwowany w ciągu najbliższych dwóch dni, a stan zwierzęcia tylko się pogorszy, zdecydowanie należy skontaktować się z przychodnią weterynaryjną.

Zaparcie, które występuje w postaci pojedynczych objawów (raz na 1-2 miesiące) i kończy się niezależnie następnego dnia, z reguły wiąże się z niewielkimi zaburzeniami pracy przewodu pokarmowego i nie wymaga pilnej interwencji, ponieważ nie ma niebezpieczeństw. Sensowne jest zwracanie uwagi tylko na długotrwałe, przewlekłe zaparcia, których objawy tylko się nasilają, a ponadto dodawane są inne objawy choroby podstawowej.

Główne objawy kliniczne przewlekłego zaparcia u kotów to:

• najbardziej oczywistym objawem jest napięcie w momencie defekacji (powtarzające się i nieudane próby opróżniania, charakterystyczna na wpół zgięta postawa ciała z tyłu);
• w niektórych przypadkach możliwe jest usunięcie z ich powierzchni małych twardych kulek kałowych, suchych lub zwilżonych cuchnącym płynem;
• widoczna bolesność w trakcie próby opróżnienia jelit;
• defekacja poza tacą;
• zwiększony letarg zwierzęcia, brak zainteresowania jedzeniem;
• przy długotrwałych zaparciach przez kilka dni mogą wystąpić wymioty i utrata masy ciała.

W niektórych przypadkach kot może odczuwać ból i wzdęcia podczas sondowania jelit. Ten objaw, wraz z wymiotami i postępującą utratą wagi, powinien być wezwaniem do pilnego odwołania się do kliniki weterynaryjnej.

Jak leczyć zaparcia u kota?

Jak wspomniano, domowe leczenie zaparć u kotów powinno mieć charakter wyłącznie objawowy. Próba wyleczenia zwierzęcia z niezależnie określonych chorób może skutkować poważnymi konsekwencjami, ze śmiercią włącznie.

Więc co zrobić, jeśli twój kot ma zaparcia:

• Dodanie do diety gruboziarnistego pokarmu roślinnego zawierającego dużą ilość niestrawnego błonnika znacznie poprawi trawienie zwierzęcia. Wybór należy do właściciela i jego kota, co dokładnie karmić, ale miąższ ze świeżej dyni lub siemienia lnianego jest najlepszy dla kotów.
• Jak karmić kota z zaparciami? Całkowite wyeliminowanie suchej paszy handlowej. Zamiast tego kotu można zaoferować tłuste konserwy rybne, które nie tylko pobudzają apetyt, ale także przyczyniają się do lepszego trawienia.
• Zaparcia u kota po sterylizacji, co robić? Daj nadmiar wody. Płyn nie tyle rozrzedza treść jelitową, co odruchowo pobudza proces perystaltyki i trawienia pod wpływem nacisku na ściany żołądka. Kot nie wypije dużo, więc trzeba będzie go wlać na siłę. Lepiej zrobić to łyżkami stołowymi o całkowitej objętości wchłoniętego płynu, nie więcej niż pół szklanki co kilka godzin dla dorosłego kota.
• Jak i ile podać olej wazelinowy kotu z zaparciami? Znakomite działanie mają tłuste środki przeczyszczające, np. płynna parafina w ilości 1-2 łyżeczki dwa razy dziennie, aż do pojawienia się skutecznego wypróżnienia. Podobnie stosuje się olej rycynowy, ale olej słonecznikowy można podawać częściej i więcej - 2 - 3 łyżki 2-3 razy dziennie, również do pojawienia się efektu.

Jak leczyć zaparcia u kota lekami „ludzkimi”?? Stosowanie medycznych środków przeczyszczających dla zwierzęcia jest bezwzględnie niewskazane ze względu na nadwrażliwość tego typu na poszczególne składniki preparatów. Efekt może być odwrotny.

W przypadku zwierząt poniżej 10 miesiąca życia należy zastosować tę samą kurację w zależności od wielkości ciała. Dawkę „dorosłą” należy zmniejszyć o trzy czwarte dla kociąt w wieku od 1 do 3 miesięcy, o jedną trzecią - od 3 do 6 miesięcy, ao połowę - od 6 do 10 miesięcy.

Zapobieganie zaparciom

Jeśli właściciel nie może zapobiec poszczególnym chorobom, każdy jest w stanie wyeliminować czynniki ryzyka, które przyczyniają się do rozwoju banalnych zaparć:

• Aby wykluczyć gromadzenie się trichobezoarów w jelicie, należy regularnie czesać sierść zwierzęcia.
• Odrobaczanie ogólnoustrojowe raz na sześć miesięcy.
• Eliminacja całkowitego przejścia kota na karmę w puszkach. Najlepszą opcją jest dieta naturalna z dodatkiem włókien roślinnych (miazga dyniowa lub nasiona lnu).
• Kot musi mieć nieograniczony dostęp do świeżej wody pitnej.

Podsumowując, należy zauważyć, że stymulowanie zwierzęcia do normalizacji aktywności fizycznej, zwłaszcza w pierwszym roku po sterylizacji lub kastracji, skutecznie zapobiegnie wielu problemom zdrowotnym, w tym zaburzeniom trawienia.