Koci lęki i radzenie sobie z nimi

Czego boją się koty?

Istnieje wiele historii i filmów na temat „kota i odkurzacza”. Koty, z nielicznymi wyjątkami, boją się głośnych dźwięków urządzeń elektrycznych: elektrycznej maszynki do mięsa, odkurzacza, pralki, a nawet golarki elektrycznej. Faktem jest, że ich słuch jest niezwykle rozwinięty, zwierzęta mają dostęp do takich zakresów, o jakich człowiek nigdy nie marzył: u kota wskaźnik oscyluje do 65 kHz, a u ludzi tylko 20 kHz.

Kot może się bać wszystkiego: obcego, innego zwierzęcia. Koty boją się nieprzyjemnych zapachów, wody, zmiany otoczenia, ostrych dźwięków.

Woda jest jednym z głównych obaw kotów

Fobie są indywidualne u kotów. W domu mieszkają dwa koty. Pierwszy nie boi się prawie niczego. Lubi pływać, bawić się mandarynkami. Nawet ostre trzaski i strzały są tolerowane jak pies myśliwski. Ale boi się myszy. Drugiego boi się nawet własny cień, ale doskonale łapie szczury.

Jak wyrażany jest strach

Zestaw zewnętrznych przejawów strachu jest standardowy: kot naciska uszy, ogon, miauczy, próbuje uciec przed bodźcem i schować się.

Gorzej, gdy strach wywołuje u zwierzęcia atak agresji: kot wygina grzbiet, syczy, biczuje ogonem po bokach. W sekundę puszysta kulka zamienia się w złego potwora. W takich przypadkach właściciel musi być ostrożny i uważny. Mimo niewielkich rozmiarów kot może spowodować poważne obrażenia pazurami i zębami.

Nie ma bardziej niebezpiecznej bestii niż przestraszony kot

Pozbądź się lęków

Okazywanie złości i agresji u kotów to pierwsza reakcja na strach. Zachowanie właściciela powinno zależeć od tego, jak zachowuje się przestraszony kot.

Środki ostrożności:

1. Przede wszystkim chroń się, jeśli czujesz, że kocia agresja jest skierowana przeciwko Tobie.
2. Jak spray wodny pomaga „ukoić”. Mieszkając razem z kotem, jest to bardzo skuteczny środek zarówno do samoobrony przed zwierzęciem, które jest gotowe rzucić się na niego, jak i do odwrócenia uwagi kota od strachu i złości na bardziej palący problem - wylizywanie się.

Mój kot perski o wadze 8 kg nie mógł znieść szczotkowania. Podrapany, ugryziony i wykręcony tak mocno, żeby go zatrzymać. Musiałem zachować ostrożność: założyć fartuch z ceraty i owinąć ręce dwoma ręcznikami frotte, aby uniknąć obrażeń.

Jeśli chcesz przenieść przestraszonego kota do innego pokoju, graj bezpiecznie. Przydadzą się płócienne blaty. Jako środek krótkotrwałej uległości, koc narzucony na kota jest odpowiedni.

Kot potrzebuje schronienia

Istnieje kilka sposobów, aby pomóc kotu radzić sobie ze strachem:

1. Odosobnienie to skuteczny sposób na uspokojenie przestraszonego kota i uspokojenie agresywnego kota. Cofając się o kilka kroków nie przeszkadzaj kotu w samodzielnym wycofaniu się. Usuń z pokoju drażniący, który wywołał jej gwałtowną reakcję – nieznajomego lub inne zwierzę.
2. Jeśli nie czujesz bezpośredniego zagrożenia ze strony przestraszonego kota, usiądź lub połóż się na podłodze. Poczuje się pewniej „na równych prawach”. I nie patrz bestii w oczy.
3. Przestań zwracać uwagę, zignoruj. Zrelaksuj się i odwróć. Rozmawiaj cicho ze sobą lub z kimś w pobliżu. Zaśpiewaj coś cicho. Więc kot zrozumie, że nic jej nie zagraża.
4. I oczywiście futrzany pupil zawsze powinien mieć własne schronienie, w którym może czuć się bezpiecznie i spokojnie.
   

   Daj swojemu kotu miejsce, w którym będzie czuł się bezpiecznie

5. Gdy kot przestanie wykazywać oznaki agresji i strachu - podejdź do niej z poczęstunkiem, ale nie dotykaj. Niech zwierzę samo zdecyduje, czy podejść do ciebie, czy nie.

Jak nie zachowywać się z przestraszonym kotem

W żadnym wypadku nie powinieneś celowo gniewać i straszyć kota! Musi być fajnie patrzeć, jak przestraszone, ryczące zwierzę ze spłaszczonymi uszami odpycha sprawcę łapą. Ale to może skończyć się decyzją kota: najlepszą obroną jest atak. W takim przypadku nie powinno dziwić, że zaatakuje, gdy się tego nie spodziewasz.

Surowo zabrania się bicia kota lub krzyczenia na niego. Po pierwsze nie ma to sensu: koty nie znają poczucia winy i nie dostrzegają słowa „nie”. Po drugie, właściciel ryzykuje, że stanie się śmiertelnym wrogiem zamiast czułym mruczeniem.

Uważaj na wściekłego kota

Pomaganie kotu w radzeniu sobie ze stresem

Zmiana środowiska jest dla kotów trudna, jest dla nich stresująca. Co zrobić, jeśli nie możesz uniknąć wyjazdu na wieś, wizyty u weterynarza lub fryzjera?

Dwa niezbędne warunki do bezproblemowego poruszania się kota to spokojny właściciel i wygodne noszenie, które powinno stać się dla zwierzęcia drugim domem. Nie możesz nosić zwierzęcia w ramionach.

Przygotuj mobilne schronienie dla swojego kota przed podróżą - wygodne nosidełko z twardymi ścianami, miękką pościelą i wentylacją. Aby zapewnić izolację akustyczną i ciepło, nosidełko jest owinięte od góry miękką szmatką. Kot powinien postrzegać domek mobilny jako schronienie, w którym Twój pupil ukryje się np. po badaniu lekarskim i uspokoi się.

Warunkiem po stresie jest cisza i spokój

Przyzwyczajenie jest ważne. Jeśli planujesz często zabierać ze sobą kota na wycieczki, musisz stopniowo przyzwyczajać go do tego od dzieciństwa. Zwierzę, które regularnie podróżuje w swoim przenośnym domu, nie sprawi problemów podczas następnej podróży.

Metody lecznicze

Aby przygotować kota na stres, którego nie da się uniknąć, stosuje się specjalne leki na bazie składników ziołowych. Na przykład Fitx zawiera chmiel, serdecznik, walerianę, tarczycę bajkalską. Oprócz tych ziół, Stop Stres zawiera Phenibut. Lek Kot Bayun jest dostępny w postaci infuzji i tabletek. Zawiera ekstrakty z kilkunastu roślin leczniczych.

Aby poradzić sobie w sytuacjach stresowych, dostępne są również uspokajające karmy dla kotów zawierające ziołowe środki uspokajające oraz specjalne obroże z feromonami.

Kojąca obroża z feromonami, która pomoże Twojemu pupilowi ​​radzić sobie ze stresem

Tabela: środki uspokajające dla kotów

Galeria zdjęć: Leki przeciwlękowe

Nikt nie jest odporny na stres i strach, nawet koty. Każdy kot domowy ma niepowtarzalny charakter i temperament. Nikt nie wie, jak zachowa się Twój pupil w niecodziennej sytuacji. Tylko miłość, opieka i właściwa reakcja pomogą właścicielom ogoniastych pupili znaleźć właściwe podejście do zwierzęcia i pomogą uporać się z emocjonalnym zamętem.