Kolorystyka kotów brytyjskich krótkowłosych - opis, kody

Solidne koty brytyjskie

W przypadku, gdy skóra, wełna i podszerstek kota są tego samego koloru, to jego kolor określany jest jako jednolity. W tym kolorze sierść powinna być równomiernie ufarbowana na całej długości włosów od nasady aż po końce. Nawet niewielka plamka lub siwe włosy są w tym przypadku uważane za odchylenie. Kolory te to niebieski, fioletowy, kremowy, biały, czarny, czekoladowy i czerwony. Rzadkie odmiany to płowe i cynamonowe.

Najpopularniejszymi przedstawicielami rasy są niebieskie i fioletowe. Sierść niebieskiego Brytyjczyka nie powinna zawierać jasnych włosów, podszerstek może być jaśniejszy, a skóra tylko niebieska. Jasna sierść jest ceniona znacznie wyżej niż ciemna.

Należy zauważyć, że prawdziwy niebieski kolor nie może mieć srebrzystego połysku. Jest to małżeństwo rasowe, które niektórzy pozbawieni skrupułów hodowcy uważają za rzadki kolor.

Trudno znaleźć opis odcienia bzu. Ten kolor przypomina mieszankę różu i błękitu. Opuszki łap i nos powinny być tego samego koloru, a podszerstek dozwolony w jaśniejszym odcieniu. U przedstawicieli koloru liliowego rasa zapewnia miedziane lub pomarańczowe oczy.

Czekoladowi i czarni przedstawiciele rasy mają głęboką pigmentację nie tylko sierści i podszerstka, ale także skóry. Im ciemniejsza kolorystyka tych kolorów, tym wyżej są oceniane. Biała opalenizna w tych odmianach uważana jest za małżeństwo.

Kolor czerwony uzyskany od kotów perskich. Jego wadą jest nierówny kolor, ponieważ czubek ogona może różnić się jaśniejszym tonem. Na czole często pojawiają się ślady. Oczy kotów o tym kolorze sierści mają jasnopomarańczowy odcień. Nakładki na nos i łapy w kolorze czerwonym lub ceglastym.

Białe standardy rasy brytyjskiej przewidują brak jakichkolwiek plam na sierści i zażółcenie. Dozwolone są niebieskie lub wielokolorowe oczy. Bardzo trudno jest hodować koty w tym odcieniu, ponieważ ich potomstwo często ma wady w postaci problemów ze słuchem i węchem. Kolor kremowy jest uzyskiwany z klarownej czerwieni i powinien pasować do pastelowych odcieni. Opuszki łap i nos - różowe.

Rzadką odmianą kolorystyczną jest cynamon, podobny do koloru cynamonu. Nie mniej ważny dla hodowców jest płowy – kolor przypominający mieszankę różu z crème brulee. Przynależność kotów brytyjskich do konkretnego gatunku jest określana jedynie na podstawie testu DNA.

Szylkretowe i przydymione kolory

Tylko samice mogą mieć szylkret. Czasami samce mogą urodzić się z odpowiednim szylkretowym kolorem, ale z powodu wad genetycznych takie koty nie nadają się do dalszej hodowli. Pozwala na obecność jednolitych plam o dwóch kolorach rozłożonych na całym ciele: czarny/czerwony, niebieski/fioletowy itp. D. Pożądane czerwono-kremowe plamy na twarzy, miedziane oczy.

Kolory Smoky mają lekki puch, który sprawia, że ​​sierść jest opalizująca. Rzadki gatunek zadymionych Brytyjczyków to przedstawiciele czerni, inaczej nazywani są czarnym dymem. Nakładki na nos i łapy są w tym samym kolorze co płaszcz. Oczy - miedziane lub złote.

Kolory srebrzyste i złote cieniowane

Srebrzysty kolor uzyskuje się w wyniku podkreślenia włosków. Odcienie srebrne powinny być jasnobiałe bez żółtych znaczeń, z domieszką szarości. Miedziane oczy, pomarańczowe, rzadziej zielone.

Szynszyla srebrna to bardzo rzadka, cieniowana, srebrna odmiana. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest to, że włosy powinny być zabarwione nie więcej niż 1/8 długości.

Złote kolory zostały wyhodowane stosunkowo niedawno. Ciepły kremowy lub morelowy podszerstek złotych kotów. Na głowie, ogonie, bokach występuje czarna lub brązowa końcówka. Ciemna pigmentacja nie powinna przekraczać 1/8 włosów. Klatka piersiowa i brzuch - morelowy, nos - ceglasty, opuszki łap w ciemnym odcieniu. Oczy są koniecznie zielone.

Rysowane kolory

Druga nazwa kolorów obrazu to „pręgowany”. Kolory te Brytyjczycy odziedziczyli po dzikich kotach. Dla rasy brytyjskiej ustalono tylko trzy rodzaje wzoru: pręgowany (makrela), cętkowany i marmurowy. Każdy z nich może być na jednolitym, srebrnym lub złotym tle.

Tygrys (makrela) wyróżnia się podłużnym paskiem na grzbiecie, z którego po bokach schodzą cienkie poprzeczne paski. Ogon również pokryty paskami. Na szyi są naszyjniki, które wyglądają jak łańcuszki.

Marmurowy pręgowany wygląda jak pantera śnieżna. Ciemne, głębokie plamy są wyraźnie widoczne na jasnym tle. Paski są duże, asymetryczne. Na łopatkach wzór podobny do skrzydeł motyla, paski są narysowane wzdłuż grzbietu od kłębu do ogona, który ozdobiony jest dwoma szerokimi pierścieniami. Kolor jest bardziej nasycony w pobliżu środka pigmentowanego obszaru. Miedziane oczy z czarnym eyelinerem. Marmurowi przedstawiciele rasy mogą mieć kolor czarny, niebieski, czekoladowy i inne niedominujące kolory.

Kolory cętkowane charakteryzują się częstymi plamami, które wyróżniają się na jasnym tle. Są okrągłe, podłużne lub przypominające rozetę. Kończyny są również pokryte ciemnymi plamami. Na ogonie może nie być żadnych plam.

Whiskas - różnorodny kolor w paski z wyraźnym wzorem. Warunkiem wstępnym są trzy ciągłe paski na plecach. Pomarańczowo-żółte oczy. Kolor podstawowy - srebrny, paski szare lub czarne. Im bardziej kontrastowy i jaśniejszy kolor, tym cenniejszy jest kociak.

Particolor i bicolor, van, arlekin

Nazwy te odzwierciedlają sparowane cętkowane kolory w połączeniu z podstawową bielą. Dwukolorowy wyróżnia się jednolitym kolorem plamek, częściowy kolor - plamkami ze wzorem. Wygląd zależy od dominacji bieli w kolorze:

• Dwubarwny. Biały to około 1/3.
• Arlekin. Obecność koloru białego co najmniej 5/6.
• Wang charakteryzuje się maksymalną przewagą bieli.

Koty dwukolorowe mają białą pysk, klatkę piersiową, biodra. Arlekiny i Vans wyróżnia obszar białego kołnierza. Bicolor może go nie mieć.

Wśród ras brytyjskich wyróżnia się również trójkolorowe (na szylkretowym kolorze są białe plamy). Są wśród nich również rękawiczki (białe skarpetki na łapach i szeroki pasek od brody do pachwiny).

Punkt koloru

Punkt koloru charakteryzuje się niezwykłymi wielokolorowymi oznaczeniami zwanymi „punktami”. Brytyjczycy odziedziczyli go po kotach syjamskich. Aby gen tego koloru pojawił się u kociąt, oboje rodzice muszą być nosicielami. Gen odpowiada również za niebieski odcień oczu.

Hodowla kotów o tym kolorze jest pracochłonna. Kocięta rodzą się z czysto białą sierścią. Znaki zaczynają się pojawiać dopiero z czasem.