Pyometra u kota: objawy choroby, diagnoza i leczenie
Zadowolony
Zdrowie kota w dużej mierze zależy nie tylko od prawidłowego żywienia i warunków utrzymania, ale także od uwagi właścicieli. Faktem jest, że zwierzę nie może narzekać na to, co mu przeszkadza, dlatego ważnym zadaniem jest uważne monitorowanie jego zachowania. Jedną z najgroźniejszych chorób kota jest pyometra, która może prowadzić do poważnych powikłań, a nawet śmierci ogoniastego zwierzaka.
Przyczyny wystąpienia
Choroba jest ropnym procesem zapalnym układu rozrodczego, który rozwija się w wyściółce macicy. Jednak czasami choroba jest bardzo trudna do zdiagnozowania, dopóki stan kota się nie pogorszy. Patologia dotyka głównie dorosłych, którzy już urodzili zwierzęta, ale może również objawiać się u młodych. Wyjątkiem są koty sterylizowane, którym usunięto jajniki wraz z macicą.
Główną przyczyną choroby jest zaburzenie jajników z powodu wzrostu poziomu estrogenu i progesteronu, w wyniku czego - naruszenie tła hormonalnego. Jedną z najczęstszych przyczyn zaburzeń hormonalnych są leki, które właściciele podają swoim czworonogom w okresie rui, zwłaszcza gdy lek podaje się przypadkowo – „jeśli tylko nie krzyczy”. Powodami mogą być również:
- niehigieniczne warunki podczas porodu;
- niecałkowicie wyleczone zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie pochwy i inne choroby układu moczowo-płciowego;
- resorpcja płodu w macicy w wyniku spontanicznej aborcji;
- wnikanie patogennych infekcji do narządów płciowych w wyniku nieprofesjonalnej sterylizacji;
- atonia macicy - utrata napięcia i słaba kurczliwość;
- nieuporządkowane kojarzenie się z niezbadanymi kotami;
- nieprawidłowe działanie układu odpornościowego w wyniku braku składników odżywczych, braku ruchu i niehigienicznych warunków przetrzymywania.
Bakterie mogą dostać się do jamy macicy nie tylko podczas rui, ale także podczas porodu czy ciąży. W tym drugim przypadku definitywnie ginie cały miot, ale udzielona w odpowiednim czasie pomoc samej kotce daje szansę na jej przeżycie.
Formy manifestacji choroby
Najczęściej pyometra rozwija się szybko, pierwsze objawy pojawiają się w okresie od kilku dni do 1-2 miesięcy. Istnieją dwie formy przebiegu choroby: zamknięta i otwarta.
otwarty
W tym przypadku kanał szyjki macicy jest otwarty, ropna wydzielina wychodzi z dróg rodnych. Mogą być krwawe lub mętnobiałe i mieć silny, zgniły zapach. Na posłaniu zwierzęcia lub w innych miejscach, w których zwierzę od dłuższego czasu leżało, można zobaczyć mokre, brązowawe plamy. W takim przypadku sierść w okolicy sromu będzie się plątać, więc kot zacznie intensywnie lizać. Ponadto objawy choroby są następujące:
- pogorszenie apetytu;
- wzrost temperatury ciała;
- zwiększone oddawanie moczu;
- biegunka lub wymioty;
- intensywne pragnienie.
Zamknięte
W tej postaci ropa gromadzi się w rogach macicy lub w jej jamie. Nie wychodzi na zewnątrz, więc identyfikacja choroby może być bardzo trudna. Jeśli jednak pupil staje się niespokojny, ciągle miauczy, starając się zwrócić na siebie uwagę właścicieli, to jest to jeden z powodów, dla których warto go pilnować. Pomimo braku wyładowania, w formie zamkniętej, koty wykazują wyraźne objawy zatrucia, więc wstępną diagnozę można przeprowadzić samodzielnie, bez posiadania wysoce specjalistycznej wiedzy. Zamknięta pyometra objawia się następującymi objawami:
- gwałtowny wzrost temperatury do 40−41 ° С;
- wzrost brzucha - przestanie ciasno, a zwierzę boleśnie reaguje na badanie dotykowe;
- kot traci apetyt, dużo pijąc i często oddając mocz. Biegunka i wymioty są powszechne;
- ogólne wyczerpanie;
- apatia, bezczynność;
- ciężki, szybki oddech.
Warto wiedzieć, że dochodzi do nadostrego przebiegu choroby, w którym objawy nie mają czasu się pojawić i kot może umrzeć w ciągu kilku dni. Wynika to z szybkiego rozwoju procesów zapalnych, w wyniku których objętość ropy w macicy może osiągnąć objętość 1 litra w ciągu zaledwie kilku dni. W rezultacie cienkie ściany macicy nie mogą wytrzymać, są rozdarte, ropa dostaje się do jamy brzusznej. Wynik - śmierć zwierzęcia z powodu sepsy i zapalenia otrzewnej.
Diagnostyka medyczna pyometra
Jeśli Twój pupil ma przynajmniej jeden z objawów choroby, natychmiast skontaktuj się z kliniką weterynaryjną w celu dokładniejszego zbadania. Diagnoza zostaje odrzucona lub potwierdzona na podstawie kompleksowego badania. Przede wszystkim do badań pobiera się od kota mocz i krew. W przypadku ropometrii we krwi stwierdzone zostaną: podwyższona zawartość mocznika - leukocytoza - hiperproteinemia lub hiperglobulenimia. Wysoka zawartość białka w moczu.
Lekarz weterynarii zleca badanie USG w celu określenia stanu narządów wewnętrznych. Charakterystycznymi objawami dotkniętego narządu są pogrubione ściany, tworzenie się cyst, a sama macica jest powiększona. W niektórych przypadkach przepisywane jest prześwietlenie, ale ta metoda nie zawsze pomaga w postawieniu diagnozy, ponieważ przy otwartej formie może nie wykazywać ropnych złogów.
Metody leczenia
W zależności od stopnia zaawansowania choroby lekarz może zaproponować kilka rodzajów leczenia: lekowe, chirurgiczne i domowe. Warto pamiętać, że opóźnienie może zagrażać nie tylko zdrowiu, ale i życiu zwierzęcia.
Terapia lekami (zachowawcza)
Główną zaletą terapii zachowawczej jest to, że zwierzę zachowuje zdolność reprodukcyjną. Celem jest zniszczenie bakterii zakaźnych w układzie moczowo-płciowym, usunięcie ropnego wysięku z jamy macicy oraz wzmocnienie odporności całego organizmu. W ramach kompleksowego leczenia zwierzakowi przepisuje się następujące leki:
- hormonalne (oksytocyna lub prostaglandyna), których efektem stosowania jest stymulacja mięśni macicy, gdyż częste skurcze mięśni przyczyniają się do usuwania ropy. Należy pamiętać, że przedawkowanie może prowadzić do pęknięcia ścian, dlatego leki należy stosować ze szczególną ostrożnością;
- antybiotyki usuwają z organizmu patogenną florę. Zwykle podaje się brulamycynę, ceftriakson, amoksycylinę i kloprostenol;
- immunomodulatory (rybotan lub imunofan) przyczyniają się do ogólnego wzmocnienia układu odpornościowego.
W przypadku leczenia farmakologicznego rokowanie jest ostrożne, ponieważ powodzenie leczenia jest bardzo wątpliwe i dozwolone tylko we wczesnych stadiach choroby.
Według statystyk ta metoda pozwala na wyleczenie trzech z czterech zwierząt na wczesnym etapie i tylko jednego z czterech - w formie zaawansowanej. Ponadto, 7% kotów nadal staje się bezpłodne, a połowa leczonych później ma nawrót.
Metoda chirurgiczna
Mimo przeciwników interwencji chirurgicznej ta radykalna metoda jest najskuteczniejsza. Podobna metoda, polegająca na usunięciu zarówno jajników, jak i macicy, pozwala uniknąć nawrotu choroby w przyszłości. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym i nie powoduje dyskomfortu u ogoniastego zwierzaka.
W rzeczywistości chirurgiczna metoda leczenia jest konwencjonalną sterylizacją, dlatego jeśli właściciele nie zajmują się hodowlą, bardziej wskazane jest wykastrowanie kota przed możliwym rozwojem choroby.
To uratuje zwierzę przed niepotrzebnymi bolesnymi odczuciami w przypadku infekcji. Za optymalny wiek operacji uważa się 7-8 miesięcy.
Terapia domowa
Metoda nie jest traktowana jako pełnowartościowa terapia i jest stosowana jako terapia pomocnicza w połączeniu z chirurgicznym i medycznym. Przygotowane napary i wywary mogą zmniejszać krwawienie, łagodzić stany zapalne i wspomagać wczesne gojenie dotkniętych tkanek.
Opieka nad zwierzętami pooperacyjnymi
Po zabiegu zwierzę, podobnie jak człowiek, wymaga szczególnej opieki. W tym celu zaleca się spełnienie szeregu wymagań, a mianowicie:
- natychmiast załóż koc pooperacyjny - jest to konieczne, aby zwierzę nie mogło gryźć nałożonych szwów;
- stosować dietę weterynaryjną podczas karmienia – karma powinna być miękka lub półpłynna. Może to być bulion z kurczaka z pokruszonymi kawałkami mięsa lub różne pasztety mięsne;
- na początku zwierzę może mieć brak apetytu, to normalne. Musisz jednak upewnić się, że zwierzę ma stale wodę;
- szew pooperacyjny należy codziennie badać. Jeśli stanie się zaogniony lub zaczerwieniony, kota należy natychmiast pokazać weterynarzowi.
Aby ułatwić okres rehabilitacji, możesz użyć leków, które przyczyniają się do szybkiego powrotu do zdrowia. Z reguły przypisuje się:
- traumatin - skutecznie likwiduje skutki zatrucia organizmu;
- aluminium - spray o działaniu przeciwzapalnym, przeznaczony do leczenia ran i szwów;
- roncoleukin jest środkiem profilaktycznym, który sprzyja szybkiej regeneracji tkanek;
- hemorównowaga - jest przepisywany w celu przywrócenia funkcjonowania wątroby, procesów trawiennych i krwiotwórczych;
- Imunofan jest środkiem przeciwzapalnym, który eliminuje również skutki uboczne innych leków;
- ASD 2 to skuteczny środek antyseptyczny. Lek stosuje się ostrożnie, ponieważ przedawkowanie może wywołać zatrucie.
Przed zażyciem jakiegokolwiek leku należy skonsultować się z lekarzem weterynarii w sprawie stosowności stosowania i wyjaśnić dawkowanie leków.
Zapobieganie pyometra
Jeśli właściciel zajmuje się hodowlą, a sterylizacja kota jest niemożliwa, należy podjąć szereg środków zapobiegawczych, aby wykluczyć początek choroby lub zidentyfikować ją we wczesnych stadiach. Zajmie to dużo wysiłku, ale zapewni zdrowie i reprodukcję Twojego zwierzaka. Skuteczna profilaktyka wymaga:
- Regularnie odwiedzaj klinikę weterynaryjną na badania lekarskie, w tym USG.
- Terminowe szczepienia przeciwko chorobom zakaźnym.
- Krycie powinno odbywać się z dokładnie zbadanym kotem.
- Zapewnij sterylne warunki podczas jagnięciny.
- W przypadku przedłużającego się lub patologicznego porodu zapewnić natychmiastową opiekę weterynaryjną.
- Systematycznie kontroluj wydzielanie narządów płciowych.
- Wyeliminuj stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Należy zauważyć, że w niektórych przypadkach możliwe jest stosowanie środków hormonalnych, ale tylko zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.
Spełnienie tych wymagań gwarantuje zdrowie i długowieczność wąsatego zwierzaka.
-
Pyometra u kotów: przyczyny, objawy i leczenie choroby - Wścieklizna u kotów: objawy i leczenie, niebezpieczeństwo choroby
- Rozdęty, twardy żołądek u kota: co robić, możliwe przyczyny, objawy towarzyszące, leczenie i rokowanie
- Objawy i leczenie zapalenia sutka u kota w domu
- Zapalenie sutka u kota: objawy i leczenie w domu
- Objawy i leczenie zatrucia kota w domu
Padaczka u kotów: objawy i leczenie choroby