Dlaczego kot warczy i syczy?

Kategoria Koty

Warczenie, dudnienie, syczenie i miauczenie to jedyne dźwięki, których koty używają do sygnalizowania swojego nastroju. Dowiedziawszy się, dlaczego kot warczy i syczy, nie możemy zapomnieć o jego dzikim pochodzeniu.

Przyczyny psychologiczne

Kot wyraża całe spektrum swoich emocji wyłącznie za pomocą mowy ciała, okresowo uzupełniając ją kilkoma dostępnymi wariacjami głosu. Jest ich niewiele, ale z ich pomocą zwierzę potrafi przekazać człowiekowi ogromną liczbę doświadczeń, które należy poprawnie zinterpretować.

Instynkt drapieżnika

Jest osadzony w każdej, nawet najczulszej murce, w której żyłach płynie krew odległych leśnych przodków. Jeśli codziennie przypominasz swojemu kotu o jego myśliwskich odruchach, nie zdziw się, że z czasem zamieni się we wściekłą, warczącą furię.

Ważny! Nie należy proponować kotu śledzenia ruchów ręki / nogi pod kocem: przyzwyczai się do atakowania bez powodu, nie zdając sobie sprawy, że to była zabawa.

Obudziłeś drapieżnika w swoim zwierzaku, jeśli:

skacze na nogi z zasadzki;
nie reaguje na twój krzyk, zwiększając atak;
ugryzienia, syki i zadrapania.

Bardzo trudno będzie naprawić to zachowanie.

Agresja społeczna

Występuje, gdy osoba denerwuje nadmierną sympatią. Każdy kot zachowuje się całkiem fajnie, dopóki nie zapragnie czułości mistrza. Potrafi zwrócić na siebie uwagę, ociera się o nogi, wierci się, zastępuje plecy lub prosi o ręce.

Ale czułość (według kota) powinna być dozowana - gdy tylko przesadzisz z uczuciem, zmieni się z anioła w diabła. W tym momencie jest w stanie ugryźć się w rękę, syknąć i walić ogonem z niezadowoleniem, wskazując, że wyczerpała się granica jego cierpliwości.

Udaremnienie

Ten koci stan jest podobny do ludzkiego i występuje, gdy pragnienia zwierzęcia nie odpowiadają jego możliwościom.

To interesujące! Zoolodzy sugerowali, że frustracja jest charakterystyczna dla kociąt odsadzonych wcześnie od matki. Zwierzęta te same nie wiedzą, jak zdobyć pożywienie i ciągle czekają na materiały informacyjne i bez czekania popadają w agresję.

Frustrację kotów można rozpoznać po następujących działaniach:

zwierzak syczy na właściciela, któremu ufa;
warczy, sugerując, że nie dostał delikatności;
krzyczy głośno i rzuca się pod próg.

Kot staje się sfrustrowany, jeśli właściciel powoli podaje jedzenie, nie spieszy się z otwarciem drzwi wejściowych lub odsuwa się nieco od zwierzaka.

Przekazana agresja

Podobny stan mogą doświadczyć koty, które są przestraszone/złoszczone w obecności tej lub innej osoby.

To interesujące! Nic dziwnego, że sam wygląd wywołuje niezmotywowaną kocią agresję. Zwierzę jest izolowane i pozwala się wyzdrowieć.

Dzięki doskonałej pamięci skojarzeniowej świadek nieprzyjemnego zdarzenia zamienia się w źródło negatywnych wspomnień dla kota.

Strach

Kot warczy i syczy, jeśli podsyca go strach z powodu braku socjalizacji lub, co gorsza, nękania i bicia (doświadczane od najmłodszych lat).

Jeśli warkot wywołany jest strachem, znacznikami tego ostatniego będą:

atakowanie ludzi w obecności rzeczywistego / wyimaginowanego bodźca;
warczenie, uzupełnione kołyszącymi się łapami;
zwiększony syk / warczenie, gdy kot jest osaczony;
jednoznaczne postawy ostrzegawcze;
ostateczne zaakcentowane lizanie sierści.

Kot, którego lęki pojawiły się w dzieciństwie, wymaga większej uwagi i cierpliwości. Nie jest karana, ale delikatnie reedukowana.

Uraz

Ta emocja czasami kojarzy się ze strachem, ale często działa autonomicznie. Jeśli twój kot warczy i syczy na widok swojego właściciela, pamiętaj, co spowodowało niedawną niechęć kota. Zwierzę zignoruje sprawcę lub otwarcie pokaże swoje niezadowolenie, w zależności od powagi wykroczenia. Porozmawiaj ze swoim zwierzakiem, aby konfrontacja się nie przeciągała, i nie zapomnij osłodzić przeprosin pysznym smakołykiem.

Dominacja

W domu zwierzę z pewnością zbuduje swój własny schemat hierarchiczny, na którego czele stanie lider: i dobrze, jeśli do roli tego drugiego zdefiniuje kogoś z domu, a nie siebie. Jeśli kot uważa się za dominującego w rodzinie, natychmiast zacznie udowadniać dominującą rolę. Tutaj przydadzą się warczenie, syk i pazury, za pomocą których odzwierciedli wszelkie nieautoryzowane próby wejścia na jego osobiste terytorium.

Ważny! Każdy, kto dotknie kocich rzeczy (a nawet odchody mogą się nimi stać) zostanie zaatakowany i wydalony. Dlatego w interesie właściciela od pierwszych dni jest wskazywanie kotu jego podrzędnej pozycji.

Musi rozpoznać kogoś z rodziny jako samca alfa: ale ten szczęśliwy będzie nie tylko faworyzowany, ale także poczuje kocią zazdrość. Kot będzie starał się być zazdrosny o wszystkich, którzy skorzystają z jego uwagi - krewnych, przyjaciół, dzieci i inne zwierzęta domowe. Pamiętaj, że kotom trudno jest przyzwyczaić się do wszystkich zmian zachodzących w Twojej rodzinie (śmierć, rozwód, przeprowadzka czy posiadanie dzieci).

Instynkt właściciela

Generalnie zaborczość wyrasta z chęci dominacji. Ten instynkt jest nieodłączny od kotów na poziomie genetycznym, poza tym instynkt właściciela u kotów przewyższa intensywność przejawów podobnego instynktu obserwowanego u ludzi. Kot warczy i syczy, pokazując, że to ona jest w tej chwili panem sytuacji, nie wpuszczając Cię (np.) do ulubionej zabawki czy miski z jedzeniem.

Jeśli widzisz, że masz do czynienia z instynktem właściciela, nie pogarszaj sytuacji, ale odsuń się. Warczenie/syczenie często sygnalizuje możliwą eskalację konfliktu: po sygnale dźwiękowym nastąpi kolizja (z ugryzieniami i zadrapaniami).

Urazy, choroby

Twój kot może wyglądać całkiem zdrowo, co wcale nie wyklucza niektórych chorób, które przebiegają gładko lub pojawiły się niedawno. Dyskomfort wewnętrzny prowadzi do nietypowych zachowań, co wyraża się w szczególności i nieumotywowaną agresją.

To interesujące! Jeśli chodzi o chorobę, zwiększonej nerwowości często towarzyszy odmowa jedzenia/picia, apatia, częste lizanie włosów i gryzienie niektórych części ciała.

Gryzienie ogona

Możesz zauważyć, jak zwierzę próbuje ugryźć ogon, a także usłyszeć złośliwy syk, gdy próbuje temu zapobiec. Czasami kot gryzie ogon w nocy, gdy wszyscy leżą na boku.

Różne zdarzenia mogą powodować takie zaburzenie:

przeprowadzka do nowego mieszkania;
narodziny dziecka;
brak / spadek uwagi;
inne urazy psychiczne.

Takie kocie zachowanie należy stłumić, szukając jego źródła. W przeciwnym razie zwierzę jest zagrożone amputacją ogona.

Ciąża

Kot warczy i syczy, kiedy przygotowuje się do zostania mamą lub zaraz po urodzeniu kociąt, zwłaszcza jeśli osobie udało się podważyć jej pewność siebie. Będzie musiał zostać przywrócony, pokazując zwierzakowi, że nie skrzywdzisz ani jej, ani jej potomstwa. Gdy tylko zwierzę się uspokoi, agresywne ataki w twoim kierunku ustaną.

Narkoza

Niepowodzenie w zwykłym zachowaniu kotów następuje po znieczuleniu ogólnym. Zwierzęta mają trudności z wychodzeniem ze znieczulenia i w tym momencie potrafią zachowywać się bardzo dziwnie, w tym sycząc na swojego ukochanego właściciela. Jednak taka reakcja jest dość rzadko odnotowywana, ale bez względu na to, jak kot się zachowuje, bądź blisko, głaszcz ją i uspokajaj.

Inne czynniki

Wzrost i syczenie są katalizowane przez inne, bardzo różne okoliczności.

Dziedziczność

Bardzo trudno jest oswoić kocięta urodzone na wolności i nigdy nie spotkały ludzi. Takie zwierzęta (zwłaszcza na początku) boją się ludzi, syku i warczenia.

Ważny! Nie zapominaj, że każdy kot ma indywidualny charakter, za główne cechy odpowiedzialne są geny. Jeśli ojciec lub matka kociaka mieli kłótliwe i sprzeczne usposobienie, prawdopodobnie odziedziczy rodzicielską zarozumiałość.

Dlatego idąc do żłobka trzeba obserwować (a nie 5 minut) jak zachowują się dorosłe zwierzęta. W przeciwnym razie w twoim domu zadomowi się wojownik, z którego bojowym charakterem po prostu musisz się pogodzić.

Ochrona terytorium

Kot uważa cały dom za swój, podkreślając w nim szczególnie wygodne strefy, do których lepiej nie wdzierać się. Wróciłeś po długim spacerze, a zwierzak nie jest zadowolony z Twojego przybycia, kręci nosem i jest zły. Wyjaśnienie jest proste - wyczuł obcy zapach z twoich ubrań / butów. Dla ciebie to drobiazg, ale kot może uznać to za wrogą inwazję na terytorium osobiste, w odpowiedzi na którą zacznie syczeć i warczeć. Często sprowadza się to do ugryzień i cierpią nie tylko obcy, ale także właściciele.

Prowokacyjne gry

Kot warczy i syczy, jeśli od najmłodszych lat z nim flirtowałeś, zastępując ręce i nogi. To najniebezpieczniejszy odruch, którego nie należy utrwalać u zwierzęcia. Z wiekiem utrzyma się nawyk zabawy, wypuszczania pazurów, doda się do tego dorosła dokładność: pazury staną się ostrzejsze, zęby mocniejsze, a ukąszenia i zadrapania będą znacznie bardziej widoczne.

To interesujące! Jeśli nawyk niebezpiecznej gry jest zakorzeniony, bardzo trudno będzie się go pozbyć. Psychologowie radzą nie ulegać prowokacji i być obojętnym, gdy kot skacze.

Aby zwierzak ostudził swój wojowniczy zapał, możesz chwilowo opuścić pomieszczenie. Zabronione jest przeklinanie, a ponadto bicie kota. Doprowadzi to do odwrotnego rezultatu - wpadnie w złość i stanie się jeszcze bardziej agresywna.

chlofobia

Zwierzęta, podobnie jak niektórzy ludzie, są podatne na ochlofobię (strach tłumu). Takie zwierzaki nie tolerują licznych zgromadzeń i wchodząc do nich zaczynają się bronić, ostrzegając przed warczeniem/sykiem.

Kot ze skłonnością do chlofobii nie lubi bawić się z dziećmi i zmieniać rąk: zignoruj jej sygnały ostrzegawcze, a zacznie atakować. Jeśli masz hałaśliwe towarzystwo, zabierz kota do innego pokoju.

Jak reagować na warczenie

Kilka zasad pomoże rozładować napięcie między tobą a kotem, których wybór zależy od przyczyny konfliktu:

jeśli agresja wiąże się z chorobą, zabierz zwierzaka do kliniki;
demonstrując ducha walki, odczekaj 10-15 minut, aż zwierzak się uspokoi (lepiej w tym czasie udać się do innego pokoju);
gdy kot wyczuje, pogłaskaj go, porozmawiaj i poczęstuj czymś smacznym;
nie powstrzymuj kota od warczenia na potomstwo - to jedna z metod wychowania;
jeśli cechy bojowe kota są wrodzone, po prostu zaakceptuj ten fakt - nie wpłyniesz na geny, więc zaakceptuj i kochaj swojego tyrana za to, kim jest.