Kot chausie - mini kuguar w twoim domu

Historia i cechy rasy Chausie

Dziki kot błotny, czyli ryś bagienny, po łacinie nazywa się Felis Chaus i to od tego pojęcia pochodzi nazwa rasy - Chausie. Dorosły samiec może osiągnąć 50 cm w kłębie i ważyć do 15 kg. Zamieszkuje niziny rzek lub jezior, w miejscach bagiennych, gdzie występują zarośla turzyc, trzcin, trzcin, w których chowa się ryś bagienny. Jej kolor idealnie nadaje się do kamuflażu w zaroślach nadmorskiej roślinności. Drapieżnik doskonale pływa, nurkuje i łowi ryby, przenosząc tę ​​atrakcyjną cechę na rasę chausie – wody nie boją się wcale. Niektóre gatunki kotów błotnych są wymienione w Czerwonej Księdze.

Przodkiem rasy Chausie jest kot błotny (Felis chaus), który żyje w Azji Środkowej, Wschodniej Eurazji i afrykańskich dolinach rzecznych

Ryś bagienny, żyjący w Egipcie nad brzegami Nilu, po raz pierwszy trafił do okolicznych mieszkańców około trzech tysięcy lat temu. To Egipcjanie oswoili te zwierzęta, o czym świadczą zachowane do naszych czasów rysunki na zwojach papirusu. Koty z dżungli mieszkały w domach ludzi i pomagały im polować na kaczki, pływając, aby dotrzeć do rannej ofiary i zanieść ją właścicielowi. Niestety, poza Egipcjanami, nikt nie był zaangażowany w udomowienie tych inteligentnych i pięknych drapieżników.

Egipcjanie oswoili rysia bagiennego i używali go do polowania na kaczki

Pochodzenie i standardy

Historia rasy chausie rozpoczęła się w latach 60-tych XX wieku, kiedy to jeden z amerykańskich turystów odwiedzających Bliski Wschód zwrócił uwagę na nietypowy typ kotów wędrujących po ulicach. Faktem jest, że dzikie koty dżungli często wchodziły do ​​opuszczonych domów, aby polować na myszy zjadające resztki ludzkich rezerw. Okresowo rodziły się dzikie zwierzęta kojarzone z kotami domowymi i kociętami hybrydami, które zostały zauważone i zabrane przez ciekawskiego Amerykanina. W efekcie nowa rasa kotów została zarejestrowana w rejestrze TICA w 1995 roku, a oficjalny status nadano jej w 2003 roku.

Celem hodowców było wyhodowanie kotów o wyglądzie i temperamencie drapieżnika, ale z charakterem zwierzaka. Proces okazał się trudny, ponieważ chausie jest trudne do rozmnażania. W najlepszym razie 50 procent miotu składa się z kociąt rasowych, a większość samców jest bezpłodna. W procesie rozmnażania koty dżungli są najczęściej łączone z kotami abisyńskimi, dlatego kolorem i wyglądem chausie przypominają koty abisyńskie. Różne rasy krótkowłose i koty bengalskie są znacznie rzadziej zaangażowane w krzyżowanie.

Wygląd i charakter zwierząt determinuje pokolenie i procent krwi Felis Chaus. Znaki te są oznaczone indeksem F (gałąź) i liczbą.

Tabela: Zdolność do reprodukcji

To właśnie Chausie F1 jest najcenniejsze, bo najbardziej przypomina swojego dzikiego przodka. Regularna atletyczna budowa, duże uszy, czasem z frędzlami. Pędzle powinny być zawsze czarne. Typową cechą F1 Chausie są „oszukańcze oczy”: charakterystyczne paski i plamki z tyłu uszu. W naturze takie wzory pomagają rysiowi bagiennemu ostrzec wszystkich, którzy są z tyłu i niosą niebezpieczeństwo: „Widzę cię!".

Charakterystyczny wzór na dużych uszach Chausie naśladuje drugą parę oczu z tyłu, aby odstraszyć wrogów

Samce Chausie są o około 20% większe od samic. Kot może mieć do 40 cm wzrostu w kłębie i ważyć do 15 kg. Wzorzec rasy F1 Chausie składa się z kilku charakterystycznych cech:

• Głowa średniej wielkości, z kanciastym podbródkiem i wydatnymi kośćmi policzkowymi, wypukłym czołem, wydłużonym nosem.
• Uszy duże, stojące, zaokrąglone, wysoko osadzone, czasem z czarnymi frędzlami na końcach.
• Oczy są w kształcie migdałów, najczęściej w kolorze bursztynowym, ale dopuszczalne są również odcienie zielone.
• Szyja jest krótka, mocna.
• Ciało wydłużone, eleganckie w zarysie, z wysokimi dużymi łapami.
• Ogon dość długi, około 3/4 wielkości tułowia, końcówka czarna.
• Sierść jest krótka, gęsta i jedwabista, pięknie mieni się w słońcu.

Osobno warto zastanowić się nad kolorystyką chausie. Generalnie wzór na tułowiu może być niewyraźny, ale na głowie, nogach i ogonie należy zachować wyrazistość i symetrię, a na szyi powinien przypominać naszyjnik.

Większość chausie ma zaznaczony kolor pręgowany, ten konkretny kolor jest najbardziej popularny wśród kupujących

Chausie występuje w trzech rodzajach koloru: pręgowany, srebrny i czarny. Słowo „zaznaczone” oznacza, że ​​każdy włos z wełny jest jednakowo i równomiernie ubarwiony w różnych miejscach w różnych odcieniach. Na włosach zwykle widoczne są 2-3 ciemne pasy na jaśniejszym tle. Taki podwójny lub potrójny kolor na strefach nadaje tkance cery wyjątkową grę kolorów i lekki połysk.

Jeszcze nie tak dawno, ze względu na piękno ich futra, polowano na koty dżungli do szycia futer, ale w tej chwili, ze względu na silny spadek liczebności Felis Chaus, polowanie na nie jest zabronione.

Postać

Główne cechy Chausie to towarzyskość, stabilność i przywiązanie do właściciela. Hodowcy naprawdę zdołali wyhodować rasę o niemal idealnym charakterze. Te zwierzęta są w stanie dosłownie wyczuć swojego właściciela i przewidzieć jego pragnienia. Amerykanie uważają Chausie za najlepszego kota do towarzystwa.

Chausie są towarzyscy i bardzo przywiązani do właściciela, a ich lojalność wobec niego bardziej przypomina psa

Potomkowie kotów dżungli dobrze dogadują się i bawią z dziećmi, dobrze dogadują się z innymi kotami lub psami, a nawet z dużymi papugami. Ale chausie będą postrzegać chomiki, ptaki lub ryby jako zdobycz, więc lepiej nie prowokować dzikiego polowania w swoim domu.

Niesamowitą cechą tych kotów jest to, że praktycznie nie drapią się, ponieważ w kontakcie z ludzką skórą natychmiast chowają pazury. Bardzo przydatna funkcja do zabawy z dziećmi. Jednak same w sobie ich pazury są przyzwoite i używają ich dość aktywnie, więc konieczne jest posiadanie drapaka w domu. Chausie również uwielbiają uczyć się czegoś nowego, zwłaszcza jeśli otrzymują za to smaczne nagrody.

Chausie uwielbiają się bawić, więc w domu powinny być dla nich zabawki. Właściciele czasami muszą zarezerwować czas na zabawę ze swoim zwierzakiem. W przeciwnym razie chausie będzie się bawić na własną rękę, co zwykle nie wpływa najlepiej na stan mieszkania lub domu.

W mieszkaniu powinny znajdować się zabawki i miejsce na aktywne zabawy

Chausie uwielbiają wspinać się po szafkach i antresolach, jak dzicy przodkowie łapiący zdobycz na drzewach. Dlatego dobrze jest, jeśli w domu znajdują się miejsca na wyższym poziomie, gdzie koty mogą się poruszać, skakać i bawić.

Typowe dla Chausiego jest robienie zapasów - jest w stanie ukraść coś w kuchni i schować w ustronnym miejscu do lepszych czasów. Znając tę ​​funkcję, właściciele muszą uważnie monitorować kota, aby uniknąć nieprzyjemnych zapachów o niejasnym pochodzeniu ze skrytek swojego zwierzaka.

I wreszcie Chausie wcale nie boją się wody, co więcej ją kochają, dobrze pływają i umieją łowić. Dlatego wykluczona jest obecność akwarium w domu. Ale pływanie z właścicielem w łazience lub wspinanie się za nim do rzeki lub jeziora jest powszechną rzeczą dla tych niesamowitych kotów.

Wideo: koty chausie

Jak wybrać kociaka

Nabycie kociaka Chausie nie jest łatwe, ponieważ rasa ta nie jest jeszcze tak popularna w Rosji jak w Ameryce, a żłobków Chausie jest bardzo mało. Niemniej jednak istnieją, a informacje o nich można znaleźć w Internecie. Rasa ta jest nie tylko rzadka, ale i droga – kociak F1-F2 kosztuje kilka tysięcy dolarów. Hodowla Chausie to trudna sprawa, poza tym tylko żłobki mają do tego prawo, więc jeśli chcesz kupić prawdziwego przedstawiciela tej rasy, z dzikimi genami we krwi, musisz wybrać tam kociaka, a nie z prywatnego hodowcy. Kocięta pokoleń F3, F4 będą kosztować znacznie mniej.

Kociaka Chausie należy zakupić w specjalistycznej hodowli

Zazwyczaj hodowle dają kocięta trzymiesięczne. Przy wyborze kociaka należy zwrócić uwagę na kompetencje towarzyszących zakupowi specjalistów: jak dobrze znają cechy rasy, jak szybko i szczegółowo odpowiadają na pytania. Patrząc uważnie na kocięta, musisz ocenić ich wygląd i zachowanie. Wygląd małej chausie powinien mieć następujące cechy charakterystyczne: trójkątną kufę, szerokie i wysokie uszy, cętkowany kolor sierści, czarny koniec ogona. Musisz dokładnie obejrzeć sierść kociaka: nie powinna mieć łysiny i łupieżu. Uszy i oczy zdrowego zwierzaka są czyste, pazury na łapach są w odpowiedniej ilości i nie są zdeformowane.

Wybierając kociaka, należy zwrócić uwagę na nasilenie jego objawów rasy Chausie

Zachowanie dziecka można ocenić na podstawie jego stanu zdrowia. Zdrowe kocięta są bardzo ciekawskie, aktywne i zawsze gotowe do zabawy. Zobacz, jak komunikują się i współdziałają ze sobą: to bardzo przydatne informacje o naturze przyszłego zwierzaka. Należy ostrzec objawy takie jak bierność, senność, lękliwość kociaka, a także jego nadmierną agresywność. Biorąc pod uwagę życzliwe i pogodne usposobienie przedstawicieli tej rasy, kociak powinien serdecznie powitać potencjalnych właścicieli, choć oczywiście sytuacja jest inna. Kocięta mogą zmęczyć się dużym napływem gości.

Dobrze, jeśli istnieje możliwość zobaczenia rodziców kociaka, pomoże to jasno wyobrazić sobie, jak będzie wyglądał Twój dorosły kot lub kot. Jeśli nie jest to możliwe, zazwyczaj żłobki udostępniają zdjęcia rodziców.

Przy okazji jeszcze w domu można obejrzeć zdjęcia kociąt dostępnych do sprzedaży i zapoznać się z ich charakterystyką. Zazwyczaj strony dobrych hodowli zawierają wszystkie informacje o producentach, kociakach, a nawet o przyszłych miotach. Możesz zarezerwować kociaka, który Ci się podoba, a potem obejrzeć go na żywo.

Przy wyborze kociaka warto przyjrzeć się jego rodzicom

Personel żłobka musi dostarczyć Państwu wszystkie dokumenty dotyczące zwierzęcia, w tym kartę z datą urodzenia, pseudonimem i rodowodem oraz paszport weterynaryjny z informacjami o odrobaczeniu i szczepieniach. Transakcja jest sporządzona zgodnie z formalną umową sprzedaży, która musi zawierać takie elementy jak sterylizacja lub kastracja zwierzęcia, a także możliwość jego udziału w wystawach.

Opieki nad Zwierzętami

Rozpoczynając kota lub kota rasy Chausie nie zapominaj, że jest to bardzo aktywne i ciekawskie stworzenie, które potrzebuje przestrzeni i ciekawych zajęć. Bardzo trudno jest mu zamknąć się w czterech ścianach. Idealnie nadaje się do trzymania Chausie w prywatnym domu lub domku z dużym podwórkiem, gdzie mogą chodzić i wspinać się na drzewa. Najlepsze żłobki mają własne prywatne tereny spacerowe.

Cechy zawartości w mieszkaniu

Mieszkanie, w którym mieszka chausie, musi być wystarczająco przestronne. Przedstawiciele tej rasy wyróżniają się solidnymi rozmiarami, a także uwielbiają biegać, skakać i wspinać się. Dlatego potrzebują wolnej przestrzeni do poruszania się. Dodatkowo chausie należy chodzić 2-3 razy w tygodniu, używając do tego szelek i smyczy. Koty dobrze znoszą spacery z właścicielem, zachowują się spokojnie i posłusznie, dzięki czemu można częściej z nimi wychodzić. Dobrze, jeśli w pobliżu jest odpowiedni park lub skwer. Dobrze jest zabrać ze sobą zwierzę na wiejskie spacery i pikniki, a także zabrać je do domku letniskowego.

Przedstawiciele rasy mają pozytywne nastawienie do chodzenia na smyczy i ich właściciele są zachęcani do jak najczęstszego robienia tego

Dla właścicieli taki zwierzak łączy w sobie cechy kota i psa: można i należy z nim chodzić, jest też całkiem zdolny do samoobrony, a przy odpowiednim przeszkoleniu potrafi rozumieć i wykonywać polecenia głosowe oraz przynosić przedmioty do właściciela.

Koty te wyróżniają się zwiększoną towarzyskością, wymagają uwagi dla siebie i mogą go szczególnie przyciągnąć wszelkimi dostępnymi sposobami. Jednocześnie są bardzo nerwowe i zręczne. Dlatego lepiej nie mieć w mieszkaniu niestabilnych lub słabo zamocowanych delikatnych przedmiotów. Aby pomóc zwierzakowi uświadomić sobie jego dziką naturę, możesz kupić dla niego specjalne wysokie domy i drabiny, wyposażyć półki pod sufitem, na które możesz się wspinać, ukrywać i obserwować, co dzieje się poniżej. Tak często robią rysie bagienne. I konieczne jest posiadanie w domu drapaków, w przeciwnym razie dywany i sofy będą służyć jako takie.

Półki i drabiny, po których możesz skakać i wspinać się, pomogą Chausie skierować ich energię w spokojny kanał

Chausie kochają dzieci, a dzieci uwielbiają się bawić, więc dzieci i koty dobrze się dogadują i bawią się nawzajem. Konieczne jest zaoferowanie dziecku ciekawych zabawek do zabawy z Chausie: wędki, myszki, sznurki, piłeczki i szeleściki. Jeśli w mieszkaniu nie ma dzieci, właściciel będzie musiał zabawiać zwierzaka. Obecność innych zwierząt, kotów czy psów w domu ułatwi życie towarzyskiego chausie - będzie miał z kim rozpocząć zabawne zabawy i wyścigi po mieszkaniu.

I nie zapominaj o skłonności Chausie do kradzieży, aby zapewnić sobie zapas żywności: potrafią kraść jedzenie ze stołu, a nawet z szafek. Małe rysie szybko uczą się otwierać drzwi i wysuwać szuflady. Nie złość się na nich za to, bo to dzikie instynkty przetrwania grają we krwi.

I trzymaj małe gryzonie i ptaki z dala od Chausie: nawet zwierzę całkowicie nakarmione i zadowolone z życia może chcieć polować ze wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami. Lepiej nie trzymać drapieżników i ich potencjalnych ofiar w jednym mieszkaniu. Jedynymi wyjątkami są duże papugi, które same sobie poradzą.

Higiena

Chausie nie od razu przyzwyczajają się do kuwety, ale przy odpowiedniej cierpliwości właścicielki mogą nawet nauczyć się chodzić do toalety. Problemy z tacą są częstsze w F1 Chausie.

Jeśli chodzi o higienę osobistą, wełna tych zwierząt jest naturalnie czysta i nie ma obcych zapachów. To pomaga im skutecznie polować. Dbanie o nie sprowadza się do czesania włosów szczoteczką do masażu raz w tygodniu. Usuwa luźne włosy i stymuluje ukrwienie skóry. Chausie dość dobrze tolerują czesanie, a niektórym nawet się to podoba.

Jedynym akcesorium do pielęgnacji Chausie, jakiego będzie potrzebował właściciel, jest dobry pędzel do rozczesywania jego grubej sierści

Jak wszystkie rasy prowadzące swój rodzaj od dzikich drapieżników, Chausie są dość kochające, więc jeśli hodowla nie jest planowana, lepiej kastrować samce. Dotyczy to również osób bezpłodnych – sterylność nie przeszkadza im w pełnym okazaniu oznak pożądania seksualnego i zaznaczeniu zakamarków.

Należy regularnie badać oczy i uszy pupila oraz w razie potrzeby czyścić je wilgotną ściereczką. Nie zapominaj również o higienie jamy ustnej, ponieważ obfitość płytki nazębnej może prowadzić do pojawienia się kamieni na zębach i rozwoju próchnicy. Aby zapobiec kłopotom, musisz pozwolić kotu odgryźć ścięgna i chrząstki z kości, to pomoże oczyścić tkankę zębową. Dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie specjalnej pasty dla zwierząt.

Odżywianie

Trawienie i dieta chausie wymagają szczególnej uwagi. Faktem jest, że ich jelita są krótsze niż zwykle, dlatego nie są w stanie normalnie trawić zbóż i innych ciężkich pokarmów. Dlatego większość gotowych karm, nawet tych premium, jest dla nich całkowicie nieodpowiednia. Ponadto Chausie mają tendencję do przejadania się, ta cecha odziedziczona po wiecznie głodnych dzikich przodkach.

Wiadomo, że kot może przeżyć bez jedzenia około dwóch tygodni, bez picia – nie dłużej niż dwa dni.

Większość hodowców zaleca karmienie chausie surowym mięsem. Jedynym wyjątkiem jest wieprzowina, której stosowanie może prowadzić do chorób zwierzęcia. Najlepiej nadaje się świeże mięso dietetyczne z kośćmi: drób, wołowina, królik i ryby. Aby uchronić zwierzaka przed zarażeniem się robakami pasożytniczymi, możesz parzyć mięso wrzątkiem. I pamiętaj, aby regularnie przeprowadzać kurs odrobaczania.

Koty te można karmić prawie każdym mięsem, z wyjątkiem wieprzowiny, a 3 razy w tygodniu rybą

Oprócz ptaków rzeźniczych małe drapieżniki mogą być karmione jednodniowymi pisklętami, przepiórkami i myszami pastewnymi, a także surowymi jajami przepiórczymi. Ponadto dopuszcza się dodawanie podrobów (szyjki, serca, żołądki, wątroba, płuca), fermentowanych produktów mlecznych o zawartości tłuszczu nie większej niż 10% (kefir, śmietana, twarożek, fermentowane mleko pieczone) oraz warzyw dieta zwierzaka. Oprócz wieprzowiny zabronione są produkty mączne, ziemniaki i zboża. Przy odpowiednio zorganizowanym żywieniu przedstawiciel rasy Chausie może żyć 15-20 lat.

Najlepsze jedzenie chausie - dietetyczne surowe mięso

Po przejściu z mleka matki na zwykłą karmę kocięta otrzymują regularnie witaminy i suplementy wapnia i kontynuują to do 2 roku życia. Kocięta do 1 roku życia karmione są dwa razy dziennie, zwierzęta dorosłe raz. Ważne jest, aby waga porcji wynosiła 5% wagi zwierzęcia. Chausie chętnie zje znacznie więcej, ale zadaniem właściciela jest nie dopuścić do przejadania się i przybierania na wadze. Na pewno nie przyniesie to korzyści zdrowiu kota. Lepiej natychmiast usunąć nadmiar jedzenia z oczu Chausie, aby uniknąć pokus. Jednocześnie kot musi mieć swobodny dostęp do czystej wody do picia. Woda powinna być gotowana lub filtrowana.

Dla dorosłych zwierząt bardzo przydatny będzie dzień postu raz w tygodniu, gdy nie otrzymują pokarmu, tylko piją wodę. Wydłuży życie Chausie i poprawi zdrowie.

Jednak niektórzy hodowcy nadal używają gotowych pasz do karmienia Chausie. Ale są to wyłącznie bezzbożowe karmy super premium dla zwierząt z wrażliwym trawieniem, takich znanych firm jak Nutro Choice, Royal Canin, Eukanuba, lams, Pro Plan, Hills.

Ciąża i poród

Hodowla chausie nie jest łatwa. Nawet nabywając parę z pierwszego pokolenia, już w kolejnym miocie wartość rodziców zmniejszy się o połowę. I na zewnątrz jest to doskonale widoczne. W pozostałych pokoleniach koty nie rodzą jednorodnego rodowodowego potomstwa, najczęściej większość kociąt w miocie jest zupełnie zwyczajna. Tak więc rzadko udaje się uzyskać pomyślny wynik i raczej jako wyjątek od reguły. Kocięta, które mają wszystkie cechy rasy, są prawie zawsze bezpłodne. Właśnie z tych powodów Chausie należy do jednej z pięciu najrzadszych i najdroższych ras kotów na świecie.

Niemniej jednak, jeśli kotka zajdzie w ciążę, wszystko dzieje się według zwykłego scenariusza dla wszystkich kotów domowych. Ciąża trwa nieco ponad dwa miesiące od dnia ubezpieczenia do porodu. Kocięta, które mają mniej niż 58 dni są uważane za wcześniaki, najczęściej nie mogą przeżyć.

Najczęściej Chausie rodzi 3-5 kociąt

Znaki, dzięki którym możesz podejrzewać ciążę u swojego zwierzaka:

• Osłabienie i nudności, brak apetytu w pierwszych 10 dniach po kryciu.
• Powiększenie sutków i różowy kolor.
• Powiększenie brzucha w 6 tygodniu, ruch płodu w 7 tygodniu.

Na poród przyszła mama musi przygotować „gniazdo”. Pudełko o wymiarach 50 na 60 cm jest całkiem odpowiednie dla jego urządzenia. Może być tekturowy lub drewniany. Lepiej jest przykryć dno zwykłymi gazetami, ponieważ kocięta mogą się zaplątać i udusić szmatami. Konieczne jest rozwiązanie problemu nagrzewania skrzynki - w pierwszym tygodniu konieczne jest utrzymanie w niej temperatury około 30 stopni, następnie co 7 dni można ją obniżyć o 3 stopnie. Wymaga to termostatu lub lampy na podczerwień. Jeszcze bliżej porodu będziesz musiał przygotować ręczniki, serwetki i nożyczki z zdezynfekowanymi ostrzami.

Na 3-4 dni przed porodem kot zaczyna się martwić, krzyczeć, odmawiać jedzenia. Czas pokazać jej pudełko. Jeśli urodzi w innym miejscu, musisz natychmiast przenieść ją i młode do pudełka.

Skurcze u kotów trwają około godziny, kocięta pojawiają się co 5-30 minut, a sam poród trwa od 2 do 6 godzin. Pomiędzy skurczami możesz podać swojemu kotu mleko, aby odzyskać siły.

W ciągu 15 minut po urodzeniu kociaka kot musi przegryźć pępowinę, jeśli tego nie zrobi, będzie musiała jej pomóc. Trzeba go przyciąć nożyczkami w odległości ok 2,5 cm od brzuszka kociaka. Po zakończeniu porodu kot leży na boku, a dzieci znajdują sutki i zaczynają pić siarę, otrzymując z niej składniki, które tworzą ich odporność.

Wychowanie

Wychowywanie chausie, jak każdej innej rasy, trzeba zacząć od dzieciństwa i zaraz po pojawieniu się kociaka w mieszkaniu. Na szczęście Chausie mają rozwiniętą inteligencję, dzięki czemu koty szybko rozumieją, czego chce właściciel. Są towarzyskimi i czułymi zwierzętami, ale nie lubią być podrywane i ściskane jak pluszowe misie. Dlatego ważne jest, aby właściciel zachowywał równowagę - poświęcać kociakowi wystarczającą uwagę i uczucie, aby nie wyrosło z niego wyobcowane i agresywne zwierzę, ale jednocześnie szanować wolność woli i pragnienia swojego pupila.

Chausi są towarzyskie i przyjazne, ale nie lubią być w rękach ludzi i wolą pieścić tylko z własnej woli

Początkowym zadaniem jest nauczenie dziecka kuwety, do tego trzeba być cierpliwym i miłym, ponieważ kałuże w domu są nieuniknione. Wybór odpowiedniego miejsca na kuwetę, kuwety i uważna obserwacja kociaka w chwilach niepokoju to główne czynniki sukcesu.

Lepiej, aby przez cały okres, który będzie wymagany do wyrobienia trwałego nawyku sikania do kuwety, jeden z właścicieli był stale w domu i monitorował kociaka.

Kociaka z objawami niepokoju należy umieścić w kuwecie i poczekać, aż tam pojedzie. Zwykle maluchy lubią wypełniacz, a jeśli właściciel za chwilę odgadnie, to zwierzak chętnie zrobi to w tacy. Jak sprawdzić, czy kociak chce skorzystać z toalety?? Potrafi kręcić się w jednym miejscu, miauczeć, biegać po kątach, pędzić, siadać, powąchać podłogę lub sofę (w zależności od tego, gdzie zrobi kałużę). Najczęściej kocięta chcą skorzystać z toalety po śnie, czasem po jedzeniu.

Wybór miotów w sprzedaży jest bardzo zróżnicowany i jeśli kociakowi wyraźnie nie podoba się zawartość kuwety, należy wypróbować inne opcje

Dla właścicieli, którzy chcą od razu przyzwyczaić zwierzę do chodzenia do toalety, sprzedawane są specjalne zestawy akcesoriów. Należy jednak zauważyć, że nie jest to łatwe zadanie i wymaga wolnego czasu oraz dużo cierpliwości. Jeśli kuweta dla kota lub kota jest miejscem całkowicie naturalnym i naśladującym warunki naturalne, to czysta, gładka toaleta z płynącą wodą nie wydaje się taka. Jest jednak jeden czynnik, który ułatwia proces treningu toaletowego dla F1 Chausie - duże rozmiary zwierzęcia, które pozwalają mu wygodnie siedzieć na toalecie.

Zwróć uwagę na przyuczenie kociaka do drapaka. Chausie ma ostre pazury, którymi może zrujnować wnętrze mieszkania. Za każdym razem, gdy próbujesz podnieść przedmioty w domu lub tapetę na ścianach za pomocą pazurów, musisz zatrzymać ten proces i wyjaśnić surowym głosem, że nie można tego zrobić tutaj. Następnie zabierz zwierzę do drapaka i pokaż, gdzie możesz.

Lepiej traktować kota specjalnymi środkami, które przyciągają uwagę kotów

Szczególną uwagę trzeba będzie zwrócić na kwestię krzywdzenia właściciela. Ręce, stopy i inne części ludzkiego ciała nie są zabawkami, nie wolno ich gryźć ani drapać. Kociak powinien rozumieć te zasady od najmłodszych lat. Inaczej trudno będzie poradzić sobie z dorosłym zwierzęciem, które w ciemną noc zdecyduje się zaatakować Twoje nogi pod kocem lub chwycić za rękę podczas zabawy.

Od najmłodszych lat konieczne jest przyzwyczajenie Chausie do smyczy i procedur higienicznych. Smycz z szelkami należy zakładać kotkowi raz na kilka dni i nosić nią po mieszkaniu. Jeśli kociak stopniowo przestanie zauważać ograniczenia i spokojnie chodzi, cel zostanie osiągnięty. Możesz go trochę wyjąć i kontynuować treningi na łonie natury. Aby dorosłe zwierzę mogło pozwolić swojemu właścicielowi na rozczesywanie sierści, badanie i czyszczenie uszu i oczu oraz obcinanie pazurów, konieczne jest regularne wykonywanie tych zabiegów w dzieciństwie. Rytuał oswoi się od dzieciństwa, a dorosły kot spokojnie zniesie wszelkie manipulacje.

Choroby i szczepienia

Właścicielka Chausie ma szczęście - poza wrażliwym trawieniem i skłonnością do otyłości przedstawiciele tej rasy cieszą się doskonałym zdrowiem. Podobno dzicy przodkowie dali im stabilną odporność na przeziębienia i choroby zakaźne. A szczepienia na czas pomagają jeszcze bardziej zwiększyć odporność na choroby. Chausie prawie nigdy nie choruje.

Środki zapobiegawcze i harmonogram szczepień nie różnią się od innych ras kotów. Pierwsze szczepienie przeciwko kaliciwirusowi, zapaleniu nosa i tchawicy i panleukopenii kociakowi w wieku 8-9 tygodni, powtórzone po miesiącu. Dodatkowo w pierwszym roku szczepionkę przeciwko wściekliźnie podaje się dwukrotnie. Dorosłe zwierzę jest szczepione każdego roku.

Szczepienie przeprowadza się dla Chausie według tego samego harmonogramu, jak dla wszystkich innych ras

Przed szczepieniem musisz oczyścić swojego zwierzaka z robaków. Podaj kociakowi przyjazny dla dziecka lek przeciwrobaczy na około 10 dni przed szczepieniem. Pamiętaj, że zwierzę jedzące surowe mięso potrzebuje w przyszłości regularnego odrobaczania!

Przy częstych spacerach po ulicy konieczne jest leczenie sierści zwierzęcia specjalnymi środkami przeciwko kleszczom i pchłom.

Recenzje właścicieli

Teraz chcę Wam opowiedzieć o moim kocie Chausie f2 Henry) kot ma się dobrze, bardzo towarzyski, chodzi na piętach jak ogon. Lubi chodzić na uprzęży po ulicy. Bawi się swoimi zabawkami i zabawkami moich dzieci) nosi je w zębach jak pies) chowa się, robi kryjówki). Ale jak tylko go podniesiesz, zaczyna się wiercić i skakać. Nie przytulasz się za bardzo. Jeśli chce uczucia, to podejdzie i przypomni sobie łapami. Nawet jako kociak mógł podejść, żeby uderzyć mnie w płatek ucha) lub zaczesać mi włosy do butów). Jest bardzo towarzyski z innymi zwierzętami, często odwiedza nas piesek rasy Jack Russell Terrier, flirtują z mocą i głównym, potem odpoczywają obok siebie). Nawet kilka razy rzucali w niego zabawkami, pływali tam, a on za nimi podążał). Lotochek wie z hukiem, uwielbia kopać, kopać wypełniacz). Nie lubi swędzenia, ale pozwala. Według odżywiania - odebranie jedzenia zajęło dużo czasu. No oooo bardzo długo, nawet siedziałem na wzgórzach bym kilka miesięcy, t. Do. mieli problemy z krzesłem, dopóki całkowicie nie przestawili się na naturalny stół. Tylko wołowina, przepiórka, tłuczone szyjki kurczaka, twarożek i tyle, ale jak tylko ukradnie nitkę ze stołu lub nadgryzie jedzenie naszego abisyńczyka, problemy ze stolcem wracają. Ta rasa ma słaby układ pokarmowy. Faktem jest, że jego przewód pokarmowy odmawia trawienia zbóż i większości warzyw. Dlatego musieliśmy wykluczyć z diety wszelką żywność, w której są zawarte, w tym pasze przemysłowe. Ilu ich wypróbowaliśmy. Inną cechą kota jest to, że jest sterylny od urodzenia). Jego matką jest Chausie f1, a ojcem jest Chausie f4, począwszy od czwartego pokolenia koty mogą się rozmnażać. Więc nie mogliśmy go wykastrować), ale zrobiliśmy to, gdy miał 8 miesięcy, za radą weterynarza. Nie zauważyłem żadnej różnicy w zachowaniu. Tego kota można śmiało nazwać kocim psem) a jeśli ktoś chce psa, ale kocha koty, to tutaj jest to rasa łącząca dwa w jednym) sprytny, oddany przystojny chausie) pozostaje tylko nauczyć go nosić kapcie w zębach )

blackiti

Nigdy nie myślałem, że będę miał zwierzaka. Szczególnie nie sądziłem, że to będzie kosztować jak futro z norek... Chausie to skrzyżowanie dzikiego rysia bagiennego z kotem domowym abisyńskim, skąd w tej rasie dzikość i umaszczenie abisyńskiego. Waga takiego kota może osiągnąć 15 kg. Początkowo mój wybór padł na kota bengalskiego, zwierzę a la tygrys. Ale kiedy zobaczyłem Chausie na żywo, było to nie do opisania. Najpiękniejszy domowy drapieżnik! Kot jest taki piękny! Jest bardzo mądra i nigdy nie wypuszcza pazurów na swoją kochankę. Meble pozostały nienaruszone, podobnie jak moje ręce. Bardzo energiczna, gotowa bawić się ulubioną zabawką nawet przez cały dzień! Bardzo nieoczekiwana cecha tej rasy: kiedy biega, zaczyna oddychać jak pies, otwierając pysk i wystawiając język. Poza tym ten kot nie miauczy! Chausie dostarcza tyle pozytywnych emocji! Na jej twarzy widać każdy z jej nastrojów, jest bardzo zabawna. Od bestii ma uszy z frędzlami, potężne kły, którymi obgryza kawałki wołowiny i udka kurczaka. Dziki kolor mojego myśliwego dodaje zwierzęcego uroku. Jej zdrowie jest bardzo silne, co może również zależeć od jej diety i dodatkowych witamin. Je surową wołowinę i jedzenie premium.

pgs150

Kot został nam oddany w wieku 3,5 roku. Kiedy wpadła w szał, zaczęła wszędzie znakować jak kot, więc szybko ją wysterylizowali. W stanie normalnym zawsze trafia do zasobnika, można go postawić w dowolnym miejscu i nie będzie problemów. Jest miła, czuła, ale nie lubi siedzieć w jej ramionach. Są drapaki, ale oprócz nich tapeta, łóżko lub cokolwiek dostaje się pod łapy (plecak, torba, ...). Uwielbia pić wodę z kranu, może siedzieć w zlewie i siedzieć tam, a także przy wannie. Uwielbia chodzić na uprzęży. Ale daleko z nią nie zajdziesz. Lubi chodzić wolno lub po prostu stać. W domu jest małe dziecko i gdy płakał, podeszła go ugryźć i próbowała go odciągnąć. Po tym, jak wyjaśnili jej, że tego nie należy robić, kiedy płakała, zaczęła gryźć tego, który był obok dziecka. Spożywa karmę bezzbożową, czasem też dajemy mięso. Jest złodziejką, może wziąć cały bochenek i schować gdzieś pod łóżkiem . Praktycznie nie miauczy i to dobrze, bo jej głos jest paskudny)) Śpi w dzień, a wieczorem zaczyna się bawić. Biega jak koń po mieszkaniu, niszcząc wszystko na swojej drodze. Praktycznie nie interesuje się zabawkami, potrzebuje mężczyzny. Atakuje nogi i ramiona. Chwyty pazurami i zębami. Gryzie bardzo boleśnie. To jest nawet przerażające po jej szalenie dzikich grach. W przeciwnym razie nie jest agresywna, jeśli coś jej się nie podoba, po prostu odchodzi. Mała wełna od niej. Pod względem charakteru i wyglądu jest bardzo podobny do abisyńskiego, tylko znacznie większy.

Ssonny

Przyjaciele dali mi chausie na urodziny (chłopiec). Ma teraz 6 miesięcy, jest już wielkości dużego kota. Postać jest spokojna, dużo bawi się ze sobą i tylko z dziećmi. Nie agresywny, uwielbia jeść, kraść (warto się odwrócić, bo już łamie indyka))) Cecha - przyzwyczajenie się do nowych ludzi zajmuje bardzo dużo czasu, nie wpuszcza wszystkich. Zachowanie bardziej przypomina psa niż kota domowego. Bardzo zabawni mistrzowie, kiedy je. Rozumie, że się z niego śmieją - obraża się i odchodzi. Bardzo nerwowy. I taki cudowny kot.

Dmitrij

Kot rasy Chausie ma wiele zalet, wśród których wyróżnia się towarzyski charakter, dzięki czemu jest nie tylko pupilem, ale także przyjacielem, a nawet członkiem rodziny. Dlatego rasa zdecydowanie godna polecenia do zakupu, pomimo wysokiej ceny zwierząt. Pamiętaj jednak, że Chausie jest mocno przywiązany do właściciela i potrzebuje ciągłej uwagi i komunikacji z nim. Jeśli styl życia i zajętość właściciela nie pozwalają na codzienne poświęcanie czasu zwierzakowi, a często w mieszkaniu nie ma nikogo, lepiej zwrócić uwagę na inną rasę.