Cichlazoma nikaraguańska (hypsophrys nicaraguensis)

pielęgnica nikaraguańska (łac. Hypsophrys nicaraguensis, dawniej Cichlasoma nicaraguense) to ryba niezwykła w swoim kolorze i kształcie ciała. Samce z Nikaragui są większe od samic, ale samice wyglądają znacznie piękniej. Kolor ciała w dużej mierze zależy od miejsca, w którym żyją w naturze, ale najpiękniejszy kolor to brylantowo-złoty kolor ciała, jasnoniebieska głowa i skrzela oraz fioletowy brzuch.

Co ciekawe, pomimo tego, że pielęgnica nikaraguańska jest jedną z najbardziej jaskrawych pielęgnic, jej młode są niepozorne, brązowe i nie przyciągają uwagi. Najwyraźniej więc nie jest to zbyt częste, ponieważ trudno je sprzedać i zarobić, gdy narybek jest przyciemniony.

Ale jeśli dokładnie wiesz, co to za ryba, to jest to jedna z najpiękniejszych pielęgnic, która zachwyci Cię przez wiele lat.

To świetna ryba zarówno dla doświadczonych, jak i zaawansowanych akwarystów. Jak wszystkie pielęgnice, Nikaragua jest terytorialna i może być agresywna wobec sąsiadów.

Niemniej jednak nie jest zbyt agresywna, zwłaszcza w porównaniu z innymi dużymi pielęgnicami w Ameryce Środkowej.

Życie na łonie natury

Cichlazoma z Nikaragui została po raz pierwszy opisana przez Gunthera w 1864 r. Mieszka w Ameryce Środkowej: w Jeziorze Nikaragua, w rzece Matina w Kostaryce.

Występują w jeziorach i rzekach o słabym lub średnim przepływie. Młode osobniki żywią się owadami, ale dorośli przerzucają się na detrytus, nasiona, glony, ślimaki i inne bezkręgowce.

Opis

Ciało pielęgnicy nikaraguańskiej jest krępe i mocne, z bardzo wysklepioną głową i dolnym pyskiem. Jest to dość duża ryba dorastająca do 25 cm długości. Przy dobrej pielęgnacji pielęgnica nikaraguańska może żyć nawet 15 lat.

Jej ciało to złocista miedź z niebieską głową. Przez linię środkową biegnie szeroki czarny pasek, z dużą czarną kropką pośrodku. Płetwy piersiowe są przezroczyste, a reszta ma czarne kropki.

Z reguły ryby łowione w naturze są bardziej jaskrawe niż te hodowane w akwarium.

Trudność w treści

Cichlazoma nikaraguańska to duża, ale raczej spokojna ryba. Jest łatwy w utrzymaniu, ale wymaga pewnego doświadczenia, ponieważ rozmiar nakłada własne ograniczenia.

Jeśli jednak początkujący akwarysta może zapewnić obszerne akwarium, czystą wodę, odpowiednie karmienie i sąsiadów, to nie będzie problemów z utrzymaniem.

Karmienie

Cichlazoma nikaraguańska jest wszystkożerna, w naturze żywi się głównie pokarmami roślinnymi – glonami, roślinami, liśćmi, detrytusem, a także ślimakami i innymi bezkręgowcami. W akwarium jedzą wszelkiego rodzaju żywe, mrożone i sztuczne pokarmy.

Podstawą karmienia może być wysokiej jakości sztuczna karma dla dużych pielęgnic, a dodatkowo podawać krewetki solankowe, ochotki, ślimaki, robaki, mięso krewetek.

Uwielbiają też warzywa: cukinię, ogórki, sałatkę, czy tabletki z bogata w materię roślinną (spirulina)

Pasze z mięsa ssaków (np. serce wołowe) należy podawać w ograniczony sposób, ponieważ zawierają dużą ilość tłuszczu i białka, są słabo trawione i prowadzą do otyłości ryb.

Zawartość

Aby utrzymać parę ryb, potrzebujesz akwarium o pojemności 300 litrów lub więcej, a im większe, tym lepiej. Kochają przepływ i czystą wodę, dlatego musisz użyć mocnego filtra zewnętrznego.

Ponieważ po karmieniu pozostaje dużo odpadów, musisz co tydzień wymieniać około 20% wody i koniecznie odsączyć dno.

W akwarium warto stworzyć biotop przypominający rzekę w Ameryce Środkowej: piaszczyste dno, wiele schronień wśród kamieni i zaczepów.

Ponieważ Nikaragua bardzo lubi kopać w ziemi, sensowne jest trzymanie roślin tylko w doniczkach i gatunkach o twardych liściach. Mogą również zrywać i zjadać młode liście, zwłaszcza podczas tarła.

Kompatybilność z innymi rybami

Jak wszystkie pielęgnice, Nikaragua jest terytorialna i broniąc swojego terytorium jest agresywna. Jest jednak mniej agresywna niż inne pielęgnice jej wielkości.

Można go trzymać z innymi pielęgnicami - pszczoła, czarne paski, meeka, salvini. Są trzymane w parze, co najłatwiej zebrać kupując 6-8 młodych rybek i chowając je razem, dając czas na zdefiniowanie pary dla siebie.

Różnice płci

Odróżnienie samicy od samca u pielęgnic nikaraguańskich nie jest łatwe. Samiec jest większy i ma ostrzejszą płetwę grzbietową.

Dodatkowo na głowie samca rozwija się guzek tłuszczowy, choć z natury jest on tymczasowy i pojawia się tylko podczas tarła. Samica jest mniejsza od samca i zwykle bardziej jaskrawo ubarwiona.

Hodowla

Cichlazoma nikaraguańska z powodzeniem rozmnaża się w akwarium. Składają jaja w dołach, ale należy je traktować jako monogamiczne pary, które potrzebują wielu jaskiń i schronień.

Kopią dziurę w schronie, ponieważ kawior z Nikaragui nie jest lepki i nie mogą przyczepić go do ścian schronu.

Samica składa jaja, które są przezroczyste i dość duże (2 mm). W temperaturze 26°C wykluwa się trzeciego dnia, a po kolejnych 4-5 dniach narybek będzie pływał.

Od teraz może być karmiony naupliami z krewetek solankowych. Rodzice cały czas opiekują się kawiorem i narybkiem, a raczej samica opiekuje się, a samiec ją chroni.