Copella arnoldi

Copella Arnoldi (łac. Copella arnoldi, ang. Splash Tetra) to gatunek tropikalnej ryby słodkowodnej należącej do rodziny Lebiasinidae. To spokojna ryba akwariowa, interesująca ze względu na sposób hodowli.

Życie na łonie natury

Gatunek ten jest endemiczny dla tropikalnych dorzeczy Ameryki Południowej, gdzie występuje w systemach rzecznych od Orinoko po Amazonkę. Większość współczesnych raportów podaje, że gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony w dolnej Amazonii w Brazylii oraz w wodach przybrzeżnych Gujany, Surinamu i Gujany Francuskiej, w tym w Demererze, Essequibo, Surinamie i Nikeri.

Głównie w potokach i małych dopływach, spotykanych w zalanych lasach w okresach powodzi. Najkorzystniejsze siedliska charakteryzują się dużą ilością nawisów roślinności przybrzeżnej, a woda często zabarwia się na kolor słabej herbaty ze względu na substancje uwalniane podczas rozkładu materii organicznej.

Robaki, skorupiaki i inne bezkręgowce, zwłaszcza małe owady, które spadają na powierzchnię wody, stanowią dietę Copelli Arnoldiego.

Opis

Jest to mała, smukła ryba o standardowej długości ciała od 3 do 4 cm. Pysk jest stosunkowo duży i zadarty, ze spiczastymi zębami - kontrastuje to z bardziej poziomym pyskiem dość podobnej ryby z rodzaju Nannostomus.

Kości szczęki są zakrzywione w kształcie litery S, a nozdrza są oddzielone skórnym grzbietem.

Płetwa grzbietowa ma ciemną plamkę i ciemną linię od pyska do oka, która może rozciągać się do wieczko. Brak linii bocznej lub płetwy tłuszczowej.

Przechowywanie w akwarium

Stado copellów Arnoldiego to wspaniały dodatek do akwariów z miękką wodą roślinną i paludariów. Nie dodawaj tej ryby do biologicznie niedojrzałego akwarium, ponieważ jest podatna na wahania składu chemicznego wody.

Chociaż nie są tak jaskrawo ubarwione jak niektóre gatunki, rekompensują to swoim ekscytującym zachowaniem podczas hodowli. Idealnie powinny być trzymane w akwarium ze znacznie obniżonym poziomem wody lub w paludarium z roślinami wyrastającymi z wody z liśćmi zwisającymi z powierzchni. To pozwoli im zachowywać się naturalnie, gdy są gotowe do odrodzenia. Roślinność pływająca jest również przydatna, ponieważ gatunek ten wydaje się preferować słabe oświetlenie i spędza większość czasu w górnej części słupa wody.

Dodatek suszonych liści drzew dodatkowo wzmacnia wrażenie naturalnego akwarium, a także zapewnia dodatkowe schronienie dla ryb i karmi kolonie drobnoustrojów w miarę ich rozkładu.

Liście mogą służyć jako cenne wtórne źródło pożywienia dla narybku, a taniny i inne chemikalia uwalniane przez gnijące liście są uważane za korzystne dla ryb z czarnych rzek.

Ponieważ te ryby są idealnymi skoczkami, akwarium musi być zakryte.

Ryby najlepiej trzymać w dużych grupach – co najmniej sześć okazów, ale 10+ jest znacznie lepsze. Woda powinna być dobrze nasycona tlenem, najlepiej z niewielkim mieszaniem powierzchni. Parametry wody: temperatura 20-28 °C, pH: 4,0-7,5.

Karmienie

W naturze ryby te żywiły się małymi robakami, owadami i skorupiakami, zwłaszcza na powierzchni wody. W akwarium jedzą płatki i granulki odpowiedniej wielkości, ale codzienna mieszana dieta składająca się z małych żywych i mrożonych pokarmów, takich jak krewetki solankowe, tubifex, ochotki itp. jest pożądana.D.

Do użytku nadają się również małe owady, takie jak muszki owocowe Drosophila.

Zgodność

Spokojny, ale nieco nieodpowiedni do ogólnego akwarium, ponieważ ryba jest mała i nieśmiała.

Najlepiej przechowywać w akwarium gatunkowym. Spróbuj kupić mieszaną grupę co najmniej 8-10 osobników, a zostaniesz nagrodzony bardziej naturalnym zachowaniem i ciekawym tarłem.

Samce będą prezentować swoje najlepsze kolory i ekscytujące zachowanie, rywalizując ze sobą o uwagę samic. Jeśli trzymasz kopele z innymi rybami we wspólnym akwarium, to powinny to być średniej wielkości, spokojne, spokojne ryby. na przykład, gupik, korytarze, neony.

Różnice płci

Samce rosną znacznie większe, mają dłuższe płetwy i są bardziej kolorowe niż samice.

Hodowla

W akwarium z dojrzałymi gatunkami możliwe jest, że niewielka liczba narybku zacznie się wylęgać bez ingerencji człowieka, ale jeśli chcesz zmaksymalizować wydajność narybku, preferowane jest bardziej kontrolowane podejście z wykorzystaniem oddzielnego akwarium.

W naturze ta ryba ma niezwykły system lęgowy, a samce opiekują się jajami. W okresie lęgowym samiec wybiera dogodne miejsce z liśćmi wiszącymi nad wodą. Kiedy przyciąga samicę w to miejsce, para jednocześnie wyskakuje z wody i na dziesięć sekund trzyma się nisko wiszącego liścia płetwami miednicznymi.

Tutaj samica składa sześć do dziesięciu jaj, które są natychmiast zapładniane przez samca, zanim obie ryby wpadną z powrotem do wody. Kolejne porcje układa się w ten sam sposób, aż na liściu pozostanie 100 do 200 jaj, a samica będzie pusta.

Samiec trzyma się blisko, stale rozpryskując wodę na jaja, aby były wilgotne. Prędkość natryskiwania to około 38 natrysków na godzinę. Z jaj wylęgają się po około 36-72 godzinach, a narybek wpada do wody.

W tym momencie ustaje opieka ojcowska, a dorośli najlepiej przenieść w inne miejsce, aby uniknąć drapieżnictwa. Narybek zacznie żerować po 2 dniach, gdy jego woreczki żółtkowe zostaną wchłonięte.

Wyjściowa karma powinna być markową suchą karmą o odpowiednio drobnej (5-50 mikronów) frakcji, następnie solanka krewetki nauplii, microworm itp., jak tylko narybek będzie wystarczająco duży, aby je przyjąć.