Ryby od hodowców - żółte molinezje

Ryby Pecilia są uwielbiane przez akwarystów za łatwą pielęgnację i atrakcyjny wygląd. Wśród nich wyróżnia się Mollinesia, która jest efektem pracy hodowców. Dzięki ich pracy uzyskano ryby o różnych kolorach z nieokreślonych naturalnych kolorów: od czarnego do złotego i nakrapianego. Żółty Molliesia jest szczególnie powszechny ze względu na jego jasność i spokój.

Asortyment jest szeroki, molinece żółte są w stanie przystosować się do nowych warunków środowiskowych, dzięki czemu opanowały zbiorniki wód słodkich i słonawych. Jednak duża koncentracja ryb występuje w Ameryce Środkowej i Północnej oraz w okolicach Półwyspu Jukatan.

W środowisku naturalnym mięczaki nie mają tak jasnego koloru, bardziej znanym kolorem jest szary z delikatnymi odcieniami żółci i zieleni z plamami kamuflażu. Ale hodowcy otrzymali rybę o bogatym żółtym kolorze, czasem z pomarańczowym lub zielonym odcieniem. Często na płetwach i głowie widoczne są małe pomarańczowe plamki. Blisko spokrewniony kolor mają czarno-złote mięczaki, których połowa ciała jest pomalowana na czarno.

Długość w akwarium nie przekracza 10 cm. Kształt tułowia poszerzony pośrodku i mocno zwężający się w ogonie i głowie. Płetwy są przezroczyste, czasem cętkowane. Szczególnie cenione są osobniki z ogonem, który ma przedłużenia na końcach. Nazywane są złotymi molinezjami lirowatymi.

Oddział Petsilievs obejmuje oprócz złota jeszcze 30 rodzajów molinezji.

Najczęstsze z nich to:

• Molliesia petain. Najbardziej znanym kolorem tych molinezji jest złoto-czarny. Cecha charakterystyczna - na płetwach znajduje się czerwony pasek, wyraźnie odróżniający je od innych ryb.
• Szeroka płetwa. Różni się dużym rozmiarem - do 20 cm. Ubarwienie ciała waha się od niebieskiego do pomarańczowego.
• Sfenopy lub węgiel. Molly, powszechna wśród akwarystów od ponad 8 dekad. Rozmiar nie większy niż 7 cm. Ciało wydaje się spłaszczone, płetwy równe i zaokrąglone.
• Balon. Podgatunek latipina wyróżnia się krótkim, jakby krzywym ciałem i pulchnym, mocno wystającym brzuchem. Płetwy na tle średniej wielkości ciała wyglądają bardziej estetycznie niż na innych gatunkach.
• Małopławnikowaja. Ten gatunek ma mniejsze płetwy, zwłaszcza grzbietową. Ciało jest wydłużone, bez wystającego brzucha. Najczęściej spotykane kolory to niebieski, szary, brązowy, srebrny.

Długość życia

Średnia długość życia molinezji w akwarium, przy odpowiedniej pielęgnacji, wynosi od 4 do 5 lat. Ale monotonne karmienie, przedwczesne czyszczenie akwarium, przeludnienie zbiornika znacznie skracają żywotność ryb nawet do 2 lat. Zazwyczaj przedstawicielki płci żeńskiej żyją dłużej.

Konserwacja i pielęgnacja

Opieka nad molinezjami polega głównie na utrzymaniu czystości wody i parametrów dla komfortowego życia ryb. Mieszkańcy są mniej wybredni co do pozostałych warunków, dlatego nadają się jako pierwsze zwierzątko dla początkującego akwarysty.

Cotygodniowa podmiana wody w ilości ¼ części objętości akwarium. Syfonowanie gleby jest wymagane w zależności od stopnia zanieczyszczenia i liczby mieszkańców, ale zwykle czyszczenie odbywa się raz na kilka miesięcy. Raz w roku wymagane jest całkowite czyszczenie akwarium.

Trzymanie ryb w stadzie jest opcjonalne, ale pożądane. Szerokie możliwości otwierają się w połączeniu sąsiadów ze względu na spokojny i nieagresywny charakter żółtych molinezji.

Akwarium

Chociaż ryby są uważane za bezpretensjonalne, nie można ich trzymać w ciasnych i zatłoczonych akwariach. Jedna ryba powinna mieć więcej niż 10 litrów wody. W ciasnych warunkach pojawiają się niezwykłe cechy - agresywność i wrogość wobec wszystkich wokół.

Parametry wody

• Temperatura nie niższa niż 24 i nie wyższa niż 28 stopni.
• Twardość wody 22 do 28 dGH.
• Kwasowość wody od 7,0 do 7,9 pH.
• Zasolenie wody w stężeniu nie większym niż łyżeczka na 10 litrowe akwarium.

Rośliny

Żółte ryby są z natury płochliwe, dlatego potrzebują zaciemnionych, tajemnych kryjówek, w których czują się bezpiecznie. Rolę schronień pełnią rośliny o gęstym ulistnieniu. Dlatego roślin w akwarium:

• Alternatywa.
• Aponogeton.
• Barclay długolistny.
• Vallisneria.
• Gigrofil.
• Peristula brazylijska.
• Echinodorus.
• Kręcone lagarozyfon.

Ekwipunek

Aby akwarium było czyste i wolne od odpadów rybnych, zainstaluj filtr w zbiorniku. A skraplacz pomoże wzbogacić wodę w tlen.

Oświetlenie

Ryby w swoim naturalnym środowisku żyją wśród zbiorników wodnych o dużym nasłonecznieniu, dlatego zapewniają 12 godzin oświetlenia w akwarium. Latem do oświetlenia wystarczy postawić akwarium przy oknie (ale bez bezpośredniego światła słonecznego). Zimą brakujące światło rekompensuje dodatkowe oświetlenie.

Podkładowy

W przypadku molinezji podłoże pod dno nie ma znaczenia, ale częściej wybierany jest piasek rzeczny lub pokruszone kamyki.

Karmienie

Są bezpretensjonalne w procesie karmienia i jedzą oferowane jedzenie. Ale to oznacza możliwość przejadania się, więc uważnie monitoruj ilość podawanego pokarmu i, jeśli ryby są otyłe, zmniejsz porcje. Żywi się żywą, suchą i mrożoną żywnością. Ich byt nadaje się do karmienia dżdżownicami, dżdżownicami, rozwielitkami. Sera Vipagran może stać się podstawą pokarmu dla ryb.

Pokarmy roślinne są również ważne w diecie. Zawiera liście sałaty, ogórki, liście mniszka, jabłka.

Żółte mięczaki zjadają błoto ze ścian akwarium i niektóre rodzaje glonów, utrzymując zbiornik w czystości.

Zgodność

Mollies w wielu źródłach o zgodności ryb są wskazywane jako gatunek, który zakorzenia się u wszystkich sąsiadów, z wyłączeniem drapieżników i agresorów. Ryby mają charakter pokojowy i są neutralne w stosunku do reszty mieszkańców akwarium, nie wykazując przy tym agresywności. Razem: gurami, sum, ancistrus, neony, rodostromus, ciernie, platy.

Ale czasami mięczaki skubią płetwy innych ryb, częściej skalara. Ale same ryby są atakowane i pogryzione przez inne gatunki: kolce, gupiki, mieczyki, welonki, teleskopy. Wśród drapieżników zbudowana jest hierarchia, a najniższe miejsca zajmują spokojne ryby średniej wielkości. Dlatego życie w takiej okolicy będzie kosztować mięczaki zdrowia, nerwów, a nawet życia. Nie do trzymania razem z pielęgnicami, klariusem, wężogłowymi, tetradonami.

Choroby

• Zator gazowy to nadmiar tlenu w organizmie ryby, który powoduje zamknięcie naczyń krwionośnych. Objawia się siniakami i zasinieniami na ciele, zmętniałymi oczami, letargiem, niepokojem. Aby uniknąć dokładnej kontroli procesu napowietrzania akwarium.
• Przeziębienia są spowodowane gwałtownymi spadkami temperatury, co jest bardzo niebezpieczne dla termofilnych molików. Ryby odmawiają jedzenia, stają się bierne. Do leczenia wystarczy przywrócić temperaturę do komfortowych wskaźników dla mieszkańców.
• Ekto- i endopasożyty. Jeśli nie utrzymujesz akwarium w czystości, pasożyty dostają się do organizmu ryby. Złote mięczaki będą się denerwować, denerwować, ocierać o ściany akwarium i kamienie, odmawiać jedzenia. Leczenie antybiotykami lub kąpiele z roztworami.
• Infekcja. Zanieczyszczenie akwarium prowadzi do chorób zakaźnych, zwierzęta są bierne, światłowstrętne, nerwowe. Leczenie antybiotykami.

Reprodukcja

Dojrzałość płciowa ryb i ich gotowość do rozrodu u molinezji żółtych pojawia się już po sześciu miesiącach życia. Młodzi przedstawiciele są już w pełni uformowani i niezależni. Aby poznać gotowość do tarła, musisz monitorować zachowanie samicy. Dokładnie bada wszystkie zaciszne miejsca akwarium, szukając dla siebie bezpiecznego miejsca, schronienia. Jej brzuch jest zaokrąglony z powodu nagromadzenia kawioru. Samce natomiast zaczynają ze sobą rywalizować, urządzają potyczki dla kobiet. W tym okresie ciężarną samicę molinezji umieszcza się na specjalnie przygotowanym tarlisku z wodą o temperaturze 30 stopni i dobrym oświetleniem.

Samica może urodzić do 120 narybków, częściej 70, które są natychmiast żywotne i gotowe do żerowania, pływania. Ale nadal potrzebują starannie posiekanego żywego pokarmu z rozwielitek, wrotków, cyklopa. Po porodzie samica wraca do akwarium ogólnego. Miesiąc po urodzeniu narybek osiąga wielkość dorosłej ryby i zostaje przeszczepiony do ogólnego akwarium.

Molliesia golden wyróżnia się charakterystyczną cechą narybku gatunku - nie rodzą się złote, jak ich rodzicielska ryba, ale ciemne, szarawe zabarwienie. Dopiero po kilku tygodniach kolor nabiera zwykłego żółtego koloru.

Recenzje

Żółte mikołaje według akwarystów ozdabiają zbiornik swoim kolorem. Nie są wybredni, jeśli chodzi o warunki przetrzymywania. Ale są trudności w reprodukcji.

Galeria zdjęć