Gupik endler (poecilia wingei)

Gupik Endler (łac. Poecilia wingei) to bardzo piękna ryba, która jest bliską krewną gupika pospolitego. Popularność zyskała dzięki niewielkim rozmiarom, spokojnemu charakterowi, urodzie i bezpretensjonalności. Przyjrzyjmy się bliżej.

Życie na łonie natury

Guppy Endler został po raz pierwszy opisany w 1937 roku przez Franklina F. Bondom (Franklyn F. Bond), odkrył ją w jeziorze Laguna de Patos (Wenezuela), ale potem nie zyskała popularności i do 1975 roku była uważana za wymarłą. Widok ponownie odkryty przez dr Johna Endlera w 1975 roku.

Laguna de Patos to jezioro oddzielone od oceanu niewielkim pasem lądu, które pierwotnie było słone. Ale czas i deszcze sprawiły, że była słodka?.

W momencie odkrycia dr Endlera woda w jeziorze była ciepła i twarda, aw niej było bardzo dużo glonów.

Teraz obok jeziora znajduje się wysypisko śmieci i nie jest jasne, czy w tej chwili jest na nim ludność.

Endlery (P. wingei) można krzyżować z gatunkami gupików (P. siateczka, P. gupiki obscura) i mieszańce będą płodne. Uważa się, że prowadzi to do rozcieńczenia puli genów i dlatego jest uważane za niepożądane przez hodowców, którzy chcą utrzymać gatunek w czystości. Co więcej, ponieważ P. reticulata znaleziono w tych samych zbiornikach wodnych co P. wingei, naturalna hybrydyzacja może również wystąpić na wolności.

Opis

Jest to mała ryba, której maksymalny rozmiar to 4 cm. Gupik Endlera nie żyje długo, około półtora roku.

Zewnętrznie samce i samice są uderzająco różne, samice są niepozorne, ale jednocześnie znacznie większe niż samce. Samce natomiast to kolorowe fajerwerki, żywe, aktywne, czasem z rozwidlonymi ogonami. Trudno je opisać, ponieważ prawie każdy samiec jest niepowtarzalny w swoim kolorze.

Złożoność treści

Także gupik zwyczajny, świetne dla początkujących. Jest również często trzymany w małych lub nano akwariach. Ze względu na niewielkie rozmiary (nawet w wieku dorosłym) są doskonałym wyborem do małych akwariów stołowych. Ponadto jest to szczególnie spokojna ryba, więc bardzo dobrze dogadują się z innymi spokojnymi rybami. Aby zapoznać się z listą niektórych powszechnie zgodnych ryb i innych mieszkańców akwarium, zapoznaj się z sekcją zaleceń poniżej.

Karmienie

Gupiki Endlera są wszystkożerne, jedzą wszelkiego rodzaju mrożone, sztuczne i żywe pokarmy. W naturze żywią się detrytusem oraz drobnymi owadami i algami.

Akwarium wymaga dodatkowego dokarmiania pokarmem o dużej zawartości substancji roślinnych. Najłatwiejsze pokarmy to płatki zbożowe ze spiruliną lub innymi warzywami. Większość płatków jest zbyt duża i przed karmieniem należy je zmiażdżyć.

To dość ważny moment dla gupików Endlera, ponieważ bez pokarmu roślinnego ich przewód pokarmowy działa gorzej.

Pamiętaj, że ryba ma bardzo mały pysk, a pokarm należy dobierać na podstawie jego wielkości.

Trudno im nawet połknąć dżdżownice, lepiej karmić je zamrożone, bo wtedy się rozpadają.

Działa najlepiej z różnymi płatkami, tubifex, mrożonymi krewetkami solankowymi, bloodwormami.

Endlery szybko rozpoznają harmonogram i czas, w którym je karmisz. Kiedy nadejdzie czas na pożywienie, zaroją się w oczekiwaniu, pędzą do tej części zbiornika, która jest najbliżej ciebie.

Zawartość

Jeśli planujesz hodować te ryby dla zabawy, a nie dla hodowli, będą dobrze wyglądać w prawie każdym akwarium. Nie są wybredni co do rodzaju podłoża, wystroju, roślin, oświetlenia itp. D.

Niezależnie od tego, jaki rodzaj dekoracji wybierzesz, polecam zadbać o to, aby było go dużo. Samce będą stale pielęgnować samice i ważne jest, aby zapewnić im odpowiednią przestrzeń do odwrotu! Jeśli zdecydujesz się na trzymanie tylko samców (ze względu na ich kolor skóry lub aby uniknąć pojawienia się narybku), jest to równie ważne, ponieważ samce mogą być terytorialne.

Jeśli zdecydujesz się trzymać tylko samice, aby uniknąć niechcianego narybku, pamiętaj, że mogą zajść w ciążę, gdy przyniesiesz je do domu, lub mogą zajść w ciążę, nawet jeśli w akwarium nie ma samców. Gupiki mogą przechowywać plemniki przez miesiące, co oznacza, że ​​możesz się usmażyć, nawet jeśli w twoim zbiorniku nie ma samców.

Endlery są bardzo wytrzymałe i niewymagające, a zwykłe warunki pozwalają im dobrze się rozwijać w prawie każdym akwarium. Rozwijają się szczególnie w akwariach roślinnych, ponieważ bardziej naśladuje to ich naturalne środowisko.

Mało wymagające, choć wolą ciepłą (24-30°C) i twardą wodę (15-25 dGH). Podobnie jak zwykłe gupiki mogą żyć w temperaturze 18-29°C, ale optymalna temperatura to 24-30 °C. Im cieplejsza woda, tym szybciej rosną, chociaż skróci to ich żywotność.

Ogólnie stwierdziłem, że nagłe zmiany lub duże wahania składu chemicznego wody w pogoni za idealnymi parametrami wyrządzają więcej szkód niż pozostawienie równowagi w spokoju. Nie twierdzę, że nigdy nie należy zmieniać składu chemicznego wody, ale w tym przypadku stabilne parametry są lepsze niż dążenie do ideału.

Kochają akwaria gęsto zarośnięte roślinami i dobrze oświetlone. Filtracja jest pożądana, przy czym ważne jest, aby przepływ z niej był minimalny, ponieważ endlery nie radzą sobie z nią dobrze.

Spędzają dużo czasu w górnych warstwach wody, dobrze skaczą, a akwarium powinno być zamknięte.

Endlery są bardzo wrażliwe na światło i ruch. Po tym, jak dowiedzą się, że wygląd człowieka jest równoznaczny z jedzeniem, ludzki ruch wywoła szalone „błaganie”, czy ryba jest naprawdę głodna, czy nie. Ciemność będzie sygnałem, że czas spać. Większość opadnie na dno zbiornika i będzie leżała tam, aż powróci światło, chociaż w zwykłych zbiornikach z większymi rybami niektórzy Endlery będą „spać” na górze.

Zgodność

Endlery są niestrudzenie aktywne, zawsze pływają, dziobią glony, pokazują sobie płetwy i eksplorują wszystko, co przyciąga ich uwagę. Są również nienasycone dociekliwe i są jednymi z najbardziej nieustraszonych tropikalnych ryb słodkowodnych, jakie kiedykolwiek widziałem.

Podobnie jak inne gatunki Poecilia, ryby te są towarzyskie i najlepiej trzymać je w grupach po sześć lub więcej. Zwykle spędzają dużo czasu w pobliżu górnej części zbiornika, ale są bardzo towarzyskie i aktywne, więc zużyją każdy litr, który im podasz.

Samce nieustannie paradują i ścigają samice (dlatego ważne jest, aby na każdego samca przypadały co najmniej dwie samice). Samce napompują płetwę grzbietową, zginają ciała i lekko się wiją, próbując przekonać samicę. Jednak ciągłe zaloty i rozmnażanie mogą być uciążliwe dla samic, dlatego ważne jest, aby zapewnić im dużą osłonę.

Ze względu na swój rozmiar powinien być trzymany tylko z małymi i spokojnymi rybami. na przykład, kardynałowie, rozbiór gramatyczny zdania, Galaktyka mikro-kolekcji, neony zwykłe, czerwony neon, sum cętkowany.

Również nie powinien być zawarty z wspólne gupiki, ze względu na to, że krzyżują się, choć niezbyt szybko. Generalnie jest to spokojna i nieszkodliwa ryba, którą inne ryby mogą skrzywdzić.

Spokojnie dogadują się z krewetkami, także tymi małymi, takimi jak wiśnie.

Różnice płci

Poeceilia wingei to gatunek dymorficzny. Oznacza to, że istnieją różnice między wielkością i wyglądem samców i samic. Samce są znacznie mniejsze (prawie połowa!) i bardziej kolorowe.

Samice są większe, z dużym brzuchem i słabo wybarwione.

Hodowla

Bardzo proste, gupiki Endlera rozmnażają się we wspólnym akwarium i są bardzo aktywne. Aby wyhodować endlery wystarczy mieć kilka ryb. Rozmnażanie odbywa się tak długo, jak samce i samice znajdują się w tym samym akwarium i nie wymaga specjalnego przeszkolenia. Parametry wody, temperatura, stosunek samców do samic, rośliny, podłoże czy zmienione harmonogramy oświetlenia, które są niezbędne do rozmnażania wielu innych gatunków ryb, nie mają w tym przypadku znaczenia.

Oni zrobią resztę. Niektórzy kochankowie nawet trzymają niektóre samce, aby narybek mógł się nie pojawić.

Samce nieustannie gonią samicę, zapładniając ją. Rodzą do życia w pełni uformowany narybek, jak sama nazwa wskazuje „żyworodny”. Samica może rzucać narybek co 23-24 dni, ale w przeciwieństwie do zwykłych gupików liczba narybku jest niewielka, od 5 do 25 sztuk.

Samice Endlera (i wielu innych Poeciliidae) mogą zatrzymywać plemniki z poprzedniego krycia, dzięki czemu mogą produkować narybek nawet przez rok, nawet jeśli w akwarium nie ma samców.

Rodzice rzadko jedzą swoje dzieci, ale najlepszym sposobem na ich rozmnażanie jest przeszczepienie ich do osobnego akwarium.

Malek rodzi się wystarczająco duży i może od razu zjeść nauplie z krewetek solankowych lub suchą karmę dla narybku.

Jeśli karmisz je dwa do trzech razy dziennie, bardzo szybko rosną i po 3-5 tygodniach są wybarwione. Wydaje się, że wyższe temperatury wody sprzyjają rozwojowi samców, podczas gdy niższe temperatury sprzyjają rozwojowi samic. Wydaje się, że równy stosunek (50/50) uzyskuje się przy około 25°C. Samice są zdolne do reprodukcji już 2 miesiące po urodzeniu.

Choroby

Kasza manna

Semolina lub Ich w języku angielskim to skrót od Ichthyophthirius multifiliis, który objawia się w ten sposób - ciało ryby pokryte jest białymi guzkami, podobnymi do kaszy manny. Ponieważ ryby te tolerują wysokie temperatury, wyższe temperatury wody i stosowanie leków, na początek może być dobrym sposobem leczenia. Pomocne są również zmiany w wodzie i soli!

zgnilizna płetwa

Ryby mają wspaniałe, duże płetwy, ale mogą też być podatne na gnicie płetw i ogonów. Zgnilizna charakteryzuje się czarną końcówką, cofającym się i zanikającym ogonem.

Czysta woda to jeden z najłatwiejszych sposobów walki z tego typu infekcjami! Jeśli choroba postępuje szybko i podmiana wody nie pomaga, udaj się na kwarantannę i leki. Błękit metylenowy lub produkty go zawierające są dobrym rozwiązaniem w leczeniu poważnej zgnilizny płetw i ogonów. Musisz go mieć w zapasowym pudełku na inne choroby.