Niezwykle niebezpieczna gruźlica u psów: jak podejrzewać i leczyć chorobę

Niezwykle niebezpieczna gruźlica u psów: jak podejrzewać i leczyć chorobę

Do groźnych chorób typowych dla ludzi i zwierząt należy gruźlica. Patologii towarzyszy powstawanie licznych guzków, a następnie ich martwica i zwapnienie w narządach wewnętrznych chorego osobnika. Choroba dotyka wiele gatunków zwierząt - krowy, konie, owce, drób, koty i psy. Czynnikiem sprawczym zakażenia jest prątek (bacillus Kocha), jest wysoce odporny w środowisku zewnętrznym.

Czy gruźlica występuje u psów domowych?

Mając pojęcie o niebezpieczeństwie prątka gruźlicy dla ludzi, właściciele często zastanawiają się, czy pies jest podatny na tę chorobę. W bakteriologii weterynaryjnej wyróżnia się trzy rodzaje prątków: M. bovis (byczy), M. microti (mysz) i M. ptasia (ptasia). W praktyce medycznej głównym czynnikiem wywołującym gruźlicę u ludzi jest Mycobacterium tuberculosis.

U czworonożnych zwierząt najczęściej odnotowuje się prątki gatunku bydła i człowieka. Na terenie Federacji Rosyjskiej choroba występuje u psów dość często. Osoby mieszkające w dużych miastach są bardziej dotknięte chorobą. Według obserwacji lekarzy weterynarii ryzyko zakażenia prątkami jest zwiększone u zwierząt futerkowych żyjących w pobliżu poradni gruźliczych.

Niezwykle niebezpieczna gruźlica u psów: jak podejrzewać i leczyć chorobę

Przyczyny rozwoju choroby

Czynniki wywołujące chorobę to przede wszystkim lekarze weterynarii przypisują nieodpowiednie warunki przetrzymywania. Wilgotne, zimne, niewentylowane pomieszczenia pomagają zmniejszyć naturalną odporność organizmu na patogenne mikroorganizmy, w tym bakterię Kocha.

Niezbilansowana dieta, ten sam rodzaj żywienia bez uwzględnienia fizjologicznego zapotrzebowania na białka, niedobór witamin i składników mineralnych osłabia obronę organizmu i prowokuje infekcje prątkami.

Z wieloletnich obserwacji wynika, że ​​najbardziej podatne na chorobę są bezpańskie psy, osobniki mieszkające w schroniskach. Zagrożone są również wychudzone, chore i stare zwierzęta.

Formy gruźlicy u zwierząt

W praktyce weterynaryjnej wyróżnia się dwie formy niebezpiecznej dolegliwości - utajoną i uogólnioną. Przy utajonym typie choroby charakterystyczne ogniska otorbionych prątków stwierdza się tylko podczas badania rentgenowskiego. Brak objawów klinicznych.

W rzadkich przypadkach właściciel może zauważyć zwiększone zmęczenie zwierzaka. Rokowanie dla utajonej gruźlicy u psów jest korzystne. Silny układ odpornościowy blokuje czynnik sprawczy infekcji, zapobiega jej rozprzestrzenianiu się po całym organizmie.

W uogólnionej postaci choroby prątki przenikają wraz z krwią i limfą do narządów wewnętrznych, jelit. Najczęściej dotknięte narządy to układ oddechowy, układ pokarmowy i układ moczowo-płciowy. Uogólniona postać gruźlicy ma niekorzystne rokowanie dla zwierzęcia i kończy się śmiercią z wycieńczenia.

Objawy patologii

Podstępność choroby polega na tym, że objawy nie mają charakterystycznych cech. W przypadku utajonej postaci choroby objawy kliniczne mogą być całkowicie nieobecne. Weterynarze radzą właścicielom, aby nie ignorowali następujących nieprawidłowości u zwierząt domowych:

  • Zmniejszony apetyt, utrata wagi bez wyraźnego powodu.
  • Szybka męczliwość zwierzęcia podczas wysiłku.
  • Stan ucisku, letargu, depresji.
  • Zwiększone pragnienie i zwiększone oddawanie moczu.
  • Suchy kaszel w początkowej fazie choroby, chrypka i bulgotanie – w otwartej fazie choroby. Duszność, duszność.
  • Z nosa często obserwuje się spienione wydzieliny. Różowy kolor zawdzięcza domieszce krwi.
  • Zwierzę spędza dużo czasu w pozycji siedzącej, co wskazuje na rozwój gruźliczego zapalenia opłucnej.
  • Niestrawność - wymioty, biegunka. Ewentualnie krew w wymiocinach i kale. Takie objawy są charakterystyczne dla porażki prątka gruźlicy jelitowej.
  • Oznaki odwodnienia (sucha skóra, matowa, potargana sierść).
  • Temperatura ciała może wzrosnąć na krótki czas o 1-2 stopnie powyżej normy.

Niezwykle niebezpieczna gruźlica u psów: jak podejrzewać i leczyć chorobę

Jeśli jednak układ odpornościowy organizmu nie radzi sobie z prątkiem, gruźlica topi się, mikroorganizm wnika do zdrowych tkanek, prowadząc do uogólnienia procesu.

Diagnostyka stanu

Metody diagnostyki in vivo gruźlicy u zwierząt obejmują:

  • Test podskórny. Psu wstrzykuje się suchą tuberkulinę i po 48 godzinach sprawdza się obecność reakcji organizmu. Wstrzyknięcie wykonuje się w wewnętrzną powierzchnię uda lub w fałd łokciowy, wełnę przycina się i dezynfekuje alkoholem o temperaturze 70 stopni. Alergia na antygen wskazuje na zakażenie organizmu prątkami. Za dodatnią reakcję u psów uważa się obrzęk w miejscu wstrzyknięcia.
  • Długą, ale pouczającą metodą diagnostyczną jest inokulacja materiału biologicznego bakteriami. Najczęściej stosuje się plwocinę chorego zwierzęcia lub płukanie oskrzeli. Bacillus Kocha jest hodowana na specjalnych pożywkach przez miesiąc.
  • Na zdjęciu rentgenowskim stwierdza się ubytki gruźlicze.

Niezwykle niebezpieczna gruźlica u psów: jak podejrzewać i leczyć chorobę

Profilaktyka u psów

Biorąc pod uwagę niebezpieczeństwo choroby dla ludzi, właściciel zwierzęcia musi ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących zapobiegania gruźlicy:

  • Zapewnij higieniczne warunki przetrzymywania. Pomieszczenia muszą być suche, ciepłe, wentylowane.
  • Zbilansowana dieta to klucz do zapobiegania nie tylko gruźlicy, ale także wielu innym problemom zdrowotnym. Szczególną uwagę należy zwrócić na zaopatrzenie organizmu psa w witaminy, makro- i mikroelementy. Na zalecenie lekarza weterynarii konieczne jest regularne podawanie zwierzętom kompleksów multiwitaminowych.
  • Nie karm psa nabiałem i produktami mięsnymi, które nie przeszły kontroli weterynaryjnej.
  • Zabierz swojego pupila na spacer tylko w specjalnie do tego wyznaczonych miejscach. W żadnym wypadku nie należy wyprowadzać psa w pobliżu przychodni gruźliczych, placówek medycznych.
  • Wyszkol zwierzę podczas spaceru, aby nie zbierało resztek jedzenia i innych ciał obcych.
  • Regularnie przeprowadzaj profilaktyczne badania weterynaryjne.

Niezwykle niebezpieczna gruźlica u psów: jak podejrzewać i leczyć chorobę