Ptak orzeł przedni

Orzeł przedni jest największym przedstawicielem rodzaju orłów (Aquila). Ten ptak drapieżny występuje prawie na całej półkuli północnej. Potrafi zasiedlić każdy krajobraz, zarówno w górach, jak iw dolinach. Jednak nawet pomimo zdolności przystosowania się do warunków zewnętrznych, orły przednie stopniowo zanikają i stają się jednym z rzadkich gatunków.

Opis orła przedniego

Charakterystycznymi cechami orła przedniego, które odróżniają go od innych członków rodziny orłów, są wielkość, kolor i kształt tylnej powierzchni skrzydeł.

Wygląd zewnętrzny

Orzeł przedni to bardzo duży ptak. Średnia długość ciała dorosłego ptaka wynosi 85 cm, rozpiętość skrzydeł 180-240 cm, waga waha się od 2,8 do 4,6 kg u samców i od 3,8 do 6,7 kg u samic. Dziób typowy dla większości orłów – wysoki, zakrzywiony, spłaszczony z boków. Skrzydła są długie i szerokie, lekko zwężające się ku nasadzie, co nadaje ich tylnej powierzchni wygięcie w kształcie litery S - charakterystyczna cecha umożliwiająca rozpoznanie orła przedniego w locie. Ogon jest długi, zaokrąglony, rozchodzi się w locie. Łapy orłów przednich są bardzo duże i prawie całkowicie pokryte piórami.

Upierzenie dorosłego ptaka jest czarno-brązowe, często ze złotym odcieniem z tyłu głowy i szyi. Samice i samce są tak samo ubarwione. U osobników młodocianych upierzenie jest ciemniejsze, prawie czarne, z białymi „sygnałowymi” plamami na górnej i dolnej stronie skrzydeł. Również młode ptaki wyróżniają się jasnym ogonem z ciemnym paskiem wzdłuż krawędzi. Ten kolor odróżnia je od dorosłych orłów przednich i chroni przed ich agresją - ptaki te nie tolerują obecności obcych na swoim terytorium.

To interesujące! Cechą charakterystyczną orłów przednich jest ich niezwykle ostry wzrok. Są w stanie zobaczyć biegnącego zająca z wysokości dwóch kilometrów. Jednocześnie specjalne mięśnie oka skupiają soczewkę na obiekcie, dzięki czemu ptak nie traci go z oczu, duża ilość światłoczułych komórek oka (stożków i pręcików) zapewnia niezwykle wyraźny obraz.

Orły przednie różnią się od innych ptaków również tym, że mają zdolność rozróżniania kolorów, a także widzenie obuoczne - zdolność łączenia obrazów z obu oczu razem, tworząc efekt trójwymiarowości. To pomaga im jak najdokładniej oszacować odległość do zdobyczy.

Styl życia i zachowanie

Dorosłe orły przednie są osiadłymi ptakami monogamicznymi. Jedna para dorosłych orłów przednich może zamieszkiwać określony obszar terytorium przez kilka lat. Ptaki te nie tolerują innych drapieżników na swoim terytorium. Nie ma między nimi kolektywnej interakcji. Jednocześnie ptaki te tworzą bardzo silne pary, które utrzymują się do końca życia.

To interesujące! pomimo tego, że orły przednie nie mają skłonności do interakcji społecznych, na niektórych obszarach (Kazachstan, Kirgistan, Mongolia) istnieje tradycja polowań na te ptaki.

A myśliwym udaje się je z powodzeniem oswoić – mimo że ze względu na swoją wielkość i siłę orzeł przedni może stanowić zagrożenie nawet dla ludzi. Jednak oswojone ptaki nigdy nie próbują atakować myśliwych, a nawet okazują im trochę sympatii.

Jak długo żyją orły przednie

W warunkach naturalnych średni czas życia orła przedniego wynosi 23 lata. Ptak osiąga pełną dojrzałość w wieku sześciu lat, jednak orły przednie często rozpoczynają lęg już w wieku czterech lub pięciu lat.

W ogrodach zoologicznych ptaki te mogą żyć nawet 50 lat.

Rodzaje orłów przednich

Podgatunki orłów przednich różnią się w zależności od wielkości i koloru. Obecnie znanych jest sześć podgatunków, ale większość z nich praktycznie nie jest badana ze względu na rzadkość samych ptaków i trudność ich obserwacji.

• Aquila chrysaetos chrysaetos żyje w całej Eurazji, z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, wschodniej i zachodniej Syberii. On jest podgatunkiem nominalnym.
• Aquila chrysaetus daphanea występuje w całej Azji Środkowej, w tym w Pakistanie i Indiach, wyróżnia się wyraźnym ciemnym kolorem w czarnej „czapce”, a pióra potyliczne i szyjne nie są złote, ale brązowe.
• Aquila chrysaetus homeyeri mieszka w górach prawie całej Eurazji, od Szkocji po Pamir. Średnio trochę lżejszy od orłów syberyjskich, z wyraźnie widoczną „czapką” na głowie.
• Aquila chrysaetus japonica żyje na Południowych Wyspach Kurylskich i nie została wystarczająco dobrze zbadana.
• Aquila chrysaetus kamtschatica jest szeroko rozpowszechniony we wschodniej Syberii..
• Aquila chrysaetus canadensis występuje praktycznie w całej Ameryce Północnej.

Siedlisko i siedliska

Obszar gniazdowania orła przedniego jest niezwykle szeroki. Ten ptak występuje prawie na całej półkuli północnej. W Ameryce Północnej mieszka prawie na całym kontynencie (preferuje jego zachodnią część). W Afryce – na północy kontynentu od Maroka po Tunezję, a także w rejonie Morza Czerwonego. W Europie występuje głównie w regionach górskich - w Szkocji, Alpach, Karpatach, Rodopach, Kaukazie, na północy Skandynawii, a także na płaskich terytoriach państw bałtyckich i Rosji. W Azji orzeł przedni jest powszechny w Turcji, w Ałtaju, w górach Sajany, zamieszkuje też południowe zbocza Himalajów i na wyspie Honsiu.

O wyborze siedliska decyduje kombinacja kilku czynników: obecność skał lub wysokich drzew do aranżacji gniazda, otwarty teren do polowań oraz obecność bazy pokarmowej (zwykle duże gryzonie). Wraz z przesiedleniem się człowieka i zwiększeniem wykorzystywanego przez niego terytorium, istotny stał się brak pobliskich obiektów ludzkiej działalności i samych ludzi. W naturze orły przednie są niezwykle wrażliwe na niepokoje człowieka.

Idealnym siedliskiem dla orła przedniego jest dolina górska, jednak ptaki te mogą żyć w tundrze i leśno-tundry, na stepie, a nawet w lasach, gdzie są małe otwarte tereny. Jedynym rodzajem terenu, który absolutnie nie pasuje do orła przedniego, jest gęsty las. Ze względu na dużą rozpiętość skrzydeł orzeł przedni nie może manewrować wśród drzew i skutecznie polować.

Dieta orła przedniego

Orły przednie to drapieżniki, których główną dietę stanowią duże gryzonie: wiewiórki ziemne, zające, świstaki. Jednocześnie wiedzą, jak łatwo dostosować się do warunków określonego obszaru: na przykład na terytorium Rosji orły przednie polują na małe gryzonie i inne ptaki, aw Bułgarii - na żółwie.

Orły przednie wyróżniają się tym, że są w stanie zaatakować większego i silniejszego wroga: zdarzają się częste przypadki ataków na wilki, Jeleń, jastrzębie, w rejonach stepowych do polowań wykorzystywane są orły przednie gazele. Orzeł przedni żyjący w pobliżu siedlisk ludzkich może atakować zwierzęta gospodarskie, zwłaszcza zimą, gdy gryzonie zapadają w stan hibernacji. Również w zimnych porach wiele ptaków (zwłaszcza młodych) żywi się padliną.

Dorosły ptak potrzebuje 1,5 kg mięsa dziennie, jednak w razie potrzeby orzeł przedni może bardzo długo obyć się bez jedzenia - do pięciu tygodni.

Naturalni wrogowie

Orzeł przedni jest drapieżnikiem najwyższego rzędu, co oznacza, że ​​zajmuje najwyższą pozycję w łańcuchu pokarmowym i praktycznie nie ma naturalnych wrogów. Jedynym poważnym zagrożeniem dla niego jest człowiek - nie tyle z powodu eksterminacji, ile dlatego, że w siedliskach ludzi orły przednie nie gniazdują i nie rozmnażają się, ale zaniepokojone potrafią nawet rzucić gniazdo z pisklętami.

Reprodukcja i potomstwo

Igrzyska godowe dla orłów przednich rozpoczynają się z końcem zimnej pory roku – od lutego do kwietnia, w zależności od szerokości geograficznej. Demonstracyjne zachowanie w tym czasie jest charakterystyczne zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet. Ptaki wykonują różne figury powietrzne, z których najbardziej charakterystycznym i interesującym jest lot tzw. „ażurowy” – wznosząc się na dużą wysokość, ptak załamuje się w stromym wierzchołku, a następnie w najniższym punkcie gwałtownie zmienia kierunek ruchu i znów się wznosi. Lot „ażurowy” może wykonać jeden członek pary lub obaj.

Na jej terenie para orłów przednich zawiera kilka gniazd, z których korzysta się naprzemiennie. Liczba takich gniazd może wynosić do dwunastu, ale najczęściej używa się dwóch lub trzech. Każdy z nich jest użytkowany od wielu lat i corocznie jest odnawiany i uzupełniany.

To interesujące! Orły przednie są ptakami monogamicznymi. Średni wiek na początku lęgów to 5 lat - w tym samym wieku ptaki zwykle tworzą stałe pary.

Sprzęgło może zawierać od jednego do trzech jaj (zazwyczaj dwa). Samica zajmuje się wysiadywaniem, ale czasami samiec może ją zastąpić. Pisklęta wykluwają się w odstępach kilkudniowych – zwykle w tej samej kolejności, w jakiej zostały złożone jaja. Starsze pisklę z reguły jest najbardziej agresywne - gryzie młodsze, nie pozwala im jeść, często obserwuje się przypadki kainizmu - zabijanie młodszego pisklęcia przez starsze pisklę, czasem kanibalizm. Jednocześnie samica nie ingeruje w to, co się dzieje.

Pisklęta wznoszą się na skrzydle w wieku 65-80 dni, w zależności od podgatunku i regionu, pozostają jednak na terenie miejsca lęgowego przez kilka miesięcy.

Populacja i status gatunku

Dziś orzeł przedni jest uważany za rzadki ptak i zaliczany jest do czerwona książka, należy jednak do taksonów o najniższym ryzyku, gdyż jego liczebność pozostaje stabilna, a w ostatnich latach sukcesywnie wzrasta. Głównym zagrożeniem dla tego gatunku są ludzie. W XVIII i XIX wieku ptaki te były celowo rozstrzeliwane, ponieważ niszczyły zwierzęta gospodarskie (w ten sposób orły przednie zostały prawie całkowicie wytępione w Niemczech).

W XX wieku zmarli z powodu powszechnego stosowania pestycydów – będąc na szczycie łańcucha pokarmowego, orły przednie szybko gromadziły w organizmie szkodliwe substancje, co prowadziło do wad rozwojowych rozwoju embrionalnego i śmierci jeszcze nie wyklutych piskląt. Obecnie głównym zagrożeniem dla liczebności ptaków jest zajmowanie terytoriów nadających się do gniazdowania przez ludzi oraz zanikanie ptaków i dużych gryzoni w wyniku ich działalności - źródła pokarmu orłów przednich.

Dziś w wielu krajach, które stanowią siedlisko orła przedniego, podejmowane są działania mające na celu zachowanie i odtworzenie liczebności tego gatunku. Tak więc w Rosji i Kazachstanie orzeł przedni znajduje się w regionalnych czerwonych księgach danych. Miejsca lęgowe orłów przednich są chronione rezerwatami. Tylko na terytorium Rosji ten ptak żyje w dwudziestu rezerwatach. Orły przednie mogą żyć w ogrodach zoologicznych, ale rzadko rozmnażają się w niewoli.

Polowanie na orły przednie jest wszędzie zabronione.

Film o orle przednim