Corella nymph - umysł dziecka i oddanie psa
Zadowolony
Po tym, jak papużki faliste jako pierwsze weszły do Europy, Corellas wyglądały na szare i niepozorne. Ale urocze, towarzyskie ptaki fascynowały ludzi. Zaczęli nazywać się Corella Nymph. Ciemne, prawie czarne oczy i pomarańczowe plamy, niczym wstydliwy rumieniec, przypominały bohaterkom starożytnych mitów greckich - Nimfy żyjące nad wodą.
Papuga Corella na wolności
Pierwsi osadnicy w Australii wierzyli, że Corella to podgatunek ptaków, nazywany przez Aborygenów Białą Papugą z Czernicą. Nazwa jest spółgłoską w języku angielskim dwa rodzaje kakadu. W 1840 roku pierwszy opis ptaków pojawił się przez Johna Gould. Ornitolog z Anglii specjalnie pojechał na nowo odkryty kontynent, aby zbadać niesamowity świat ptaków. Po powrocie do domu przywiózł kilka osobników.
Brytyjczykom spodobała się papuga z czubatą głową i wkrótce stało się prestiżowe utrzymanie nimfy z dalekiej Australii. Teraz z każdym statkiem przywieziono nowe ptaki. W tej chwili Corelltrzymaj się w domu w całej Europie i częściach Australii, są też w Ameryce, ale nie w takiej ilości.
Na wolności nimfy żyją w małych stadach prawie na całym kontynencie. Nie ma ich tylko na pustyniach i na wybrzeżu przy silnych wiatrach. Ptaki wolą krzaczaste zarośla i rzadkie drzewa na brzegach zbiorników wodnych od gęstych lasów i wilgotnych tropików. Kilkudziesięcioosobowe stada ptaków nie wyrządzały większych szkód plonom, a rolnicy nie niszczyli ich tak pilnie jak papużek falistych. Ale nadal populacja spadała.
Corells zwykle wybiera jedną dziewczynę na całe życie. Kiedy nadchodzi czas gniazdowania, łączą się w pary. U młodych samotnych osobników rytuał godowy zaczyna się od zalotów i tańca.
W niewoli Corella żyje 10-14 lat. Są zmuszeni do ciągłego poszukiwania pożywienia i wody, często głodują i latają kilka kilometrów w poszukiwaniu pożywienia. Czasami nimfy dołączają do stada papużek falistych i mogą podróżować z nimi przez kilka dni.
W Australii nie ma sezonowych regularnych migracji, ponieważ susza i deszcz nie zależą od pory roku. Prysznice mogą trwać dłużej niż miesiąc, a potem półtoraroczna susza. Trasa lotu stada się nie powtarza, papugi czują nadejście deszczu na długich dystansach i lecą w tamtą stronę.
Podstawowe pożywienie firmy Corell na wolności:
- nasiona trawy;
- jagody z krzewów;
- owoce drzew;
- orzechy;
- kukurydza.
Mogą żuć korę z drzew i korzeni. Ptaki piją wodę w locie, tonąc nad zbiornikiem. Siedzą na brzegu ze strachem, bo polują na nie węże i warany. Na niebie czają się ptaki drapieżne.
Reprodukcja na wolności
Corellas gniazdują w stadzie, murowane są w zagłębieniach w bliskiej odległości od siebie. Samica nosi 2-7 białych jąder, a para na zmianę inkubuje je średnio przez 21 dni. Bliżej pojawienia się piskląt matka spędza więcej czasu w gnieździe.
Nimfa papugi rodzi się brzydka. Jasnoróżowa skóra jest widoczna przez rzadki żółty puch. Nieproporcjonalnie duże wole i małe ciało. W wieku 10-14 dni pisklę pokrywa się szarym gęstym puchem, zmieniają się proporcje.
Rodzice zaczynają latać razem w poszukiwaniu jedzenia dla dzieci, a dzieci zostawiają w spokoju. W chłodne dni mała Corella przytula się do siebie i robi się taka ciepła.
W wieku 2 miesięcy pisklęta już jedzą same i zaczynają opuszczać gniazdo. Mają szarobrązowe pióra, takie same u obu płci, które zmienią się po 10-12 miesiącach. Wtedy samce staną się jaśniejsze, szare z oliwkowym odcieniem. Jasnożółta głowa i ciemnopomarańczowe lub czerwone plamki wokół uszu. Samice są jaśniejsze z brązowym kolorem piersi, jasnopomarańczowymi plamkami.
Płeć młodych ptaków można określić na podstawie zachowania. Samce są bardziej ruchliwe, energiczne. Często pukają dziobem w twarde przedmioty. Dużo śpiewają i rozmawiają. Kobiety są spokojne, ciche.
W okresie suszy Karella może nie gniazdować przez 2-3 lata. Jeśli pogoda jest sprzyjająca i jest dużo jedzenia, papugi siadają na jajach, gdy tylko pisklęta zaczynają opuszczać gniazdo. Pisklęta można wykluwać do 3 razy w sezonie. W sprzyjających warunkach domowych nimfy mogą stale gniazdować. Konieczne jest usunięcie gniazda. Jeśli samica pędzi częściej niż po półtora roku, szybko osłabnie i umrze.
nimfa
Papugi spotykają się z ludźmi na różne sposoby. Corella wyróżnia się psią lojalnością, przywiązaniem do wszystkich członków rodziny. Pod warunkiem, że ptak ma czas na przystosowanie się i jest pod odpowiednią opieką. W niewoli papugi żyją 20-25 lat. Nagrał przypadek, gdy ptaki świętowały 30. rocznicę. Są to osobniki o naturalnym ubarwieniu i podobne do niego samce.
Aby papuga długo żyła, musi tworzyć warunki .
- Wysoka klatka o powierzchni ponad 1,5 metra kwadratowego. Woliera jest jeszcze lepsza. Szerokość powinna wynosić co najmniej 40 cm, aby ptak mógł rozłożyć skrzydła i jednocześnie nie łamać piór na prętach.
- Klatka powinna mieć szczeble, bujaki, okonie i różne zabawki.
- Wystarczająco dużo światła i brak przeciągów.
- Miski z jedzeniem i poidłem, najlepiej metalowe, nierdzewne.
- Kompletne posiłki, w tym sepia, zboża, owoce. Stale dawaj gałązki z jabłka, topoli, lipy.
- Regularnie wkładaj do klatki wannę z ciepłą wodą, aby się kąpać, szczególnie w czasie upałów.
- Pozwalając ptakowi latać po pokoju.
- Dużo komunikuj się z pierzastym zwierzakiem.
Nimfy mają trudności z poruszaniem się i zmianami w otoczeniu. Muszą zostać przywiezione do domu w wieku 6-10 tygodni. Jeśli chcesz, żeby ptak mówił, musisz wybrać samca. Dziewczyny też można trenować, ale wymagają więcej czasu i cierpliwości. Zapamiętaj tylko kilka słów. Być może wynika to z ich nawyku milczenia na wolności.
Lepiej niż słowa Nimfy uczą się różnych sztuczek. Chętnie przyniosą piłki i inne zabawki, latają na okonie na ramieniu i plecach, biegają, spadają, kłaniają się itp.
Kochająca pokój Corella chętnie mieszka w wolierze z innymi ptakami. Bierze udział w ich rozmowach i zabawach, ale trudniej nauczyć go mówienia w takich warunkach.
Charakterystyczną cechą Nimf jest niechęć do przymusu. Uczą się wszystkiego znacznie szybciej podczas zabawy i chodzenia po pokoju. Jeśli ptakowi pozwoli się swobodnie zachowywać jak członek rodziny, zacznie jeść z talerzy ludzi to, co lubi najbardziej, i odmówi wejścia do klatki po jedzenie, a także będzie dziobał zwykłe jedzenie.
Opis koloru Parrot Corella
W kolorze piór dzikiej nimfy występuje kilka pigmentów. Hodowla nowych gatunków nie była wielkim problemem dla ornitologów. W rezultacie pojawiły się:
- Biały;
- jasny szary;
- sheki;
- ciemny żółty.
Szczególnie popularna wśród miłośników ptaków jest biała papuga z kępką, nazwa koloru to Lutino. Ma ciemne, prawie czarne oczy i żółtawe inkluzje na piórach, tworzące marmurowe odcienie. Albinosy - całkowicie białe z czerwonymi oczami, nie mają koloru i są nosicielami białego pigmentu. Biali mają ciemne oczy i małe jasnożółte plamy na skrzydłach.
Corella Lutino jest uzyskiwana przez skrzyżowanie samicy albinosa i jasnoszarego samca, będącego nosicielem białego pigmentu. Policzki są jasnopomarańczowe i trudno określić płeć dorosłej papugi po kolorze.
Sheki mają białe plamy na szarym tle. Szczególnie cenne są ptaki o symetrycznym wzorze i równej ilości obu tonów. Wiele nowych gatunków papug uzyskuje się przez krzyżowanie z szyjami jako kolorem podstawowym.
W wyniku mutacji i zmian w przemianach biochemicznych brązowy kolor samicy zamienił się w kolor cynamonowy. Szary pigment został zastąpiony brązowym.
W wyniku selekcji na podstawie sheki i osobnika cynamonowego otrzymano szare papugi z białymi skrzydłami o perłowym kolorze. Czarnoskrzydły jest uważany za jasnoszary z ciemnym grzbietem i czarnymi skrzydłami.
Czarna nimfa została wydobyta jako ostatnia. Papuga ma żółtą głowę z czerwonymi policzkami, ciemnoszarą pierś, czarne pióra i grzbiet z małymi białymi plamkami. Wśród nich są te z jasnoszarym kolorem głowy, pomarańczowymi uszami oraz prawie czarnymi piersiami i brzuchem.
Papuga z kępką i rumianymi policzkami
Kiedy w Australii uchwalono prawo zakazujące eksportu wszystkich gatunków ptaków endemicznych, papuga Nimfa Corella była nie tylko znana w Europie, ale już rozmnażała się, a ornitolodzy nawet wyhodowali pierwsze ptaki o innym kolorze. Zakaz zwiększył koszt papug. Tylko bogaci mogli sobie pozwolić na utrzymanie w domu nimfy.
Często interesuje odwiedzających sklepy zoologiczne, jak nazywa się papuga z kępką na głowie. Wielu nie zna Corelli i myli je z Kakadu. Nawet w filmach historycznych ptaki te są często mylone i nazywane Kakadu, a papuga z czerwonymi policzkami siedzi w klatce.
W ubiegłym stuleciu trzymanie nimfy w domu było prestiżowe i podkreślało materialny dobrobyt właściciela.
Duża biała papuga z kępką
Kakadu różni się od Karelli dużym rozmiarem, od 30 do 70 cm z ogonem. Ptak w naturze jest całkowicie biały z żółtym lub różowym grzebieniem, rzadziej biały. istnieje kilka rodzajów kakadu. Różnią się wielkością, kształtem kępki. Żyje średnio 80 lat. Niektóre osobniki przeżyły do 100. Pod względem rozwoju umysłowego papuga jest porównywalna z dzieckiem w wieku 4 lat. Potrafi zapamiętać ponad 300 słów, zdań, wierszy i piosenek. Mówi celowo. Często wstawia frazy do rozmowy jako równorzędny towarzysz.
Papuga leci niechętnie, woli poruszać się po wolierze i pokoju na piechotę. Wspina się po drzewach na wolności, pomagając sobie dziobem.
Kakadu ma mocny dziób i nie boi się zwierząt. Tylko członkowie rodziny królewskiej i ich świta mogli sobie pozwolić na utrzymanie takiego ptaka. Koszt kakadu jest obecnie wysoki.
Każdy ptak tej rasy ma swój charakter, nieufny i drażliwy. Potrafi głośno krzyczeć przez nieskończenie długi czas, domagając się karmienia. Podobnie jak inne papugi chętnie bawią się z dziećmi, ale nawet dorosłemu trudno jest poradzić sobie z wychowaniem Kakadu. Stara się dominować i tylko pewna siebie, odnosząca sukcesy osoba może udowodnić mu swoją wyższość i zażądać posłuszeństwa. Rozpoznaje wszystkich członków rodziny, gdy nie ma właściciela.
Negatywną cechą ptaka jest jego wrażliwość. Kakadu przywiązuje się do człowieka i otoczenia, trudno jest doświadczyć separacji i ruchu.