Papuga sowa kakapo to papuga niezwykła pod każdym względem

Endemiczny ptak papuga sowa Kakapo żyje na południowych wyspach Nowej Zelandii. Jest znany jako jedyny gatunek papug nielatających, choć w porównaniu z innymi braćmi ma niewiele wspólnego, jedynie zwyczaj jedzenia nasion i owoców oraz kamuflaż z przewagą tonów zielono-żółtych z czarnymi plamami.

Historia wyginięcia i odrodzenia starożytnych ptaków

Kakapo należą do starożytnych zwierząt i ptaków, które przetrwały do ​​naszych czasów. Były powszechne na wyspach Nowej Zelandii, gdzie nie było drapieżników. W efekcie nie było potrzeby lotów, a zanikły skrzydła, a raczej mięśnie, które wprawiały je w ruch. Papuga podobna do sowy używa ich do ześlizgiwania się z drzew. Może latać mniej niż 30 metrów. Krótki ogon nie jest w stanie sterować, a Kakapo niezdarnie ląduje na ziemi.

Kakapo jest przedstawicielem najstarszej fauny naszej planety

Kakapo, podobnie jak wszystkie papugi Australii i okolicznych wysp, są ptakami endemicznymi – żyjącymi tylko na jednym obszarze i niespotykanymi w innych miejscach.

Żyją średnio 95 lat i są największymi papugami. Waga samca 4 kg, samica 2,8 kg. Pod koniec ubiegłego wieku papugi sowy pozostały tylko na trzech wyspach:

• Maud;
• Kodryba;
• Mała rafa koralowa.

Pierwszy spadek populacji rozpoczął się po migracji na wyspy Maorysów. Łapali naiwne, nieustraszone ptaki i jedli ich mięso. Płaszcze zostały wykonane z miękkich piór. Wódz maoryski przyozdobił się sowiemi głowami z papugami. Kakapo jest często wymieniany w ich grupie etnicznej. Zaczęto wycinać lasy zamieszkane przez ptaki pod sadzenie ziemniaków i innych upraw. Rozpoczęła się redukcja siedlisk ptaków.

Ludzie zabijali te ptaki dla pysznego mięsa i pięknych piór

Biały człowiek przybył na wyspy ze swoimi zwierzętami, w tym drapieżnikami. Papuga z pyskiem podobnym do sowy jest przyzwyczajona do zamarzania nieruchomo w niebezpieczeństwie. Swoim kolorem wtopił się w teren i trudno go zauważyć. Ale nie da się oszukać zapachu drapieżnika. Ponadto od ptaków emanuje silny kwiatowo-miodowy zapach. Liczba Kakapo zaczęła gwałtownie spadać i praktycznie zniknęli. Ludzie zabijali ptaki z powodu ich piór, robiąc z nich biżuterię.

Kiedy naukowcy podnieśli alarm, na zamieszkanych przez ludzi wyspach nie było już ptaków. W rezultacie ornitolodzy znaleźli tylko 19 osobników i wszystkich samców. Z biegiem czasu, po zbadaniu innych wysp, znaleźli samice, pozostało tylko 125 papug sowich. Ptaki zostały przeniesione na wyspy:

• Kodryba;
• Mały Birrier;
• Kotwica;
• Stewart.

Kakapo nie może być wywożony z kraju. Utworzono rezerwaty przyrody dla ptaków na wyspach, na których nie ma drapieżników. Ornitolodzy starają się w każdy możliwy sposób zwiększyć liczbę rzadkich ptaków, do tego stopnia, że ​​składają jaja pod kurczętami, odchowują pisklęta, karmią je i wypuszczają do rezerwatu. Naukowcy postawili sobie za zadanie zwiększanie liczby samic o 50 osobników każdego roku.

Styl życia nielatających papug

Papugi sowy wolą żyć samotnie, nie rozpoznając stad. Wybór wysokości do 1500 m n.p.m. Mokre lasy i gęste krzewy. Śpią w ciągu dnia w szczelinach między korzeniami drzew. Chodzą wydeptanymi ścieżkami, aby się pożywić. są nocne. Są zupełnie inne od innych papug.

Zwłaszcza wszystkie papugi Falisty , znane ze swojego niepokoju. Zaczynają głośno śpiewać i mówić, gdy tylko budzą się rano i milkną, zasypiając. Papuga sowa przechadza się w ciszy i dopiero w okresie godowym swoim okrzykiem, który słychać przez kilka kilometrów, zapowiada okolicę.

Różnice dotyczą sposobu wzajemnego rozpoznania. U większości gatunków papug wynika to z umiejętności rozróżniania kolorów ultrafioletowych. Na głowie pod oczami i na szyi po bokach Nimfy , Volnistikov, Kakadu są dostępne pomalowane na kolor niewidoczny dla ludzi, pióra. Papugi sowy odnajdują się i rozróżniają dzięki silnemu zapachowi.

Sowa papuga garbata podczas chodzenia

Wszystkie gatunki australijskich papug nieustannie wędrują w poszukiwaniu wody i pożywienia. Lecą do 30 km dziennie. Czasami stada składają się z różnych gatunków. Ptaki prowadzą siedzący tryb życia tylko w okresie lęgowym. Kakapo nie oddala się daleko od gniazda, choć może swobodnie chodzić po kilka kilometrów dziennie. Całe życie mieszka w jednym miejscu i zaznacza terytorium swoim zapachem. Postawa papug z Australii jest majestatyczna, królewska. Kakapo garbi się, wciąga głowę i ciągle ją opuszcza.

Pojawienie się papugi - pieszego

Zewnętrznie Kakapo bardzo różni się od swoich krewnych. Ma duże ciało do 60 cm długości, szeroką klatkę piersiową. Ogon jest krótki z postrzępionymi piórami, ponieważ podczas chodzenia ciągnie się po ziemi. Małe skrzydła. Pióra są bardzo miękkie. Mogły stracić jędrność wraz z potrzebą latania.

Z zamkniętymi oczami, patrząc w przyszłość. Papuga o sowiej twarzy nie potrzebowała widzenia peryferyjnego, ponieważ nie było się kogo bać. Okrągłe pióra - aureola czarnych oczu, które sprawiają, że papuga wygląda jak sowa, układają się jak płaski dysk i są lokalizatorem. Cienkie wibrysy wokół dzioba spełniają obowiązki kocich wąsów i pozwalają Kakapo poruszać się w nocy bez wpadania na przeszkody.

Papuga sowa ma mocne nogi z ostrymi pazurami. Chodzi szybko, wspina się po drzewach, skałach, kopie dziury, a nawet dziury do spania w ciągu dnia. Duże szare, ząbkowane jedzenie na kotlety dziobowe, czasami używane do wspinania się na drzewa, pomaga łapać łapy.

Papuga Kakapo to dość duży ptak, który nie potrafi latać

Ptak chodzi z pochyloną głową, jakby zamyślony, wygląda ponuro. Nie boję się ludzi. Kiedy się spotkają, mogą zatańczyć taniec godowy przed ornitologiem, jeśli nie ma wystarczającej liczby samic. Następnie wdrapuje się na kark i uderza go w twarz skrzydłami. Ostre pazury pozostawiają płytkie zadrapania na ludzkim ciele.

Preferencje żywieniowe

Najciekawsze jest to, że jagody kakapo nie są zbierane. Gryzą je na krzakach i zostawiają kość. Dzięki tym znakom możesz łatwo określić, że w pobliżu mieszka papuga. Oddala się od miejsca noclegu tylko w okresie godowym.

Ulubionym pokarmem papug jest owoc rzymu rosnący na drzewie dacridium. Tylko one są w stanie dostarczyć Kakapo niezbędną ilość składników odżywczych i witaminy D. W sumie naukowcy odnotowali 20 gatunków roślin, których owoce i nasiona żeruje papuga z pyskiem sowy. Ponadto mogą jeść:

• kwiaty;
• Kora;
• łodygi;
• jagody;
• nasiona.

Przez cały sezon, dopóki jest Rzym, ptaki wolą tylko je. Owoce zawierają ogromne ilości witaminy D, najważniejszego pierwiastka dla papug. Bez tego nie da się wychować piskląt. Jeśli żniwa się nie powiodą, samice Kakapo nie składają jaj w tym roku.

Kakapo może jeść różnorodne potrawy

Aby zwiększyć liczbę dziwacznych ptaków, naukowcy opracowali i stworzyli specjalną karmę zawierającą dużą ilość witamin potrzebnych ptakom do rozmnażania. Wsypują granulki do paszy dla samic i rozrzucają je w swoich siedliskach i żerowaniu. W rezultacie przywracana jest funkcja rozrodcza ptaków.

Tańce godowe żigolaka papugi

Grudzień - pełnia lata w Nowej Zelandii na półkuli południowej. To czas rozpoczęcia zabaw godowych i hodowli papug sowich. Rytuał powtarzany jest bez najmniejszej zmiany przez wiele stuleci.

1. Samiec wznosi się na najwyższe miejsce, wykonuje pewien rytuał - puchnie i puszy pióra, staje się jak piłka.
2. Mocnymi łapami wykopuje półokrągły otwór, który następnie wykorzystuje jako rezonator. Wykorzystuje worek gardłowy, najpierw wpada do dziury 20 razy, potem zaczyna "toking". Dzięki rezonatorowi dźwięk jest słyszalny na odległość do 5 km.
3. Następnie samiec biegnie na kolejny pagórek i powtarza całą procedurę od początku.
4. W rezultacie Kakapo wpada między wykopane dziury, powtarzając swoją ponętną piosenkę.
5. Samica słyszy wołanie i idzie do niego, pokonując kilka kilometrów.
6. Po obejrzeniu tańca godowego wykonywanego przez samca, papuga daje zgodę na krycie.
7. Następnie samica wraca na swoje terytorium, kopie tam dół i składa w nim 2 jaja. Samiec biega między rezonatorami przez 3 miesiące, wzywając nowych przyjaciół.

Papugi sowy mają system rozmnażania poligynii. Męscy poligamiści. Biegają od dziury do dziury, starając się przyciągnąć jak najwięcej samic. W procesie tworzenia rezonatorów samce walczą ze sobą o najlepsze miejsca, walczą. W rezultacie ptak traci połowę swojej wagi. Zjada wraz z nadejściem jesieni.

Po kryciu samica odwraca się i wraca do domu. Tam kopie dziurę w ziemi, czasem osiada między korzeniami drzew i składa 2 jaja. W rzadkich przypadkach ich liczba sięga 4.

Para papug Kakapo przed igrzyskami godowymi

Nikt nie karmi samicy, więc wstaje z gniazda, opuszcza lęg i idzie po jedzenie, najpierw tylko dla siebie, potem dla dzieci. Żadnych źdźbeł trawy na ściółkę ani gałązek otaczających gniazdo. Wysiaduje przez miesiąc, po czym pisklęta wykluwają się w szarych miękkich piórach. Niemowlęta szybko się rozwijają dzięki pokarmom z dużą ilością witaminy D. Po 10 dniach mogą samodzielnie wydostać się z gniazda, a raczej zostawić dziurę w ziemi. Samica karmi dzieci do 6 miesiąca życia i opiekuje się do roku.

Dojrzałość płciowa u samic występuje w wieku 6 lat. Samce są gotowe do igrzysk godowych już w 4 roku życia. Gody nie odbywają się co roku, tylko wtedy, gdy zbiory riloo są dobre. Bez tych owoców nie da się wychować piskląt. W ciągu roku młode papugi rozchodzą się w różnych kierunkach i rozpoczynają samodzielne życie. nie pamiętają matki, żyją samotnie.

Cechy charakteru Kakapo

Ponury ptak szybko przyzwyczaja się do ludzi i traktuje wszystkich przyjaźnie. Osoby związane z Kakapo mówią, że mają indywidualną osobowość. Nie da się znaleźć dwóch identycznych ptaków według zwyczajów i zachowań.

Kiedy się spotykają, papugi długo badają człowieka. Następnie, w zależności od nastroju i atrakcyjności obiektu, idą dalej swoją drogą lub wspinają się na nią, aby się zapoznać. Taniec przed ludźmi oznacza dobre usposobienie.

Zabronione jest łapanie papug sowich, zwłaszcza wynoszenie ich z wysp. W rezerwacie tworzone są dla nich wszelkie warunki do życia, są pilnowani, prowadzą wycieczki. W niewoli, gdy są hodowane pod kurczakiem, trzyma się je do roku.

Biorąc pod uwagę charakter i wygląd papugi sowy, Europejczycy tylko je zniszczyli, nie próbowali trzymać ich w niewoli jako dekoracji. Dlatego poza Wyspami Nowej Zelandii nie ma Kakapo.