Pozbądź się kotów

Pozbawienie kota jest powszechnym zjawiskiem, ale nie wszystkie jego formy są zakaźne dla ludzi, a samo leczenie jest stosowane wobec nich na różne sposoby. Nawet kot domowy, który nie pojawia się na ulicy, może zachorować na półpasiec - z reguły wynika to z faktu, że dana osoba przenosi infekcję do domu na podeszwach butów. Zarodniki mogą pozostać aktywne do 2 lat. O formach porostów i sposobach ich leczenia mówimy dalej.

Objawy

Przy różowych porostach na skórze zwierzęcia o średnicy do 2 cm pojawiają się różowe plamki, ale pierwsza z nich jest największa. Rzadziej pojawia się niewielka wysypka, podobna do alergika. Często dezorientuje właścicieli kotów. Najczęściej wysypka jest zlokalizowana na brzuchu, uszach, wewnętrznej stronie ud, pachwinie. Występują również inne objawy:

• swędzący;
• wzrost temperatury;
• ogólne pogorszenie samopoczucia;
• peeling;
• obrzęk węzłów chłonnych.

U osób starszych i kociąt choroba ma cięższy przebieg. Do tych objawów dodaje się:

• silny osąd;
• zapalenie formacji z uwolnieniem wysięku;
• bardzo duże plamy.

Leczenie

Łagodna forma różowego porostu znika sama, bez ingerencji człowieka. Główne miejsce zajmuje dietoterapia. Dieta zawiera pokarmy lekkostrawne, przez chwilę odmawiają suchej karmy. Jednocześnie karma powinna zawierać wystarczającą ilość witamin i minerałów.

W przypadku silnego swędzenia lekarz przepisuje leki przeciwhistaminowe. Najskuteczniejsze i najmniej szkodliwe są leki trzeciej generacji - Cetyryzyna, Feksofenadyna.

Chore zwierzę przechodzi kwarantannę. Jeśli odwiedza ulicę, spacery są wykluczone, dopóki nie wyzdrowieje. Trzymaj się z dala od słońca. Dotknięte obszary skóry można leczyć olejami - na przykład rokitnikiem.

Liszaj obrączkowy

Przyczyną są grzyby Mycrosporum i Trichophyton. Nadali nazwę formom grzybicy - odpowiednio microsporia i trichophytoza. Zarodniki grzybów tworzą się szybko i równie szybko się rozprzestrzeniają, są niesamowicie trwałe - do 24 miesięcy. Grzybica nazywa się wypadaniem włosów.

Uwaga! Grzybica przenoszona jest na ludzi.

Czynniki zwiększające ryzyko infekcji obejmują:

• złośliwe procesy w ciele;
• terapia immunosupresyjna (immunosupresyjna);
• jedzenie złej jakości;
• osłabienie sił ochronnych;
• dziedziczna predyspozycja.

Objawy

Następujące znaki wskazują na infekcję:

• łysiny, na których mogą następnie tworzyć się bąbelki i ropnie;
• łuskowate ogniska zapalne;
• swędzenie w miejscu wypadania włosów;
• matowość sierści, brak połysku;
• naruszenie kształtu pazurów;
• zielony kolor zainfekowanych obszarów w świetle ultrafioletowym;
• odmowa jedzenia, depresja, lęk.

Uwaga! Zdarza się również, że zwierzę stało się już zakaźne, ale nie ma widocznych objawów. Powodem tego jest długi okres inkubacji, sięgający 3 miesięcy.

Charakterystyczne oznaki zewnętrzne mogą być ukryte u chorych kotów długowłosych.

Leczenie

W przypadku mikrosporii i trichofitozy leczenie jest identyczne. Jeśli choroba rozwinie się do ciężkiego stadium, stosuje się szczepionki.

Miejscowo przepisywane maści ze składnikiem przeciwgrzybiczym - na przykład klotrimazol. Na początkowych etapach pokazane są preparaty ze smołą, siarką, kreoliną. Za skuteczne uważa się następujące środki:

• Fungin - spray, maść na bazie klotrimazolu i propolisu;
• Epacid F z substancją czynną difenylo-(2-chlorofenylo)-1-imidazolometan;
• YAM BK - maść z tlenkiem siarki i cynku i innymi;
• Bioparoks - spray na bazie octopyrox.

W przypadku dużych obszarów uszkodzeń stosuje się następujące szampony przeciwgrzybicze:

• Ketokonazol;
• Sebozol;
• Nizoral.

Detergenty lecznicze stosuje się 1-2 razy w tygodniu (zgodnie z instrukcją). Niektóre są dostępne w linii z kremami - na przykład, Nizoral. Jeśli dotyczy to dużych obszarów, leczenie miejscowe jest przeciwwskazane.

Aby kot nie zlizał leków z ciała, na szyję zakłada się obrożę ochronną. Dla lepszego widoku powierzchni skóry i skuteczności zabiegu zwierzę jest ostrzyżone, a sierść spalona.

W ciężkich postaciach porostów w środku przepisywane są tabletki. Leki doustne nie są stosowane w leczeniu kotek i kociąt w ciąży.

Do najskuteczniejszych leków należą:

• Intrakonazol;
• Ketokonazol;
• flukonazol;
• Gryzeofulwina.

Uwaga! Większość leków jest przeznaczona do leczenia ludzi. Dlatego dawkowanie wybiera wyłącznie lekarz weterynarii. Samoleczenie może spowodować natychmiastową śmierć zwierzaka.

Zmiany leczy się alkoholem salicylowym (10%), chlorheksydyną (4%).

porosty płaczące

Wyprysk płaczliwy to inna nazwa choroby, która nie jest zaraźliwa dla ludzi. Nie jest to spowodowane grzybami, jak w innych przypadkach, ale przyczynami wewnętrznymi. Zwykle jest to nieprawidłowe działanie układu odpornościowego, reakcje alergiczne na czynniki drażniące. Zaostrzenie choroby jest wywoływane przez różne czynniki - narażenie na chemię gospodarczą, zakażenie pasożytami, niewystarczającą higienę zwierzaka. Wśród czynników wewnętrznych nazywa się naruszeniem tła hormonalnego, wadliwym działaniem układu nerwowego, zwiększonym stresem emocjonalnym itp. Prowokują rozwój choroby:

• częste mycie;
• nadwaga;
• niezrównoważona dieta.

Objawy

Na ciele kota pojawiają się czerwone plamki, w tych samych miejscach lokalnie wzrasta temperatura. Następnie na ogniskach zapalnych w środku pojawiają się gęste bąbelki z przezroczystym płynem (wysiękiem). Formacje te mogą rozpuszczać się lub otwierać, zarażać się i przekształcać w ropnie, po otwarciu których pojawiają się skorupy. Po chwili odpadają i pojawia się zdrowa skóra.

Leczenie

Całkowite wyleczenie z tej formy porostów nie jest łatwe. Najpierw identyfikuje się czynnik, który wywołał stan zapalny skóry, a następnie eliminuje się jego działanie. Do użytku zewnętrznego zwierzęciu przepisuje się maści, z których główne podkreślimy w poniższej tabeli.

Tabela 1. Maści do leczenia egzemy

SalicylowyŁagodzi stany zapalne, wysycha, niszczy drobnoustroje1-27-12SiarkaWłaściwości przeciwpasożytnicze, przeciwgrzybicze1-27-21IchtiolAntybakteryjne, przeciwzapalne1-27-10SmołaŚrodek dezynfekujący, przeciwpasożytniczy1-2Przed wyzdrowieniem

Maści dobierane są w zależności od postaci choroby. Dotknięte obszary skóry są leczone środkami antyseptycznymi - na przykład nadtlenkiem wodoru. Hormony są również przepisywane lokalnie.

Pityriasis versicolor versicolor

Łupież pstry wywoływany jest przez trzy rodzaje drożdży uważanych za oportunistyczne. Te mikroorganizmy znajdują się na ciele zdrowego kota. Przy obecności czynników - zwiększonej tkanki tłuszczowej, w gorącym klimacie, niedoboru odporności - szybko się rozmnażają i powodują choroby.

Objawy

U chorego zwierzęcia na ciele pojawiają się plamy, które mogą być różowe, czerwone, brązowe lub przebarwione. Skóra w tych obszarach jest gładka lub łuszcząca się. Plamy czasami znikają i pojawiają się ponownie. Pod lampą fluorescencyjną Wooda dotknięte obszary stają się żółto-zielone.

Leczenie

Ten rodzaj porostów dobrze reaguje na terapię, ale pigmentacja zostaje przywrócona na kilka miesięcy. Nawroty występują przy przypadkowym, objawowym leczeniu.

Leki przeciwgrzybicze są stosowane zewnętrznie:

• Maść salicylowa;
• klotrimazol;
• Fungin.

Stosowane są również szampony, w tym mikonazol, enilkonazol.

Liszaj płaski

Ten rodzaj porostów nie stanowi również zagrożenia dla ludzi. Jego wygląd tłumaczy się nieprawidłowym działaniem układu odpornościowego. Infekcje, przewlekłe dolegliwości, wpływ różnych czynników zewnętrznych mogą wywołać zaostrzenie.

Objawy

Przy tego rodzaju porostach na ciele zwierzęcia, a także w jamie ustnej pojawiają się małe czerwone blaszki o czerwono-różowym lub niebieskawym odcieniu. Dojrzałe pękają i powodują swędzenie. Na powierzchni pojawiają się wgłębienia lub smugi. Zmiany mogą się zlewać i tworzyć jedną dużą blaszkę. Jeśli wysypka swędzi, uwalnia się z niej posoczka. Formacje zlokalizowane są na zgięciach stawów, w pachwinie, na brzuchu.

Leczenie

Zewnętrznie weterynarz może przepisać glikokortykosteroidy. Czas ich stosowania powinien być minimalny ze względu na ryzyko atrofii skóry. W postaci uogólnionej leki zewnętrzne są nieskuteczne, następnie leki są stosowane wewnętrznie (prednizolon i inne). Stosuje się również fototerapię, zwłaszcza gdy zawiodły leki doustne.

Tradycyjne metody leczenia porostów

Leczenie porostów można przeprowadzić metodami alternatywnymi. Jednak większość lekarzy weterynarii zaleca stosowanie ich jako dodatku. Kilka podobnych „domowych” środków zostanie pokazanych w tabeli.

Tabela 2. Tradycyjne metody leczenia porostów

Maść miodowaCzęść miodu miesza się z taką samą ilością oleju rybiego. Środek nakłada się na zmiany skórne co 6-8 godzinPropolis i oliwa z oliwek50 g oliwy z oliwek (zamiast tego składnika można wziąć wazelinę) zmieszanej z 2 łyżkami. ja. nalewki z propolisu i smarować rany 4 razy dziennieSok z glistnikaPlamy smaruje się żółtym mlekiem z łodyg roślin 4-5 razy dzienniePłonąca gazetaGazeta jest wypalana doszczętnie na ognioodpornej płycie, co powoduje tłuste plamy na powierzchni. Rany są wysmarowane tą sadzą

Wideo - Pozbądź się kotów: znaki, leczenie

Szczepionka

Opracowano specjalne szczepionki przeciwko półpaścowi u kotów. Należy pamiętać, że szczepionki są skuteczne w leczeniu choroby jako środek pomocniczy. W celach profilaktycznych nie ma sensu ich używać.

Tabela 3. Szczepionki porostowe dla kotów

Vakderm0,5 (do 3 miesięcy)1,0 (powyżej 3 miesięcy)Po 10-14 dniachMikroderma0,5 (do 6 miesięcy)1,0 (powyżej 6 miesięcy)Po 10-14 dniachPolivak1,0-1,5 (do 5 miesięcy)1,5-2,0 (powyżej 5 miesięcy)
Po 10-14 dniach

W ciężkich przypadkach niektóre leki podaje się 3-4 razy.

Podczas szczepienia przestrzegane są następujące zasady:

• nie szczepić kotek w ciąży i potomstwa poniżej 2 miesiąca życia;
• odrobaczanie jest wstępnie przeprowadzane;
• kontrola weterynaryjna nad stanem zwierzęcia jest obowiązkowa.

Jak nie zarazić się kotem?

Głównym środkiem zapobiegawczym jest wykluczenie kontaktu z bezdomnymi zwierzętami. Kolejną obowiązkową zasadą jest regularne mycie rąk, nie tylko po rozmowie ze zwierzętami, ale także po powrocie do domu. Zarodniki grzybów łatwo zmywa się wodą. Przy leczeniu ran lepiej używać gumowych rękawiczek.

Najczęściej na grzybicę chorują dzieci poniżej 15 roku życia oraz osoby z osłabioną odpornością. Nie dopuść do przedostania się zarodników grzybów do rany, ponieważ doprowadzi to do infekcji nawet przy normalnym stanie układu odpornościowego. Ze względów bezpieczeństwa zakażone zwierzę izoluje się od innych zwierząt domowych i członków rodziny aż do całkowitego wyzdrowienia (kwarantanna trwa do 21 dni).

Zakażeniu można zapobiec poprzez regularne czyszczenie na mokro w domu. Wizyta u dermatologa na badanie i, jeśli to konieczne, przepisanie leczenia we wczesnych stadiach, nie jest nie na miejscu. Jeśli okazałoby się, że doszło do zakażenia porostem, ważne jest, aby rozpoznać tę chorobę na czas i podjąć działania. Poniżej możesz przeczytać o głównych objawach infekcji.

Wniosek

Samoleczenie kotów jest niemożliwe, ponieważ zdrowie człowieka jest również zagrożone, ponieważ mówimy o infekcjach. Dlatego przy pierwszych oznakach choroby należy udać się do kliniki weterynaryjnej i poddać się badaniom. Dopiero po zidentyfikowaniu patogenu lekarz zaleci prawidłowe leczenie.