Włoski cane corso: zaktualizowany standard rasy

Włoski Cane Corso: zaktualizowany standard rasy

Wszystkie rasy psów uznane przez Międzynarodową Federację Kynologiczną posiadają oficjalny standard - dokument, który zawiera wymagania stawiane przedstawicielowi we wszystkich istotnych szczegółach. Zdarza się, że wprowadzane są zmiany w opisie - stało się to w 2016 roku z rasą Cane Corso. Dziś istnieje standard, który znacząco różni się od oryginału.

Zastosowanie rasy

Włoski Cane Corso to jeden z najstarszych przedstawicieli molosów (grupa psów obejmująca pasterzy, dogi niemieckie i zwierzęta stadne). Uważa się, że ich przodkami były psy bojowe ze starożytnego Rzymu, których używano do nęcenia (jak psy gladiatorów). Pierwszy wzorzec rasy Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (ICF) nr 343 został przyjęty w 1996 r., ale w 2016 r. weszło w życie nowe wydanie, które znacznie różni się od poprzedniego.

Zgodnie z nowym standardem rasa należy do II grupy „Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła oraz inne rasy”, sekcja 2.1 „Psy typu molos i mastif z próbami pracy”. Jest to jedna z najważniejszych zmian, ponieważ wcześniej znajdowała się w sekcji 2.2 „Kształtowany typ górski”, dla którego nie jest wymagana próba wydajności. Jeśli początkowo obszar zastosowania psa był określany jako pilnowanie, ochrona, praca jako pasterz i policja, teraz przedstawiciele są pozycjonowani jako pracownicy o różnych obszarach użytkowania.

Rosyjska Federacja Kynologiczna (RKF) stosuje ten sam standard, co opublikowany przez ICF, ale podaje własne wyjaśnienia dotyczące niektórych punktów.

Charakter rasy

Włoskie Cane Corso to znakomici strażnicy, którzy dzielnie bronią swojego terytorium, rodziny, a jeśli to możliwe, nawet żywego inwentarza. Silne psy są bardzo zwinne i szybko reagują na sytuacje. Są silnymi i odpornymi zwierzakami, które mają dobrą intuicję i wrodzony odruch defensywny - dobrze odróżniają zagrożenie od zabawy. Zdrowy pies bez realnego zagrożenia i polecenia właściciela nie wykazuje agresji. Należy zwracać uwagę na zachowanie zwierzaka nawet przy zakupie szczeniaka – maluch powinien być odważny i ciekawski, ale nie agresywny i onieśmielony.

Włoski Cane Corso: zaktualizowany standard rasy

Szczenięta Cane Corso powinny być przyjacielskie i ciekawskie, ale nie agresywne

Widok ogólny i ważne proporcje

Przedstawiciele są ustawiani jako duże psy, wzrost samców to 64-68 cm przy wadze 45-50 kg, a suki - 60-64 cm i 40-45 kg. Norma dopuszcza odchylenie od zalecanych wartości wysokości w kłębie o 2 cm w dowolnym kierunku. Wizualnie są to bardzo wysportowane psy, muskularne, najlepiej do nich nadają się cechy „silne i silne”. Mimo swojej wielkości i mocy muszą zachować nieco elegancji i nie mogą wyglądać na niezręczne.

W ogólnym opisie zwierzaka wskazano ważne proporcje, które rasowy przedstawiciel musi zachować:

  • tułów prostokątny, którego długość powinna być o 11% dłuższa od wysokości w kłębie;
  • długość głowy powinna wynosić około 34-36% wysokości danego zwierzęcia w kłębie.

Proporcje głowy i czaszki

Przynależność zwierzęcia do grupy molosów wyjaśnia specyficzne cechy jego wyglądu. Tak więc włoski Cane Corso mają dużą głowę, na której zbiegają się linie czaszki i kufy, ale nie tworzą niepotrzebnych fałd. Strefa stopy powinna być wyraźnie zaznaczona, a łuki brwiowe dobrze rozwinięte. Wzorzec opisuje następujące ważne cechy głowy przedstawiciela rasy:

  • czaszka jest szeroka, linie kości policzkowych mają taką samą długość i szerokość;
  • czoło jest wypukłe z przodu, pośrodku znajduje się rowek, który zaczyna się w okolicy przejścia do kufy i biegnie do środka czaszki;
  • kufa kwadratowa (długość równa szerokości), znacznie krótsza niż czaszka głowy (stosunek powinien być jak najbardziej zbliżony do 1: 2);
  • nos jest czarny, ale nowe wydanie normy stwierdza, że ​​jeśli jest szara maska, kolor nosa może być odpowiedni;
  • górna warga w spokojnym stanie psa z przodu ma kształt odwróconego łuku, lekko zwisającego po bokach;
  • szczęki muszą być mocne i zakrzywione, ze standardowym lekkim przodozgryzem (nie więcej niż 5 mm)-
    Włoski Cane Corso: zaktualizowany standard rasy

    Cane Corso powinien mieć niewielki przodozgryz (do 5 mm)

  • podciągnięte policzki, ukazujące dobrze rozwinięte mięśnie żucia;
  • oczy średniej wielkości, owalne, lekko wypukłe (w żaden sposób nie odstające), ciemny kolor, odpowiadający kolorowi szaty.

Szyja i ciało

Rasa wygląda bardzo potężnie i, jak to jest typowe dla tego typu psów, ma mocną i muskularną szyję. Ważny punkt - jego długość powinna być taka sama jak długość głowy psa. Ciało psa powinno być mocne, a grzbiet prosty z rozwiniętym gorsetem mięśniowym. Kłąb włoskiego Cane Corso jest dobrze zaznaczony, a polędwica krótka. Klatka piersiowa przedstawiciela pełnej krwi powinna być rozwinięta i sięgać poziomu łokci.

Włoski Cane Corso: zaktualizowany standard rasy

Cane Corso powinien mieć szeroką klatkę piersiową sięgającą łokci

Uszy i ogon

Dawny standard wymagał dokowania ogona na poziomie 4 kręgu, a uszu - w kształcie trójkąta, ale obecnie jest to wykluczone przez aktualny dokument. Wyraźnie stwierdza, że ​​ogon powinien mieć naturalną długość z grubą podstawą i wysokim dopasowaniem bez pierścieni, a uszy wymagają trójkątnych i opadających, szeroko rozstawionych i znajdujących się powyżej kości policzkowych. RKF na oficjalnej stronie internetowej podaje wyjaśnienia dotyczące zmian wymagań w standardzie Międzynarodowej Federacji:

  • w tych krajach, w których dokowanie jest zabronione na poziomie legislacyjnym, udział takich psów w wystawach jest wykluczony, nawet jeśli jest to tradycyjna procedura dla rasy;
  • w krajach, w których dozwolone jest dokowanie, zwierzęta ze skróconym ogonem i uszami mogą być wystawiane bez ograniczeń na równi z psami w ich naturalnej postaci.
Włoski Cane Corso: zaktualizowany standard rasy

Dziś standard wyklucza obcinanie ogona i uszu w rasie

Ważne jest, aby zrozumieć, że zakaz ten nie dotyczy zwierząt urodzonych przed 2016 r., czyli przed przyjęciem dekretu Federacji Kynologicznej.

Pomimo braku zakazu przycinania w Rosji, wielu hodowców nadal odmawia procedury, aby nie komplikować pracy wystawienniczej zwierzęcia na międzynarodowych imprezach.

Odnóża

Kończyny Cane Corso są mocne i muskularne, a na ich budowę nakłada się szereg wymagań. Para przednia powinna wyglądać tak:

  • dobrze umięśniona łopatka, długa;
  • mocne ramiona z prostymi przedramionami;
  • elastyczne nadgarstki;
  • elastyczne i lekko opadające śródręcze;
  • łapy są zaokrąglone, zadbane, „kocie”.

Z kolei kończyny tylne mają następujące wymagania:

  • szerokie i długie udo z wypukłym zadem;
  • suchy goleń, bez nadmiernej objętości;
  • kolana są kanciaste i mocne;
  • ścięgno śródstopia;
  • tylne łapy nie tak zwarte jak przednie, bardziej rozstawione.

Wełna

Cane Corso to psy krótkowłose, ich sierść jest błyszcząca i gęsta, a podszerstek minimalny. Norma opisuje szereg kolorów, które są dozwolone dla przedstawicieli:

  • czarny - dominujący kolor, który w połączeniu z małymi białymi znaczeniami występuje częściej niż inne;
  • odcienie szarości (ołów szary, łupkowy, jasnoszary);
  • odcienie czerwieni (jasna, ciemna, głęboka czerwień) – ten kolor wymaga czarnej lub szarej maski, która nie wyjdzie poza linię oka-
    Włoski Cane Corso: zaktualizowany standard rasy

    Rudowłosy Cane Corso musi mieć na twarzy maskę

  • pręgowany (szare lub czerwone tło, na którym znajdują się kontrastujące paski) - wymaga również maski na twarzy;
  • kolor ciemnej pszenicy (dodany w najnowszym wydaniu standardu).

Dozwolone białe znaczenia, ale tylko na klatce piersiowej, grzbiecie nosa i łapach.

Wady i wady Cane Corso

Jak w przypadku każdej innej rasy, odchylenie od normy jest minusem dla konkretnego zwierzęcia, a im większe nasilenie, wpływ na wygląd i zdrowie, tym poważniejsza wada jest rozpoznawana. Znaczące wady lub wady Cane Corso to:

  • linie podłużne kufy i czaszki są do siebie równoległe od góry lub zbiegają się pod zbyt dużym kątem;
  • niepełna pigmentacja nosa;
  • nadmiernie masywne kości policzkowe;
  • przodozgryz powyżej 5 mm;
  • zgryz nożycowy;
  • ogon pierścieniowy lub ogon pionowy;
  • duże odchylenie parametru wzrostu w kłębie;
  • obecność wilczego pazura - podstawa, piąty palec, który znajduje się nad stopą;
  • niewłaściwy bieg - kłus, który okresowo jest zastępowany chodem (bieg konny, gdy najpierw obie lewe kończyny są wysunięte do przodu, a potem obie prawe).

Zgryz cęgowy nie jest uważany za poważną wadę, ale też nie jest zalecany.

Wady dyskwalifikujące

Oto lista najpoważniejszych niedociągnięć, które stają się powodem dyskwalifikacji zwierzęcia z udziału w wystawach i pracach hodowlanych:

  • szata półdługa, frędzle na ogonie i biodrach;
  • odchylenia behawioralne (agresja lub nadmierna nieśmiałość);
  • przekroczenie;
  • rozbieżne górne linie czaszki i kufy;
  • całkowity brak pigmentu na nosie, całkowita lub częściowa depigmentacja powiek;
  • zgarbiony lub wysklepiony nos;
  • zez;
  • oczy przeplatane niebieskimi plamkami;
  • brak ogona;
  • krótki ogon;
  • zbyt duże białe plamy;
  • kolor płaszcza nie ujęty w standardzie.

Wystawy i dopuszczenie do hodowli

Oceniając Cane Corso na wystawie, sędziowie zwracają uwagę na zachowanie proporcji i zgodność z wymogami oficjalnego standardu. Od 2016 roku dla rasy konieczne jest poddanie się próbom pracy – ogólny kurs szkolenia i służby ochrony ochronnej. Konieczne jest uwzględnienie niuansów dotyczących dokowania uszu i ogona.

Przedstawiciele rasy są dopuszczeni do hodowli, jeśli:

  • istnieje świadectwo pochodzenia, w szczególności próbka RKF lub ICF;
  • na oficjalnej wystawie wystawiana jest ocena za eksterier nie niższa niż "bardzo dobra";
  • testy operacyjne zostały pomyślnie zakończone;
  • wiek nie przekracza 8 lat (dla suk);
  • wiek powyżej 18 miesięcy.

Cane Corso to duże psy o muskularnym, ale eleganckim ciele, które okazują się doskonałymi obrońcami. Nowa edycja wzorca rasy wprowadziła poprawki do poprzednio obowiązującego dokumentu, a teraz pies należy do innej grupy i wymaga testów pracy.