Oczy psa ropieją, jak leczyć w domu: przyczyny i objawy, ropna wydzielina

Najczęstszym błędem popełnianym przez właścicieli z ropiejącymi oczami u psa jest ignorowanie objawów. Naiwnością jest sądzić, że takie zjawisko samo zniknie. Wydzielina ropna z oczu jest objawem infekcji patologicznej, a ignorowanie takiego objawu oznacza skazanie psa przynajmniej na możliwą ślepotę. A maksymalnie rozwój poważnej choroby, a następnie śmierć. Nawet jeśli pies wygląda energicznie i nie ma zmian w jego zachowaniu.

Jeśli ropa zostanie uwolniona, oznacza to, że rozwija się infekcja bakteryjna - proteus, cocci, klebsiella.

Ropa jest oznaką infekcji bakteryjnej.

Czynniki

Aby ustalić przyczynę choroby, powinieneś udać się do kliniki.

Być może przyczyną jest zakażenie zwierzęcia pneumokokami, brucellą, salmonellą. Nie da się samodzielnie ustalić przyczyny, należy udać się do kliniki i przeprowadzić diagnostykę w warunkach szpitalnych.

Czynniki prowokujące może działać:

• alergia;
• infekcja bakteryjna;
• infekcja grzybiczna;
• Infekcja wirusowa;
• uraz;
• podrażnienie;
• infekcja pasożytnicza;
• przewlekłe patologie;
• obce obiekty;
• choroby układu hormonalnego;
• narażenie na toksyczne opary.

Powoduje

Przyczyną zarazy może być ropa z oczu.

1. Jeśli powodem może być Reakcja alergiczna, wtedy ropne wydzielanie będzie obserwowane już przy skomplikowanym procesie, ponieważ na początku może to być normalne przez dość długi czas łzawienie. Obecność ciepła i wilgoci stwarza sprzyjające środowisko dla rozwoju bakterii. Przede wszystkim zmniejszają się właściwości oporne organizmu, co umożliwia dalszy rozwój choroby.
2. Bakterie lub grzyby może być zarówno ogólną zmianą całego organizmu, jak i zlokalizowaną, lokalną. Charakter leczenia w takich przypadkach może zależeć od dokładnej diagnozy.
3. Choroby wirusowe są w stanie doprowadzić zwierzę do śmierci w rekordowym czasie, więc szybka reakcja właściciela i wizyta w przychodni może uratować zwierzęciu życie. Może pojawić się podobny objaw plaga, zapalenie jelit, wścieklizna.
4. Innym powodem może być uraz powieki lub rogówka. Cząsteczki trawy, piasku, gałęzi mogą zranić oko. Zwykle jedno oko jest uszkodzone, ale jeśli dojdzie do urazu głowy, może to dotyczyć obu narządów.
5. Na zaczerwieniona spojówka takie wyładowanie wskazuje na podrażnienie błony śluzowej przez opary toksycznych substancji lotnych. Takimi substancjami mogą być domowy środek czyszczący, biel, proszek do prania. Przyczyną jest również dym, spaliny, farby i lakiery. Możliwe uderzanie w rzęsy lub sierść samego zwierzęcia.
6. Ważna rola w występowaniu objawu pasożyty grają - robaki, pchły, kleszcze. Pasożyty te wywołują reakcję alergiczną lub prowokują drapanie w kontakcie z błoną śluzową.
7. Chroniczna dolegliwość, które rozwijają się stopniowo i okresowo pogarszają się pod wpływem jakiegokolwiek silnego bodźca. Do takich chorób należą: niedrożność dróg łzowych, wychylenie powieki.
8. Choroby narządów wewnętrznych: cukrzyca, uszkodzenie wątroby. Ponadto u starych psów zjawisko to występuje stale, co wskazuje na osłabienie odporności z powodu podeszłego wieku w wyniku przebytych chorób.

Współistniejąca symptomatologia przyczyn

Chorobie zawsze towarzyszą objawy.

Z reguły żaden objaw choroby nie może być wyrażony jako pojedynczy objaw.

Zawsze towarzyszą objawy i przyczyny, które nie są tak zauważalne na tle głównej manifestacji i należy uważnie obserwować psa.

Alergie u psów

Reakcji na pokarm towarzyszy swędzenie skóry.

Alergie psów to najczęściej alergie pokarmowe, ale zdarza się, że zwierzę mogło wdychać dym, toksyczne gazy lub opary trujących substancji. Reakcji na pokarm towarzyszyć będzie:

• swędząca skóra;
• infekcja ucha;
• częste stolce;
• zwierzę często liże przednie kończyny i odbyt;
• pojawienie się nieprzyjemnego zapachu z ust;
• powstawanie plam na skórze.

Atopowe zapalenie skóry

Atopowe zapalenie skóry objawia się silnym swędzeniem kończyn, uszu, nosa, brzucha.

Atopowe zapalenie skóry charakteryzuje się swędzeniem okolicy ucha.

Dostępność dużych ilości łupież. Atopia objawia się sezonowo, najczęściej w ciepłym sezonie – wiosna lub lato, wczesna jesień.

Infekcja bakteryjna

W przypadku infekcji bakteryjnej pojawiają się sporadyczne wymioty.

Jeśli u Twojego psa rozwinie się infekcja bakteryjna, taka jak salmonelloza, trudno przeoczyć współistniejące objawy.

• Początkowy i środkowy etap wyraża się w ostrym zapaleniu żołądka i jelit, podczas gdy można zaobserwować ból w okolicy otrzewnej.
• Gorączkowe warunki psa, nawracające wymioty.
• Na tym etapie jest to prawdopodobne rozwój zapalenia płuc, co wyraża kaszel lub duszność.
• Ciężarne zwierzęta rodzą lub rodzą martwe szczenięta.
• Ciężki przebieg charakteryzuje się hipotermią, depresją, zawalić się.

Infekcja grzybiczna

Infekcja grzybicza charakteryzuje się pojawieniem się plam na skórze, stopniowe wypadanie włosów w zakażonym obszarze silne swędzenie.

Zmiany grzybicze charakteryzują się stopniowym wypadaniem włosów.

Cuchnący zapach z uszu, jeśli lokalizacja grzyba w małżowinie usznej. Możliwa hipertermia, nerwowość, agresja. Zwierzę warczy na właściciela, nie pozwala mu się zbliżyć, ciągle swędzi.

Wirus zarazy

Wirus dżumy może objawiać się na różne sposoby, w zależności od obszaru dotkniętego chorobą, ale ogólne objawy to: u dorosłych zwierząt temperatura wzrasta, podczas gdy szczenięta mogą jej nie mieć. Przebieg nadostry trwa około trzech dni, charakteryzuje się gwałtownym wzrostem temperatury, odmową karmienia, śpiączką i śmiercią. Postać ostra objawia się gorączką, depresją, utratą odruchów, dreszcze, brak apetytu, czasami wymioty.

Gorączka wzrasta u dorosłych psów z wirusem dżumy.

Wścieklizna

Jeśli zwierzę ma obfite ślinienie, nietypowe zachowanie w postaci szczególnej sympatii lub przemocy, opadanie żuchwy, trudności w połykaniu, powinieneś być bardzo ostrożny, ponieważ mogą to być pierwsze objawy wścieklizny.

Obfite ślinienie się może być objawem wścieklizny.

Wirus wścieklizny jest niebezpieczny dla ludzi, dlatego przy najmniejszym podejrzeniu należy skontaktować się ze specjalistą, po uprzednim odizolowaniu zwierzęcia od domowników i innych zwierząt.

Leczenie domowe

Klotrimazol - maść przeciw grzybicy.

1. Pomoc dla alergików polega na wyeliminowaniu ewentualnego alergenu. Jeśli czynnikiem drażniącym jest pokarm, należy wykluczyć z diety psa niebezpieczne pokarmy. Jeśli wystąpi reakcja na pyłki roślin, ogranicz dostęp do tego miejsca zmieniając miejsce chodzenia. Zmień nieodpowiedni szampon na hipoalergiczny analog. Leczenie farmakologiczne obejmuje stosowanie leków zmniejszających swędzenie, obrzęk, terapię witaminową, immunoterapię.
2. W przypadku salmonellozy psu stwarza się komfortowe warunki, zaleca się dietę lekkostrawną. Na początkowym etapie wskazane jest leczenie surowicą hiperimmunizacyjną, immunoglobulinami. Dalej antybiotykoterapia: chloramfenikol, tetracyklina, neomycyna, streptomycyna, gentamycyna, penicylina i cefalosporyny. Z biegunką - besalol, biseptol, enteroseptol. Daj lewatywę z roztworem nitrofuranu. Do wody dodaje się rivanol, furacilin, nadmanganian potasu.
3. Zakażenia grzybicze leczy się przede wszystkim leczeniem miejscowym. Jeśli na skórze występuje niewielka ilość dotkniętych plam, można go stosować w leczeniu maści: pochrzyn, juglon, klotrimazol, mykozolon. Jeśli zainfekowane obszary są znaczne, stosowanie maści i roztworów do miejscowego leczenia jest niebezpieczne ze względu na ich wysoką toksyczność. W takich przypadkach stosuje się szampony - nizoral, imaverol, doctor. Leki przeciwgrzybicze podaje się w postaci tabletek lub zastrzyków - gryzeofulwina, flukonazol, ketokonazol. Przepisywane są immunomodulatory, hepatoprotektory.
4. Leczenie dżumy wymaga kompleksowego podejścia. Stosowane są roztwory: urotropina, roztwór glukonianu wapnia, roztwór glukozy, izotoniczny roztwór chlorku sodu, roztwór difenhydraminy, kwas askorbinowy. Przepisać proserynę, roztwór strychniny, midokalm, roztwór siarczanu magnezu, furosemid, chlorpromazynę, barbital sodu, fenobarbital, benzonal, kwas glutaminowy, kwas foliowy, finlipsin, pagluferal. Antybiotyki tetracyklinowe: chloramfenikol, norsulfazol, streptomycyna, klofaran, kefzol, gentamycyna. Jako swoiste leczenie - surowica hiperimmunizacyjna. Immunomodulatory, immunostymulanty, leki kardiologiczne, terapia witaminowa z grupy B - B1, B6, B12.
5. Niestety nie ma lekarstwa na wściekliznę. Zwierzę zostaje poddane kwarantannie i uśpione. Nie przeprowadza się żadnych badań ze względu na zagrożenie dla ludzi. Diagnoza zostaje potwierdzona pośmiertnie, po eutanazji lub śmierci psa w wyniku choroby. Jeśli ta dolegliwość zostanie wykryta u zwierzaka, zaleca się właścicielowi poddanie się pełnemu badaniu i podjęcie wszelkich środków dla własnego bezpieczeństwa.

Film o chorobach oczu u psów