Domowe leczenie wyprysku płaczącego u psów: przyczyny i objawy

Psy były jednymi z pierwszych zwierząt oswojonych przez ludzi. Do dziś uważani są za najlepszych przyjaciół ludzi. Psy to nie tylko stróże i obrońcy domu, ale także bardzo miłe i wesołe stworzenia. Charakterystyczną cechę tych zwierząt słusznie uważa się za lojalność i oddanie właścicielowi. Zwierzęta domowe mieszkają w wielu domach w naszym kraju, w większości są to psy. Niestety nasze pupile też mogą zachorować. Dlatego każdy właściciel powinien być uważny i dbać o swojego przyjaciela.

Ze względu na to, że psy mają grubą sierść, choroba może pozostać niezauważona przez długi czas. Leczenie tej dolegliwości to dość długi i niełatwy proces. Z tego powodu weterynarze zalecają właścicielom puszystych zwierząt regularne badanie swojego zwierzaka, kontakt ze specjalistą w przypadku jakichkolwiek przejawów odchyleń od normy. Zastanów się, dlaczego istnieje płaczliwy wyprysk.

Wyprysk u psa wymaga długotrwałego leczenia.

Przyczyny pojawienia się wyprysku płaczącego

Podrażnienie psa jest jedną z przyczyn egzemy.

Psy są bardziej podatne na tę chorobę niż inne zwierzęta. W obszarze szczególnego ryzyka znajdują się psy w wieku z grubym podszerstkiem oraz rasy z fałdami.

W większości przypadków przyczyną jest podrażnienie w określonym obszarze okładki. Takie podrażnienie jest spowodowane brudem lub kurzem, obecnością pasożytów, różnego rodzaju chemikaliami. Wśród czynników przyczyniających się do tego problemu jest również długotrwały efekt ciepła, np. otwarty ogień, przy którym często leży pies.

Czynniki

Stres u psa może wywołać rozwój choroby.

Lekarze weterynarii identyfikują szereg czynników, które przyczyniają się do rozwoju choroby:

• brak opieki nad zwierzęciem lub jego nadmiar;
• niezrównoważona dieta;
• alergia, słaba odporność;
• nierównowaga hormonalna;
• naprężenie;
• zwiększona wilgotność lub suchość skóry;
• problemy wewnętrzne.

Rozmiar rany nie zawsze wskazuje na ciężkość choroby zwierzęcia. Duża plama jest czasami łatwiejsza i szybsza do zagojenia niż mała plamka.

Niebezpieczeństwo małych plam

Należy dokładnie zbadać psa pod kątem obecności choroby.

Na pierwszy rzut oka nieistotne plamy mogą łatwo przekształcić się w ciężką lub przewlekłą postać.

Takie rany zapewnią psu lata dyskomfort i trudne do wyleczenia. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zbadać każdy obszar pod kątem uszkodzeń. Czasami przyczyna jest trudna do ustalenia za pomocą znaków zewnętrznych, wtedy trzeba jej szukać w stanie narządów wewnętrznych.

Postać przewlekła

W przewlekłej postaci choroby odporność psa jest osłabiona.

Chociaż przewlekła postać tej choroby nie objawia się silnie zewnętrznie, to jednak stale się rozwija.

W efekcie stan zdrowia zwierzęcia pogarsza się: odporność jest osłabiona, zwierzęta są bardziej podatne na wszelkie infekcje i wirusy.

Czy to jest przekazywane osobie??

Należy pamiętać, że ten problem nie jest zaraźliwy. Nie jest przekazywana z jednego zwierzaka na drugiego. Ale także człowiek nie może dostać się do niego przez kontakt ze zwierzęciem.

Choroba nie jest zaraźliwa i nie może być przenoszona na ludzi.

Objawy i etapy

W początkowych stadiach wyprysku płaczącego prawie nie można go zauważyć.

Czerwone plamy na skórze rosną i łączą się z czasem.

Jest widoczny tylko wtedy, gdy pojawia się na obszarach ciała niepokrytych włosami (uszy, brzuch). Dlatego właściciele zauważają objawy już na późniejszych etapach. Jak objawia się choroba??

Pierwszy znak to pojedyncze małe czerwone plamki na tych obszarach skóry, które mają mały płaszcz. Z biegiem czasu rosną, łączą się ze sobą. Następnie na powierzchni tych zaczerwienień pojawiają się ropnie, które pękają lub zamieniają się w wysuszoną skorupę.

Określenie dotkniętych obszarów

W przypadku wyprysku płaczącego pies często zaczyna swędzieć.

Obszary dotknięte chorobą można określić na podstawie zmian w sierści.

Na początku będzie widoczne szarpanie, potem stanie się bardziej szorstkie i może całkowicie odpaść. Z intensywnym przepływem ropne pryszcze pękają i tworzą plamę mokrej, zaczerwienionej skóry. Ten typ to wyprysk z płaczem. Przy niej obserwuje się, że zwierzę często swędzi, ponieważ dręczy go swędzenie. On także ma włosy wypadają niezależnie od pory roku i mocniej niż zwykle.

Przyczyny zewnętrzne i wewnętrzne

Przyczyną choroby mogą być pchły.

Odmiany choroby są określane z przyczyn, które ją sprowokowały. Rozróżnij przyczyny zewnętrzne i wewnętrzne.

Forma zależy od wpływu bodźców zewnętrznych: brud, pchły, chemikalia lub kosmetyki, wysoka wilgotność, zarazki lub grzyby. Ale prowokują go również takie czynniki wewnętrzne: brak lub nadmiar składników odżywczych, proste pasożyty, brak równowagi hormonalnej, różne alergie.

Mokre i suche formy egzemy

Choroba może przybrać postać mokrą lub suchą, niezależnie od przyczyny jej pojawienia się. Jedna forma może przechodzić w drugą, a już prawie zagojona rana czasami ponownie się zaognia.

Tarcie kołnierza może powodować traumatyczny wyprysk.

Jak może rozwinąć się konsekwencja urazu u zwierzęcia? wyprysk pourazowy. Wywołują go nawet nieznaczne naruszenia lub podrażnienia tkanek: zadrapania, ukąszenia owadów, drobne rany nieleczone w odpowiedni sposób, pocieranie kołnierzem. Odmrożenia lub oparzenia mogą go sprowokować.

Neuropatyczne problemy skórne

Łuszcząca się skóra występuje w przewlekłym stadium choroby.

Istnieje inny rodzaj problemu skórnego – neuropatyczny.

Występuje w wyniku odroczonych lub wrodzonych chorób wegetatywnych. Takie wysypki są zlokalizowane symetrycznie, na grzbiecie lub biodrach. Pogorszenie występuje po stresie lub napięciu nerwowym.

Obszar skóry dotknięty w stadium przewlekłym to napięta, błyszcząca lub szorstka, łuszcząca się skóra. Kiedy pęka, wokół krawędzi tworzą się stale łuszczące się kawałki warstw komórek skóry. W późniejszych stadiach pojawia się zaczerwienienie, krwawienie z kropli krwi.

Zaniedbane sprawy

W zaawansowanych przypadkach choroby pies zaczyna dużo pić, ale nie je.

W zaawansowanych przypadkach u zwierzęcia pojawiają się ogólne objawy złego samopoczucia:

• silne zaczerwienienie bólu, jest gorące w dotyku;
• zwierzę często swędzi;
• pije dużo płynów, nie je;
• temperatura wzrasta;
• słaba aktywność, letarg, senność.

Jeśli nie rozpoczniesz leczenia na czas, problem może prowadzić do smutnych konsekwencji. Rany z warstw zewnętrznych przechodzą do warstw wewnętrznych, tkanki gęstnieją, włosy stopniowo wypadają, może dojść do całkowitego łysienia.

Diagnostyka

Aby zidentyfikować przyczynę, musisz oddać krew do analizy.

Gdy zauważysz u swojego zwierzaka podobne objawy, natychmiast rozpocznij leczenie. Najpierw musisz zdiagnozować i znaleźć przyczynę. Następnie określamy czynniki towarzyszące jej rozwojowi i eliminujemy je.

• Podczas diagnozy lekarz przeprowadza badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej w celu określenia stanu narządów wewnętrznych.
• Krew jest pobierana do analizy, mocz i oddzielne badanie krwi na reakcje alergiczne.
• Jeśli podejrzewasz zatrucie pokarmowe, dodatkowo wykonuje się badanie krwi na stopień wrażliwości na dietę.

Leczenie

W trudnych przypadkach choroby należy stosować proszek.

Leczenie dotkniętych obszarów rozpoczyna się jeszcze przed otrzymaniem wyników badania.

1. Gdy jest mokry, użyj suszące hipoalergiczne maści. Dobrze, jeśli mają działanie regenerujące.
2. W bardziej skomplikowanych przypadkach zastosuj proszki, maści zawierające hormony.
3. Weterynarz przepisuje specjalne leki eliminujące swędzenie, w niektórych przypadkach stosuje się leki przeciwbólowe.
4. Przed opatrzeniem ran należy ściąć wełnę wokół nich, usunąć nadmiar płynu i martwych cząstek tkanki, leczyć środkiem antyseptycznym.
5. Często wystarczy na leczenie wyeliminować przyczynę jego pojawienia się, wyeliminować zewnętrzne czynniki drażniące (owady, zanieczyszczenia, ciasny kołnierz).

Formy przewlekłe

Przewlekłe postacie choroby eliminowane są tylko pod nadzorem specjalisty.

1. Takim zwierzętom wstrzykuje się dziesięcioprocentowy chlorek wapnia w specjalnym cyklu do piętnastu zakraplaczy. Wykonywane są codziennie lub z jednodniową przerwą.
2. Dodaje się do niego także dziesięcioprocentowy bromek sodu.
3. W takim kompleksie do mięśni wstrzykuje się pięć procent kwasu askorbinowego. Kurs trwa od piętnastu do dwudziestu zastrzyków. Retinol jest wstrzykiwany w celu przywrócenia komórek skóry.

Retinol jest stosowany jako zastrzyk w celu przywrócenia skórze.

Film o chorobach skóry u psów

Więcej szczegółów o chorobach skóry pisaliśmy już wcześniej.