Zespół cushinga u psów - rodzaje, objawy i leczenie operacyjne

Zespół Canine Cushinga to jedno z najczęstszych zaburzeń endokrynologicznych u psów, które wynika z nadmiaru hormonu kortyzolu w organizmie. Układ hormonalny składa się z różnych gruczołów, które produkują hormony, w tym kortyzol, który reguluje procesy metaboliczne w organizmie i rozpad białek. Podwyższona zawartość kortyzolu w układzie krążenia komplikuje proces metaboliczny, co powoduje wszelkiego rodzaju zaburzenia w funkcjonowaniu układu pokarmowego, nadciśnienie i podobne skutki uboczne.

Formy choroby

Istnieje kilka rodzajów hiperadrenokortycyzmu, mają one różne przyczyny i objawy. Dlatego tak ważne jest rozważenie każdego z nich, aby w przyszłości zastosować właściwe środki terapeutyczne. Choroba Cushinga ma następujące specyficzne formy:

• Choroba Cushinga-Itsenki. Choroba pojawia się nagle w wyniku powstania guza przysadki mózgowej - jest to gruczoł, który reguluje cały proces syntezy hormonów. W wyniku dysfunkcji przysadki dochodzi do nadmiernego wydzielania hormonu ACTH. Ten typ jest znacznie częstszy, leczenie przebiega według różnych schematów, co jest bezpośrednio związane z przyczynami zdarzenia. Zdiagnozuj problem u 80% zwierząt z tą chorobą.
• Glukosteroma. Objawy zespołu u psów pojawiają się jako konsekwencja powstania guza nadnerczy, który jest konsekwencją dysfunkcji tych elementów. W wyniku tego procesu dochodzi do zwiększonej syntezy glikokortykoidów.
• Postać jatrogenna. Jednym z czynników hiperadrenokortycyzmu może być zwiększone podawanie środków hormonalnych zwanych glikokortykosteroidami, np. deksametazonu czy prednizolonu, stosuje się je w zwalczaniu stanów zapalnych czy alergii, a nawet innych chorób.

Zespół Cushinga psa jest jednym z najczęstszych zaburzeń endokrynologicznych u psów

Ta ostatnia postać choroby nie należy do grupy dziedzicznej. Objawy zespołu jatrogennego pokrywają się z objawami prawdziwej dolegliwości, jednak znikają po zaprzestaniu korzystania z funduszy.

Należy wyjaśnić, że w przypadku zespołu jatrogennego konieczne jest stopniowe zaprzestanie korzystania z funduszy, ważne jest zwrócenie uwagi na leki, które spowodowały taki wynik.

Kto jest zagrożony

Objawy występują w osobniki różnych ras , ale statystyki mówią, że najczęściej choroba jest diagnozowana w następujących typach:

• beagle;
• pudle;
• bokserki;
• Yorkshire teriery;
• labrador retrievery;
• boston teriery;
• jamniki.

Choroba, spowodowana nowotworem przysadki, diagnozowana jest zwykle u małych psów, prawie wszystkie ofiary to osobniki do 20 kilogramów. Wysterylizowane lub wykastrowane zwierzęta częściej cierpią na tę chorobę. Eksperci nie potrafią znaleźć związku między płcią a występowaniem choroby, przedstawiciele obu płci są jednakowo podatni na ten zespół.

Objawy

Objawy i leczenie są ze sobą powiązane, dlatego tak ważne jest skontaktowanie się z placówką medyczną i ustalenie prawdziwej przyczyny choroby. Choroba nie rozwija się w szybkim tempie, wpływając jednocześnie na różne układy organizmu, w wyniku czego objawy choroby nie są od razu zauważalne i znacznie różnią się u ofiar. Najczęstsze objawy dotyczą skóry i układu moczowego. We wczesnym stadium rozwoju choroby może pojawić się jeden lub więcej objawów, w wyniku których bardzo trudno jest postawić diagnozę. Możliwe objawy choroby obejmują następujące czynniki:

• wzmożone pragnienie i częste oddawanie moczu to najczęstsze objawy, zwierzę zaczyna pić kilka razy więcej;
• obecność zwiększonego apetytu, który jest również dość powszechną manifestacją;
• zwiotczenie i powiększenie brzucha, które ma bezpośredni związek z zanikiem tkanki mięśniowej jamy brzusznej w wyniku przejścia tkanki tłuszczowej do okolicy brzucha;
• problemy z wełną, właśnie z tego powodu właściciele zwracają się do specjalistów. Łysienie zaczyna się na brzuchu i bokach, w wyniku czego włosy pozostają wyłącznie na kończynach i głowie;
• bezsenność;
• letarg;
• duszność;
• zwiększone odkładanie tłuszczu;
• brak ciepła;
• redukcja jąder;
• otyłość lub utrata wagi;
• występowanie trądziku;
• zmiany w wyglądzie skóry.

Objawy i leczenie są ze sobą powiązane, dlatego tak ważne jest skontaktowanie się z placówką medyczną i ustalenie prawdziwej przyczyny choroby

Nowotwór przysadki mózgowej choroby występuje z reguły znacznie wolniej, z reguły od kilku miesięcy do lat. Ten proces znacznie różni się od guza nadnerczy.

Leczenie

Całkowicie niemożliwe jest zapewnienie pełnego przywrócenia zdrowia i prawidłowego funkcjonowania organizmu. Leczenie terapeutyczne ma na celu obniżenie poziomu kortyzolu, poprawę funkcjonowania narządów, a w szczególnych przypadkach nawet uciekanie się do zabiegów chirurgicznych, które pozwalają pozbyć się guza. Leczenie należy rozpocząć natychmiast, w przeciwnym razie konsekwencje będą najpoważniejsze. Choroba postępuje szybko, ostatecznie prowadząc do śmierci.

Leczenie i terapia wspomagająca może poprawić kondycję zwierzęcia, w wyniku czego w najgorszym przypadku życie zostaje przedłużone o kilka lat, co jest doskonałym wskaźnikiem dla psa.

Interwencja chirurgiczna

Jeśli możliwe było zdiagnozowanie nowotworu nadnerczy, rozpoczynają interwencję chirurgiczną w celu usunięcia guza. Bardzo ważne jest, aby formacja miała łagodny charakter i nie było przerzutów do innych narządów.

Procedura usuwania nowotworu w mózgu jest przeprowadzana wyłącznie za granicą, należy zauważyć, że taka operacja ma wysoki koszt. Specjalista może przepisać leki, które powstrzymają rozwój nowotworu. Bardziej radykalnym rozwiązaniem problemu jest usunięcie obu nadnerczy, które odpowiadają za produkcję hormonów. Oznacza to, że w przyszłości zwierzę będzie przez całe życie leczone substytucyjnie, ponieważ jego organizm nie będzie już w stanie samodzielnie wytwarzać kortyzolu.

Jednak interwencja chirurgiczna nie jest możliwa we wszystkich przypadkach. Nie wykonuje się go na starszych lub osłabionych psach. Powodem odrzucenia mogą być również inne współistniejące schorzenia.