Kelpie australijski: charakterystyka rasy

Na świecie istnieje kilkadziesiąt ras psów, a jeśli liczyć te, które nie są oficjalnie uznawane przez federacje psów, to jeszcze więcej. Ze względu na tę różnorodność ras, niektórzy przedstawiciele psiego świata pozostają w cieniu i są uważani za mało znanych. Dziś porozmawiamy o australijskich kelpiach - właśnie o takiej niezwykłej rasie.

Australijski Kelpie to energiczny pies pasterski. Te małe zwierzęta są bardzo popularne i znane w swojej ojczyźnie, ale są niezwykle rzadkie poza kontynentem australijskim. Dziś opowiemy o historii owczarków australijskich, ich cechach, niuansach treści i charakterze.

W połowie XIX wieku mieszkańcom Australii zabroniono udomowienia dzikich dingo, więc właściciele tych zwierząt potajemnie. Zakaz hodowli dingo w domach rolników wynikał z faktu, że drapieżniki te zabijały zwierzęta gospodarskie. Jednocześnie dzikie psy wyróżniały się wyjątkową wytrzymałością, szybkością i siłą, dlatego wielu wciąż chciało mieć do dyspozycji takiego stróża i myśliwego. Dzikie dingo krzyżowano z psami domowymi, w tym collie sprowadzanymi z Anglii, ale takie kojarzenia się nie rozprzestrzeniły.

To właśnie te Metysy z dingo stały się przodkami kelpie. Pierwszym australijskim owczarkiem, który pamięta historia była czarno-podpalana suka, którą właściciel nabył od podróżnika ze Szkocji na dworcu kolejowym. Sprzedawca powiedział kupującemu, że zwierzę nazywa się Kelpie, jako hołd dla ducha, o którym Szkoci byli legendami.

Pies tak bardzo zaimponował Australijczykowi swoim szybkim dowcipem, że zdecydował się na potomstwo od niej. Pierwszy hodowca skojarzył owczarkę z innymi lokalnymi psami, starając się zmaksymalizować jej walory użytkowe związane z wypasem owiec. Jednocześnie rolnik nie dbał zbytnio o wygląd, więc szczenięta, które przyniósł Kelpie, były zupełnie inne pod względem koloru i wielkości, w zależności od psa, z którym hodował swojego psa.

Szczeniaki były łatwo rozbierane, a miejscowi pasterze szybko zdali sobie sprawę, że krew Kelpie jest dla nich bardzo cenna. W 1990 roku podjęto decyzję o doprowadzeniu rasy do jednego wzorca eksterieru w celu zarejestrowania nowej rasy i wystawienia jej na wystawy. Cztery lata później pierwszy australijski wzorzec rasy Kelpie został opublikowany i zatwierdzony przez wielu profesjonalnych hodowców.

W przeciwieństwie do hodowców, zwykli rolnicy nie aprobowali pojawienia się zewnętrznego standardu. Wierzyli, że nacisk na hodowlę psów zewnętrznych może zaszkodzić ich cechom użytkowym, dlatego nadal łączyli ze sobą nie najpiękniejsze zwierzęta, ale te, które najlepiej wykonywały swoją pracę. Z tego powodu w Australii nadal istnieje podział w rasie: kelpies i kelpie-workers.

Psy pracujące nadal zadziwiają i zawstydzają swoją zewnętrzną różnorodnością, przedstawiciele klasy „wystawowej” wyglądają ściśle zgodnie z normą. Dlatego ściśle mówiąc, niewiele jest zwierząt, które mają prawo nazywać się „australijskimi kelpie”. W rzeczywistości ponad sto tysięcy pracowników Kelpie pomaga teraz rolnikom w zarządzaniu stadami owiec w Australii.

Cechy australijskich kelpie

Kelpie to niesamowite psy, które dzięki swoim wrodzonym umiejętnościom mogą uderzyć każdą osobę. Zwierzęta te są niezwykle wytrzymałe, mogą długo żyć bez jedzenia, a nawet wody, wykonując swoją pracę - towarzysząc stadom owiec. To niestrudzone psy, z których tryska energia. Jednocześnie australijskie kelpie wypełniają swoją misję z wielką pasją i przyjemnością, nie uchylając się od obowiązków powierzonych im przez właściciela.

Kelpie są w stanie zarządzać tysiącami owiec na pastwiskach, z łatwością zbierając zagubione lub zabłąkane zwierzęta, kierując je we właściwym kierunku. Uważa się, że jeden pies Kelpie z łatwością zastępuje dwudziestu pasterzy.

Niesamowita zdolność australijskiego kelpie do wspinania się na grzbiety owiec i poruszania się po nich, jeśli zwierzęta są ciasno w zagrodzie, pozwala psu od pierwszych minut kontrolować nawet ogromne stado, które idzie na wypas. Jednocześnie kelpie mają szerszy kąt widzenia niż inne psy, co pomaga im jednocześnie monitorować wszystkie oddziały. Mózg kelpie jest zaprojektowany w taki sposób, aby zwierzę było w stanie niestrudzenie skupić się na pożądanym przedmiocie przez bardzo długi czas, co jest również cenne ze względu na ich walory użytkowe.

Rolnicy uważają, że Kelpie to jedyna rasa, którą natura obdarzyła nieziemskim przenikliwym spojrzeniem, iz całą powagą wierzą, że psy dosłownie hipnotyzują owce. Dzięki temu w razie potrzeby kelpie może dotrzeć do owcy nawet z samego środka stada.

Natura obdarzyła australijskie kelpie nie tylko wyjątkową wizją. Te psy są niesamowicie rozwinięte fizycznie: potrafią skakać wysoko, rozwijać dużą prędkość z prędkością błyskawicy, a także natychmiast się zatrzymać lub wykonać ostry skręt przy maksymalnej prędkości. Czapki mają doskonałą koordynację, szybkie reakcje i są w stanie pokonać niemal każdą przeszkodę. Psy tej rasy nie tylko skaczą na grzbiety owiec, wspinają się nawet po płotach i drzewach, pięknie pływają.

Jednocześnie australijskie kelpie mają silny intelekt i po mistrzowsku go wykorzystują. Doświadczeni rolnicy wiedzą, że jeśli pracujący kelpie odmawia wykonania polecenia lub ignoruje właściciela, lepiej nie sprzeciwiać się zwierzęciu i pozwolić mu podejmować własne decyzje.

Wygląd i standard Kelpie

Jak już powiedzieliśmy, kelpie dzielą się na dwa rodzaje - robotnice i pokazy, a w domu, w Australii, granica ta jest zamazana. Faktem jest, że australijskie kelpie nie są trzymane ze względu na przyjemność estetyczną, „na kanapie” - nawet hodowcy zachowują cechy użytkowe u psów. Później zajmiemy się tym punktem bardziej szczegółowo.

Standardowy Kelpie to muskularny, szczupły pies, który łączy w sobie siłę i elastyczność. Zwierzęta te są niestrudzone i wytrzymałe, a ich parametry fizyczne są tego głównym potwierdzeniem. Czapki należą do psów średniej wielkości, dorastających w kłębie do 45-55 centymetrów. Waga rasowego kelpie nie jest dokładnie określona, ​​najważniejsze jest to, że pies jest proporcjonalny i nie cierpi na nadwagę, co kategorycznie przekreśli samą jego istotę. Psy ważą zwykle około dwudziestu kilogramów. Jednocześnie różnice między kobietami i mężczyznami są minimalne.

Kelpie mają średniej wielkości głowę typu pasterskiego: z zaokrągloną czaszką, jasnym przejściem od czoła do pyska. Oczy w kształcie migdałów mogą mieć różne odcienie związane z ogólnym kolorem zwierzęcia. Dozwolone są następujące kolory:

• czekolada;
• czarny;
• Czarny i jasny;
• imbir;
• czerwony i podpalany;
• dymny (inaczej - arlekin);
• płowe lub kremowe.

Jeśli mówimy o kelpiach żyjących w Australii, to odmian kolorystycznych jest znacznie więcej. Zazwyczaj biała wełna koliduje z powyższymi kombinacjami kolorów, co plami klatkę piersiową, głowę i kończyny kelpie. W świecie show białe plamy są uważane za małżeństwa plemienne.

Kelpie mają bardzo gęstą sierść z krótkim, gęstym podszerstkiem, który nie pozwala zwierzęciu wyziębić ani zmoknąć. Wełna kelpie średniej długości, może osiągnąć od trzech do czterech centymetrów. Rasa charakteryzuje się średniej długości ogonem, który jest niezbędny dla równowagi zwierzęcia i zdolności do szybkiej zmiany kierunku ruchu.

Natura australijskich kelpie

Kelpie to rasa pracowita, niezależna i bardzo inteligentna. Ich umiejętności pracy są częściowo wrodzone, częściowo nabyte poprzez szkolenie przez właściciela i naśladowanie działań starszych psów.

Kelpie australijskie nie są złośliwe, nie cechują się pokazami ochronnymi ani agresją terytorialną. Niepraktyczne jest używanie kelpie jako strażnika lub ochroniarza - te psy nie są w stanie ochronić siebie, właściciela lub mienia przed atakiem.

Kelpie też nie możesz nazwać towarzyszem. Są tolerancyjni wobec dzieci i nieznajomych, ale nie są zainteresowani zabawą z osobą, a w procesie „skrzypowania” potrafią nawet gryźć. Wynika to z faktu, że kelpie australijskie mają wrodzony instynkt gryzienia nóg owiec, aby zachęcić je do poruszania się we właściwym kierunku. Psy robią to bez złośliwości, ale fakt ten nie zmniejsza bólu.

Jeśli Kelpie mieszkają z innymi psami, niekoniecznie tej samej rasy, tworzą bliskie więzi. Zwierzęta szybko rozwiązują sprawy, budują hierarchię i nawiązują przyjaźnie przez resztę czasu, dobrze się komunikują. W przypadku nieznajomych kelpie mogą dominować, szczególnie u samców.

Jeśli chodzi o inne rodzaje zwierząt i zwierząt domowych, sytuacja jest niejednoznaczna. Chociaż specjalnością Australian Kelpies są owce, to dzięki wczesnemu szkoleniu są one w stanie pracować zarówno z dużym inwentarzem, jak i drobiem. Ale małe zwierzęta, a nawet koty, mogą zostać przypadkowo zranione przez kelpie. Ich instynkt obejmuje wszystkie rodzaje żywych stworzeń, a w przypływie pasji pies może okaleczyć małe zwierzę. Jeśli kelpie nie jest wystarczająco wyszkolone, jego cechy pasterskie mogą przekształcić się w pościg, graniczący z polowaniem.

Kelpie to nie tylko zwierzęta domowe, są prawdziwymi partnerami australijskich pasterzy i są integralną częścią życia i pracy setek Australijczyków. Te psy uwielbiają swojego właściciela i pozostają wierne jednej osobie na całe życie. Pomimo tego, że praca ramię w ramię z właścicielem to radość dla australijskich kelpi, potrafią one długo pracować bez nadzoru i poleceń człowieka, same lub w paczce.

Kelpie australijskie to nienarzucające się, wręcz grzeczne psy, które po ciężkim dniu pracy wolą wrócić do rodzinnego komfortu i odpocząć. Kelpie nie naruszą osobistej przestrzeni człowieka, ponieważ pracują na równi z rolnikami, a także potrzebują pełnego snu i odpoczynku. Jednak zwierzę nigdy nie odmówi porozumiewania się z domownikami, gry w piłkę czy zastąpienia głowy delikatnym głaskaniem.

Pielęgnacja i utrzymanie australijskich kelpie

Australijskie pastwiska i hodowle owiec nie są miejscem dla łagodnych psów, które wymagają stałej kompleksowej opieki. Dlatego australijskie kelpie wymagają minimalnej uwagi właściciela. Wystarczy regularnie przycinać pazury psa, raz na kilka tygodni dokładnie rozczesać sierść pędzlem lub odkurzyć.

Kelpie również nie mają problemów zdrowotnych. Są to wytrzymałe, długowieczne psy, żyjące średnio do piętnastu lat. W porównaniu do innych ras starość przychodzi do owczarni dość późno - a po dziesięciu latach psy zachowują swoją pasję, walory użytkowe, szybkie nogi i czujność. Ale właściciel kelpie musi pamiętać: zwierzęta tej rasy są podatne na ogromną cierpliwość, a psy mogą znosić ból przez długi czas i nie wykazują oznak dyskomfortu.

Aby uchronić zwierzę przed chorobami, należy co roku szczepić się, a po dniu pracy spędzonym przez psa na pastwisku dokładnie je zbadać pod kątem uszkodzeń, zranień, ukąszeń owadów lub węży. Należy pamiętać, że rasa jest również wolna od chorób genetycznych, a jeśli zwierzęta umierają w młodym wieku, jest to spowodowane wypadkami.

Wychowywanie i szkolenie australijskich kelpie

Kelpie należą do dziesięciu najlepiej wyszkolonych i inteligentnych ras na świecie, obok border collie, owczarków niemieckich i pudli. Psy tej rasy przyswajają nowe informacje w locie i nie ma czynności, których nie można nauczyć dorosłego australijskiego owczarka. Tak, jego główną ścieżką jest praca jako pasterz, ale czasami kelpie są wykorzystywane jako służba lub poszukiwanie i ratunek.

Jednak próba wytrenowania kelpie dla niedoświadczonego właściciela będzie torturą, a dla mieszkańca miasta jest to całkowicie niemożliwe. Capli potrzebuje codziennie dużej ilości ładunków i ogromnej ilości aktywności. Dla przedstawiciela tej rasy chodzenie trzy razy dziennie, a nawet energiczny jogging nie wystarczy. Kelpie są przeznaczone do wielogodzinnej pracy na świeżym powietrzu, która wymaga dużej koncentracji i samodzielnego podejmowania decyzji.

Nie powinieneś nawet myśleć o trzymaniu kelpie w mieszkaniu lub nawet prywatnym domu z małą działką. Kelpie australijskie nie są w stanie żyć bez pracy, a bez pracy zamienią się w żywą katastrofę. Uwięzione w czterech ścianach, te psy zmiażdżą wszelkie naprawy, wyją bez końca, staną się niekontrolowane. Jeśli na tym etapie właściciel nie przeniesie zwierzęcia do bardziej odpowiednich warunków, pies zacznie cierpieć na stany maniakalne i depresyjne, może wyrządzić krzywdę sobie i domownikom, poważnie zachorować, a nawet umrzeć.

Jedyną dopuszczalną opcją dla kelpie jest mieszkanie w domu z dużym gospodarstwem domowym. Cokolwiek by powiedzieć, rasa ta została wyhodowana przez rolników, a zwierzę może być szczęśliwe tylko wtedy, gdy ma wolność i dużo, dużo pracy. W języku kelpie oznacza wiele, wiele owiec.

Tabela 1. Plusy i minusy rasy

Wysoka oczekiwana długość życia (do 15-17 lat)Konieczność kolosalnego wysiłku fizycznegoInteligencja, szybkie uczenie się, bystry umysłSamodzielne podejmowanie decyzji, skłonność do ucieczkiWytrzymałość fizycznaNiedostępność konserwacji w warunkach mieszkaniowychDobra odporność, dobre zdrowieInstynkt pasterski i myśliwy może być zagubiony w przypadku braku pracyŁatwa pielęgnacja, krótki płaszczRasa nie jest rozpowszechniona w RosjiPrzyjazność dla ludziprzeciętny wygląd

Cechy karmienia australijskich kelpie

Kelpie to psy, które każdego dnia zużywają ogromne ilości energii, dlatego właściciele muszą zapewnić im pożywną, wysokokaloryczną dietę. Kelpie australijskie pochodzące z farmy zazwyczaj jedzą naturalną żywność. Podstawą diety jest świeże surowe mięso (cielęcina, królik, jagnięcina, kurczak).

Kelpie potrzebują również węglowodanów, które zwierzęta otrzymują ze zbóż, świeżych warzyw i owoców. Psom należy podawać oleje roślinne, surowe jajka, zioła, nabiał.

Ponieważ kelpie wychodzą na pastwisko przez cały dzień, często zdarza się, że psy są karmione tylko raz dziennie - wieczorem, po powrocie psa do domu. Wynika to z faktu, że pokonywanie długich dystansów i duży wysiłek fizyczny na pełnym brzuchu nie tylko obciąża psa, ale może być dla niego niebezpieczne. Jeśli żołądek kelpie jest wypełniony pokarmem i porusza się w swoim zwykłym rytmie, możliwy jest skręt narządów wewnętrznych.

Zakup australijskiego szczeniaka Kelpie

Osoba decydująca się na zabranie zwierzaka rasy Australian Kelpie powinna zastanowić się kilka razy. Odpowiedzialni hodowcy zwykle stosują się do tej zasady: nie sprzedawaj szczeniąt amatorom, a także osobom, które nie mają gospodarki podmiejskiej i po prostu nie są w stanie załadować kelpiów niezbędną ilością rasy. Jeśli naprawdę istnieje potrzeba profesjonalnego czworonożnego pasterza, kelpie trzeba kupić tylko w przedszkolu.

Po pierwsze, kupując zwierzę od niezweryfikowanego sprzedawcy, po kilku miesiącach może się okazać, że pod postacią australijskiego kelpie faktycznie sprzedawano kundel o podobnym wyglądzie. Po drugie, niespecjaliści nie są w stanie zapewnić szczenięcia socjalizacji w bardzo młodym wieku i wyszkolenia zwierzęcia w umiejętnościach pasterskich.

Sumienny hodowcy kelpie albo sami prowadzą dużą hodowlę owiec, albo codziennie zabierają swoje psy do pobliskich farm, gdzie dorosłe psy uczą szczeniąt pracy. W związku z tym, aby zdobyć lepiej dorosłego szczeniaka w wieku co najmniej trzech miesięcy. Jeśli kelpie było prawidłowo wychowane od momentu, gdy nauczył się pewnie trzymać na łapach, w tym wieku zwierzę już znośnie radzi sobie z obowiązkami pasterskimi. Pamiętaj, że uczenie szczeniąt kelpie interakcji ze stadem owiec jest niezwykle urocze – niemowlęta mogą karmić jagnięta.

Cena australijskiego szczeniaka Kelpie

Pomimo faktu, że niezwykle trudno jest znaleźć rodowodowe kelpie na terytorium Rosji ze względu na ich niewielką liczbę, kosztu szczeniąt nie można nazwać wysokim. Ze względu na cechy rasowe tych psów, a także ich wąską specjalizację, hodowcy ustalają bardzo rozsądne ceny na szczenięta.

Możesz kupić australijskiego kelpie z rodowodem i od pracujących rodziców za trzydzieści do czterdziestu tysięcy rubli. Jeśli okaże się, że szczeniak ma kolorowe małżeństwo lub jeśli w ogóle nie ma dokumentów rodowodowych, cenę można obniżyć do dziesięciu tysięcy rubli. Przypomnijmy jeszcze raz: szczenięta kelpie nie mają żadnych jasnych cech rasy, więc istnieje duże prawdopodobieństwo zakupu kundla lub metysa. Jedynym sposobem na uniknięcie oszustwa jest zdobycie szczeniaka z metryką i piętnem w pachwinie.

Miernik szczeniaka jest wydawany dopiero po aktywacji szczeniaka. Jak przebiega ta procedura?? Czytaj w artykuł specjalny.

Lepiej przyjechać po szczeniaka osobiście, aby nie tylko poznać hodowców i obejrzeć cały miot, ale także podziwiać parę rodzicielską „w akcji”. Jak już wspomnieliśmy, hodowcy australijskich kelpie zawsze mieszkają w warunkach podmiejskich, hodują psy nie pojedynczo, ale w małych stadach i zapewniają im na co dzień wymaganą pracę.

Zreasumowanie

Kelpie to jedna z niewielu ras, których cechy użytkowe są naprawdę niezbędne dla człowieka. Dlatego kelpie australijskich są tak nieliczne i słabo znane zwykłym miłośnikom psów - zwierzęta te potrzebują szalonego tempa życia, ciągłego ruchu, niekończących się pól i najlepiej co najmniej setki owiec.

Wideo - Australijski pies pasterski