Alaskan malamute: charakterystyka rasy

Alaskan Malamute to starożytna rasa psów przeznaczona do przenoszenia ciężkich przedmiotów. Duży pies o efektownym wyglądzie niezmiennie przyciąga uwagę innych. Postrzega właściciela i jego rodzinę jak własne stado i stara się dominować.

Malamute jest dobroduszny, towarzyski, inteligentny, przebiegły i wytrzymały, ale jednocześnie uparty i krnąbrny. Nie nadaje się do roli ochroniarza, ale idealnie nadaje się do transportu ciężkich ładunków na duże odległości. Potrzebuje codziennych długich spacerów i znacznej aktywności fizycznej. Nie lubi samotności, uwielbia komunikację i zabawy na świeżym powietrzu.

W XX wieku rasa przeżyła kilka wzlotów i upadków. W czasie „gorączki złota”, kiedy dziesiątki tysięcy poszukiwaczy złota napływały na Alaskę, zapotrzebowanie na malamute było bardzo duże, ponieważ do trudno dostępnych kopalni złota można było dotrzeć tylko psimi zaprzęgami.

W tamtych czasach malamuty były bardzo cenione, a ich liczba zaczęła gwałtownie rosnąć. Wkrótce jednak poszukiwacze złota zaczęli hodować je z innymi psami, mając nadzieję na uzyskanie potomstwa o lepszych właściwościach użytkowych. W rezultacie czystość rasy została naruszona.

Kiedy „gorączka złota” została zastąpiona sportem, uczestnicy wyścigów zaprzęgowych zrobili wszystko, co możliwe i niemożliwe, aby ożywić czystość tej rasy i zaczęli ją profesjonalnie hodować. W efekcie w latach 20. XX wieku populacja malamutów wzrosła. W 1935 r. opracowano oficjalny wzorzec rasy i pojawił się jej klub.

Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej te silne, wytrzymałe psy niosły rannych żołnierzy z pola bitwy, dostarczały ważne paczki i przewoziły towary. Wiele psów zginęło bohatersko od kul wroga.

W rezultacie pod koniec wojny rasa liczyła nie więcej niż 30 osobników, co dało początek współczesnej populacji. Dziś przedstawiciele tej rasy znajdują się w TOP-20 najbardziej lubianych i poszukiwanych ras, a od 2010 roku znajdują się na liście oficjalnych symboli stanu Alaska.

Opis rasy

Wygląd zewnętrzny

Alaskan Malamute ma szeroką kość i dużą proporcjonalną budowę. Zgodnie z oficjalnym standardem rasa ta ma następujące cechy:

• wzrost suk - 57-59 cm, psy - 60-63 cm;
• waga suk - 34-36 kg, samce - 38-40 kg;
• sierść składa się z twardego włosa ochronnego i miękkiego, bardzo grubego podszerstka;
• kolor może być wilczy, czerwony, biały, czarny, sobolowy;
• plecy proste, z widocznymi mięśniami w dolnej części pleców;
• łapy są potężne, przypominają rakiety śnieżne;
• ogon puszysty, zakręcony, uniesiony powyżej poziomu grzbietu;
• głowa jest duża, proporcjonalna do tułowia;
• szyja mocna, zakrzywiona, pełna wdzięku;
• oczy są brązowe, małe, skośne, w kształcie migdałów, przypominające oczy wilka, ale spojrzenie nie jest drapieżne, lecz miękkie i inteligentne;
• uszy szeroko rozstawione, stojące, trójkątne, z zaokrąglonymi końcami;
• kufa jest obszerna, średniej wielkości, ale nie wydłużona ani spiczasta. Wystarczy jedno spojrzenie na psa, aby zrozumieć, że ma wysoką inteligencję;
• szczęki są duże, z przerażająco ostrymi zębami;
• nos jest czarny, ale u psów rudych może być brązowy;
• różnice płci są wyraźne. Suki są drobne, mniej umięśnione. Samce są potężne i silne.

tak poza tym! W chwilach niezadowolenia lub zagrożenia alaskańskie malamuty nie szczekają, ale mruczą głucho. Takie zachowanie jest związane z ich pochodzeniem od wilków i nie jest typowe dla innych ras psów.

Niedoświadczeni hodowcy psów mylą malamuty z psami husky. Porównując te rasy, staje się oczywiste, że malamuty mają większą sylwetkę i dlatego są mniej mobilne niż husky. Malamuty są idealne do transportu ciężkiego na duże odległości, a husky są idealne do szybkiej jazdy na sankach.

Linie rasy

W rasie wyróżnia się dwie linie: pierwsza to kotzebue, druga to m`lut.

Kotzebues mają spokojne usposobienie, standardowy rozmiar i wilczy kolor. Okazuj cechy towarzyskie, towarzyskie, nie lubią samotności. Na podstawie cech przedstawicieli tej linii w połowie lat 40. XX wieku opracowano wzorzec rasy.

M`lut to rodowód zarejestrowany nieco później niż Kotzebue, w połowie XX wieku. Jego przedstawiciele są bardziej agresywni, więksi i silniejsi niż kotzebue, wśród nich są nie tylko psy w kolorze wilka, ale także czysto białe, szaro-białe, czarno-białe.

Opiekunowie psów nie dojdą do konsensusu w żaden sposób, która linia jest pierwszorzędna, a która drugorzędna. Psy obu linii charakteryzują się stabilną psychiką i doskonałymi walorami użytkowymi.

Postać

Pomimo bliskiego związku z wilkami, malamuty są dobroduszne, przyjazne, towarzyskie i potrzebują stałej interakcji z własnym gatunkiem lub z ludźmi. Idealnie wpasują się w dużą rodzinę z dziećmi, chętnie wezmą rolę niani i towarzysza dziecięcych zabaw i zabaw.

Ważny! Malamuty potrzebują codziennej aktywności fizycznej. Trzymane w małych pomieszczeniach stają się rozgoryczone, zrzędliwe i tracą zaufanie do właściciela.

Mimo budzącego grozę wyglądu, malamuty nie nadają się do roli strażnika. Są zbyt uprzejmi dla ludzi spokojnych i nie wykazujących agresji. Jednak z powodu znęcania się lub niepiśmiennego wychowania taki pies może stać się agresywny, zły i agresywny.

Malamuty są uparte i dominujące. Dlatego przed rozpoczęciem treningu właściciel musi udowodnić psu, że jest liderem watahy i nie ma sensu zajmować tego miejsca. Wtedy znacznie łatwiej będzie osiągnąć posłuszeństwo psa.

Jeśli pies rozpozna lidera w właścicielu, dzięki bystremu, żywemu umysłowi szybko nauczy się wykonywać dowolne polecenia. Malamut może jednak szybko stracić zainteresowanie zajęciami i po kilku powtórzeniach wyuczonych poleceń kategorycznie odmówi dalszego szkolenia.

Kary fizyczne nie mogą być stosowane w treningu malamutów. Najlepszą metodą ich motywowania są nagrody w postaci jedzenia. Świetne rezultaty można osiągnąć poprzez pozytywne nastawienie, uznanie, pochwałę. Jeśli nie możesz poradzić sobie z upartą naturą zwierzaka, lepiej znaleźć do tego doświadczonego trenera.

Stosowanie

Alaskan Malamutes były hodowane jako psy pociągowe, ale z czasem ich zakres się rozszerzył. Dziś malamuty pomagają odkrywcom na Antarktydzie i Biegunie Północnym, rywalizują w zawodach przeładunkowych i odwiedzają krytycznie chorych pacjentów w szpitalach (terapia zwierzęca).

W wyścigach uprzęży dają palmę husky syberyjskiemu, ale podczas transportu ciężarów nie mają sobie równych: przeciętny „Mel” może przenieść ładunek ważący około 0,4 tony ze swojego miejsca.

Ruch we krwi malamuta. Ma żywotną potrzebę pracy, niezależnie od tego, czy jest to jazda na nartach, sanki, aktywne gry, jazda na rowerze czy spacery z właścicielem. Podczas wędrówki pies bez problemu może nosić na plecach plecak z prowiantem lub ciągnąć sanie z namiotem, ubranie na zmianę, wodę i inne akcesoria podróżne.

Zasady dotyczące treści

Do utrzymania Alaskan Malamute najlepiej nadaje się wiejski dom z przestronnym dziedzińcem lub letnim domkiem. Ciasne mieszkanie lub ograniczona przestrzeń w wolierze nie są najlepszym miejscem dla zwierzęcia, które potrzebuje ruchu i przestrzeni. Jeśli jednak pies osiedlił się w mieszkaniu miejskim, właściciel musi zapewnić mu wystarczającą aktywność fizyczną.

Trzymając malamuta w mieszkaniu, należy wziąć pod uwagę następujące cechy rasy:

• pies nie lubi samotności, ponieważ z natury jest zwierzęciem stadnym;
• musisz szkolić szczeniaka od bardzo młodego wieku, bez krzyków i niegrzeczności, zbierając całą swoją cierpliwość i wytrwałość w pięść;
• musisz chodzić ze swoim pupilem dwa razy dziennie, przy każdej pogodzie, łącznie co najmniej 2-3 godziny;
• podczas spacerów pies musi mieć zapewnioną niezbędną aktywność fizyczną;
• tylko silna osoba może trzymać malamuta na smyczy, smukłą dziewczynkę lub dziecko z łatwością pociągnie pies.

Ważny! Alaskan malamuty dobrze znoszą zimno, ale ze względu na gęsty podszerstek nie lubią upałów. W zbyt ciepłym klimacie zrzucają się przez cały rok, pozostawiając po sobie kępy wełny.

Geny malamuta mają ochotę kopać ziemię. Ta „maszyna do robót ziemnych” może raz za razem wykopać teren do chodzenia, w tym grządki warzywne, jeśli staną na przeszkodzie. Nie da się odzwyczaić psa od tego nawyku. Aby miejsce nie zmieniło się w księżycowy krajobraz z głębokimi kraterami, możesz postawić piaskownicę w rogu i spróbować nauczyć psa kopania tam ziemi.

Instynkt łowiecki malamuta jest dobrze rozwinięty, więc podczas spaceru będzie gonił każdą małą żywą istotę, która piszczy, piszczy i porusza się. Gdy tylko właściciel pozostawi psa bez opieki, bezinteresownie rzuci się w pogoń za małym psem, kotem lub ptakiem. Dlatego lepiej jest trzymać malamuta na smyczy podczas chodzenia.

Wideo — szczegóły dotyczące treści Alaskan Malamute

Dieta

Malamute wymaga znacznie mniej pokarmu do utrzymania dobrej kondycji fizycznej niż inne rasy podobnej wielkości. Jednak malamute nie zna miary jedzenia, więc będzie jadł, dopóki w misce nie skończy się jedzenie lub dostanie skrętu.

Zamiłowanie do jedzenia popycha to zwierzę do drobnych kradzieży: pies będzie stale ciągnął jedzenie ze stołu, przypadkowo zostawione przez właściciela. Poniżej opisano optymalny schemat żywienia malamutów w miarę ich starzenia.

• w wieku poniżej jednego miesiąca szczenięta malamute piją mleko matki bez ograniczeń;
• w przerwie między pierwszym a drugim miesiącem - jedzą sześć razy dziennie;
• od drugiego do trzeciego miesiąca karmienie odbywa się nie więcej niż pięć razy dziennie.

I tak dalej - co dwa miesiące jeden posiłek jest usuwany z harmonogramu karmienia. Kiedy szczeniak kończy rok, zwierzak przechodzi na dwukrotny system żywienia.

Pies jest karmiony po spacerze. Karmę podaje się w ilości 140 kcal na każdy kilogram masy ciała szczenięcia. U osób dorosłych stosunek ten będzie kształtował się następująco: 35 kcal na każdy kilogram masy ciała.

Naturalne jedzenie

Do diety miesięcznych dzieci wprowadza się następujące pokarmy:

• wołowina (gotowana i surowa);
• gotowane jajka;
• owsianka mleczna;
• chudy twarożek.

Od dwóch miesięcy dodaj:

• warzywa (gotowana cukinia, świeże ogórki, marchewka);
• owoce (jabłka, gruszki);
• suplementy witaminowe, wapń dla prawidłowego rozwoju.

Mięso nie jest skręcane w mięso mielone, ale krojone na małe kawałki, wygodne do żucia i połykania. Niezbędne jest, aby dieta zawierała ryby morskie pozbawione kości. Możesz podać dobrze zamrożone surowe ryby.

Gotowy kanał

Stosując gotową dietę, lepiej jest karmić psa suchymi mieszankami super premium. Preferowane powinny być pasze z dodatkiem ryb, jagnięciny, kurczaka, wołowiny i witaminy E. Pokarmy z przewagą składników zbożowych nie są odpowiednie dla psów tej rasy.

Jeśli karma nie zawiera ryb ani oleju rybnego, to 2-3 razy w tygodniu malamutowi należy podawać 2 łyżki konserw rybnych, najlepiej z makreli lub tuńczyka. Ten suplement poprawi stan sierści i skóry Twojego pupila.

Zabroniona żywność

W poniższej tabeli opisano żywność zabronioną dla malamute.

Tabela 1. Lista zakazanych produktów spożywczych

Resztki jedzenia z ludzkiego stołuZawiera szkodliwe dla psa sole i przyprawyKiełbasa, Przysmaki MięsneMają niekorzystny wpływ na wątrobę psa. Ponadto, uzależniony od kiełbasy, pies może odmówić innych rodzajów jedzeniaSłone, wędzone, pikantne potrawyPodrażnić przewód pokarmowy zwierzęciaSłodyczeNiszczy zęby, podrażnia błonę śluzową żołądka i jelit

Pies należy karmić ściśle na czas w specjalnie wyznaczonym miejscu. Obok koryta powinna znajdować się miska do picia z wystarczającą ilością świeżej wody.

Higiena i zdrowie

Pielęgnacja psa obejmuje pielęgnację jego sierści, zębów, pazurów, oczu i uszu.

Wełna

Alaskan Malamute linieje wiosną i jesienią, a trzymany w ciepłym klimacie jego futro jest stale odnawiane. Podczas pierzenia psa należy czesać codziennie, ponieważ stara sierść odchodzi od niego w kępy. Nie wymaga przycinania.

Wystarczy kąpać pupila 1-2 razy w roku, a następnie jednocześnie wysuszyć podszerstek suszarką do włosów i wygładzić grzebieniem. Wełnę można czyścić suchym szamponem do 3-4 razy w miesiącu. W przeciwnym razie te czyste psy zadbają o swoją sierść. Nigdy nie wyglądają na brudne ani nie pachną jak pies.

Jak dobrać odpowiedni szampon do sierści Twojego psa znajdziesz poniżej.

Kąpielowy

Przygotowując zwierzaka na wystawę, ciemną i jasną wełnę myje się różnymi szamponami. W miejscach z białą wełną zauważalne są wszelkie zabrudzenia, dlatego należy je dobrze umyć, a następnie dokładnie wypłukać z podszerstka resztki produktu.

Ciemne plamy z niewłaściwym szamponem mogą stracić połysk i stać się mniej nasycone. Dlatego dobór detergentów dla Twojego pupila powinien być traktowany ze szczególną uwagą i ostrożnością.

Zęby

Jama ustna malamuta jest codziennie badana pod kątem zanieczyszczeń, brodawczaków i nieprzyjemnych zapachów. Ciała obce tkwiące między zębami są starannie usuwane, brodawczaki leczone w każdy możliwy sposób.

W przypadku nieświeżego oddechu bada się dziąsła i błonę śluzową jamy ustnej pod kątem uszkodzeń i stanów zapalnych. Do czyszczenia zębów używaj specjalnych środków higienicznych: szczoteczki do zębów, pasty do zębów dla psów czy smakołyków poprawiających stan jamy ustnej.

Pazury

Malamut ma długie, ostre pazury, które należy regularnie przycinać lub przycinać. Strzyżenie wykonuje się co miesiąc lub częściej, jeśli to konieczne. Jeśli pies często chodzi po asfalcie, to jego pazury same się ścierają.

W takim przypadku właściciel musi tylko od czasu do czasu nadać im pożądany kształt. Aby przyciąć paznokcie, użyj specjalnych obcinaczy do paznokci, które można kupić w sklepie zoologicznym.

Oczy

Raz w tygodniu oczy malamuta przeciera się kilkakrotnie małym kawałkiem gazy lub kosmetycznym wacikiem zamoczonym w soli fizjologicznej, mocnej herbacie lub przegotowanej wodzie. Ale wata nie jest używana do tego celu, ponieważ jej najmniejsze włókna mogą dostać się do oczu psa i wywołać podrażnienie.

Uszy

Co miesiąc uszy pupila czyszczone są specjalnymi wilgotnymi chusteczkami lub wacikami nasączonymi nadtlenkiem wodoru lub balsamem dla niemowląt. Do każdego ucha używaj oddzielnej wkładki do uszu, chusteczki, gazy lub wacika.

Jeśli pies jest duży, nie będzie łatwo uporać się z brudem w uszach za pomocą patyczków do uszu i wacików. W takim przypadku lepiej jest wziąć gazę, owinąć ją wokół palca, zwilżyć roztworem czyszczącym i wykonać niezbędne manipulacje.

Choroby

Malamuty alaskańskie są podatne na następujące choroby:

• choroby stawów, dysplazja;
• słaba pigmentacja nosa;
• egzema i inne choroby skóry;
• skręt żołądka;
• hemeralopia (ślepota w ciągu dnia);
• zanik siatkówki;
• karłowatość (głównie wśród przedstawicieli linii m`lut).

Właściwe odżywianie i codzienne ćwiczenia mogą zapobiec niektórym z tych chorób.

Kupowanie szczeniaka

Gdzie mogę kupić?

Istnieją szkółki, w których hoduje się Alaskan Malamuty zarówno w Rosji, jak i za granicą. Najpopularniejsze z nich to:

• „Akarel” (g. Wołgograd);
• Alveig (Moskwa);
• Złoto Majów (Ukraina);
• „Jeannot – Jano” (Moskwa);
• „Perła Północy” (Moskwa);
• Żołnierze statków kosmicznych (g. Orsk, region Orenburg.);
• „Khan krymski” (Krym);
• Lenox (g. Podolsk);
• „Leiu” (obwód moskiewski.);
• Losiny Ostrov (Moskwa);
• „Od Filippowej” (g.Gatchina, obwód leningradzki.);
• „Północna nadzieja” (g. Neya, region Kostroma.);
• „Karuzela śnieżna” (g. Ufa);
• „Dwór Awerinach” (g. Woroneż);
• „Kwiat sakura” (g. Krasnodar);
• „Mal Planet” (Mytishchi, obwód moskiewski).);
• Królewskie Zwierzęta (Moskwa);
• „Royal-Puppy” (Moskwa).

Psy bez rodowodu można kupić w prywatnych ogłoszeniach publikowanych w różnych mediach drukowanych.

Cena £

Koszt szczeniąt Alaskan Malamute zależy od ich pochodzenia i dostępności rodowodu.

Tabela 2. Ceny szczeniąt Alaskan Malamute według kategorii

10000-15000Bez rodowodu15000-30000Regularne przeciętne szczenięta z rodowodemPonad 30 000Szczenięta z rodowodem po utytułowanych rodzicach

Wybór szczeniaka

Eksperci zalecają porównanie cen w kilku hodowlach lub u kilku sprzedawców przed zakupem szczeniaka. Mogą się znacznie różnić.

Podczas badania szczeniaka należy zwracać uwagę na jego zachowanie, wygląd i dokumenty. Poniższa tabela pomoże kupującemu zrozumieć, na co zwracać uwagę przy wyborze szczeniaka.

Tabela 3. Kryteria doboru szczeniąt

Zachowanie dzieckaAktywny, wesoły, adekwatny, nie agresywny. Apetyt musi być dobryWygląd zewnętrznyZdrowa, z czystymi oczami i uszami, grubą, błyszczącą sierściąDokumentacjaRodowód, karta szczepień według wieku

Nie zadowalaj się pierwszym zaoferowanym szczeniakiem. Obserwuj wszystkie dzieci przez co najmniej pół godziny, odmawiaj nabywania dzieci, które nie zachowują się odpowiednio i wykazują agresję, ponieważ w przyszłości ta cecha charakteru może zakłócać pełnoprawną komunikację z psem.

Poproś o pokazanie rodzicom tych dzieci, zapoznaj się z ich dokumentami i nagrodami, obserwuj zachowanie. I pamiętaj: musisz wybrać zwierzaka sercem, tylko wtedy możesz stać się właścicielem lojalnego przyjaciela i wiernego towarzysza.

Ostatnie słowa

Malamute to pies idealny dla osób aktywnych, miłośników pieszych wędrówek, jazdy na rowerze, ekstremalnego wypoczynku i turystyki. Jeśli właścicielowi uda się zdobyć zaufanie swojego pupila, otrzyma w swojej osobie wiernego przyjaciela, który zrozumie go od pierwszego słowa. Ale w tym celu będziesz musiał zapewnić zwierzęciu wygodne środowisko życia z długimi spacerami i wystarczającą aktywnością fizyczną.