Objawy i leczenie porostów u psów

1. porosty płaczące u psów lub egzemy z powodu reakcji alergicznej, zaburzeń endokrynologicznych, choroby przewlekłej lub dziedziczności. Wyprysk nie przenosi się na ludzi ani inne zwierzęta. W tej postaci pojawiają się następujące objawy: bezwłosy punkt, który ulega zapaleniu, skóra staje się luźna, a następnie staje się czerwona. Wtedy wygląda jak rana, na której tworzy się ropa i posoka. Mokry wygląd ma skłonność do nawrotów, ponieważ dość trudno jest ustalić przyczynę choroby, dla której czasami trzeba przejść pełną diagnozę organizmu.
2. Porost różowy u psów plamy w okolicy wypadania włosów na różowo. Weterynaria twierdzi, że liszaj różowaty nie może pojawić się u psów, ponieważ jest spowodowany przez ludzką opryszczkę, na którą psy są odporne. Właściciele nadają tę nazwę każdemu porostowi, jeśli wokół dotkniętego obszaru pojawi się różowy kolor z powodu wzrostu temperatury, drapania lub początku procesu zapalnego.
3. Liszaj obrączkowy u psów występuje częściej wśród zwierząt. Jest to spowodowane przez grzyby chorobotwórcze, których jest kilka rodzajów. Są patogeny, które są niebezpieczne tylko dla ludzi lub zwierząt, są też takie, które stanowią zagrożenie dla obu. Uważa się, że grzybica u psów łatwo przenosi się na ludzi, ale nie jest to do końca przypadek i jest niezwykle rzadkie i dotyczy tylko małych dzieci z osłabioną odpornością. Zewnętrznie ten widok wygląda jak plamy o dowolnej wielkości i kształcie, znajdujące się w dowolnym miejscu: może to być kufa, ciało, głowa. Charakter miejsca może być dowolny, stan zapalny lub nie. Wpływają na to takie czynniki, jak ilość grzyba, odporność psa, wrażliwość skóry.
4. Łupież pstry występuje co najmniej tak często jak grzybica i ma małą różową plamkę, którą można znaleźć na łapach, grzbiecie lub szyi zwierzęcia. Dotknięty obszar może mieć kolor od żółtego do brązowego. Przenosi się na ludzi i inne zwierzęta.

Jak chronić swojego zwierzaka przed porostami?

Główną drogą zakażenia półpaścem jest kontakt. Choroba łatwo przenosi się z chorego zwierzęcia na zdrowe. W celu ochrony psa należy ograniczyć kontakt z bezpańskimi psami, z cudzymi zabawkami, obrożami, pościelą. Zdarza się, że szczeniak wybiegł na ulicę, podniósł jakąś szmatę i zaczął się nią bawić, po czym ma objawy pozbawienia. Idealnie, psy o silnej odporności nie powinny być zakażone. Grzyb przenosi się na zwierzęta z obniżoną odpornością, zwykle przez:

• Suki w ciąży i karmiące;
• Zwierzęta, które nie są silne po chorobie;
• Szczenięta z niedojrzałą odpornością;
• Stare zwierzęta;
• Zwierzęta z chorobą przewlekłą.

Leczenie

W kwestii leczenia porostów u psa główną rolę odgrywa diagnostyka. Leczenie powinno być prowadzone wyłącznie pod nadzorem lekarza weterynarii. Nie można kupić maści, która pomogła psu sąsiada, ponieważ niewłaściwe leczenie może prowadzić do poważnych komplikacji. Grzyb, który powoduje porosty, jest bardzo wytrwały i zmienny, ma doskonałe uzależnienie od narkotyków. Jeśli środek zaradczy zostanie wybrany nieprawidłowo, szczeniak może mieć regularne nawroty. Dlatego ważne jest, aby po wykryciu objawów choroby zabrać psa do weterynarza, który zaleci kompleksowe leczenie, które bez problemu można przeprowadzić w domu, a mianowicie:

• Maść jest przepisywana z wyraźną lokalizacją plamki, gdy powstają łysiny. Z reguły stosuje się maść Mycozolon, Clotrimazol, Exoderil. Aby uzyskać efekt, konieczne jest prawidłowe nałożenie go. W tym celu należy przeprowadzać zabieg dwa razy dziennie, przed zabiegiem należy ściąć wełnę wokół łysych miejsc, miejsce zabiegu należy powiększyć o 2 cm wokół miejsca. Psu należy nosić obrożę, aby nie zlizał leku.
• Porosty psa można leczyć szamponem, jeśli jest wiele lub nie ma łysiny. W takim przypadku maści nie można nałożyć. Jednak szampon może być szkodliwy, jeśli łysiny jest niewiele, ponieważ podczas kąpieli po ciele zwierzęcia rozprzestrzeni się jeszcze więcej zarodników. Przed użyciem szamponu wskazane jest przycięcie pupila, ponieważ przy grubej sierści trudno będzie zmyć piankę, która zawiera substancje toksyczne dla żołądka. Szampon stosuje się 5 razy w odstępie 3 dni.
• W domu można leczyć środkami antyseptycznymi, na przykład kwas salicylowy, jod. Przed ich użyciem należy skonsultować się ze specjalistą od dozowania, ponieważ przy dużej ilości dosłownie spalają tkankę. Za ich pomocą można usunąć porosty, ale proces ten wymaga ostrożności.
• Tabletki pomagają wyleczyć chorobę, gdy dotknięte są duże obszary, zwykle flukonazol, ketokonazol, gryzeofulwina. Leki te mogą mieć szkodliwy wpływ na organizm, dlatego lepiej jest za ich pomocą brać leki chroniące wątrobę.
• Stosowanie immunostymulantów jest wskazane w przypadku każdego rodzaju choroby.
• Antybiotyki są przepisywane, gdy doszło do wtórnej infekcji. Jeśli pies podrapał dotknięty obszar, gronkowce, paciorkowce mogą łatwo się na nim osiedlić. Jeśli pies nie chce brać tabletek, będziesz musiał je zastrzyk.

Czy szczepienie będzie skuteczne?

Zaszczepić się, czy nie, to kontrowersyjna kwestia, ponieważ w tej chwili nie ma skutecznej szczepionki, która byłaby w stanie wytrzymać spory dotyczące półpaśca. Wszystkie dostępne szczepienia są eksperymentalne, które nie zostały certyfikowane. Ponadto wiele zwierząt domowych bardzo trudno tolerować to szczepienie. Innym czynnikiem, który niepokoi weterynarzy, jest to, że po szczepieniu grzyb nabiera oporności na wiele leków i trudniej będzie wyleczyć chorobę.

Aby uchronić psa przed tą nieprzyjemną chorobą, musisz przestrzegać środków zapobiegawczych. Jeśli doszło do infekcji, to przy pierwszym znaku musisz skontaktować się z weterynarzem, tylko on będzie w stanie profesjonalnie odpowiedzieć na pytanie, jak leczyć porosty u psa.