Objawy leptospirozy u kotów i leczenie

Ważne jest, aby zrozumieć, że bakteria jest przenoszona nie tylko od chorych kotów, ale także od zwierząt, które już były chore. Futrzany przyjaciel może zarazić się moczem, kałem lub mlekiem nosicieli Leptospira. Nawet po pełnej terapii kot pozostaje nosicielem drobnoustroju przez kolejne 3-4 miesiące.

Lekarze weterynarii są przekonani, że leptospiroza kotów najczęściej rozprzestrzenia się poprzez pokarm, wodę i bezpośredni kontakt z zakażonym zwierzęciem. Leptospirozę obserwuje się również w przypadku gryzoni i owadów, takich jak kleszcze i komary. Bakterie dostają się do organizmu głównie przez błonę śluzową przewodu pokarmowego, dróg oddechowych i układu moczowo-płciowego.

Objawy choroby

Okres inkubacji bakterii Leptospira sięga 8-10 dni. W tej chwili nie pokazują się w żaden sposób, a kot czuje się stosunkowo normalnie. Pierwsze oznaki pojawiają się dopiero po osiągnięciu wysokiego poziomu szkodliwych mikroorganizmów w ciele zwierzęcia. Kiedy kot zostaje zarażony, objawy takie jak:

1. Temperatura ciała zwierzęcia znacznie wzrasta, staje się ospały, a apetyt maleje.
2. Mocz i wypróżnienia zarażonego zwierzęcia zmieniają swój zapach i kolor. Kał staje się cuchnący, pojawiają się w nim plamy krwi, a mocz staje się brązowy.
3. Błony śluzowe futrzastego przyjaciela żółkną, szczególnie błony śluzowe jamy ustnej i spojówki oczu.
4. Na błonach śluzowych jamy ustnej pojawiają się punktowe krwotoki, które ostatecznie przekształcają się w niegojące się owrzodzenia.
5. Wątroba kota boleśnie się powiększa.

Powyższe objawy są nieodłączne u młodych kotów, chociaż ostatnio jasne objawy pojawiły się u wszystkich zarażonych zwierząt, niezależnie od ich wieku. Jeśli leczenie przeciw leptospirozie nie zostanie rozpoczęte na czas, choroba dotknie wszystkie narządy wewnętrzne. Szczególnie dotknięte są nerki, serce i przewód pokarmowy. Bez wykwalifikowanej pomocy zwierzę umrze z powodu niewydolności nerek lub ciągłych drgawek, prowadzących do śpiączki.

Diagnoza choroby

Obecność patologii u kota można określić metodami bezpośrednimi i pośrednimi. Według weterynarzy najdokładniejszą metodą oznaczania leptospira jest MAT (mikroaglutynacja), która pozwala z dużą dokładnością wykazać obecność przeciwciał w organizmie zwierzęcia. Ponadto istnieją również procedury diagnostyczne takie jak:

• diagnostyka PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy);
• analiza moczu zarażonego zwierzaka;
• dokładne zbadanie wysuszonego rozmazu techniką świetlną.

Dodatkowo może być wymagane badanie wątroby i nerek puszystego zwierzaka za pomocą USG. Ponieważ leptospira może również przenosić się na ludzi, nie warto ignorować objawów danej patologii kota, ponieważ w tym przypadku właściciel ryzykuje nie tylko swoje zdrowie, ale także dobre samopoczucie bliskich.

Leczenie choroby

Należy od razu zauważyć, że koty, w przeciwieństwie do psów, nie są specjalnie szczepione przeciwko leptospirozie. Dlatego staraj się chronić swojego wąsatego przyjaciela przed jedzeniem mięsa gryzoni, a także staraj się nie pić wody z kałuż lub stojących zbiorników wodnych i nie wchodź w kontakt z zabłąkanymi braćmi. Dla zwierząt domowych taka zakaźna patologia jak leptospiroza praktycznie nie jest przerażająca.

Przy pierwszych oznakach infekcji chroń kota przed kontaktem z członkami rodziny, zwłaszcza osobami starszymi i dziećmi. W niedalekiej przyszłości trzeba będzie uważnie monitorować higienę i znacznie częściej dezynfekować dom. Do usuwania wydzieliny zwierzęcia należy używać jednorazowych rękawiczek, a samą tackę należy potraktować środkami dezynfekującymi.

Podstawą terapii medycznej zwierzęcia jest kuracja antybiotykowa. Dodawane są do nich inne farmaceutyki, w zależności od pojawiających się objawów. Strategia przeciwdrobnoustrojowa obejmuje dwa etapy:

1. Pilne zatrzymanie namnażania się drobnoustrojów w krwiobiegu kota, ponieważ znacznie zmniejsza to ryzyko poważnego uszkodzenia narządów wewnętrznych. Do tych celów idealna jest szczepionka z ampicyliny lub amoksycyliny. Preferowane jest podawanie leku dożylnie, zwłaszcza w zaawansowanych przypadkach.
2. Po powrocie stanu zwierzęcia do normy należy zadbać o usunięcie infekcji z narządów wewnętrznych. Weterynarze zalecają w tym celu stosowanie doksycykliny. Nie można go podawać dożylnie, może doprowadzić kota do wstrząsu, tylko w postaci proszku lub zawiesiny. Niestety tego potężnego środka nie można zastosować, jeśli kot ma problemy z wątrobą.

Ważne jest, aby zrozumieć, że po poddaniu się leczeniu organizm zwierzęcia będzie osłabiony, więc będzie potrzebował ciszy i spokoju, a także zbilansowanej diety. Ponadto, w szczególnie trudnych przypadkach, weterynarz może przypisać kotu cykl witamin i zakraplaczy z roztworem glukozy.

Na koniec chciałbym powiedzieć, że leptospiroza to poważna dolegliwość, która może przenosić się z kota na człowieka. Najlepszą profilaktyką przeciwko niemu jest terminowe szczepienie przeciwko leptospirozie. Taka szczepionka ochroni zwierzaka przed ryzykiem zakażenia leptospirą przez najbliższe 12 miesięcy, co oznacza, że ​​właściciel nie będzie miał powodu do obaw o zdrowie swojego wąsatego wierciącego wierciska.