Główne objawy lipidozy wątroby kotów i metody leczenia

1. Forma podstawowa. Zdiagnozowana u kotów otyłych lub u tych, które z jakiegoś powodu mają anoreksję. Późne wykrycie z pewnością doprowadzi do zgonu.
2. Forma wtórna. Występuje na tle choroby podstawowej, na przykład zapalenia trzustki, cukrzycy, choroby serca lub dysfunkcji układu moczowo-płciowego. Terapię obarcza fakt, że zwierzę potrzebuje leczenia nie tylko na lipidozę, ale również na dolegliwość, która ją sprowokowała.

Należy od razu zauważyć, że około 55% stwierdzonej dolegliwości nazywa się „lipidozą idiopatyczną”, czyli taką, której prawdziwa patogeneza pozostaje nieznana. Jednak głównym powodem wśród ekspertów nadal jest nadmierna otyłość u kota. Badania statystyczne wykazały, że koty w średnim wieku mieszkające w mieszkaniach są szczególnie podatne na tę chorobę. Ryzyko wystąpienia stale rośnie, jeśli do powyższych czynników doda się również niezbilansowaną dietę.

Objawy choroby

Podstępność choroby polega na tym, że w początkowych stadiach nie ma wyraźnych oznak. Uważny właściciel może zauważyć, że waga jego pupila zaczęła stopniowo spadać, a apetyt częściowo lub całkowicie zniknął. Z biegiem czasu objawy stają się bardziej wyraźne, w tym:

• letarg, kot niechętnie podnosi się ze swojego miejsca, ignoruje próby właściciela do zabawy;
• skóra i błony śluzowe żółkną;
• niekontrolowane pragnienie, aż do wymiotów;
• uporczywe nudności;
• problemy trawienne, biegunka;
• podczas oddawania moczu właściciel może zauważyć, że kolor moczu kota stał się ciemniejszy;
• obfite wydzielanie śliny w ustach;
• zgniły zapach wydobywający się z pyska zwierzęcia;
• zanik mięśni futrzaka.

W ostatnich stadiach możliwe są objawy encefalopatii wątrobowej i poważnych zaburzeń związanych z utratą zdolności krzepnięcia krwi. Znaki te poważnie zagrażają zdrowiu kota i wymagają natychmiastowej hospitalizacji w klinice weterynaryjnej. Ważne jest, aby zrozumieć, że szybka diagnoza lipidozy daje pozytywne rokowanie na wyleczenie, ponieważ wątroba należy do tych narządów, które są w stanie z czasem wyzdrowieć, jeśli procesy patologiczne nie dotknęły jej zbyt głęboko.

Diagnoza choroby

Lipidozę u kotów można zdiagnozować tylko w przychodni weterynaryjnej. W tych celach lekarz wykonuje zabiegi takie jak:

1. Analiza biochemiczna płynu z krwi. Wskaźniki, takie jak obecność podwyższonego poziomu bilirubiny, fosfatazy alkalicznej i enzymów wątrobowych we krwi, pomogą w zróżnicowaniu diagnozy.
2. Ogólna analiza krwi. Na patologię wskazują czerwone krwinki o nieprawidłowych kształtach i rozmiarach oraz ich zniszczenie.
3. Analiza moczu. Lipidoza charakteryzuje się wysokim poziomem bilirubiny w moczniku.
4. USG i radiografia. Przebieg choroby zwiększa wielkość wątroby, co można wykryć za pomocą tych metod badawczych.

W niektórych przypadkach dopuszczalne jest wykonanie biopsji. W tym przypadku od znieczulonego kota pobiera się mały kawałek wątroby za pomocą igły aspiracyjnej. Następnie specjalista bada go pod mikroskopem. Jeśli zamiast hepatocytów zobaczy tam tłuszcz, postawienie trafnej diagnozy nie będzie trudne.

Leczenie choroby

Niestety najczęściej kot trafia do weterynarza na badanie zbyt późno, gdy choroba dotknęła już wątrobę. To uniemożliwia całkowite wyleczenie. Jednak nawet w takich warunkach możesz uratować życie swojego pupila i uwolnić go od najbardziej bolesnych objawów.

Generalnie lekarze są przekonani, że skuteczne leczenie powinno opierać się nie tylko na przyjmowaniu leków, ale także na ułożeniu odpowiedniego menu dla chorego kota. W żadnym wypadku w okresie terapii nie należy karmić zwierzaka karmą bogatą w białko. Przy całkowitym braku apetytu składniki odżywcze będą musiały być wprowadzane sztucznie, więc właściciel musi być gotowy na tak wymuszony środek.

Eksperci wyróżniają następujące etapy efektu terapeutycznego:

1. Przez okres od jednego do półtora miesiąca będziesz musiał wstrzykiwać składniki odżywcze do organizmu kota za pomocą zastrzyków dożylnych. Powinny być bogate w witaminy i minerały, które wspomogą pracę układu odpornościowego i uchronią kota przed wystąpieniem dolegliwości w tle.
2. Karmienie zwierzęcia przez rurkę wprowadzoną do przełyku. Procedura jest uzasadniona, jeśli stan ogólny pacjenta jest w stanie wytrzymać związane z tym obciążenie, a jego organizm wymaga więcej pożywnego pokarmu niż ten, który można uzyskać w wyniku zastrzyków.
3. Zastosowanie izotonicznej glukozy i roztworu Ringera w celu wyeliminowania objawów zatrucia i odwodnienia u kota.
4. Recepta lekarza kompleksów multiwitaminowych. Podczas choroby dotknięty organ nie radzi sobie z zadaniami gromadzenia i syntezy pożytecznych substancji ważnych dla organizmu, dlatego należy je sztucznie uzupełniać.
5. Sprawdzone leki, takie jak Zantac i Neomycyna, pomogą zapobiegać ryzyku wrzodów i innych patologii przewodu pokarmowego.
6. Stosowanie immunomodulatorów pomoże wzmocnić zdolności ochronne osłabionego organizmu zwierzęcia.
7. Antybiotyki o szerokim spektrum działania stosuje się tylko wtedy, gdy wyraźnie stwierdzono, że lipidoza ma etiologię zakaźną lub zapalną.

Właściciele powinni wyraźnie wiedzieć, że stosowanie środków pobudzających apetyt jest możliwe tylko wtedy, gdy kot wykazuje przynajmniej niewielkie zainteresowanie przyswajaniem pokarmu. W przeciwnym razie ich użycie jest nieuzasadnione i może zaostrzyć problem.

Prognoza

Eksperci są przekonani, że lipidoza wątrobowa jest groźną chorobą, w której nie da się jednoznacznie prognozować pełnego wyzdrowienia. Badania statystyczne wykazały, że co trzeci kot kończy się śmiercią. Jednak 55-60% schwytanych zwierząt, biorąc pod uwagę fakt, że patologia została wykryta w odpowiednim czasie, dobrze reaguje na terapię i może żyć długo, satysfakcjonująco.

Skuteczność leczenia zależy nie tylko od szybkości postawienia diagnozy, ale także od ogólnego stanu zwierzęcia, jego wieku, a także od tego, jak właściciele zastosują się do zaleceń lekarza weterynarii. Kociak i młody osobnik mają większe szanse na wyzdrowienie niż starszy zwierzak. Wynika to z faktu, że w tym drugim przypadku chorobę pogłębiają współistniejące dolegliwości, które stwarzają pewne trudności w doborze odpowiednich środków terapeutycznych.

Zapobieganie chorobom

Nie ma jednoznacznego schematu zapobiegawczego, który pozwala całkowicie chronić kota przed chorobą, taką jak lipidoza. Jej rozwój jest niemożliwy, choćby dlatego, że w większości zarejestrowanych przypadków lekarze nie są w stanie ustalić dokładnej patogenezy, która wywołała rozwój choroby. Eksperci udzielają jednak opiekuńczym właścicielom porad, które znacznie zmniejszą ryzyko patologii w ciele kota. Obejmują one:

• zbilansowane menu bogate w witaminy i minerały. Rozcieńczyć dietę kota warzywami i owocami, zawarty w nich błonnik wspomaga proces trawienia;
• staraj się karmić zwierzę porcjami, formuj same porcje na podstawie jego wielkości, to ochroni zwierzaka przed przesyceniem;
• monitoruj wagę kota, przy pierwszych oznakach otyłości podejmij działania w celu wyeliminowania otyłości;
• zapewnić kotu terminowe szczepienie i odrobaczanie;
• dodawaj do żywności dodatki, które mają korzystny wpływ na czynność wątroby, takie jak Hepatovet.

Na koniec chciałbym powiedzieć, że lipidoza to niebezpieczna dolegliwość, która w zaniedbanych postaciach może doprowadzić zwierzaka do przykrych i nieodwracalnych konsekwencji. Jeśli właściciel zauważył objawy tej patologii u zwierzęcia, należy natychmiast zabrać go do lekarza weterynarii w celu zbadania. Tylko dzięki szybkiej diagnozie i starannemu wykonaniu wszystkich zaleceń lekarskich przez właścicieli kota można szybko zatrzymać przemianę wątroby w kawałek tłuszczu, a także zminimalizować uszkodzenia spowodowane tak szkodliwymi procesami.