Przyczyny wypadania trzeciej powieki u kotów i metody leczenia

Czas wizyty u lekarza jest również pilny: dokładność diagnozowania choroby jest wyższa na wczesnym etapie. Należy dodać, że podejmowane przez właściciela próby wyleczenia oczu zwierzęcia przed wizytą u weterynarza mogą również niekorzystnie wpłynąć na ustalenie etiologii stanu patologicznego.

Aby zrozumieć, jak trudno jest osobie nieświadomej chorób kotów znaleźć właściwą przyczynę utraty trzeciego wieku, musisz wymienić możliwe opcje powstawania patologii. Tutaj są:

1. Infekcje bakteryjne, grzybicze lub wirusowe. Należą do nich mykoplazmoza, zapalenie nosa i tchawicy, chlamydia i inne choroby. Jednym z ich objawów jest uszkodzenie kociego oka.
2. Choroby narządów wewnętrznych, takich jak przewód pokarmowy i nerki. Czasami trzecia powieka wypada po antybiotykoterapii.
3. Procesy zapalne w narządach słuchu.
4. Zaburzenia w pracy ośrodkowego układu nerwowego.
5. Zakażenie zwierzęcia pchłami lub robakami.
6. Konsekwencja traumy. W takich przypadkach uszkodzona jest tylko jedna migająca membrana.
7. Reakcja na ciało obce. Zapalenie występuje, gdy łzy nie mogą się zmyć.
8. Zapalenie spojówek spowodowane alergiami pokarmowymi i chemicznymi. Koty mogą być nadwrażliwe na pyłki. Przewlekłe, nieżytowe lub ropne zapalenie spojówek jest następstwem chorób innych narządów.
9. Łagodny guz trzeciej powieki (gruczolak).
10. Zanik gałki ocznej.
11. Predyspozycje genetyczne zwierząt niektórych ras, np. perskich.

Diagnostyka

Jeśli etiologia zapalenia trzeciej powieki u kotów nie jest dokładnie określona, ​​leczenie prawdopodobnie nie będzie skuteczne. Dlatego w wielu przypadkach specjalista stawia diagnozę dopiero po kompleksowym badaniu zwierzaka, który często obejmuje:

• ogólne i biochemiczne badania krwi;
• badanie ultrasonograficzne (USG);
• Diagnostyka PCR (przed wykonaniem popłuczyn z oka zwierzęcia) i tym podobne.

Na początku wizyty weterynarz pyta właściciela kota o charakterystyczne objawy choroby. Lekarz często rozpoczyna diagnozę na podstawie danych z historii.

Felinolog amator może określić charakterystyczne objawy niektórych patologii przed udaniem się do kliniki. Na przykład:

1. Zapalenie spojówek objawia się zaczerwienieniem i obrzękiem gałki ocznej i otaczających ją tkanek, łzawieniem i ropną wydzieliną. Kot może mieć gorączkę, ogólne osłabienie i światłowstręt oraz utratę apetytu. Właściciel zwierzęcia zobaczy podobne objawy, lekko rozchylając powiekę palcami.
2. Zapaleniu rogówki towarzyszy łzawienie, czasem zmętnienie. Zwierzę z bólu przeciera oczy łapą i potrząsa głową.

Należy powtórzyć, że właścicielowi lepiej nie podejmować niezależnych działań w celu leczenia kota. Takie stany mogą wystąpić u niej nie tylko z przyczyn zewnętrznych (zranienie czy zatkanie oka), ale także z przyczyn wewnętrznych. Należy jak najszybciej zwrócić się o pomoc do kliniki weterynaryjnej.

Leczenie choroby

Jak leczy się zapalenie trzeciej powieki u kotów?? W patologiach zakaźnych specjalista przepisuje terapię środkami przeciwgrzybiczymi i przeciwwirusowymi oraz lekami hamującymi rozwój drobnoustrojów chorobotwórczych. Kurs obejmuje leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, witaminy i immunostymulanty. Czasami praktykuje się dożylną infuzję roztworów farmakologicznych. Właściciel ma obowiązek zapewnić pupilowi ​​pełne, ale prozdrowotne wyżywienie, odpoczynek i terminowe (zgodnie z zaleceniami lekarza) podawanie leków.

Leczenie choroby związanej z alergią będzie skuteczne po zidentyfikowaniu alergenów. Weterynarz przepisze leki przeciwhistaminowe. Czasami może być potrzebna miejscowa i ogólna terapia hormonalna, aby poprawić stan kota.

Uszkodzone oczy zwykle leczy się bez większych trudności. Lekarze najpierw stosują krople w celu złagodzenia bólu, a następnie badają dotknięte obszary rogówki i otaczające tkanki. Aby usunąć zanieczyszczenia lub ciała obce, użyj płukania. Pomoc chirurgiczna wymagana jest tylko w szczególnych przypadkach.

Nie jest również konieczne usuwanie gruczolaka, jeśli nowotwór nie powiększa się i nie przeszkadza kotu. Usunięcie guza grozi zwierzęciu takim powikłaniem jak zespół suchego oka. Najczęściej terapia wspomagająca jest przepisywana na łagodny nowotwór.

W przewlekłych postaciach chorób wzrokowych narządów zwierzęcia właściciel jest zobowiązany do ścisłego przestrzegania zaleceń lekarza weterynarii dotyczących diety, diety, aktywności fizycznej itp. zwierzęcia.

Sami felinolodzy amatorzy mogą znacznie ułatwić życie kotom i sobie, starając się zapobiec przesłance do utraty ich trzeciego wieku. Wystarczy w porę zaszczepić zwierzęta i przeprowadzić ich regularne odrobaczanie. Leczenie lekami na ektopasożyty przyczynia się do zachowania zdrowia zwierząt. Ponadto nie należy zaniedbywać dokładnego badania kota, zwłaszcza po samodzielnych wypadach z domu.