Przyczyny zapalenia węzłów chłonnych u psa i metody leczenia
Zadowolony
Zapalenie węzłów chłonnych u psów to choroba zapalna, która atakuje węzły chłonne zwierzęcia. Jak wiadomo, wewnątrz tych węzłów znajdują się limfocyty i makrofagi, które chronią ciało futrzastego przyjaciela przed wirusami i bakteriami. Ważne jest, aby zrozumieć, że rolą węzłów chłonnych jest to, że są one pierwszą ścianą zdolną do powstrzymania szkodliwych mikroorganizmów przed przedostaniem się do układu krążenia zwierzęcia.
Lekarze weterynarii twierdzą, że ze względu na skłonność do przyjmowania pierwszego ciosu infekcji, zaognione węzły chłonne znajdujące się w pobliżu zmian powiększają się, co pozwala na zdiagnozowanie rozwoju patologii u zwierzęcia. Ponadto zapalenie węzłów chłonnych może również działać jako samodzielna dolegliwość, o przebiegu o różnym nasileniu. W artykule szczegółowo zostaną omówione przyczyny zapalenia węzłów chłonnych u psów, objawy tej dolegliwości oraz metody leczenia.
- ropne zapalenie stawów;
- ropień;
- ropowica;
- zapalenie kości i szpiku i zapalenie mięśni.
Funkcje układu limfatycznego są bezpośrednio związane z procesami zapalnymi, ponieważ substancje szkodliwe dla zwierzęcia przechodzą przez jego kanały. Podczas normalnego funkcjonowania toksyny i wirusy są dezynfekowane, ale jeśli psy mają słaby układ odpornościowy lub proces patologiczny jest zbyt silny, wówczas naczynia limfoidalne nie radzą sobie z przydzielonym im zadaniem i stają się zaognione.
Jeśli infekcja wchodzi do węzła chłonnego regularnie i intensywnie, prowadzi to do ciężkiego obrzęku narządu wytwarzającego substancje chorobotwórcze. Z biegiem czasu zaatakowana tkanka obumrze. Lekarze różnicują choroby węzłów chłonnych na ostre i przewlekłe. Rodzaj narządów określa, jaka będzie forma procesu patologicznego - powierzchowna czy głęboka. U zwierząt najczęściej występuje infekcyjne zapalenie węzłów chłonnych z nagromadzeniem płynu ropnego.
Zapalenie węzłów chłonnych może być spowodowane następującymi przyczynami:
- Młody wiek futrzanego przyjaciela.
- Zwierzę jest podatne na choroby o etiologii zakaźnej.
- Wrodzone i nabyte patologie krwi.
- Zmniejszona odporność, niedobór witamin.
- Niekontrolowane stosowanie leków zawierających sterydy.
- Uszkodzenia mechaniczne spowodowane zbyt ciasnym kołnierzem.
Eksperci udowodnili, że pod wieloma względami układ limfatyczny ulega zapaleniu z powodu infekcji na tle ogólnego osłabienia odporności futrzastego przyjaciela. Rzadko występuje również zapalenie węzłów chłonnych wywołane metodami niezakaźnymi, takimi jak eozynofilia. W większości przypadków czynnik, który spowodował powiększenie węzłów chłonnych, pozostaje nieznany.
Objawy i diagnoza
Opuchnięte węzły chłonne są pierwszym objawem postępu infekcji w ciele zwierzęcia. Wizualnie zapalne węzły chłonne u psów stają się widoczne tylko w skrajnie zaawansowanych przypadkach. Od dłuższego czasu towarzyszą temu ogólne objawy procesów zapalnych w organizmie. Jeśli chodzi o konkretne zmiany kliniczne, rozważymy je bardziej szczegółowo:
- Węzeł chłonny wyraźnie powiększony w szyi, pachwinie i przed łopatką psa.
- Struktura powiększonych sęków jest gęsta w dotyku.
- Zwiększone bolesne odczucia u zwierzęcia podczas dotykania dotkniętych przewodów.
- Zmniejszona ruchomość obrzęku.
- Jeśli węzły są powiększone, prawdopodobnie zwiększa to temperaturę ciała zwierzęcia.
Zapalenie węzłów chłonnych można łatwo pomylić z innymi dolegliwościami. Aby ustalić dokładną przyczynę choroby, potrzebna jest diagnoza. Lekarz weterynarii na pewno pobierze krew do analizy, natomiast można w niej zaobserwować zwiększoną zawartość niedojrzałych form leukocytów i globulin w osoczu. RTG i USG określą, jak głęboko umiejscowione są zajęte węzły i czy przerzuty rozprzestrzeniają się przez limfę. Ważne jest, aby właściciel zrozumiał, że jeśli zostanie zidentyfikowany czynnik zakaźny i wykluczona zostanie możliwość mięsaka limfatycznego, dalsze leczenie będzie szybkie i skuteczne.
Jeśli chodzi o tak niebezpieczną dolegliwość jak mięsak limfatyczny, to najczęściej rozwija się ona w strefie podżuchwowej i pachwinowej zwierzęcia. Nowotwór tego typu zmniejsza apetyt psa, wyczerpuje go, zwierzę traci sierść. Inne objawy zależą od tego, które systemy są zaangażowane w proces patologiczny: jeśli przewód żołądkowo-jelitowy pojawią się zaburzenia trawienia, jeśli oddychasz, wtedy duszność. Dokładna diagnoza jest możliwa dopiero po USG i biopsji.
Leczenie i profilaktyka
Jeśli właściciel stwierdzi, że coś bardzo podobnego do węzła chłonnego uległo zapaleniu u zwierzęcia (zwłaszcza w okolicy szyjnej i pachowej), nie musisz próbować leczyć tego samodzielnie. Zabierz zwierzę do kliniki weterynaryjnej, niech specjalista pobierze krew do analizy. Po wstępnej diagnozie zwierzęciu można przypisać poduszkę grzewczą w miejscu zmiany i leki antybiotykowe.
Ważne jest, aby zrozumieć, że węzły chłonne absolutnie nie są warte ogrzewania, jeśli temperatura ciała psa jest już wysoka. W takich przypadkach przepisywane są antybiotyki i leki, których substancje czynne są w stanie stymulować układ odpornościowy. Jeśli ropny wysięk zebrał się w przewodzie objętym stanem zapalnym, schemat leczenia obejmuje opatrunki z maścią Vishnevsky.
Szczególnie duże węzły, które zakłócają ruch zwierzęcia, mogą zostać otwarte podczas operacji. Aby spuścić nagromadzony w środku płyn, stosuje się drenaż. Witaminy zostaną przepisane po operacji. W przypadku, gdy po zastosowaniu antybiotyków temperatura ciała pozostaje podwyższona, lekarz może podejrzewać onkologiczny charakter rozrostu przewodów chłonnych. Pod wieloma względami leczenie mięsaka limfatycznego zależy od etapu procesu. Obejmuje terapię hormonalną i chemioterapię, jeśli zwierzę jest w stanie to wytrzymać.
Środki zapobiegawcze powinny mieć na celu zapobieganie zarażeniu zwierzęcia. Wykonuj rutynowe szczepienia, zabieraj szczekającego przyjaciela na badania do lekarza, zapobiegaj wychłodzeniu w zimnych porach roku, urozmaicaj dietę psa owocami i warzywami. I pamiętaj, wzrost liczby przewodów układu limfatycznego jest pewnym znakiem, że w organizmie zwierzęcia rozpoczęła się infekcja, z którą układ odpornościowy nie jest już w stanie walczyć. Zignorowanie tego może doprowadzić do śmierci.