Przyczyny i metody leczenia zapalenia sutka u kota

Istnieją dwa rodzaje zapalenia wymienia, które rozróżnia się w zależności od stadium choroby:

1. Nieżytowe (surowicze) zapalenie sutka to choroba we wczesnym stadium, którą można leczyć bez problemów i charakteryzuje się brakiem ciężkich objawów;
2. Ropne (ropne) zapalenie sutka - powikłane pojawieniem się ropni, w wyniku czego wydłuża się czas leczenia.

W przypadku katarowego zapalenia sutka ogólny stan kota praktycznie się nie zmienia. Z sutków zwierzęcia może pojawić się letarg i zsiadły płyn. Z biegiem czasu na tle choroby rozwija się ropień i ropowica, które zagrażają życiu zwierzęcia. Właściciele zwierząt powinni zwrócić się o pomoc do specjalisty przy pierwszych objawach choroby i nie czekać na pojawienie się powikłań. W przeciwnym razie leczenie może być długie i nieskuteczne.

Przyczyny rozwoju patologii

Przyczyn pojawienia się zapalenia sutka u kotów może być kilka. Z reguły do ​​rozwoju choroby przyczynia się szereg czynników, w tym osłabiony układ odpornościowy, wyczerpanie na tle innej choroby i przekrwienie gruczołów sutkowych z dodatkiem infekcji bakteryjnych.

Przyczyny choroby:

• Laktostaza, czyli stagnacja mleka - występuje u osób karmiących z niewystarczającym opróżnieniem gruczołów sutkowych. Ten problem jest powszechny u kotów, które niedawno rodziły, których kocięta są bardzo słabe i nie mogą jeść dużo mleka, a także gdy kocięta są wcześnie odstawiane od piersi.
• Urazy brodawek sutkowych - bakterie dostające się do ran i pęknięć, z następowym wystąpieniem procesu zapalnego. W przypadku słabej odporności zwierzęcia zapalenie sutka rozwija się szybko i szybko.
• Fałszywa ciąża - wzrost poziomu hormonu prolaktyny w organizmie kota, który występuje na tle zaburzeń hormonalnych, kojarzenia się z niepłodnym kotem lub długotrwałego stosowania leków zapobiegających rui. W przypadku fałszywej ciąży mleko pojawia się u nieródka, w wyniku czego rozwija się jego stagnacja, laktostaza i zapalenie gruczołów sutkowych.
• Predyspozycje genetyczne do choroby.
• Hipotermia gruczołów sutkowych i przewodów mlecznych.
• Choroby ginekologiczne okresu poporodowego - urazy i infekcje kanału rodnego lub stany zapalne macicy.

Objawy choroby

Bardzo trudno jest zauważyć tę dolegliwość na wczesnym etapie, zwłaszcza jeśli zwierzę ma gęstą puszystą sierść. Powodem jej dokładnego zbadania jest niepokój lub odmowa karmienia kociąt.

Oznaki mastitis:

• Gruczoł sutkowy staje się twardy w dotyku i powiększa się;
• Skóra wokół sutków staje się czerwona, wzrasta jej temperatura;
• Na skórze w okolicy brodawki pojawiają się pęknięcia;
• Zwierzę unika dotykania sutków, ponieważ odczuwa podczas tego ból;
• Wypływ krwi lub ropy z sutków;
• Obecność wyładowania w postaci masy twarogowej z sutków;
• Ogólne osłabienie i letarg;
• Podwyższona temperatura ciała;
• Słaby apetyt lub całkowita odmowa jedzenia.

Jeśli masz jeden lub więcej z powyższych objawów, powinieneś skontaktować się z lekarzem weterynarii, aby określić stadium choroby i przepisać leczenie.

Diagnostyka

Właściciel może samodzielnie przeprowadzić wstępne badanie zwierzęcia, szczególną uwagę należy zwrócić na wielkość i kolor sutków, a także charakter wydzieliny. Jeśli masz objawy, zaleca się skontaktowanie się z weterynarzem w celu wykonania badania mleka.

Leczenie choroby na początkowym etapie

Jeśli właściciel wykryje zapalenie sutka u kota, leczenie domowe można przeprowadzić tylko we wczesnych stadiach choroby, aż do uwolnienia ropnej lub krwawej wydzieliny z sutków zwierzęcia i podwyższenia temperatury ciała.

W przypadku wykrycia początkowego stadium zapalenia sutka właściciel musi podjąć następujące działania:

1. Zapewnij kotu odpoczynek.
2. Odizoluj kota od kociąt, ponieważ mleko z zapalonych gruczołów jest dla nich szkodliwe. Zdecydowanie odradza się dalsze karmienie mlekiem matki, jeśli ma konsystencję twarogu, zanieczyszczenia ropą lub krwią, ponieważ grozi to wystąpieniem poważnej choroby u kociąt.
3. Ogranicz zwierzę w wodzie, zwłaszcza pierwszego dnia.
4. Usuń płynną żywność z diety, pozostawiając zboża, suchą żywność lub żywność w puszkach.
5. Odciągaj mleko z chorych gruczołów tak dużo, jak to możliwe.
6. Zabandażować sutki kota, nie krępując jego ruchów. Jest to konieczne, aby zapobiec przedostawaniu się zarazków i infekcji do dotkniętych gruczołów.

Balsamy z gazy wykonane z wywaru z rumianku, szałwii lub kory dębu podgrzanej do 38 ° C pomogą złagodzić ból w okolicy klatki piersiowej kota. Pomoże również poprawić kondycję zwierzęcia za pomocą liścia kapusty nałożonego na obszar objęty stanem zapalnym na 5 minut.

Jeśli gruczoły kota stają się twarde, wzrasta temperatura ciała i pojawia się nietypowe wydzielanie z sutków, leczenie zapalenia sutka u kota musi być prowadzone pod nadzorem lekarza weterynarii. W niektórych przypadkach może być wymagana hospitalizacja.

Metody leczenia ropnej postaci choroby

Powinieneś skonsultować się z weterynarzem, jak leczyć zapalenie sutka u kota, jeśli jest powikłane ciężkimi objawami, ropniem lub ropowicą. Samo leczenie ropnej postaci choroby może znacznie pogorszyć sytuację i wywołać komplikacje.

Po oględzinach i diagnozie weterynarz może przepisać następujące metody terapii:

• Miejscowe zastrzyki znieczulające;
• Terapia antybiotykowa;
• Interwencja chirurgiczna, podczas której formacja jest otwierana i leczona lekami antyseptycznymi.

Aby wyleczyć zapalenie sutka tak szybko, jak to możliwe, musisz zrobić to kompleksowo. Oprócz przepisanych leków stosuje się witaminy i suplementy mineralne w celu zwiększenia odporności zwierzęcia. Szczególną uwagę należy zwrócić na zbilansowaną dietę kota. Podczas leczenia należy wykluczyć spacery na świeżym powietrzu, przeciągi i hipotermię.

Zapobieganie chorobom

Terminowe środki zapobiegawcze pomogą zapobiec rozwojowi choroby i ochronią Twojego zwierzaka przed nieprzyjemnymi objawami.

Metody zapobiegania zapaleniu sutka:

• Terminowe szczepienie.
• Leczenie sierści zwierzęcej środkami przeciwpasożytniczymi. Ponieważ pchły powodują silne swędzenie, kot może uszkodzić gruczoły sutkowe podczas procesu drapania, co przyczynia się do rozwoju bakterii i infekcji.
• Dobór odpowiedniej diety dla kota karmiącego, w której nie będzie pokarmów wpływających na zwiększenie ilości mleka.
• Zapewnienie kotu satysfakcjonującego środowiska życia, czystego garnka i pościeli.
• Minimalizowanie ryzyka hipotermii lub urazu kota.
• Leczenie ran i pęknięć sutków roztworem nadmanganianu potasu.
• Regularne badania kontrolne Twojego kota.
• Wyrażanie, czy kocięta nie piją całego mleka.

Jeśli będziesz przestrzegać higieny swojego pupila, diety i systematycznie przeprowadzać badania u lekarza weterynarii, jej gruczoły sutkowe nie będą zaognione. Należy pamiętać, że zapobieganie rozwojowi zapalenia sutka jest znacznie łatwiejsze niż jego leczenie. Uratuje to zarówno kota, jak i kocięta oraz ich właścicieli przed nieprzyjemnymi konsekwencjami.