Przyczyny brodawczaków u psów i metody ich leczenia

Wirus wywołujący brodawczakowatość u psów wnika do komórek nabłonka przez rany i mikropęknięcia. Przez podział rośnie i wywołuje niestabilność chromosomową, a także mutacje. W wyniku tych zjawisk powstają łagodne nowotwory. Zdarzają się przypadki, gdy niektóre rodzaje brodawczaków przekształcają się w nowotwory złośliwe, ale zdarza się to dość rzadko.

Nieotoczkowy czynnik sprawczy brodawczakowatości, należący do rodziny Papovaviridae, wykazuje wysoką odporność pod wpływem środowiska zewnętrznego i odczynników pochodzenia chemicznego. W jego strukturze można wyróżnić 6 jednostek białkowych. Po zarażeniu psa przez miesiąc nie pojawiają się żadne objawy lub mogą nie wystąpić wcale, jeśli zwierzę ma silną odporność i zadowalające warunki bytowe. Ale nawet w tym przypadku zarażony organizm jest niebezpieczny dla innych osób.

Najczęściej wirus jest przenoszony:

• Kiedy zdrowy pies wchodzi w kontakt z zarażonym;
• Poprzez instrumenty medyczne;
• Poprzez artykuły i zabawki do pielęgnacji zwierząt.

Najbardziej podatne na infekcje są zwierzęta o niskiej odporności, które przeżyły chorobę lub stres. Należy zauważyć, że brodawczakowatość wirusowa psów nie stanowi zagrożenia dla ludzi.

Odmiany dolegliwości

Cechą brodawczaków jest to, że rosną na zewnątrz, a nie wewnątrz tkanek górnej warstwy skóry lub błon śluzowych. Ponieważ naczynia włosowate krwi przechodzą przez te formacje, krew może wyciekać, gdy są odrywane.

Wszystkie brodawczaki można podzielić na typy w zależności od ich umiejscowienia na ciele zwierzęcia:

• Doustnie - występują u młodych osobników w postaci białych grudek w pysku psa, a w niektórych przypadkach na ustach lub nosie;
• Komórki przejściowe - mają okrągły kształt i powstają w jamie brzusznej i pod pachami;
• Skóra - małe nacieki do 0,5 cm, najczęściej występują na głowie lub powiekach u dorosłych psów;
• Opuszki łap - występują na opuszkach łap u psów dorosłych;
• Wielokrotne - pojawiają się u małych ras na dolnej części tułowia lub na udach w postaci pigmentowanych blaszek, które ostatecznie pokrywają się łuskowatą tkanką;
• Genitalia - bardzo rzadkie, zlokalizowane na genitaliach zwierząt.

W niektórych przypadkach tylko wykwalifikowany specjalista może określić rodzaj brodawczaka u psów.

Objawy i diagnoza

Po okresie inkubacji, miesiąc po zakażeniu wirusem, na błonach śluzowych lub skórze zwierzęcia pojawiają się gładkie, okrągłe, różowe wysypki. Z biegiem czasu rosną, nabierają warstwowego kształtu i szorstkości, a odcień staje się ciemniejszy. Nieleczone brodawczaki mogą zajmować dużą powierzchnię w określonym obszarze ciała, ale najczęściej są to pojedyncze formacje.

Obecność objawów brodawczakowatości zależy od lokalizacji brodawek. Jeśli formacje znajdują się w ustach, można zaobserwować następujące objawy:

• Trudności w żuciu i połykaniu pokarmu;
• Zwiększone wydzielanie śliny;
• Nieprzyjemny zapach z ust.

A także obecność brodawczaków na opuszkach łap sprawia psu dużą niedogodność, podczas gdy zwierzę może utykać lub nie stać na nodze z powodu bólu. Niektóre rodzaje brodawczaków nie powodują dyskomfortu u zwierzęcia, ale jeśli zostaną przypadkowo oderwane, pojawia się krwawienie, a następnie infekcja rany. W każdym razie musisz skontaktować się z weterynarzem i leczyć zwierzaka, ponieważ brodawka może rosnąć, komplikując w ten sposób stan psa.

Z reguły diagnoza brodawczakowatości odbywa się na podstawie zewnętrznego badania zwierzęcia i dalszego badania laboratoryjnego próbki guza na ciele psa. Gruba sierść może utrudniać diagnozę. Dotknięte obszary w trudno dostępnych miejscach, na przykład między opuszkami łap lub na genitaliach, mogą być również bardzo trudne do zauważenia.

Leczenie i terapia lekowa

Brodawczak u psa może sam zniknąć, pod warunkiem poprawy stanu zdrowia zwierzęcia, a także korekty diety. Ale jeśli żaden wysiłek nie pomoże pozbyć się brodawki, która przeszkadza zwierzęciu lub powoduje fizyczny ból, weterynarz postanawia szybko ją usunąć.

Rodzaje operacji stosowanych w celu usunięcia brodawczaków u psów:

• Kriochirurgia - usuwanie szkodliwych komórek pod wpływem niskich temperatur;
• Usunięcie skalpelem chirurgicznym;
• Elektrokoagulacja - usuwanie nacieków prądem;
• Usuwanie lasera.

Pierwsze trzy opcje są wykonywane w znieczuleniu miejscowym. Najczęściej preferowane jest usuwanie skalpelem, ponieważ ta metoda jest bardziej dostępna, niezawodna i bezpieczna. Za pomocą laseroterapii usuwa się duże narośla lub brodawki, które powstały w trudno dostępnych miejscach. Decyzję o operacji podejmuje lekarz weterynarii na podstawie badania pupila, wyników badań i oględzin.

Najczęściej usuwanie brodawczaków przypisuje się następującym kategoriom zwierząt:

• Młode psy do 4 lat;
• Osoby starsze po 10 latach;
• szczenięta;
• Psy w różnym wieku z osłabioną odpornością.

Istnieją opcje usuwania brodawczaków w domu, do których nie należy się uciekać. Lepiej od razu skonsultować się z weterynarzem i przedyskutować z nim bezpieczną, nowoczesną technikę usuwania, która jest skuteczna i bezbolesna. Na pierwszy rzut oka nieszkodliwe tradycyjne ludowe metody samoleczenia mogą wywołać przejście z łagodnej edukacji w złośliwą.

Jeśli brodawczak u psa nie znika na długi czas, leczenie lekami może spowodować remisję choroby w ciągu dwóch tygodni od rozpoczęcia stosowania leków.

Należy pamiętać, że niektóre leki na brodawczaka mogą powodować ciężkie reakcje uboczne, dlatego należy je stosować u swojego zwierzaka na zalecenie weterynarza.

Stosowany również w leczeniu brodawczakowatości:

• Specjalne kremy i maści;
• Dożylne podawanie nowokainy.

Nie można dopuścić do zwyrodnienia brodawczaka w włókniakomięsaka, który wyróżnia się dużą gęstością i łuskowatą powierzchnią, ponieważ ta formacja po usunięciu dość często daje nawroty.

Środki zapobiegawcze

Jedną z głównych metod zapobiegania brodawczakowatości jest dziś szczepienie zwierząt. Ogromną rolę odgrywa również higiena zwierzaka oraz czystość wszystkich urządzeń do jego pielęgnacji. Odpowiednio dobrane warunki życia i zbilansowana dieta bogata w witaminy i minerały znacznie zmniejszą ryzyko chorób zwierząt.

Metody zapobiegania:

• Systematyczne badanie ciała zwierzęcia pod kątem obecności nowotworów;
• Ograniczenie kontaktu zwierząt domowych z obcymi, nieznajomymi psami;
• Spacery na świeżym powietrzu;
• Jeśli znajdziesz brodawki, zminimalizuj ryzyko, że pies je podrapie lub zerwie.

Należy pamiętać, że tylko profesjonalista może zapewnić skuteczną terapię wysokiej jakości, dlatego nie należy próbować samodzielnie leczyć zwierząt wątpliwymi metodami. Jeśli u zwierzęcia wykryto brodawczaka, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem weterynarii, a także w odpowiednim czasie przeprowadzić badania profilaktyczne.