Przyczyny tłustego ogona u kota i metody leczenia

Wewnętrzny

Musisz zacząć od przyczyn, które powstają z powodu wadliwego działania ciała kota. Na szczęście jest ich niewiele:

1. Nadczynność gruczołów przyodbytniczych. Znajdują się u nasady ogona kota, ich funkcją jest smarowanie odbytu zwierzęcia, co ułatwia mu wypróżnianie. Kiedy ujście jest zaognione lub zwężone, cuchnąca substancja jest opóźniona i gromadzi się w odbycie. Ważne jest, aby wiedzieć, że częściej zwierzęta, które nie zostały wykastrowane, są podatne na tę dolegliwość. Eksperci twierdzą, że możliwym powodem tego jest podwyższony poziom hormonów u zwierzaka.
2. Dysfunkcja gruczołów łojowych, które znajdują się bezpośrednio na ogonie kota. Jeśli ich funkcjonowanie jest zbyt intensywne, tłuszcz nie ma czasu na równomierne rozprowadzenie się po sierści zwierzęcia, skupiając się w jednym miejscu. W stanie zaniedbanym prowadzi to do całkowitego zablokowania gruczołów, co tworzy sprzyjającą atmosferę dla rozwoju szkodliwych mikroorganizmów. Weterynarze zauważają, że często do tego prowadzi aktywna produkcja keratyny. W miejscu zmiany może pojawić się charakterystyczna czarna plama - zaskórnik. Z biegiem czasu, jeśli dostanie się tam infekcja, może rozwinąć się ropień na skórze kota.
3. Rasy kotów bezwłosych i krótkowłosych należą do specjalnej grupy ryzyka, dla której nieodłączny jest efekt grubego ogona. Trudno go od nich zidentyfikować.

Zewnętrzny

Oprócz przyczyn wewnętrznych, istnieją przyczyny zewnętrzne, które mogą przyczyniać się do powstawania nadmiaru tłuszczu na ogonie u kota. Obejmują one:

1. Zła higiena zwierząt. Jeśli zwierzę ma nadwagę, utrudnia mu to samoopiekę. Czynnikiem obciążającym może być nieuwaga właścicieli na takie pytania, a także kategoryczna niechęć kota do kąpieli.
2. Niedożywienie, brak witamin. Te dwa czynniki poważnie wpływają na poziom podskórnej produkcji tłuszczu. Dlatego właściciel „problemowego” kota musi uważnie monitorować dietę swojego zwierzaka.

W każdym razie wykwalifikowaną ocenę przyczyny przetłuszczania sierści kota może przeprowadzić tylko odpowiedni specjalista. Nie próbuj samodzielnie stawiać diagnoz, pogorszy to sytuację, z której zwierzę będzie cierpieć i stanie się jeszcze bardziej nieestetyczne.

Objawy choroby

Gruby ogon jest znacznie częstszy u kotów niż u kotów. Jak wspomniano powyżej, zwierzęta o krótkiej sierści znajdują się w strefie ryzyka, co komplikuje proces diagnostyczny. Spróbujmy dowiedzieć się, jakie znaki wyraźnie wskazują na tę chorobę:

1. Nabłonek u podstawy sierści staje się wyboisty, łuszczy się i pokrywa się cienką warstwą ropy.
2. Ogon, najczęściej na styku z tułowiem, jest gęsto pokryty tłuszczem, od którego zaczyna błyszczeć sierść. Wyładowania nie można zmyć szamponem ani mydłem.
3. Jeśli choroba postępuje, skóra w miejscu lokalizacji zostanie zaczesana i pokryta czerwonymi pryszczami. W ten sposób zwierzę próbuje złagodzić swędzenie, ale przenosi infekcję tylko przez skórę.
4. Obszar „tłustej” wełny jest z czasem odsłonięty. Wynika to z faktu, że włosy stopniowo odrywają się u nasady.
5. Objawem zapalenia odbytu może być nietypowe zachowanie, gdy kot czołga się tyłem po dywanie, próbując uwolnić nadmiar zawartości.
6. Z biegiem czasu na ogonie zwierzęcia mogą pojawić się brązowe plamy, jeśli nie są leczone, rozwiną się w twardą skorupę, która pęknie, a kot sam się zrani.

Właściciele, którzy zauważyli, że u ich zwierzęcia rozwinął się zespół „tłustego ogona”, w żadnym wypadku nie powinni lekceważyć tego problemu, przypisując go sezonowości lub po prostu nieporządku kota. Najczęściej prawdziwą przyczyną jest właśnie poważna choroba, która właśnie zaczęła się manifestować. Jeśli zareagujesz szybko, oszczędzi to zarówno właścicielom, jak i kotu wielu kłopotów.

Metody leczenia

Leczenie tłustego ogona u kota to długi i żmudny proces. Musisz zacząć od wizyty u weterynarza, który dokładnie określi, z czego rozwinęła się choroba i jak ją jak najszybciej wyeliminować. Leczenie z reguły polega na tym, że zwierzę zaczyna brać więcej kąpieli. Aby to zrobić, musisz kupić specjalne szampony zawierające kwas mlekowy. To doskonale złuszczy szkodliwe nagromadzenie keratyny i oczyści skórę, co stworzy podstawę do późniejszej terapii.

Jeśli weterynarz ustali, że tłuszcz z ogona jest spowodowany zaburzeniem hormonalnym, konieczna będzie kastracja zwierzęcia lub medyczna ulga w produkcji hormonów płciowych. Nadmierną produkcję wydzieliny z odbytu leczy się płukaniami. Specjalista jasno wyjaśni właścicielom, jak to się robi. W przypadku nawrotu choroby gruczoły odbytu można całkowicie usunąć chirurgicznie.

Jeśli przyczyny są spowodowane bodźcami zewnętrznymi, przepisuje się kompleks witamin w celu wzmocnienia układu odpornościowego, a także specjalną dietę. Wszystko to pomoże kotu znów stać się pięknym, a jego właścicielowi spokojniej. Jeśli zignorujesz fakt, że ogon zwierzaka staje się gruby, to w przyszłości może to doprowadzić do całkowitego łysienia, z którego zwierzę stanie się całkowicie nieestetyczne.