Charakterystyczne objawy hemobartonellozy u kotów i metody jej leczenia

Hebartonelloza kotów może przejść ze stadium utajonego do formy aktywnej pod wpływem takich przyczyn jak:

• znaczące zakłócenia w pracy układu odpornościowego zwierzęcia, niedobór witamin;
• pojawienie się w ciele kota infekcji „w tle” lub chorób wywołanych działaniem pasożytów;
• choroby onkologiczne;
• ciąża;
• sterylizacja lub sterylizacja zarażonego zwierzaka;
• proces porodu.

Każdy z powyższych powodów może prowadzić do tego, że hemobartonelloza będzie skomplikowana i zacznie się wyrażać w cięższej postaci.

Istnieje wiele sposobów, aby infekcja dostała się do krwiobiegu. Może to być spowodowane ugryzieniem lub zadrapaniem przez zarażonego członka plemienia. Dlatego samce znajdują się w specjalnej strefie ryzyka, ponieważ są z natury bardziej zadziorne. Inną częstą przyczyną są ukąszenia krwiopijnych pasożytów, w szczególności pcheł i kleszczy.

Nie mniej rzadko zdarza się, że kocia hemobartonelloza jest dziedziczona z rodziców na kocięta. Jednak lekarzom trudno jest podać dokładną odpowiedź, w którą stronę. Statystyki pokazują, że częściej niż inni chorują na nią osoby młode, które nie osiągnęły wieku 2,5-3 lat.

Objawy choroby

Właściciele powinni zrozumieć, że objawy hemobartonellozy u kotów nie pojawiają się natychmiast. Choroba ma okres inkubacji około 10-14 dni. Właściciel może zauważyć, że kot zaczął się szybko męczyć, dużo kłaść i trochę się ruszać, tracąc apetyt nawet na ulubione smakołyki. Jednocześnie pomoże odróżnić tę konkretną infekcję od innych chorób tym, że kot zaczyna szybciej oddychać, a jego puls znacznie wzrasta.

Jeśli to wszystko zostanie dodane do ugryzień pcheł zauważonych kilka tygodni temu lub kleszcza wyciągniętego po spacerze, właściciel może być pewien, że jego zwierzę jest zakażone Bartonellą. Charakterystyczne cechy powinny obejmować:

• apatia zwierzaka;
• całkowita lub częściowa odmowa jedzenia;
• częstoskurcz;
• kolor moczu staje się ciemniejszy;
• uszkodzenie skóry;
• częstość oddechów jest zwiększona.

Pamiętaj, że hemobartonelloza może nie dawać wyrazistych objawów, ale to wcale nie znaczy, że nie wykonuje swojej destrukcyjnej pracy wewnątrz ciała kota. W związku z tym weterynarze radzą właścicielom zwracać uwagę na najmniejsze odchylenia w zachowaniu i nawykach wąsatego zwierzaka. Od terminowości właścicieli i szybkiej diagnozy zależy, jak skuteczne i szybkie będzie leczenie.

Metody diagnostyczne

Weterynarze zdecydowanie odradzają właścicielom kotów, u których podejrzewa się hemobartonellozę, próby samodzielnego leczenia ich w domu. Może to prowadzić do ekspansji procesów patologicznych i nasilenia objawów objawowych. Dlatego kot musi zostać przewieziony do szpitala weterynaryjnego na pełne badanie i procedury diagnostyczne.

Przede wszystkim lekarz pobierze od kota krew, z której w laboratorium robi się rozmaz. Dzięki temu środkowi będzie można określić obecność czynnika zakaźnego we krwi i obraz kliniczny charakterystyczny dla anemii. Bartonella jest trudna do ustalenia za pierwszym razem, więc specjalista może potrzebować do 10-12 rozmazów pobranych na różnych etapach rozwoju procesu patologicznego, których porównanie pomoże wyjaśnić diagnozę. W zaawansowanych przypadkach zasadne będzie zastosowanie badania USG, które może wykazać znaczny wzrost wątroby i śledziony, a także obecność krwawienia wewnętrznego.

Trudność w różnicowaniu hemobartonellozy wynika z faktu, że infekcja ma dość długi okres utajenia, kiedy nie objawia się w żaden sposób. Ponadto anemia może powodować ogólne osłabienie organizmu kota i niektóre choroby towarzyszące, co dodatkowo komplikuje ostateczny wniosek weterynarza.

Leczenie choroby

Efekt terapeutyczny niedokrwistości zakaźnej może przepisać wyłącznie wykwalifikowany specjalista. W przeciwnym razie samoleczenie w domu może doprowadzić do tego, że objawy i ogólny obraz kliniczny patologii zostaną rozmazane, co doprowadzi do niedokładnej diagnozy już w szpitalu weterynaryjnym. A to jest dodatkowe zagrożenie dla życia zwierzaka.

Terapia hemobartonellozy prowadzona jest w sposób kompleksowy, obejmujący stosowanie zarówno antybiotyków, jak i leków objawowych. Bartonella jest podatna na tetracykliny i fluorochinolony. Badania statystyczne wykazały, że doksycyklina daje dobre i stabilne wyniki. W przypadku znacznego obniżenia poziomu hematokrytu stosuje się transfuzję krwi od osoby zdrowej i zaszczepionej.

Jeśli choroba została wykryta we wczesnych stadiach, lekarz może ograniczyć stosowanie leków do przebiegu glikokortykosteroidów (na przykład prednizolonu). W zależności od stopniowego łagodzenia objawów dawkowanie leku powinno być stale dostosowywane. W przypadku odwodnienia organizmu kota weterynarz przepisuje cykl witamin i aminokwasów, które podaje się w postaci zastrzyków, a także terapię infuzyjną roztworami soli.

Oznaki ciężkich zaburzeń żołądkowo-jelitowych są eliminowane za pomocą adsorbentów, leków zobojętniających, przeciwskurczowych i przeciwwymiotnych. Aby zwiększyć nasycenie tkanek i narządów kota tlenem, w połączeniu z przyspieszeniem usuwania skutków zatrucia, dopuszczalne jest stosowanie Mexidolu, sprawdzonego przeciwutleniacza.

Kot, w przypadku ciężkiej postaci anemii, otrzymuje specjalną dietę z karm opracowanych do podobnych celów. Ich osobliwością jest to, że składniki zawarte w składzie znacznie ułatwiają proces całkowitego trawienia i przyswajania pokarmu. Ponadto ogoniasty pupil potrzebuje spokojnej atmosfery i stałej opieki ze strony właściciela. Nawiasem mówiąc, wielu właścicieli jest zainteresowanych pytaniem - czy dana osoba może zarazić się anemią zakaźną?? Porozmawiamy o tym w następnej sekcji.

Niebezpieczeństwo dla ludzi

Hemobartonelloza jest chorobą zakaźną, więc naturalne jest, aby dowiedzieć się, czy jest zaraźliwa dla ludzi lub innych zwierząt? Lekarze weterynarii są przekonani, że Bartonella nie należy do zooantroponozy, co oznacza, że ​​w żaden sposób nie zagrażają człowiekowi.

Ponadto są nieszkodliwe dla psów. Mają własną dolegliwość o podobnej nazwie, ale wywołuje ją inny rodzaj czynnika zakaźnego. Tak więc hemobartonelloza stanowi zagrożenie wyłącznie dla przedstawicieli rodziny kotów.

Środki zapobiegawcze

Przy należytej trosce właściciela o swojego zwierzaka można całkowicie zapobiec ryzyku wystąpienia u niego anemii. Aby to zrobić, musisz spróbować wykluczyć kontakt zwierzęcia z potencjalnymi nosicielami infekcji. Eksperci zidentyfikowali szereg zaleceń, które mogą ochronić kota przed tą chorobą. Obejmują one:

• trzymanie kota w domu;
• hodowcy, którzy hodują kocięta rasowe, muszą dokładnie upewnić się, że partner wybrany dla zwierzaka jest całkowicie zdrowy;
• wzmocnienie układu odpornościowego zwierzęcia za pomocą prawidłowej, zbilansowanej diety i wystarczającej aktywności fizycznej;
• eliminacja wszelkich sposobów zarażania kota pasożytami wysysającymi krew, dzięki obrożom, kroplom i zastrzykom skierowanym przeciwko pchłom i kleszczom;
• podczas chodzenia założyć kotu uprząż lub smycz, zwłaszcza jeśli lokalni miłośnicy kotów wspomnieli, że ich pupile zostały niedawno zarażone hemobartonellozą.

Na koniec chciałbym powiedzieć, że anemia zakaźna to poważna i groźna dolegliwość, w zaniedbanych postaciach, która może doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Dlatego właściciele powinni dokładnie zbadać skórę kota pod kątem ugryzień lub zadrapań, a przy pierwszych oznakach choroby starać się niezwłocznie dostarczyć zwierzę do lekarza w celu zbadania. Pamiętaj, że najlepsza ochrona dla zwierząt nie obejmuje ciężkich leków ani specjalnych pokarmów z suplementami witaminowymi, ale uwaga właścicieli.