Objawy zespołu cushinga u psów i metody leczenia

W chorobie Cushinga przysadka u psów traci kontrolę nad produkcją kortyzolu. Wchodzi do krwiobiegu w większych ilościach niż to konieczne, wielokrotnie. Organizm jest w stanie ciągłego stresu, wszystkie systemy pracują na zużycie, co prowadzi do zmęczenia i wczesnego starzenia się.

Choroba rozwija się w różny sposób: czasami pogarsza się stan psa powoli, a czasami szybko.

Najczęściej zwierzęta chorują po 7 latach, ale w niektórych przypadkach u młodych zwierząt diagnozuje się również zespół Cushinga. Bardziej podatne na tę chorobę są jamniki, teriery, boksery, bassety.

Rodzaje chorób

Choroba jest klasyfikowana według przyczyny choroby, objawy są takie same we wszystkich przypadkach:

1. Jatrogenny zespół Cushinga występuje ze względu na fakt, że leczenie jakiejkolwiek choroby psa było prowadzone przypadkowo i bez kontroli lekami hormonalnymi. Zawierały hormon podobny do kortyzolu. Dzięki terapii regulacyjnej poziom hormonu jest obniżony, ale w przyszłości nadnercza mogą przestać go wytwarzać. Będziesz musiała wstrzykiwać kortyzol do ostatnich dni swojego zwierzaka.
2. Genetyczny zespół Cushinga występuje częściej u młodych psów. Jego przyczyny są nieznane.
3. Rodzaj choroby, która występuje z powodu wszelkiego rodzaju guza mózgu. Nowotwór znajduje się wewnątrz przysadki lub w jej pobliżu. W miarę wzrostu guza przysadka zostaje ściśnięta i przestaje działać. Sygnały do ​​nadnerczy przestają płynąć. W przypadku tego typu choroby kortyzol w nadmiarze dostaje się do krwiobiegu lub w ogóle nie jest wytwarzany.
4. Choroba związana z uszkodzeniem nadnerczy. Sygnał jest odbierany z mózgu, ale nadnercza nie podążają za nim. Przyczyną może być nowotwór lub zatrucie toksyczne.

Objawy

Niektóre objawy nie pojawiają się od razu u psów z zespołem Cushinga. Znaki podstawowe:

• intensywne pragnienie. Zwierzę chciwie pije wodę - często i dużo;
• obfite oddawanie moczu. Zwierzę nie ma wystarczającej ilości spacerów dwa lub trzy razy dziennie, jak poprzednio. Czasami przestaje żebrać i zostawia kałuże gdziekolwiek;
• pies zaczyna pachnieć moczem;
• zwiększony apetyt, zwierzę dużo je i nie objada się;
• rozwiązłość w jedzeniu. Z powodu zwiększonego apetytu zjada nawet potrawy, których wcześniej odmawiał.

Jeśli pies ma takie objawy i nie odchodzi, to już jest powód, aby o tym pomyśleć i skontaktować się z kliniką weterynaryjną w celu zbadania. Jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte, choroba postępuje. Zmiany wyglądu i zachowania zwierzaka:

• silna i nagła utrata wagi, niezależnie od tego, że cała porcja jest zjadana, a pies prosi o suplement;
• silny wzrost brzucha;
• zanik wszystkich mięśni, w tym mięśni brzucha, przez co żołądek zaczyna opadać;
• wypadanie włosów. Łysienie występuje na brzuchu, bokach i częściowo na plecach. Łyse łaty tworzą się symetrycznie. Włosy nie wypadają na głowę, nogi i ogon.
• powstawanie fioletowych pasków na skórze brzucha. Skóra staje się cieńsza, przy niewielkich uszkodzeniach powstają rany i nadżerki. Bez swędzenia, pies nie swędzi;
• częste złamania spowodowane przerzedzeniem kości;
• zmęczenie przy minimalnym stresie;
• po pewnym czasie samice zatrzymują się w rui, a jądra zanikają u samców.

Charakterystycznym zewnętrznym objawem choroby Cushinga jest pies z cienkimi łapami, zapadniętym mostkiem i bardzo obwisłym brzuchem. Symetrycznie łyse ciało, skóra z miejscami drobnymi pęknięciami.

Oprócz tych objawów zwierzę przechodzi zmiany w zachowaniu, mogą wystąpić zaburzenia psychiczne. Pojawiają się choroby wtórne: cukrzyca, zapalenie żołądka, skoki ciśnienia krwi, arytmia.

Ostatnio dziarski, piękny zwierzak staje się jak stary słaby pies. Zewnętrznie starzeją się, wszystkie układy ciała starzeją się.

Diagnostyka

Wykwalifikowany specjalista może ustalić diagnozę na podstawie znaków zewnętrznych, ale niezbędne jest badanie laboratoryjne. Diagnoza w klinice weterynaryjnej jest przeprowadzana w celu dokładnego określenia choroby i ustalenia jej przyczyny. To zależy od tego, jaki przebieg leczenia zostanie wybrany. Diagnostyka obejmuje:

• ogólna analiza krwi;
• biochemiczne badanie krwi;
• analiza moczu, aby dowiedzieć się, czy zawartość białka jest normalna;
• RTG i USG w celu ustalenia, czy w nadnerczach występuje nowotwór, stopnia ich mineralizacji, powiększenia wątroby, porowatości kości;
• badanie w celu zidentyfikowania naruszeń w pracy przysadki mózgowej;
• testy z deksametazonem mierzące czynność nadnerczy.

Nie da się ustalić choroby Cushinga tylko poprzez oznaczenie poziomu kortyzolu we krwi. Hormon może wzrosnąć wraz z innymi patologiami lub zewnętrznymi wpływami na stan psychiczny psa. Dla niektórych zwierząt łatwo pobudliwych wizyta w klinice weterynaryjnej jest bardzo stresująca, dlatego w momencie wykonywania badania poziom kortyzolu może być podwyższony.

Leczenie

Całkowite przywrócenie psu zdrowia i pracy organizmu jest już niemożliwe, tak jak starej osobie nie można wrócić do młodości. Środki terapeutyczne mają na celu obniżenie poziomu kortyzolu, poprawę funkcjonowania narządów, w niektórych przypadkach usunięcie nowotworu. Nie można odmówić leczenia. Choroba będzie postępować i będzie śmiertelna.

Zabiegi terapeutyczne i terapia wspomagająca poprawiają ogólną kondycję pupila i przedłużają jego życie o co najmniej 2,5-3 lata, co jest dla psa bardzo długim czasem.

Środki chirurgiczne

W przypadku wykrycia guza w nadnerczu przeprowadza się operację jego usunięcia. Ważne jest, aby nowotwór był łagodny, a w innych narządach nie występowały przerzuty.

W naszym kraju nie wykonuje się operacji usunięcia nowotworu w mózgu. Weterynarz może przepisać leki, które powstrzymują jej wzrost. Jednocześnie mogą oferować operację usunięcia obu nadnerczy, aby zatrzymać produkcję hormonów. W przyszłości wymagane jest stałe podawanie kortyzolu w postaci iniekcji oraz hormonalna terapia zastępcza.

Operacja nie jest możliwa dla wszystkich psów. W niektórych przypadkach zwierzę może być osłabione z powodu wieku lub cierpieć na inne poważne choroby. W takich przypadkach operacja będzie nieskuteczna i pogorszy ogólny stan zwierzęcia.

Farmakoterapia

Inną metodą leczenia jest przepisywanie leków obniżających poziom kortyzolu i normalizujących go. Ważne jest, aby nie dopuścić do spadku poniżej normy lub zaprzestania produkcji, co ma miejsce w przypadku postępującej choroby.

Leki nie powinny być przyjmowane bez recepty. Ważne jest, aby poprawnie obliczyć ich dawkę, na którą wpływ ma ogólna kondycja psa, wiek, waga. Przyjmowanie leków hormonalnych odbywa się pod nadzorem lekarza. W trakcie leczenia badany jest skład krwi, wykonuje się badanie ultrasonograficzne. Jeśli nastąpi jakakolwiek zmiana, dawka zostanie zmieniona.

Oprócz terapii hormonalnej prowadzone jest leczenie rehabilitacyjne, które ma na celu obniżenie ciśnienia, normalizację pracy serca, przewodu pokarmowego, wzmocnienie układu odpornościowego.

Jedną z oznak rekonwalescencji psa jest spadek apetytu i brak pragnienia.

Brak środków zapobiegawczych w celu zapobiegania chorobie Cushinga. Można zapobiec jedynie jatrogennej odmianie tej choroby. Po prostu nie stosuj samoleczenia zwierzęcia, zwłaszcza jeśli chodzi o przyjmowanie leków hormonalnych.