Jak rozpoznać wściekliznę u kota w celu wczesnego leczenia?

Łatwo zauważyć objawy wścieklizny u kotów. Jednak ta najbardziej złożona choroba kotów może występować w różnych odmianach. Główne formy wścieklizny u kociąt lub dorosłych zwierząt to:

• nietypowy;
• łatwo;
• ostry.

Pierwsza postać choroby jest dość poważna. Niebezpieczeństwo wścieklizny u kotów polega na tym, że z reguły nie pojawiają się charakterystyczne objawy neurologiczne. Jednocześnie właściciel nie jest trudny do zauważenia zaburzeń dyspeptycznych ukochanego czworonożnego przyjaciela, w szczególności:

• wymioty;
• biegunka;
• zanieczyszczenia krwi w kale i wymiocinach;
• poważne wyczerpanie organizmu.

Człowiek może łatwo zarazić się zwierzęciem, ponieważ okres inkubacji wścieklizny kotów, który występuje w nietypowej postaci, nie pozwala na jak najwcześniejsze zdiagnozowanie śmiertelnej dolegliwości u zwierzaka.

Cechy łagodnej wścieklizny

Jeśli chodzi o łagodną postać choroby, nie wykazuje ona u kotów wyraźnych objawów neurologicznych wścieklizny. Tymczasem weterynarze zauważają, że całkiem możliwe jest dostrzeżenie naruszeń, zwłaszcza jeśli coś o nich wiesz. Na przykład kot może stać się obsesyjny, co może zauważyć tylko troskliwy czworonożny właściciel. Staje się bardziej czuła, nieustannie dąży do bycia bliżej właściciela, chce wejść w jej ramiona.

Objawy te mogą zauważyć właściciele zwierząt, którzy wcześniej nie okazywali ludziom szczególnego ciepła. Takie zachowanie często szokuje właścicieli i prowadzi do specjalisty w potrzebie uzyskania odpowiedzi na ekscytujące pytania. Głównym zagrożeniem, na jakie narażone są koty z powodu wścieklizny, jest szybko rozwijający się paraliż gardła. Typowe objawy w tym przypadku to:

• ślinotok;
• kaszel;
• wydaje się, że kot ciągle się czymś dusi.

Należy zauważyć, że okres inkubacji jest utajony, tj.mi. wirus przebiega w formie utajonej, ale jest już obecny w ślinie zwierzęcia. W przypadku wścieklizny u kota osoba, która chce dokładniej zbadać jamę ustną zwierzęcia, łatwo może się zarazić.

Szalejąca wściekłość jest najniebezpieczniejszą formą

Trzecia forma wścieklizny u kotów jest uważana za klasyczną. Nazywają ją ostrą lub gwałtowną. Początkowe objawy choroby często nie pozwalają przypuszczać, że już niedługo zachowanie zwierzęcia zmieni się nie do poznania. Lekarze nazywają następujące objawy głównymi objawami gwałtownego stadium wścieklizny u kota:

1. Zwierzak staje się ospały, wyobcowany.
2. Apetyt zwierzęcia całkowicie znika.
3. Kot staje się nieśmiały, drażliwy.
4. Zwierzę na oślep połyka wszelkie przedmioty, w tym.h. i niejadalne.
5. Możliwy paraliż tylnych nóg, a także opadanie żuchwy.

Miejsce ugryzienia, które spowodowało infekcję, zmienia kolor na czerwony w okresie inkubacji, towarzyszy mu swędzenie, dlatego podczas wścieklizny kot ma ciągłe pragnienie wylizania tego obszaru. W sumie choroba kociaka lub dorosłego nie trwa długo. Kot umiera w ciągu 10 dni od zarażenia wścieklizną.

Jak dochodzi do zakażenia człowieka przez kota??

W tym okresie nie jest trudno zachorować na futrzanego zwierzaka tylko w jednym przypadku: z ugryzieniem kota. Wiedza o tym, jak wścieklizna jest przenoszona u kotów, ma kluczowe znaczenie. Nie panikuj: podczas normalnego kontaktu ze zwierzęciem, na przykład podczas głaskania, nie można zarazić się chorobą. Tymczasem w przypadku kotów z wścieklizną choroba jest przenoszona przez ślinę, gdy skóra jest uszkodzona. Należy rozumieć, że w przypadku ran na skórze wnikanie na nie śliny kota w większości przypadków można uznać za bezpośrednie zakażenie wirusem.

Rozpoznanie wścieklizny jest możliwe dopiero po śmierci zwierzęcia na podstawie badania wycinków mózgu pod mikroskopem. Obecność choroby potwierdza wykrycie formacji pęcherzykowych w tkankach mózgu - ciała Babesha-Negriego. Tylko na podstawie sytuacji epidemiologicznej w okolicy, charakterystycznych objawów choroby, obecności ukąszeń od innych zwierząt można stwierdzić, że zwierzę rzeczywiście jest chore w ciągu życia.

W okresie inkubacji, kiedy zmiana zachowania zwierzęcia nie może jeszcze budzić niepokoju, zaszły już nieodwracalne procesy w jego ciele. Możesz zachorować od swojego ukochanego zwierzaka w ciągu kilku dni po zarażeniu kociaka lub kota. Jeśli zauważysz ugryzienie u swojego zwierzaka lub w sytuacji, która stanowi potencjalne zagrożenie dla jego zdrowia, musisz skontaktować się z lekarzem weterynarii i przejść niezbędną analizę.

Co zrobić, gdy Twój zwierzak zachoruje?

Należy zauważyć, że nawet w przypadku szybkiego wykrycia wścieklizny u kota uratowanie ukochanego zwierzaka nie będzie możliwe. Nie ma leków, które mogłyby mu pomóc w pozbyciu się śmiertelnego wirusa i z reguły wyjście jest tylko jedno – zwierzę zostaje uśpione. Tę decyzję można uznać za najbardziej humanitarną, ponieważ:

• zapobiega dalszemu rozprzestrzenianiu się infekcji (jak wiadomo wirus przenosi się dość łatwo);
• zapobiega dalszej nieuniknionej agonii zwierząt.

Jedyne, co pomoże uniknąć choroby, która zdecydowanie dotyka zarówno kociąt, jak i kotów w starszym wieku, to szczepienie przeciwko wściekliźnie. Koty muszą przejść tę procedurę bezbłędnie, niezależnie od tego, jak zwierzęta są trzymane. Pierwszy raz kociak jest szczepiony w wieku 3,5-4 miesięcy, drugi raz po 8 miesiącach, potem raz w roku. Warto zauważyć, że jeśli kociak zostanie ugryziony przez kota z wścieklizną, w obecności szczepionki w organizmie jest ponownie szczepiony, po czym zostaje poddany kwarantannie, ponieważ wirus może być niebezpieczny (zakażenie przenoszone jest nawet u zaszczepionych kotów). W tym okresie jego stan jest dokładnie monitorowany. Po powtórnym badaniu po pewnym czasie zwierzę zostaje wypisane.

Oznaki infekcji u ludzi

Infekcja właściciela spowodowana wścieklizną kota również może mieć nieprzyjemne konsekwencje. W szczególności możesz zrozumieć, że infekcja nastąpiła z powodu ugryzienia kociaka, dzięki następującym oznakom, które pojawiają się jakiś czas po tym, co się stało:

• światłowstręt;
• agresywne zachowanie;
• halucynacje;
• zaburzenia mowy;
• skurcze i skurcze mięśni;
• uczucia strachu i paniki;
• paraliż kończyn.

Pomimo tego, że koty rzadko chorują na wściekliznę, potrzeba środków zapobiegawczych nie znika sama z siebie. Tylko szczepienia w odpowiednich odstępach czasu mogą zapobiec ryzyku zachorowania lub zminimalizować jego prawdopodobieństwo. Zaniedbywanie zapobiegania wściekliźnie może kosztować właścicieli życie ukochanego zwierzaka.