Jak rozpoznać volvulus u kotów i spotkać się z weterynarzem na czas

U kotów choroba ma trzy warianty rozwoju:

• skręt jelita cienkiego (duża część jelita znajdująca się między żołądkiem a jelitem grubym);
• skręt okrężnicy i ślepy odcinek jelita grubego;
• wywinięcie części jednego jelita do światła drugiego (wgłobienie).

Przyczyny choroby

Eksperci uważają, że głównymi przyczynami choroby są wrodzone anomalie w rozwoju jelit, krezka (więzadła, za pomocą których na jej ścianie umocowane są puste narządy jamy brzusznej) i proces adhezyjny w jelicie.

Początek procesu patologicznego może być wywołany kilkoma czynnikami. Są to niejako wtórne przyczyny choroby:

• gwałtowna zmiana ciśnienia w jamie brzusznej, która występuje podczas znacznego wysiłku fizycznego (bieganie, gry na świeżym powietrzu) ​​na pełnym żołądku;
• niewłaściwa dieta, w której przedłużający się głód zastępuje obfite karmienie, co gwałtownie zwiększa perystaltykę jelit;
• jeśli ciało obce dostanie się do jelit kotka, jeśli zostanie przypadkowo połknięte;
• stosowanie paszy o niskiej jakości;
• długotrwałe zaburzenia stolca (zaparcia);
• choroby nowotworowe przewodu pokarmowego.

Zwyczajowo do grupy ryzyka zalicza się kocięta, które nie mają jeszcze jednego roku. Ale dorosłe zwierzę może zachorować na patologię jelit w obecności jednego lub więcej czynników ryzyka.

Objawy

Volvulus u kotów ma różne objawy, które są szczególnie wyraźne w przypadku zajęcia jelita cienkiego. Zwierzę zaczyna cierpieć na ostre bóle skurczowe. Nie może powiedzieć o nich właścicielowi, ale jasno pokazuje, że czuje się niekomfortowo. Martwi się, zwraca uwagę na brzuch, próbuje się położyć i zwinąć w kłębek. Zwiększona ruchliwość jelit na początku choroby zostaje zastąpiona ostrym osłabieniem (niedowładem). W miarę postępu choroby dołączają się inne objawy:

• wzdęcia i asymetria różnych części brzucha;
• zwiększone wymioty zjedzonego pokarmu;
• odwodnienie organizmu, „wysychanie” organizmu;
• znaczny wzrost ogólnej temperatury;
• brak stolca przez kilka dni;
• narastające osłabienie, bladość błon śluzowych;
• szok i utrata przytomności.

Skręt jakiejkolwiek części jelita grubego jest mniej powszechny i ​​charakteryzuje się bardziej wygładzonymi objawami. Ale w każdym razie, jeśli pacjent nie otrzyma pomocy medycznej na czas, wynik choroby będzie niekorzystny.

Diagnostyka

Tylko weterynarz może zdiagnozować volvulus. Po przeprowadzeniu badania klinicznego zwierzęcia może już postawić wstępną diagnozę. Przegląd rentgenowski pomoże to wyjaśnić - główna i najdokładniejsza metoda diagnozowania tej choroby. RTG wyraźnie pokazuje zmiany patologiczne, obszary wzmożonych pętli jelitowych, uzupełnione wyraźnym znakiem - niedrożnością jelit. Dodatkowe metody diagnostyczne pomogą wyjaśnić obraz choroby:

• USG brzucha;
• analiza bakteriologiczna wymiocin;
• laboratoryjne badanie krwi.

Zadaniem tych środków diagnostycznych jest odróżnienie początkowej choroby od innych podobnych do niej stanów:

• choroby nowotworowe i zapalne przewodu pokarmowego;
• choroba adhezyjna;
• kolka nerkowa.

Leczenie i rehabilitacja

Choroba leczona jest wyłącznie chirurgicznie - laparotomia. Przygotowanie do operacji powinno być pilne, ponieważ stan kota może się szybko pogorszyć. Liczenie czasu, w którym zwierzę może zostać uratowane, liczone jest w minutach.

Operacja obejmuje następujące zadania:

• prostowanie skręcania pętli jelitowych;
• oglądanie odcinków jelita i odcinkowa resekcja tej części, w której rozpoczęły się zmiany martwicze;
• w przypadku zapalenia otrzewnej konieczne jest nałożenie ileostomii (usunięcie jelita cienkiego do przedniej ściany jamy brzusznej w celu wypływu ropy i wysięku zapalnego).

Nawet jeśli pomoc medyczna zostanie udzielona w odpowiednim czasie, wynik choroby może prowadzić do niepełnosprawności zwierzęcia. Po resekcji części jelita może dojść do upośledzenia jego funkcji. Dlatego operowane zwierzę będzie wymagało od właściciela stałej uwagi i właściwej opieki.

Po operacji zaleca się pozostawienie kota w klinice na kilka dni pod nadzorem lekarskim. Terapia rehabilitacyjna trwa kilka miesięcy i odbywa się w trybie ambulatoryjnym. Zabieg rehabilitacyjny powinien zapewnić kompleksowe wsparcie organizmu:

• antybiotykoterapia ma na celu uniknięcie ciężkich powikłań zapalnych rany pooperacyjnej;
• przyjmowanie środków przeciwbólowych pomoże złagodzić silny zespół bólowy („Baralgin”);
• powołanie probiotyków ma na celu przywrócenie uszkodzonej mikroflory jelitowej („Essentiale”);
• wlew roztworów soli jest niezbędny do przywrócenia równowagi wodno-solnej i nawodnienia (leczenia odwodnienia) organizmu;
• potrzebna jest delikatna dieta, aby chronić przewód pokarmowy przed niepotrzebnym stresem.

Bardzo ważnym warunkiem pomyślnego powrotu do zdrowia po operacji jest przestrzeganie zasad aseptyki i antyseptyki podczas opieki nad zwierzęciem. Przystąpienie jakiejkolwiek infekcji w tym okresie może być dla niego śmiertelne.

Prognoza choroby

Rokowanie może być korzystne tylko w przypadku szybkiego dostępu do pomocy medycznej. Jeśli choroba zostanie wykryta późno, kot będzie praktycznie skazany na zagładę. Niestety śmiertelność pooperacyjna również jest dość wysoka. To około 40%.

Profilaktyka

Dobre zapobieganie wszelkim chorobom przewodu pokarmowego zwierząt domowych to staranne spełnienie warunków ich utrzymania:

• karm kota lub kota kilka razy dziennie małymi porcjami;
• natychmiast po karmieniu nie pozwalaj zwierzęciu biegać i igrać przez jakiś czas;
• do karmienia używaj wyłącznie wysokiej jakości, łatwostrawnej paszy;
• upewnij się, że zwierzę ma zawsze swobodny dostęp do czystej wody;
• chroń swojego zwierzaka przed niepotrzebnym niepokojem, stresem i negatywnymi emocjami;
• przeprowadzać terminowe leczenie chorób zapalnych żołądka i jelit.

Volvulus to poważna choroba, która może być trudna do leczenia. Dużo łatwiej jest temu zapobiec, niż podjąć wtedy pilne i bolesne kroki, aby uratować zwierzę.