Jak rozpoznać przepuklinę u kota i jakie jest dalsze leczenie

Inna klasyfikacja choroby przewiduje zróżnicowanie przepuklin na podstawie ich przemieszczenia na ciele wąsatych zwierząt domowych. Obejmują one:

1. Typ membranowy. Występuje z powodu przemieszczenia narządów wewnętrznych kota z jamy brzusznej do klatki piersiowej. Odbywa się to przez tak wrażliwe i delikatne części przepony, jak miejsca przyczepu do mostka lub przez otwór przełykowy. Statystyki pokazują, że w większości przypadków pacjenci z wąsami trafiają na stół operacyjny z tą diagnozą z powodu kontuzji.
2. Typ międzykręgowy. Jest to spowodowane tym, że krążek międzykręgowy zwierzęcia przemieszcza się do kanału samego kręgu, gdzie zostaje uszczypnięty. Taka przepuklina praktycznie nie zagraża kociakowi, cierpią na nią tylko osoby, które osiągnęły wiek powyżej 14-15 lat.
3. Osierdziowo-otrzewnowe. W praktyce weterynaryjnej są bardzo rzadkie. Wyrażają się one w tym, że narządy wchodzące do klatki piersiowej z jamy brzusznej intensywnie ściskają serce, wywołując jego dysfunkcję. Śmiertelność z powodu takiej choroby jest niezwykle wysoka, ponieważ nasila ją obrzęk płuc i ostra niewydolność serca.
4. Przepuklina pępkowa u kotów jest bardziej wrodzona niż nabyta. Patologia charakteryzuje się uwolnieniem tkanki tłuszczowej, krezki lub pętli jelitowej do pierścienia włóknistego, a następnie uszczypnięcia.
5. Rodzaj krocza. Jego główna lokalizacja znajduje się między macicą kota. W takim przypadku zwierzę często wypuszcza część pęcherza, otrzewną lub samą macicę. Nie ściska się i dobrze pasuje.
6. Przepuklina pachwinowa znajduje się u kota w miejscu wejścia kanału nasiennego do moszny (u samców), a u kotek do kanału pachwinowego. Charakterystyczne jest, że u kobiet wywołują takie problemy przewodu pokarmowego, jak zaparcia i wzdęcia.

Przyczyny wystąpienia

Eksperci identyfikują następujące czynniki, które mogą prowadzić do pojawienia się przepukliny:

• wrodzone deformacje;
• urazy mechaniczne, szczególnie często typu przeponowego;
• starzenie się wąsatego zwierzaka;
• różne problemy z wypróżnieniami zwierzęcia - biegunka lub zaparcia;
• przeszedł operację kastracji lub kastracji kota;
• poród.

Objawy choroby

Objawy patologii całkowicie zależą od przemieszczenia przepukliny i tych narządów, które zostały uszczypnięte. W związku z tym każdą odmianę rozważymy bardziej szczegółowo.

Przepuklina przeponowa

Zwierzę staje się apatyczne i nieaktywne. Z czasem pojawiają się problemy z oddychaniem – duszność lub ataki dławienia. Regularny głód tlenu w organizmie powoduje, że błony śluzowe kota zmieniają kolor na niebieski. W szczególnie trudnych przypadkach bardzo prawdopodobny jest obrzęk płuc, wywołany naciskiem narządów jamy brzusznej na duże naczynia ciała zwierzęcia.

Przepuklina pępkowa

W okolicy brzucha wyraźnie widoczny jest występ tkanek. Jest miękka w dotyku i nie powoduje bolesnych reakcji u kota przy badaniu palpacyjnym. Jeśli szczypanie nie występuje, to patologia po naciśnięciu jest dobrze „umieszczona” po naciśnięciu. W przeciwnym razie możliwe są objawy takie jak gorączka, ból podczas palpacji i silne wymioty. Jeśli pomoc medyczna nie zostanie zapewniona na czas, przepuklina pępka może spowodować posocznicę i śmierć sąsiednich tkanek. Ten rodzaj dolegliwości jest charakterystyczny dla kociąt, zwłaszcza w wieku 3 tygodni, u których pępowina została przycięta zbyt blisko brzucha.

Typ pachwinowy

Zewnętrznie przypomina małą miękką kulkę na dole brzucha. Przepuklina na brzuchu jest bardzo powszechna u kotek. Bezbolesna postać choroby, zwierzę może w żaden sposób na nią nie reagować. Jednak w przyszłości taka przepuklina może prowadzić do wypadnięcia pęcherza lub macicy u zwierzęcia. W rezultacie możliwa jest całkowita bezpłodność lub pęknięcie pęcherza, a następnie stan szoku.

Rodzaj krocza

Nie powoduje niepokoju u kota, nawet przy intensywnym palpacji. Nie ściska się i dobrze wciska się w ciało. Co więcej, jeśli weźmiesz zwierzaka za przednie łapy i podniesiesz go, przepuklina powiększy się, a jeśli za tylne łapy, to przeciwnie, zmniejszy się.

przepuklina międzykręgowa

Lokalizacja choroby dotyczy kręgów lędźwiowych kota. Normalna aktywność układu mięśniowo-szkieletowego kota zostaje zaburzona, w rezultacie zaczyna się sztywno poruszać, chód drży, trudno mu skakać i wchodzić po schodach. Z czasem prowadzi to do zaniku mięśni nóg i częściowego paraliżu. Jeśli ściśnięty rdzeń kręgowy ulegnie poważnym zmianom zwyrodnieniowym, bardzo prawdopodobne jest całkowite porażenie. Co więcej, nic nie można na to poradzić, ponieważ zmiana dotyka tkanek rdzenia kręgowego, które leżą za daleko i sprawiają, że interwencja jest beznadziejna.

Dodatkowymi objawami którejkolwiek z przepuklin (w przypadku uszczypnięcia) mogą być objawy takie jak wymioty lub biegunka, wybrzuszona tkanka jest gorąca w dotyku, kot intensywnie liże dotknięty obszar. Właściciel musi uważnie monitorować takie objawy, a jeśli się pojawią, natychmiast zabrać zwierzaka do lekarza w celu zbadania.

Diagnoza choroby

Rozpoznanie występu zewnętrznego opiera się na klinicznych objawach choroby, a także za pomocą badania dotykowego, dzięki któremu specjalista jest w stanie określić obecność lub brak szczypania. Jeśli kot jest podejrzewany o wewnętrzną postać patologii (odmiany międzykręgowe lub przeponowe), wymagane będą dodatkowe procedury diagnostyczne, w tym USG, RTG, mielografia i MRI.

Przepuklinę przeponową można wykryć za pomocą prześwietlenia. Dokładność diagnozy zwiększy kontrast baru, jest on wstrzykiwany do organizmu zwierzaka podając mu karmę, do której dodaje się proszek. To określi lokalizację pętli jelitowych. Elektrokardiogram jest również dopuszczalny do monitorowania normalnego funkcjonowania serca kota.

Terapia lecznicza

Leczenie dzieli się na dwa typy: zachowawcze i operacyjne. Pierwsza opcja jest idealna w przypadkach, w których przepuklina jest lekko wysunięta i nie ma w ogóle szczypania. Najczęściej bez interwencji chirurgicznej eliminowane są pachwinowe formy choroby. W przypadku takiej metody leczenia na kota nakłada się koc do przeciągania, który będzie musiał nosić przez kilka miesięcy z rzędu, a samo wybrzuszenie jest wcześniej dostosowywane przez lekarza. Wada w jamie brzusznej w tym przypadku jest w stanie sama się zagoić.

Jeżeli lekarz weterynarii po postawieniu diagnozy stwierdzi, że leczenie zachowawcze nie da pozytywnego wyniku, konieczne będzie usunięcie przepukliny. Co więcej, bez szczypania operację przeprowadza się zgodnie z następującym schematem: wystający narząd jest regulowany, a rana jest zszyta. I szczypiąc na tym: worek przepuklinowy jest całkowicie wycinany, wraz z tymi narządami wewnętrznymi, które zostały w nim zaciśnięte.

Na szczególną uwagę zasługują formy przepuklin przeponowych i międzykręgowych. W pierwszym przypadku klatka piersiowa zwierzęcia jest otwierana przez chirurga, a narządy „wciągane” do niej są cofane do jamy brzusznej. Następnie przepona zostaje zszyta, ale wcześniej lekarz wykonuje operację plastyczną, nakładając specjalną siateczkę na tę część ciała kota lub używając sąsiednich tkanek. Jeśli narządy są uszkodzone, przygotuj się na konieczność ich resekcji. Właściciele powinni zrozumieć, że kot będzie wymagał starannego monitorowania pooperacyjnego. Pomoże to zapobiec zapadaniu się płuc lub krążeniu krwi w mostku.

W przypadku przepuklin międzykręgowych we wczesnych stadiach możliwa jest terapia lekowa. Skuteczne okazały się zarówno leki steroidowe (Prednizolon), jak i niesteroidowe (Rimadil). Należy pamiętać, że obserwowanie ograniczenia ruchu wąsatego zwierzaka zajmie 1-2 miesiące. Jeśli dolegliwość została wykryta późno, upuszczony dysk i część kręgu w miejscu patologii są usuwane chirurgicznie. Po operacji zwierzę będzie wyczerpane, więc zostaną przepisane kursy witamin i całkowity odpoczynek. Niestety przepuklina ta jest nieuleczalna w jej późniejszych stadiach. Aby nie dręczyć kota, lekarz zaleci wykonanie eutanazji.

Profilaktyka dolegliwości

Środki zapobiegawcze zapobiegające pojawieniu się przepukliny u miauczącego zwierzaka są dość proste do wykonania. Obejmują one:

1. Szybka reakcja na pojawiające się problemy związane z procesem trawienia i defekacji.
2. Hodowcy kotów rasowych powinni ograniczyć liczbę ras i urodzeń u swoich pupili.
3. Nie zaleca się, aby właściciele mieszkający na wyższych piętrach pozwalali zwierzęciu spać na parapecie lub swobodnie poruszać się po gzymsie. Staraj się nie otwierać niepotrzebnie okien i balkonów, chociaż koty i zręczni przedstawiciele fauny często nie kalkulują swojej siły i upadają.
4. Monitoruj dietę kota, wzbogacaj ją w witaminy i minerały.
5. Unikaj nadmiernej aktywności fizycznej swojego zwierzaka.

Przepuklina jest poważną chorobą, która może ją okaleczyć i zabić, jeśli właściciel nie zwraca uwagi na zdrowie swojego zwierzęcia. Szereg powyższych zaleceń pomoże uniknąć patologii, a także rutynowych badań u lekarza weterynarii co najmniej raz w miesiącu.