Objawy i leczenie piroplazmozy u psów w domu

Piroplazmoza to patologia pasożytnicza. Ma ciężki przebieg i wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej. Nie ma możliwości zapewnienia psu niezbędnej pomocy w domu.

Piroplazmoza u psów występuje z powodu drobnoustroju Piroplasma canis.

Zwykle jeden pasożyt wnika do krwinki czerwonej. Gdy patologia postępuje, jest w stanie rozmnażać się do 16 osobników. Częściej jednak 1 czerwona krwinka zawiera od 2 do 4 pasożytów.

Kiedy się spotyka

Ta patologia występuje częściej w ciepłym sezonie, od drugiej połowy kwietnia do końca października.

Częściej chorobę obserwuje się w ciepłym sezonie.

Czasami "szczyt" zachorowalność uwzględniona pod koniec marca. „Wczesna” piroplazmoza charakteryzuje się cięższym przebiegiem.

Niebezpieczeństwo patologii

Mikroorganizmy wnikają do komórki, żerują i dzielą się dość aktywnie. Obserwuje się masową śmierć erytrocytów. Jeśli choroba nie jest leczona, mogą wystąpić następujące konsekwencje:

1. Osłabienie „oddychania komórkowego”.
2. Zatrucie.
3. Niewydolność nerek.

Na tle ostrej i przewlekłej piroplazmozy wzrasta obciążenie układu sercowego, naczyniowego i oddechowego. Spadek liczby czerwonych krwinek przyczynia się do tego, że serce zwierzęcia pracuje na zużycie.

W przypadku patologii u psów zwiększa się obciążenie serca.

Pojawiają się nieodwracalne zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym.

Wynika to z martwicy neuronów w rdzeniu kręgowym i mózgu zwierzęcia. Po piroplazmozie często obserwuje się gwałtowny spadek funkcji motorycznych.

Jak manifestuje się piroplazmoza?

Wzrost temperatury może być objawem piroplazmozy.

Piroplazmoza ma dość żywą symptomatologię.

Diagnozowanie choroby jest proste. Pies należy zabrać do weterynarza w przypadku, gdy po spacerze ma gorączkę. Po wyjaśnieniu diagnozy przepisuje się leczenie.

Cechy okresu inkubacji

Szczenięta gorzej tolerują chorobę.

Długość okresu inkubacji zależy od wieku i stanu zdrowia zwierzęcia. Szczenięta i młodzież, a także psy z osłabionym układem odpornościowym, trudno tolerują chorobę, dłużej wracają do zdrowia.

Średni czas trwania okresu inkubacji to 2-4 dni. Czasami jest to obserwowane 21 dzień. Czas trwania wydłuża się, jeśli zwierzę cierpiało już na piroplazmozę lub zostało zaszczepione specjalną szczepionką przeciwko tej patologii.

Piroplazmy wnikają do krwi zwierzęcia wraz ze śliną kleszcza w momencie ukąszenia owada.

Pierwotne objawy ostrej postaci

Obserwuje się następujące podstawowe objawy:

• zwiększone tętno;
• zwiększone oddychanie;
• brak apetytu;
• letarg, słabość;
• nagły wzrost temperatury do 42 stopni.

Letarg jest głównym objawem choroby.

Te objawy obserwuje się przez 48-72 godziny. Okres ten charakteryzuje się szybkim namnażaniem się piroplazmy w erytrocytach.

Ostre objawy wtórne

Z biegiem czasu pojawiają się następujące objawy:

• zaczerwienienie narządów wzroku;
• osłabienie tętna;
• ciężki oddech;
• duszność;
• krwawe zanieczyszczenia w moczu;
• osłabienie tyłu ciała.

Zaczerwienienie oczu jest wtórnym objawem choroby.

Oznaki

Zęby zaczynają żółknąć w trudnym przypadku choroby.

• Następnie czerwony odcień oczu zostaje zastąpiony żółtym lub niebieskim.
• W najcięższych przypadkach zęby zwierzęcia żółkną. Zwierzak kłamie częściej, praktycznie nie dotyka jedzenia. Stołek jest bardzo cienki, prawie wodnisty. Na tle osłabienia tylnej części ciała rozwija się paraliż. Może być całkowity lub częściowy. W tym przypadku występują rzadkie drgawki konwulsyjne.
• Te znaki są obecne przez 3-7 dni. Cały ten czas temperatura ciała pozostaje podwyższona. Potem wraca do normy.

Potem następuje śmiertelny wynik.

Jak manifestuje się postać przewlekła?

Choroba jest łatwiejsza niż ostra piroplazmoza. Zgony zwierząt są rzadkie. Postać przewlekła zwykle występuje u metysów. Przejawia się to w następujący sposób:

• blanszowanie błon śluzowych;
• zakłócenie funkcjonowania układu pokarmowego;
• szybkie zmęczenie, letarg;
• niewielki wzrost temperatury.

Zaparcie to jeden z głównych objawów. Może występować na przemian z biegunką. Temperatura rośnie tylko przez pierwsze 24-48 godzin. po infekcji. Z biegiem czasu wskaźniki wracają do normy.

Zaparcie jest głównym objawem przewlekłej postaci choroby.

W postaci przewlekłej następuje okresowa poprawa stanu zdrowia zwierzęcia.

Objawy obserwuje się przez 30-45 dni. Następnie bardzo powoli zwierzę wraca do zdrowia. Nie ma nieodwracalnych zmian w ośrodkowym układzie nerwowym. Pies całkowicie wraca do zdrowia po około sześciu miesiącach. Przy odpowiedniej opiece i przestrzeganiu wszystkich zaleceń lekarza powrót do zdrowia następuje szybciej.

Funkcje diagnostyczne

Wstępną diagnozę można postawić na tle obrazu klinicznego i wykrycia kleszczy na ciele zwierzęcia. Zaleca się również zwracanie uwagi na odcień moczu. Piroplazmy znajdują się w erytrocytach.

Na samym początku choroby liczba pasożytów we krwi może być niewielka.

Jeśli wynik testu jest fałszywie negatywny, po 12 godzinach. zaplanowane jest ponowne badanie.

Lekarz weterynarii z bliska przygląda się historii. Właściciel musi udzielić mu wszelkich informacji dotyczących wykrycia owadów po wypadach poza miasto.

A także zwierzę można skierować do Analiza moczu. Choroba ta charakteryzuje się pojawieniem się brązowego odcienia. W późnym stadium mocz staje się czarny. Podczas ekspresowej analizy lekarz odkrywa:

• urobilinogen;
• bilirubina;
• hemoglobina.

Do diagnozy potrzebny jest test moczu.

W postaci ostrej krew pobierana jest z żyły lub ucha. W przypadku rozpoznania postaci przewlekłej lub zamazanej, pobiera się kilka rozmazów krwi z różnych miejsc. Pozwala to na dokładniejszą diagnozę.

Geny piroplazmozy są wykrywane przez PCR.

Leczenie domowe

Stosowane są różne schematy terapeutyczne. Jeśli właściciel nie ma możliwości szybkiego skontaktowania się z weterynarzem, pies powinien otrzymać lek przeciwpasożytniczy. Następnie zwierzaka należy wypić ciepłą przegotowaną wodą i sodą.

Do leczenia domowego możesz użyć wody z sodą.

Ten schemat leczenia jest odpowiedni, jeśli u zwierzęcia zdiagnozowano łagodne stadium piroplazmozy.

Dostępny schemat terapeutyczny

Środek przeciwpasożytniczy jest stosowany w patologii bez powikłań.

1. Jeśli patologia przebiega bez komplikacji, to pierwszego dnia pies otrzymuje środek przeciwpasożytniczy.
2. Lekarz weterynarii zaplanuje następnie terapia alkalizująca. Następnym krokiem jest leczenie pomocnicze.
3. Drugiego dnia, plazmafereza. Następnie kontynuuje się leczenie pomocnicze.
4. Terapia w kolejnych dniach zależy od samopoczucia zwierzęcia. Jeśli plazmafereza nie powiedzie się, powrót do zdrowia następuje bardzo powoli.

Prawidłowy schemat terapeutyczny

1. Najpierw przeprowadza się plazmaferezę.
2. Zwierzę otrzymuje następnie lek przeciwpasożytniczy.
3. Następnie wykonywany jest zabieg alkalizujący. Aby wypłukać hemoglobinę, pies otrzymuje zakraplacz.
4. Drugiego dnia ponownie wykonuje się plazmaferezę. Następnie przeprowadza się obróbkę alkalizującą i wspomagającą.

Zakraplacz jest umieszczany w celu wypłukania hemoglobiny.

Badania w czasie choroby

Po 7 dniach przeprowadzane są następujące badania:

1. Krew.
2. Mocz.
3. Zdrowie nerek.

Do badania wymagane jest badanie krwi.

Jeśli pies ma drgawki, niewydolność serca lub nerek, wówczas zalecana jest specyficzna terapia, biorąc pod uwagę przebieg dodatkowych patologii.

Zalecenia zapobiegawcze

Istnieje kilka szczepionek na piroplazmozę. Ale ich efekt jest znikomy.

Szczepienie może jedynie zmniejszyć nasilenie objawów klinicznych i zatrzymać ryzyko śmierci zwierzęcia. Nie daje gwarancji całkowitego stłumienia patologii.

Szczepienie nie daje pełnej gwarancji wyleczenia.

Najbardziej podatne na ataki kleszczy są psy ras myśliwskich i usługowych. W celach profilaktycznych zaleca się wstrzykiwanie leków przeciwplazmidowych.

Najlepszym rozwiązaniem zapobiegawczym jest stosowanie specjalnych preparatów odstraszających lub niszczących owady. Weterynarze zalecają wybór zewnętrznych środków zaradczych. Obroże i krople nie przynoszą pożądanego efektu.

wnioski

W „niebezpiecznych” miesiącach po każdym spacerze należy badać psa pod kątem kleszczy. Dotyczy to zwłaszcza tych, którzy lubią spacerować po parku.

Po spacerze powinieneś zbadać psa.

Film o objawach piroplazmozy