Objawy astmy u psów i leczenie

1. Przewlekłe zapalenie oskrzeli, w wyniku którego układ oddechowy zwierzęcia jest osłabiony i staje się wrażliwy.
2. Niekomfortowe warunki klimatyczne. Dotyczy to zarówno środowiska domowego, jak i ulicy. Ze względu na nadmierną wilgotność lub chłód znacznie wzrasta ryzyko zachorowania u zwierzaka.
3. Zbyt długie chodzenie lub zbyt intensywne ćwiczenia. Szczególną uwagę należy zwrócić na tych właścicieli, którzy wiedzą, że ich zwierzę ma predyspozycje do chorób płuc.
4. Stresujące sytuacje mogą również wywołać astmę u psów. Intensywne przeżycie podnosi bicie serca, od którego brakuje tlenu.
5. Alergeny niezakaźne. Są to główni winowajcy tego, że wśród kudłatych zwierząt jest wielu astmatyków. Co więcej, uderza sama różnorodność takich alergenów, w tym pyłki roślinne, leki, składniki żywności i chemikalia.
6. Alergeny zakaźne. Do tej grupy należą pasożyty (pchły, kleszcze, komary), wirusy, bakterie, infekcje grzybicze.

Właściciel musi zrozumieć, że objawy astmy u psów mogą być spowodowane jednym z powyższych czynników. Ich obfitość sprawia, że ​​wszelkie próby całkowitej ochrony zwierzęcia przed rozwojem takiej dolegliwości są prawie niemożliwe.

Objawy choroby

Troskliwy właściciel musi natychmiast zareagować na objawy astmy u psa. Spróbujmy dowiedzieć się, jakie są najbardziej charakterystyczne objawy tej dolegliwości:

1. Pierwszym ważnym objawem jest to, że zwierzę nie wydaje bardzo głośnego gwizdania podczas oddychania. Weterynarze twierdzą, że napad nie musi koniecznie następować po gwizdku. Po 2-3 godzinach, a nawet po kilku dniach potrafi zaskoczyć zarówno właściciela, jak i zwierzaka. Ale jeśli właściciel usłyszał coś przypominającego pisk, który wydaje jego pies, musisz działać szybko zgodnie z zaleceniami prowadzącego lekarza weterynarii.
2. Drugie spektrum znaków związane jest z reakcją zwierzęcia na alergen. Najczęściej jest to kichanie, suchy kaszel, oczy zwierzęcia swędzą, stale wypływa z nich lepka ciecz. Wydech jest zwykle spokojny, ale wdech przerywany, drgawki mogą przebiegać przez ucisk brzucha psa. Oddychaniu towarzyszy świszczący oddech, co więcej oczywiste, słychać je nawet z daleka.
3. Zwierzę próbuje usiąść w jednym miejscu i desperacko próbuje złapać oddech. Często dochodzi też do dobrowolnego oddawania moczu. Pierwszy okres ataku jest najniebezpieczniejszy ze wszystkich. Pies wpada w panikę, traci koordynację, może obsesyjnie próbować być blisko właściciela, a w niektórych przypadkach skulić się w cichym kącie.
4. Nienaturalna postawa czworonożnego przyjaciela może również zaalarmować właściciela. Zwierzę może się garbić, spontanicznie otwierać pysk, wyciągać szyję. Charakterystyczną postawą podczas ataku są szeroko rozstawione kończyny, ale żebra wydają się być wyprostowane. Skóra rozciąga się na klatce piersiowej. Przestrzeń międzyżebrowa jest dobrze wyczuwalna.
5. Sinica (niebieskie przebarwienie) błon śluzowych jest poważnym objawem, który wymaga interwencji chirurgicznej ze strony właściciela.

Ważne jest, aby wiedzieć, że wraz z postępem choroby odstęp między atakami zmniejsza się, a ich nasilenie wzrasta. Wynika to z faktu, że z każdym atakiem zwierzę uszkadza błony śluzowe górnych dróg oddechowych. Najważniejszą rzeczą dla właściciela jest nie bać się działać, jeśli pies jest w stanie ostrego ataku. Pamiętaj, że nieuwaga i powolność właściciela może kosztować zwierzaka życie.

Diagnostyka

Objawy kliniczne astmy można łatwo pomylić z innymi chorobami powszechnymi u czworonożnych zwierząt. Dlatego dla trafnej diagnozy konieczne jest poddanie się szeregowi procedur, które ustalą, że pies cierpi na astmę. Obejmują one:

1. Pobieranie historii przez weterynarza. Obejmuje szczegółową rozmowę z właścicielami zwierzęcia na temat przejawów choroby oraz stanu pacjenta przed i w trakcie choroby. Pamiętaj, że objawy i leczenie towarzyszą. Jeśli właściciel poinformuje lekarza tak szczegółowo, jak to możliwe, o tym, kiedy zaczęły się pierwsze objawy i jak im towarzyszyły, łatwiej będzie leczyć psa.
2. Badanie lekarskie. Obejmuje ogólne badanie zwierzęcia. Lekarz metodycznie słucha i wyczuwa futrzanego pacjenta. Mierzy jego temperaturę, ocenia błonę śluzową i węzły chłonne. Badana jest natura oddychania, powstaje pozytywny odruch tchawicy (weterynarz naciska na tchawicę psa i zaczyna kaszleć). Wszystko po to, aby ustalić, czy przyczyną patologii układu oddechowego jest coś innego niż astma.
3. Prześwietlenie. Przeprowadzone w celu wyjaśnienia diagnozy. Zdjęcie klatki piersiowej, na którym widać wzrost oskrzeli zwierzęcia, hiperinflację płuc lub rozedmę - pomoże zrozumieć, że natura choroby jest astmatyczna, a nie jakakolwiek inna. Dodatkowo można również wykonać bronchoskopię, aby upewnić się, że w drogach oddechowych nie ma ciał obcych.

Leczenie choroby

Skuteczne leczenie zwierzęcia opiera się na następujących podstawowych zasadach:

1. Całkowite wyeliminowanie objawów choroby.
2. Kontrolowanie klinicznych objawów objawów.
3. Kontrola antygenu.

Właściciel powinien wiedzieć, że terapia astmy trwa od jednego do dwóch miesięcy, mimo że wszystkie objawy zostały wyeliminowane. Pozwala to uniknąć nawrotów w przyszłości.

Leczenie w dużej mierze ma na celu wyeliminowanie lub złagodzenie procesów zapalnych zachodzących w ciele zwierzęcia. Odbywa się to za pomocą następujących form farmaceutyków:

• w tabletkach (Prednizolon, Metipred);
• inhalacja (flutykazon);
• zastrzyk (deksametazon).

Aby efekt terapeutyczny był jeszcze bardziej intensywny, dopuszczalne jest łączenie leków mających na celu zwalczanie stanów zapalnych z lekami rozszerzającymi oskrzela. Można również podawać psu leki przeciwhistaminowe (Suprastin), zmniejszają one wrażliwość zwierzęcia na niektóre rodzaje alergenów. Dobrym odżywieniem dla osłabionego organizmu psa będzie kurs witamin. Jeśli astma ma postać ostrą, zaleca się stosowanie zastrzyków, jeśli stan się ustabilizuje, płynnie przejść na inhalację lub tabletki.

Zapobieganie nawrotom będzie obowiązkowym badaniem kontrolnym u lekarza weterynarii co 6 miesięcy. Ponadto właściciel musi bezwzględnie ograniczyć kontakt zwierzęcia z potencjalnym alergenem.

Astma sercowa

Etiologia tej dolegliwości leży w patologii lewej komory serca. Z tego powodu zwierzę ma problemy z pompowaniem krwi i stopniowo zmniejsza się kurczliwość mięśnia sercowego. Objawy przypominają postać oskrzelową, ale istnieją istotne różnice:

1. Błona śluzowa zwierzęcia nie zmienia koloru na niebieski, ale nabiera białawego koloru z szarym odcieniem.
2. Brak rytmu z trudnościami w oddychaniu.

Najczęściej ataki zaczynają się w nocy. Są pojedyncze i nie ma między nimi określonej przerwy. Właściciel ma pewność, że pies nie miał kontaktu z alergenami. To wszystko są oznaki astmy sercowej.

Leczenie obejmuje leczenie moczopędne, całkowite wyeliminowanie z diety pokarmów zawierających sól. Posiadanie maski tlenowej w domu będzie dobrą pomocą w łagodzeniu napadów.