Mykoplazmoza u kotów

Mykoplazmoza u kotów lub anemia zakaźna kotów, choroba wywoływana przez pasożyty mykoplazmowe (Mycoplasma haemofelis). Te pierwotniaki pasożytują w erytrocytach - czerwonych krwinkach. Im więcej komórek krwi jest zarażonych pasożytami, tym gorszy stan zwierzęcia.

Czy choroba jest niebezpieczna, jak się ją leczy, jak chronić przed nią swojego zwierzaka?? Spróbujmy znaleźć odpowiedzi na wszystkie pytania w tym artykule.

Czym jest mykoplazmoza u kota

Mykoplazmoza jest chorobą zakaźną, na którą nie ma szczepionki. Ale nie powinieneś się jej bać - nie jest śmiertelna. Współczesna weterynaria posiada wszystkie niezbędne środki do walki z infekcjami.

Formy choroby

Istnieją dwa rodzaje mykoplazmozy kotów:

1. Pikantny. Charakteryzuje się krótkim okresem inkubacji - 8-10 dni, wyraźnymi objawami choroby i zanika w ciągu kilku dni.
2. Chroniczny. Okres inkubacji trwa od 3 do 5 tygodni. Przebieg leczenia trwa kilka miesięcy. Obraz kliniczny jest niewyraźny, choroba jest powolna.

Ważny!

Zarażone koty mogą rozwinąć poważne komplikacje bez szybkiego leczenia.

Co powoduje chorobę

Mykoplazmoza kotów wywoływana jest przez jednokomórkowe pasożyty - mykoplazmy, które mogą rozwijać się i namnażać tylko wewnątrz ciała kota. W środowisku zewnętrznym szybko umierają.

Jak działają mykoplazmy

Pasożyty dostają się do organizmu zwierzęcia i przenikają do komórek krwi, wykorzystując je jako składniki odżywcze do ich istnienia i rozwoju. Kiedy pasożyt przyczepi się do powierzchni czerwonej krwinki, powstaje odpowiedź immunologiczna - powoduje to zniszczenie czerwonej krwinki. Wraz ze wzrostem liczby uszkodzonych krwinek czerwonych u kota rozwija się anemia.

W procesie życiowej aktywności mykoplazmy uwalniają niebezpieczne toksyny, które niekorzystnie wpływają na narządy i układy zwierzęcia. Prowadzi to do rozwoju różnych chorób typu wtórnego. Ogniska lokalizacji pasożytów: układ oddechowy, moczowo-płciowy, układ pokarmowy, stawy, spojówka.

Ważny!

Mykoplazmy - patogeny oportunistyczne. Żyją w środowisku i występują w 80% populacji kotów. Są nieszkodliwe dla zwierząt o silnej odporności. Stany patologiczne występują u osobników osłabionych, młodych i starzejących się kotów.

Jak możesz zachorować na mykoplazmozę?

Zakażenie kota następuje w następujący sposób:

1. Kontakt. Od chorego zwierzęcia do zdrowego przez bliski kontakt lub przez ugryzienie.
2. Poprzez artykuły do ​​pielęgnacji ogólnej: tace, zabawki, łóżka, miski na jedzenie i napoje.
3. Samolotowy.
4. Podczas transfuzji krwi.
5. Przez ukąszenia owadów wysysających krew (komary, muszki).
6. Seksualny. Podczas krycia.
7. Wewnątrzmaciczna.
8. Pasożytnicze (pchły, kleszcze, wszy, wszy).
9. Naturalny. Podczas przejścia przez kanał rodny.
10. Podczas karmienia piersią. Kocięta zarażają się od matki.

Ważny!

Mykoplazmoza może być bezobjawowa przez długi czas, w tym okresie koty są utajonymi nosicielami i stanowią zagrożenie dla swoich bliskich. Zwierzęta te mają wysokie ryzyko rozwoju patologii.

Grupa ryzyka

• Zwierzęta po chorobie.
• Nowonarodzone kocięta.
• Wychudzone i osłabione koty.
• Zwierzęta ze słabą odpornością.
• Bezpańskie koty.
• Zwierzęta zakażone pasożytami zewnętrznymi i wewnętrznymi.
• Zestresowane koty.
• Kotki w ciąży i karmiące.

Niedobór witamin, nieodpowiednie odżywianie i słaba pielęgnacja osłabiają układ odpornościowy kota i przyczyniają się do wzrostu populacji mykoplazm.

Czy chory kot jest zagrożeniem dla ludzi?

Czy można zarazić się od kota - to pytanie najczęściej przychodzą do weterynarza właściciele pupili.

Odpowiedź na to pytanie jest negatywna.

Mykoplazmy zwierzęce nie są przenoszone na ludzi. Chore zwierzę nie musi być izolowane od członków rodziny i innych zwierząt domowych. Choroba jest przenoszona tylko na członków rodziny kotów.

Jak zrozumieć, że zwierzę zostało zakażone mykoplazmą

Choroba ma długi okres inkubacji. Właściciele zarażonych zwierząt mogą przez kilka tygodni nie zdawać sobie sprawy, że zwierzę ma problemy zdrowotne. Diagnozę komplikuje również fakt, że w niektórych przypadkach mykoplazmoza przebiega bezobjawowo.

Obraz kliniczny patologii jest niejasny i zależy od lokalizacji pasożytów, statusu immunologicznego kota i jego wieku. Objawy mogą się różnić i pojawiać się w różnym stopniu nasilenia i nasilenia. We wczesnych stadiach choroba może przypominać przeziębienie.

Typowe objawy mykoplazmozy u kota

1. Niedokrwistość.
2. Letarg, apatia, senność.
3. Zmniejszony apetyt, anoreksja.
4. Zmniejszona aktywność fizyczna, osłabienie.
5. Podwyższona temperatura ciała, gorączka.
6. Zażółcony kolor skóry.
7. Bladość skóry i błon śluzowych.
8. Zmiany w zachowaniu, depresja.
9. Łzawienie.
10. Ropna i surowicza wydzielina z oczu i nosa.

Znaki w zależności od lokalizacji pasożytów

1. Nieżyt nosa, kichanie, suchy kaszel.
2. Duszność, duszność.
3. Obrzęk i bolesność stawów. Artretyzm.
4. Zaburzenia chodu, problemy ruchowe.
5. Infekcje dróg moczowych. Zapalenie pęcherza.
6. Zapalenie gruczołu krokowego.
7. Mimowolne oddawanie moczu.
8. Zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli.
9. Zapalenie spojówek.
10. Obrzęk węzłów chłonnych i śledziony.
11. Ropne stany zapalne, owrzodzenia i nadżerki na skórze.
12. Problemy z reprodukcją: samoistne poronienie, niepłodność, urodzenie martwego dziecka.

Jeśli pojawi się którykolwiek z tych objawów, musisz natychmiast pokazać swojemu zwierzakowi weterynarzowi diagnozę i przepisać schemat leczenia.

Diagnostyka

Mykoplazma u kotów jest wykrywana tylko przez laboratorium. Ta patologia nie jest wykrywana przez oko - potrzebna jest głęboka, przemyślana diagnoza.

Etapy środków diagnostycznych:

• Zbieranie historii i badanie wzrokowe kota.
• Analiza moczu.
• Ogólne i biochemiczne badania krwi.
• Badanie rozmazu krwi pod mikroskopem w celu identyfikacji pasożytów.
• Badania laboratoryjne wymazów z dróg moczowych.
• Diagnostyka PCR na obecność antygenów.
• Badanie popłuczyn ze spojówki.
• Wymaz ustny.
• Badanie krwi w teście immunologicznym.

Antybiotyki na mykoplazmozę są najczęstszą formą leczenia. Dlatego do powyższych badań dodano test wrażliwości na antybiotyki.

Na podstawie wyników wszystkich badań lekarz diagnozuje i przepisuje leczenie.

Jak leczy się mykoplazmozę?

Schemat leczenia zależy od lokalizacji infekcji, stopnia aktywności pasożytów i ciężkości choroby. Wystarczy kilka dni, aby złagodzić objawy ostrej postaci choroby. Leczenie przewlekłej mykoplazmozy może potrwać kilka miesięcy.

Przygotowania:

1. Antybiotyki: tetracyklina, doksycyklina, bicylina, azytromycyna, enrofloksacyna, chloramfenikol.
2. Środki przeciwbólowe. Aby złagodzić ból i gorączkę.
3. Sterydy: prednizon.
4. Immunomodulatory: feliferon, interferon, mykoplazma imun.

Jednocześnie prowadzone jest leczenie objawowe i leczenie podtrzymujące: leczy się błony śluzowe z wydzieliny ropnej, przepisywane są kursy probiotyków i witamin.

Przeczytaj też o wyborze witamin dla kotów.

Aby odciążyć wątrobę, przepisuje się hepatoprotektory: Karsil.

W ciężkich przypadkach (ciężka anemia) kotom podaje się transfuzję krwi.

Ważny!

Aby zapobiec nawrotom choroby przez cały okres leczenia, siedliska zwierząt są dezynfekowane. Zdrowe koty są izolowane od chorych kotów.

Zapobieganie mykoplazmozie

Szczepienia przeciwko tej chorobie nie są przeprowadzane, dlatego wszelkie środki zapobiegawcze powinny mieć na celu utrzymanie wysokiej odporności zwierzęcia, właściwą opiekę i dobre odżywianie.

Ważne jest przestrzeganie warunków leczenia kotów przeciwpchłowych i przeciwrobaczych, ponieważ ekto- i endopasożyty mogą rozprzestrzeniać mykoplazmę.

Główną zasadą zapobiegania wszystkim chorobom jest to, że regularne badania profilaktyczne zwierzęcia pomogą w odpowiednim czasie zidentyfikować patologię.

Wideo