Częste choroby kotów: objawy i leczenie

Kategoria Koty

Zadowolony

Jak stwierdzić, czy kot jest chory
Jakie choroby występują u kotów
- Wideo: choroby skóry u kotów
Objawy kliniczne różnych chorób
- Tabela: Częste choroby i objawy kotów
- Galeria zdjęć: objawy patologii kotów
Choroby przenoszone z kotów na ludzi
Najczęściej kocięta chorują
Na jakie patologie podatne są starsze koty?
Profilaktyka

Zdrowe koty są aktywne i wesołe. Każda choroba, nawet drobna, zawsze wpływa na zachowanie zwierzęcia. Uważny właściciel na pewno zauważy niepokojące objawy i zwróci się o pomoc lekarską do kliniki weterynaryjnej.

Jak stwierdzić, czy kot jest chory

Kot może zachorować w każdym wieku. A także rozwój patologii nie zależy od rasy zwierzęcia. Gdy stan zdrowia kota się pogarsza, można zaobserwować następujące ogólne objawy:

letarg zwierzęcia;
słaby apetyt;
lęk;
zaburzenia snu.

Jeśli kot odmówi ulubionego przysmaku, powinno to ostrzec właściciela

Jakie choroby występują u kotów

Choroby u kotów można podzielić na następujące typy:

pasożytniczy. Najczęstsze pasożyty u kotów to:

pchły - owady bezskrzydłe o wielkości 2–2,5 mm. Dostając się na skórę, pchła gryzie kota i zaczyna żywić się jego krwią. W przypadku znalezienia pcheł leczenie można przeprowadzić niezależnie, jednak skontaktowanie się z weterynarzem nie będzie zbędne. Specjalista dobierze leki skuteczne i bezpieczne dla zwierzęcia: specjalne szampony i spraye, krople na kłęb-
Pchła ma wiele nóg, dzięki czemu jest pewnie przyczepiona do skóry kota
roztocza ucha - pasożyty o wielkości 0,3-0,5 mm. Zdrowy kot zostaje zarażony, gdy wejdzie w kontakt z zarażonym zwierzęciem. Roztocza ucha są bardzo niebezpieczne i mogą powodować upośledzenie słuchu lub uszkodzenie opon mózgowych, dlatego leczenie powinno być prowadzone wyłącznie pod nadzorem specjalisty. Terapię przeprowadza się za pomocą środków antyseptycznych i leków przeciw roztoczom;
nicienie (robaki) - robaki wpływające na przewód pokarmowy kota. Nicienie występują w różnych typach i rozmiarach. W klinice weterynaryjnej w przypadku podejrzenia robaków zbadany zostanie kał i krew kota. Po potwierdzeniu diagnozy zwierzęciu zostaną przepisane leki przeciw robakom do użytku zewnętrznego i wewnętrznego;

patologie zakaźne:

wścieklizna – wirus przenoszony przez dzikie zwierzęta, a także bezpańskie koty i psy. Najczęściej infekcja zwierząt domowych następuje po ugryzieniu przez zarażone zwierzę. Niestety ta choroba jest nieuleczalna. Wścieklizna zawsze zabija kota-

Porzucone koty i psy są często nosicielami wirusa wścieklizny

choroby układu oddechowego - pokonanie różnych wirusów górnych dróg oddechowych kota. Jedną z najczęstszych dolegliwości układu oddechowego jest kalciwirus – zakażenie kota wirusem kaliciwirusa kotów. Zakażenie zwierząt domowych następuje głównie po kontakcie z innymi chorymi zwierzętami. Aktywna faza choroby trwa 1-3 tygodnie, po czym przy odpowiednim leczeniu zwierzę wraca do zdrowia. Terapię prowadzi się za pomocą leków przeciwwirusowych i immunomodulatorów;

panleukopenia - koci plaga. Źródło infekcji - zakażone zwierzęta. Czynnikiem sprawczym jest wirus, który infekuje przewód pokarmowy kota. Leczenie odbywa się pod nadzorem lekarza weterynarii i może obejmować lewatywy oczyszczające, pokarmy dietetyczne, przyjmowanie leków zwiększających odporność;

skórny:

grzybica - choroba grzybicza. Mikroorganizmy chorobotwórcze, raz na skórze zwierzęcia, zaczynają aktywnie żywić się komórkami nabłonka. Rozmnażanie grzybów pasożytniczych następuje przez zarodniki. Zdrowy kot może zarazić się grzybicą nie tylko od chorego zwierzęcia, ale także od otaczających go przedmiotów. Na przykład, jeśli właściciel kota był na zewnątrz i siedział na ławce, na której wcześniej leżało zarażone zwierzę, patogenne drobnoustroje mogą dostać się na ubrania tej osoby. Dokładną diagnozę może postawić tylko weterynarz. Leczenie odbywa się za pomocą szczepień, stosowania specjalnych szamponów i maści;

zapalenia skóry, które są pochodzenia zakaźnego, alergicznego i urazowego. W przychodni weterynaryjnej lekarz na podstawie wyników kompleksowego badania będzie mógł ustalić przyczynę choroby. Leczenie może obejmować stosowanie leków przeciwhistaminowych, leków hormonalnych, specjalnych maści-

Reakcja alergiczna na zastosowany szampon może powodować zapalenie skóry u kotów

niezakaźne choroby narządów wewnętrznych i układów:

nerek - kamica moczowa, przewlekła niewydolność nerek (stopniowy spadek czynności wydalniczych nerek), odmiedniczkowe zapalenie nerek (uszkodzenie nerek przez wirusy i bakterie). Choroba nerek wymaga obowiązkowej wizyty u weterynarza. Patologie leczy się dietą, lekami przeciwbakteryjnymi, specjalnymi dodatkami do żywności;

trzustka. Częstymi chorobami kotów są cukrzyca typu I i II. Dolegliwości charakteryzują się wzrostem poziomu cukru we krwi. Cukrzyca typu I to choroba autoimmunologiczna, w której trzustka (trzustka) całkowicie przestaje wytwarzać insulinę. Cukrzyca typu II – patologia nabyta. Najczęściej u kotów z nadwagą, co powoduje zmniejszoną wrażliwość komórek na insulinę. W przypadku cukrzycy dowolnego typu leczenie powinien przepisać specjalista. Terapię można prowadzić za pomocą regularnych zastrzyków insuliny, przyjmowania leków przeciwhiperglikemicznych, diety;

serce - zapalenie mięśnia sercowego (stan zapalny mięśnia sercowego), mięsień sercowy (zmiany zwyrodnieniowe mięśnia sercowego). Diagnoza opiera się na wynikach badań medycznych: badanie krwi, pomiar ciśnienia krwi, kardiogram. Leczenie jest przepisywane przez lekarza weterynarii i może obejmować stosowanie sulfonamidów (środków przeciwdrobnoustrojowych), glikozydów nasercowych (leków poprawiających krążenie krwi i normalizujących częstość akcji serca), kompleksów witaminowych, suplementów diety-

Jeśli podejrzewasz patologię serca, kot jest badany za pomocą elektrokardiogramu

przewód pokarmowy: zapalenie okrężnicy (stan zapalny jelita grubego), zapalenie żołądka (zapalenie błony śluzowej żołądka). Diagnostyka przeprowadzana jest w przychodni weterynaryjnej za pomocą coprogramu (badanie kału), kolonoskopii (wprowadzenie sondy do jelita grubego), biochemii krwi. Leczenie może obejmować antybiotyki, leki przeciwskurczowe, przeciwwymiotne, probiotyki. Dieta terapeutyczna jest obowiązkowa;

choroby oczu:

zapalenie spojówek – zapalenie wewnętrznej błony śluzowej oka. Zwykle wystarczy oględziny kota, aby weterynarz postawił diagnozę. Terapia ogranicza się do płukania oczu roztworami antyseptycznymi, stosowania kropli przeciwbakteryjnych i specjalnych maści-

Zapalenie spojówek leczy się antybakteryjnymi kroplami do oczu

wypadanie trzeciej powieki. Trzecia powieka – film umieszczony w kąciku kociego oka. Jego funkcją jest ochrona oczu zwierzęcia przed zranieniem i zabrudzeniem. U zdrowego kota możesz zobaczyć tylko trzecią powiekę, gdy mrugniesz. W stanie patologicznym trzecia powieka jest stale widoczna. Choroba jest bardzo niebezpieczna i może prowadzić do utraty wzroku, dlatego leczenie powinno być wybierane wyłącznie przez specjalistę. Rodzaj terapii zależy od przyczyny choroby: w przypadku dostania się ciała obcego do oka usuwany jest przedmiot obcy, w przypadku choroby wywołanej przez bakterie przeprowadza się antybiotykoterapię;

zapalenie powiek – proces zapalny, który wpływa na powieki. W przypadku objawów charakterystycznych dla choroby konieczna jest konsultacja z lekarzem weterynarii. Leczenie może obejmować maści przeciwbakteryjne lub przeciwgrzybicze oraz powieki z solą fizjologiczną. W trudnych sytuacjach uciekają się do leczenia chirurgicznego;

choroby ucha:

zapalenie ucha środkowego - proces zakaźny, który występuje w uchu wewnętrznym, środkowym lub zewnętrznym. Przyczynami patologii są często hipotermia - infekcje grzybicze, pasożytnicze i bakteryjne. Leczenie zapalenia ucha środkowego powinno być monitorowane przez lekarza, ponieważ choroba niewłaściwie leczona może prowadzić do utraty słuchu. Terapia może obejmować stosowanie antybiotyków, kropli przeciwdrobnoustrojowych, immunostymulantów-

Długotrwała ekspozycja kota na zimno może prowadzić do zapalenia ucha środkowego

ropień - tworzenie jamy wypełnionej ropą na wewnętrznej lub zewnętrznej powierzchni ucha. Powstanie ropnia poprzedzone jest uszkodzeniem skóry lub błony śluzowej ucha. Ponadto, jeśli bakterie dostaną się do rany, może powstać proces ropny. Ropień jest leczony chirurgicznie w klinice weterynaryjnej. Jeśli terapia nie zostanie rozpoczęta na czas, kot może rozwinąć sepsę - zatrucie krwi;

choroby ginekologiczne:

skręcenie macicy, które występuje u kotek w ciąży. Choroba charakteryzuje się nieprawidłową rotacją macicy z płodem wokół osi podłużnej. Przyczyny patologii: nadmierna aktywność zwierzęcia, upadki, ciosy. Leczenie odbywa się w klinice weterynaryjnej w sposób operacyjny-

Skręcenie macicy jest powszechną patologią u kotek w ciąży

przepuklina macicy. Przepuklina może powstać w wyniku niedoboru witamin, wrodzonych anomalii kanału pachwinowego, starości zwierzęcia. Patologia jest eliminowana za pomocą operacji chirurgicznej;

zapalenie pochwy – zapalenie pochwy, które rozwija się w wyniku infekcji bakteryjnej lub wirusowej. Leczenie odbywa się poprzez przyjmowanie środków przeciwbakteryjnych, mycie pochwy roztworami antyseptycznymi;

choroby układu mięśniowo-szkieletowego, które prowadzą do zmniejszenia aktywności zwierzaka:

zapalenie stawów - proces zapalny w stawach. Czynniki prowokujące: otyłość, nieprawidłowa przemiana materii, kontuzja. Choroba jest diagnozowana za pomocą prześwietlenia stawów. Do leczenia stosuje się leki przeciwzapalne, kompleksy witaminowe i mineralne;

artroza – zmiany dystroficzne w stawach, które prowadzą do zmniejszenia elastyczności tkanki chrzęstnej i kostnej. Przyczyny choroby to brak fosforu i wapnia w organizmie, nadwaga, nadmierna aktywność fizyczna. Terapia polega na stosowaniu hormonalnych leków przeciwzapalnych – leków poprawiających gospodarkę wapniowo-fosforową.

Każda choroba u kota powinna być leczona na samym początku rozwoju. W zaniedbanym stanie wiele chorób może przybrać postać przewlekłą.

Wideo: choroby skóry u kotów

Objawy kliniczne różnych chorób

W zależności od objawów klinicznych właściciel może odgadnąć, na jaką dolegliwość choruje kot.

Tabela: Częste choroby i objawy kotów

Nazwa choroby	Objawy
Inwazja roztoczy ucha	powstawanie ropni za uszami; kot rozdziera łapami obszar za uszami; niepokój i pobudliwość zwierzęcia; kot często kręci głową; zwierzę okresowo obraca głowę o 90 lub 120 stopni;
Pchły u kota	częściowa utrata sierści kota; zwierzę nieustannie swędzi i wgryza się w skórę zębami; tworzenie się czerwonej skórki na skórze; podczas badania skóry zwierzęcia pod lupą widoczne są czarne ciała pasożytów wielkości 2-3 mm; futro zwierzęcia pokryte jest białymi ziarnami - jajami pcheł w kształcie owalnym;
Nicienie	niewystarczający lub nadmierny apetyt u kota; gwałtowny spadek lub wzrost masy zwierzęcia; obecność robaków w kale; wzdęcia; matowy płaszcz; letarg zwierzęcia; swędzenie w odbycie, które powoduje, że kot pociera tyłkiem o podłogę; częsty kaszel; naruszenie stolca o innym charakterze;
Choroba nerek	częste lub rzadkie oddawanie moczu. A także w końcowej fazie przewlekłej niewydolności nerek oddawanie moczu może być całkowicie nieobecne; objawy zatrucia: biegunka, nudności, wymioty; utrata wagi; sucha skóra; brak apetytu;
Cukrzyca typu I	ciągłe pragnienie; częste oddawanie moczu; gwałtowny spadek wagi; sucha skóra; zapach acetonu z ust;
Cukrzyca typu II	otyłość kota; bezczynność; ciągłe pragnienie; zwiększone dobowe wydalanie moczu (ilość moczu wydalana przez nerki w ciągu 24 godzin); zapach acetonu z ust;
Choroba serca	ciężki oddech, który jest najbardziej wyraźny po aktywności fizycznej; bulgotanie w klatce piersiowej; zimne uszy i łapy; bladość błon śluzowych; letarg zwierzęcia; brak apetytu;
Zapalenie okrężnicy	częste wypróżnienia; luźne stolce; kał może zawierać krew, śluz, ropę; wymiociny; utrata wagi;
Nieżyt żołądka	zmniejszony apetyt; naprzemienne zaparcia i biegunka; kawałki niestrawionego pokarmu znajdują się w kale; nieprzyjemny zapach z ust; biała powłoka na języku; bezczynność zwierzęcia; matowość sierści;
Zapalenie spojówek	zaczerwienienie błon śluzowych oczu; intensywne łzawienie; ropne wydzieliny z oczu; swędzenie powiek, które powoduje, że kot nieustannie „myje” oczy; „Przyklejanie się” powiek po śnie;
Zapalenie powiek	W początkowej fazie choroby powieki pokryte są ropnymi strupami. W miarę rozwoju patologii ropne strupy zostają zastąpione wrzodziejącą powierzchnią. Inne objawy: brak rzęs; odwrócenie stulecia; swędzenie powiek;
Wypadanie trzeciej powieki	zwiększone łzawienie; obrzęk powiek; mimowolne częste mruganie; zaczerwienienie powiek i błon śluzowych oczu; ropne wydzieliny z oczu; nietolerancja na jasne światło. Każde oświetlenie podrażnia błonę śluzową oczu kota, a zwierzę woli ukrywać się w ciemnych zakamarkach pokoju; swędzenie powiek;
Zapalenie ucha	kot stale przechyla głowę w kierunku chorego ucha; zwierzę ociera bolące ucho łapą; z ucha obserwuje się wydzielinę śluzową lub ropną; bezczynność kota; wysoka temperatura ogólna i lokalna; zmniejszony apetyt;
Ropień ucha	zapalenie i obrzęk w miejscu zmiany; ból podczas naciskania na obszar patologiczny; powstawanie żółto-zielonej płytki na dotkniętej powierzchni; wzrost temperatury lokalnej i ogólnej; zgniły zapach z jamy wypełnionej ropą; bezczynność zwierzęcia;
Wścieklizna	ataki agresji u zwierzęcia. Światła i głośne dźwięki potęgują stan złości kota; niezdolność do połykania wody z powodu paraliżu mięśni gardła; obfite ślinienie; pojawienie się piany z ust; skurcze kończyn;
Kalcywiroza	wysoka temperatura ciała; wydzielina śluzowa z nosa i oczu; wymiociny; powstawanie ran na języku, ustach i nosie; odmowa jedzenia; ciężki oddech; kaszel; kalectwo; ślinotok;
Panleukopenii	wysoka temperatura ciała; wymiociny; ciągłe pragnienie, ale jednocześnie kot mało pije; ciemny i mętny mocz o nieprzyjemnym zapachu; sucha skóra i błony śluzowe; wydzielina śluzowa z oczu i nosa; ból brzucha, który sprawia, że zwierzę się zwija;
Liszaj obrączkowy	pojawienie się łysych plam na głowie, uszach, nosie, łapach i innych częściach ciała; powstawanie szarej płytki na łysych obszarach; swędzenie skóry; niepokój zwierzęcia; deformacja pazurów;
Zapalenie skóry	pojawienie się wysypki na skórze. Wysypka może składać się z pęcherzy lub ran; zaczerwienienie skóry; wzrost temperatury lokalnej; swędząca skóra; otarcia i zadrapania na uszkodzonych obszarach; niepokój zwierzęcia;
Skręcanie macicy	brak apetytu; uciskany stan zwierzęcia; pragnienie; kot często się garbi; fałszywe skurcze;
Przepuklina macicy	w obszarze poniżej fałdu pachwinowego powstaje występ, który po naciśnięciu jest osadzony w jamie brzusznej; zmniejszenie dobowego wydalania moczu; ból brzucha; bezczynność kota;
Zapalenie pochwy	żółta, zielona lub biała wydzielina z pochwy; częste lizanie genitaliów kota; zwiększone oddawanie moczu;
Choroby układu mięśniowo-szkieletowego	bezczynność kota; ograniczony ruch; agresywność; chwiejny chód.

Galeria zdjęć: objawy patologii kotów

Pchły są małe i koloru brązowego

W przypadku zapalenia spojówek kot może mieć ropny ołów z oczu

Zapalenie powiek charakteryzuje się zaczerwienieniem powiek u kota

Choroby przenoszone z kotów na ludzi

Istnieją choroby kotów, które mogą być przenoszone ze zwierzęcia na jego właściciela:

robaki;
zapalenie spojówek;
zapalenie powiek;
wścieklizna. Wirus może zostać przeniesiony na ludzi, jeśli zarażony kot go podrapie lub ugryzie. Objawy u ludzi są takie same jak u kotów. Zarażonej osoby nie da się uratować, choroba kończy się śmiercią.

Aby uniknąć infekcji przez kontakt z chorym kotem, należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa:

umyj ręce mydłem i wodą po pogłaskaniu zwierzęcia;
przeprowadzać manipulacje przy leczeniu kota (czesanie, mycie i wkraplanie oczu) w rękawiczkach medycznych.
Aby nie złapać zapalenia spojówek lub powiek u kota, konieczne jest zakopanie oczu zwierzęcia za pomocą rękawic medycznych

Najczęściej kocięta chorują

Kocięta mogą być również podatne na różne choroby. Jednak u niemowląt najczęściej obserwuje się następujące patologie:

infekcje górnych dróg oddechowych;
robaki;
uszkodzenie skóry przez pchły;
zapalenie okrężnicy.

Aby pomóc kociakowi nie wahaj się i zasięgnij pomocy lekarza weterynarii.

Układ odpornościowy kociąt jest w trakcie formowania się, więc siły obronne organizmu są osłabione. Powoduje to częste choroby układu oddechowego.

Na jakie patologie podatne są starsze koty?

Starsze koty są bardziej narażone na wystąpienie następujących stanów:

choroby układu mięśniowo-szkieletowego. Metabolizm u kotów jest zaburzony z wiekiem, co może prowadzić do obniżenia zawartości wapnia i fosforu we krwi. Brak tych składników odżywczych prowadzi do zniszczenia tkanki kostnej i chrzęstnej;
patologie serca. U starszych kotów często diagnozuje się wysokie ciśnienie krwi, które może powodować nieprawidłowe funkcjonowanie układu krążenia;
cukrzyca typu II. Wiele starszych kotów nie porusza się zbytnio i dlatego jest podatnych na nadwagę;
przewlekłą niewydolność nerek. Wraz z wiekiem kotów krążenie krwi może ulec pogorszeniu, co często prowadzi do zmniejszenia wydalania przez nerki.

Podeszły wiek jest dodatkowym czynnikiem rozwoju chorób u kotów

Profilaktyka

Aby zmniejszyć ryzyko rozwoju chorób u ukochanych zwierząt, przestrzegaj następujących zaleceń:

regularnie odwiedzaj swojego lekarza weterynarii w celu przeprowadzenia profilaktycznych badań lekarskich;
upewnij się, że karma dla kota jest zbilansowana;
nie pozwalaj zwierzęciu na otyłość;
w celu zapobiegania robakom nie używaj w diecie kota surowego mięsa i ryb. Karmiąc zwierzę suchą karmą, zwracaj uwagę na trwałość karmy;
nie rezygnuj z obowiązkowych szczepień dla kotów. Na przykład wściekliźnie można zapobiec jedynie poprzez szczepienie.
Szczepienia pomogą ochronić Twojego zwierzaka przed groźnymi chorobami

Wynik każdej choroby kota zależy przede wszystkim od właściwych działań właściciela: jeśli u zwierzęcia pojawią się jakiekolwiek objawy patologiczne, należy zasięgnąć porady specjalisty.