Chlamydia u kotów

Czynnik sprawczy chlamydii zaczyna namnażać się na powierzchni błony śluzowej górnych dróg oddechowych. Patogeny bardzo szybko rozprzestrzeniają się również na błony śluzowe żołądka i jelit. Okres inkubacji trwa około tygodnia i jest uważany za najdłuższy w porównaniu z istniejącymi chorobami układu oddechowego u kotów.

Lekarze weterynarii byli w stanie dokładnie określić czynniki, które przyczyniają się do występowania chlamydii:

• obecność współistniejących infekcji w połączeniu z innymi chorobotwórczymi chorobami układu oddechowego;
• ignorowanie wprowadzenia szczepionki przeciwko czynnikowi wywołującemu chlamydię;
• sytuacja, w której kilka kotów przebywa w jednym pomieszczeniu, np. w schroniskach i hotelach.

Wyciągnijmy teraz wnioski z powyższego. Chlamydia u kotów wpływa nie tylko na układ wzrokowy i oddechowy, ale także na funkcjonalność przewodu pokarmowego i zdrowie układu rozrodczego. Ta ostatnia infekcja jest szczególnie niebezpieczna dla kotów, ponieważ objawia się bez objawów klinicznych, ale często powoduje nie tylko infekcję płodu, ale także aborcję.

Na szczęście chlamydia nie jest zbyt powszechna wśród tych uroczych zwierzątek, tylko 10% kotów jest chronicznymi nosicielami infekcji. Prawdziwe przypadki epidemii zdarzają się niezwykle rzadko i dotyczą głównie bardzo młodych kociąt. Udowodniono, że nie ma predyspozycji genetycznych ani rasowych.

Jak stwierdzić, czy kociak ma chlamydię? Choroba jest widoczna natychmiast, ponieważ powierzchnia gałki ocznej jest pokryta ropą, a oddech dziecka staje się bardzo szybki. Najbardziej podatny wiek na wystąpienie choroby to wiek od jednego miesiąca do sześciu miesięcy.

Zwykle nie ma widocznych zewnętrznych oznak zakażenia kota bakteriami Chlamydia. Jawna chlamydia może objawiać się infekcją stawów w obecności innych chorób:

• brak apetytu i pragnienie u kota;
• szybki rozwój zapalenia spojówek, zwłaszcza ziarninowania, które zaczyna się jako jednostronne, ale szybko rozprzestrzenia się na oba oczy;
• strach przed światłem, łzawienie oczu, skurcze i zamykanie powiek, zaczerwienienie oka;
• pojawienie się duszności, kataru i kichania;
• na tle powyższych objawów może pojawić się zapalenie płuc, a następnie świszczący oddech i kaszel;
• stan gorączkowy, podwyższona temperatura ciała;
• kuleje na wszystkie nogi;
• trudności w poruszaniu się;
• niedowaga, niedobór witamin i całkowite wyczerpanie organizmu.

Leczenie chlamydii u kotów

Przed rozpoczęciem leczenia chlamydii należy przeprowadzić dokładną diagnozę organizmu, aż stanie się w stu procentach jasne, że to właśnie ta choroba wymaga leczenia. Należy zwrócić uwagę właścicielowi, że weterynarz z łatwością postawił diagnozę na podstawie badania ogólnego i bez innych badań pomocniczych. W takim przypadku powinieneś skontaktować się z bardziej wykwalifikowanym weterynarzem. Jeśli istnieje choćby najmniejsze podejrzenie tej choroby, lekarz weterynarii jest po prostu zobowiązany do pobrania materiału do analizy laboratoryjnej. Materiał pobierany jest z okolic oczu, powierzchni nosa i błony śluzowej narządów układu moczowo-płciowego.

Gdy diagnoza zostanie potwierdzona, charakter leczenia zależy od indywidualnego stanu zdrowia kota. Wszystkie leki, dawkowanie, a także schemat dawkowania są zawsze przepisywane indywidualnie. Jeśli zwierzę przyjmuje leki zgodnie z ogólnym schematem, szanse na szybki powrót do zdrowia są znacznie zmniejszone. Podstawą każdego leczenia jest wyznaczenie odpowiedniego antybiotyku i środka antyseptycznego do leczenia dotkniętych obszarów, często nosa i oczu. Skuteczność leczenia kociej chlamydii zależy od jakości immunoterapii. Przy osłabionym układzie odpornościowym nawet odpowiednie leczenie nie może przynieść pozytywnych rezultatów.

Oczywiście najlepszym sposobem na pozbycie się chlamydii u kotów nie jest leczenie, ale zapobieganie chorobie antybiotykami. Niektóre zalecenia są bardzo proste i wymagają elementarnego przestrzegania zasad higieny zwierząt, ograniczania kontaktu z ewentualnymi nosicielami choroby, a co najważniejsze, należy zadbać o regularne szczepienie swojego pupila. Oczywiście szczepienia przeciwko chlamydiom nie są obowiązkowe, ale jeśli zastosujesz się do corocznych szczepień, możesz osiągnąć dobre rezultaty i nie przynosić żadnych niedogodności dla zdrowia zwierzęcia.

Wczesne rozpoznanie choroby, które jest możliwe dzięki regularnym profilaktycznym badaniom kota, pomaga w walce z chlamydią. Pozycja obowiązkowa dla osób, które aktywnie uczestniczą w życiu społecznym, czynnie uczęszczają na wystawy i uczestniczą w prokreacji. Ponadto, aby zapewnić zdrowy potomstwo, należy upewnić się, że kot jest wolny od tego typu infekcji.

Mówi się, że występuje naturalna odporność na drobnoustroje chlamydii, choć jest znikoma. Niestety bardzo rzadko chroni kota przed czynnikiem sprawczym choroby. Nawet jeśli zwierzę zdołało pokonać chlamydię, odporność na tę chorobę nadal się nie tworzy. Bez względu na wybraną szczepionkę, żadna szczepionka nie może zapewnić całkowitej ochrony przed postępem choroby. W okresie prowadzenia działań leczniczych konieczne jest ograniczenie kota do kontaktu z innymi zwierzętami.

Czy chlamydia przenosi się z kota na człowieka?

Chlamydia należy do kategorii chorób odzwierzęcych, czyli tych dolegliwości, które mogą stać się prowokatorami infekcji oczu u ludzi. Bardzo często choroby te są przenoszone z kota na właściciela. Jeśli u Twojego kota zdiagnozowano chlamydię, nie musisz się bać ani próbować pozbyć zwierzaka. Rozumiesz, że pozostawienie chorego zwierzęcia jest co najmniej nieetyczne i niewybaczalne.

Ponadto chlamydia nie jest śmiertelną diagnozą, możesz się jej pozbyć, stosując się do wszystkich zaleceń lekarza weterynarii. Ważnym punktem jest wykluczenie wszelkich kontaktów między Twoim kotem a innymi przedstawicielami kociego świata. Jest to konieczne, aby zapobiec ponownemu przedostawaniu się patogenu do błon śluzowych oczu, nosa i ust.

Z reguły zarażenie kocimi chlamydiami następuje poprzez unoszące się w powietrzu kropelki, kontakt i seks. Jeśli leczenie okazało się bezwarunkowe lub drobnoustroje chlamydii wykazywały niewrażliwość na leki, to po zakończeniu terapii konieczne będzie wykonanie testów kontrolnych.

Jedyną niezawodną metodą, która pozwala postawić diagnozę na dowolnym etapie chlamydii, jest metoda reakcji łańcuchowej polimerazy. Ważne jest, aby robić to przynajmniej raz w roku, ponieważ koty mają tendencję do ukrywania objawów.

Prawdę mówiąc, każdy ma wszelkie szanse na złapanie chlamydii od kota. Ale to ryzyko jest niewielkie, ponieważ infekcja wnika tylko do organizmu osób, u których układ odpornościowy jest osłabiony.

Jak rozumiesz, musisz walczyć o zdrowie swojego pupila. Kiedy Twój kot jest jeszcze bardzo mały, musisz opiekować się nim ze szczególną ostrożnością. Najważniejsze, aby kociak był wesoły, wesoły, miał dobry apetyt, a jego błony śluzowe były czyste i wolne od ropy. Obserwuj swojego zwierzaka, a wtedy odpowie ci z miłością i lojalnością!