Jakie są przyczyny astmy u kotów i jak ją leczyć

Przyczyny i czynniki prowokujące

Etiologia tej choroby u kotów nie została wystarczająco zbadana, ale wiadomo, że główną przyczyną astmy jest alergiczny nastrój organizmu.

Główne czynniki wywołujące chorobę to:

• niektóre predyspozycje rasowe (najbardziej podatne na choroby są koty ras himalajskich i syjamskich);
• dziedziczna predyspozycja (choroba może być przenoszona z rodziców na dzieci);
• stresujące sytuacje;
• choroby o etiologii zakaźnej i wirusowej;
• choroby układu oddechowego o charakterze niezakaźnym;
• substancje uczulające (pyłki roślinne, kurz domowy, chemia gospodarcza, dym tytoniowy, pasożyty skóry itp.).

Choroba jest równie prawdopodobna u starszego kota i kociaka. Może mieć objawy sezonowe, jeśli kontakt z alergenami jest prawdopodobny tylko w określonej porze roku lub w określonych warunkach pogodowych.

Etapy rozwoju choroby

Astma u kotów domowych może być różna. W zależności od częstotliwości ataków i ciężkości przebiegu, istnieje kilka etapów rozwoju choroby. Jeśli choroba nie będzie leczona, stopniowo rozwinie się w cięższą postać.

1. Stadium łagodne do łagodnego charakteryzuje się rzadkimi, krótkimi atakami. Właściciel może nawet nie zauważyć, że kot jest chory.
2. Środkowy etap. Rzadko występujące napady są cięższe. Zwierzę już bardzo cierpi.
3. Ciężki etap. Ataki dręczą zwierzę codziennie, z rzadkimi wyjątkami. Są oznaki głodu tlenu.
4. Etap zagrażający życiu. Jeśli nie podejmiesz kroków, aby powstrzymać atak, kot może umrzeć na swojej wysokości. Obserwuje się znaczny głód tlenu, czubek nosa i warg może przybrać niebieskawy odcień, możliwa jest utrata przytomności.

Choroba nie może przejść do stadium zagrażającego życiu. Jest obarczona nieodwracalnymi warunkami. Ratowanie zwierzęcia w momencie pojawienia się pierwszych objawów polega na jak najszybszym zwróceniu się do lekarza weterynarii i pilnym rozpoczęciu leczenia objawowego.

Objawy choroby

Objawy astmy mogą być praktycznie nie do odróżnienia od innych chorób układu oddechowego. Mogą to być infekcje bakteryjne lub wirusowe dróg oddechowych, niewydolność serca, choroby nowotworowe, połknięcie ciała obcego do narządów oddechowych. Prawidłową diagnozę może postawić tylko doświadczony specjalista po kompleksowym badaniu.

Ataki astmy mają pewne cechy. Mają pewną periodyczność i mogą pojawić się nagle na tle pozornie pełnego zdrowia. W przerwie między atakami praktycznie nie ma oznak choroby.

Symptomatyczny obraz ataku jest następujący:

• z powodu zwężenia światła oskrzeli i skurczów mięśni dochodzi do nagłego uduszenia;
• zwierzę siedzi w charakterystycznej pozie (zgięte nogi, głowa w dół, oddycha z otwartymi ustami);
• często występuje histeryczny kaszel, przyspieszony oddech ze świstem;
• zwierzę jest zmartwione, może się spieszyć;
• w ciągu dnia występuje zwiększone zmęczenie, letarg.

Aby zapobiec nasileniu się objawów, właściciel musi być w stanie udzielić swojemu zwierzakowi pierwszej pomocy. Powinien składać się z następujących działań:

• Nie panikuj i uspokój kota. Zwierzę może być leczone homeopatycznym sprayem łagodzącym na bazie esencji kwiatowej po wewnętrznej stronie ucha.
• Jeśli zwierzę otrzymało już przepisane leki, należy je natychmiast podać.
• Zwierzęciu należy podać jak najwięcej wody w celu rozcieńczenia i usunięcia flegmy tworzącej się w oskrzelach.

Jeżeli pomimo podjętych środków stan zwierzęcia nie poprawi się, należy jak najszybciej pokazać to lekarzowi weterynarii i w miarę możliwości wezwać pogotowie weterynaryjne do domu.

Diagnostyka

Rozpoznanie astmy powinno mieć przede wszystkim charakter zróżnicowany, aby oddzielić ją od innych chorób o podobnych objawach.

1. W tej sytuacji najbardziej pouczająca jest radiografia. Z jego pomocą można wykluczyć zapalenie płuc i zapalenie oskrzeli o różnej etiologii, obecność nowotworów. Pogrubienie ściany oskrzeli i rozciągnięcie przepony na rentgenogramie z dużym prawdopodobieństwem pozwala przypuszczać, że zwierzę ma astmę oskrzelową.
2. Ogólne badanie krwi również daje wiele informacji. Jeśli krew zwierzęcia ma zwiększoną zawartość eozynofili (specjalne leukocyty, które określają nastrój alergiczny organizmu), wzrasta również prawdopodobieństwo astmy.
3. Krew i kał są badane pod kątem robaków, aby wykluczyć inwazję płuc.
4. Zbadaj górne drogi oddechowe pod kątem ciał obcych.
5. Diagnozowanie chorób górnych dróg oddechowych o etiologii zakaźnej i wirusowej.

W przypadku wymazanej postaci choroby nawet prześwietlenie może być mało przydatne do postawienia diagnozy. W takim przypadku konieczne jest skorzystanie z dodatkowych badań laboratoryjnych.

Leczenie dolegliwości

Podstawą leczenia kotów z astmą jest farmakoterapia. Często musi to trwać całe życie. Zasadniczo przepisywane są następujące grupy leków:

1. Środki hormonalne - glikokortykosteroidy (prednizolon). Zatrzymują proces zapalny w oskrzelach i są podstawą leczenia objawowego. Długotrwałe ich stosowanie jest niebezpieczne ze względu na występowanie poważnych skutków ubocznych ze strony wątroby, nerek i naczyń krwionośnych.
2. Leki rozszerzające oskrzela (głównie na bazie salbutamolu) pozwalają szybko powstrzymać ataki. Produkowany w formie aerozolu i podawany za pomocą inhalatora.
3. Antybiotyki stosuje się tylko wtedy, gdy należy również leczyć infekcję bakteryjną dróg oddechowych.

1. Witaminy mają za zadanie wspierać mechanizmy obronne organizmu.

Cechy terapii hormonalnej

Leki hormonalne można wstrzykiwać do organizmu w takiej czy innej formie. Który z nich jest najbardziej odpowiedni w konkretnej sytuacji, powinien zdecydować lekarz prowadzący.

• Preparaty w postaci tabletek są przepisywane w celu uzyskania szybkiego efektu terapeutycznego. Tworzą w organizmie stały poziom terapeutyczny, który zapewnia leczenie bez napadów przez cały okres leczenia.
• Preparaty do wstrzykiwania są łatwo wprowadzane do organizmu zwierzęcia. Szybko się kumulują i odpowiednio szybko dają efekt leczniczy. Ale jednocześnie mają też wady w postaci możliwości wystąpienia skutków ubocznych.
• Aerozole promują wnikanie leku bezpośrednio do oskrzeli. Dlatego działają lokalnie i nie wpływają na inne narządy i układy. Leki podawane wziewnie kumulują się znacznie wolniej i dopiero po 3-4 tygodniach zaczynają działać przeciwastmatycznie.

Leczenie astmy u kotów w celu przyspieszenia efektu zaczyna się od połączenia tabletek z inhalacją.

Korzystanie z inhalatora

Do podawania leków w postaci aerozoli potrzebny jest inhalator lub spacer – urządzenie, za pomocą którego środek jest rozpylany do dróg oddechowych. Reprezentują specjalną komorę, w której wstrzykuje się lek, i dołączoną do niej maskę. Po przyłożeniu maski do twarzy kota należy ją przytrzymać przez chwilę, aby zwierzę mogło kilkakrotnie wdychać.

Maska tlenowa może być również wymagana w celu złagodzenia ciężkich napadów.

Profilaktyka

W domu z kotem chorym na astmę należy przestrzegać specjalnych zasad higieny.

Przede wszystkim jest to przestrzeganie czystości. Szczególnie konieczne jest dokładne wytarcie kurzu ze wszystkich powierzchni. Do czyszczenia należy starać się używać wyłącznie hipoalergicznych detergentów. Wszystkie chemia gospodarcza powinny być w plastikowych butelkach z zamkniętymi wieczkami. Z reguły trzeba brać częstą wentylację, stałe nawilżanie powietrza, niedopuszczalność dymu tytoniowego. Dieta zwierzęcia nie powinna zawierać szkodliwych lub niebezpiecznych produktów. Ale jednocześnie musi być kompletny, zawierać wszystkie niezbędne składniki odżywcze i pierwiastki śladowe. Wybierając jedzenie, musisz kierować się zaleceniami lekarza weterynarii. Używaj tylko wysokiej jakości paszy.

Ważne jest, aby upewnić się, że kot nie jest zagrożony zapaleniem oskrzeli lub zapaleniem płuc.

Konieczna jest próba skorygowania warunków życia zwierzęcia, aby częstotliwość ataków była znacznie mniejsza, a ich intensywność słabła. Jeśli uda się to osiągnąć, istnieje duża szansa, że ​​wąsaty zwierzak z astmą oskrzelową będzie żył wystarczająco długo.