Objawy i leczenie gronkowca złocistego u psów

Przyczyny rozwoju infekcji

Każde zwierzę ma indywidualną odporność lub predyspozycje na patogen. Pod wpływem pewnych czynników wzrasta ryzyko procesu zapalnego.

Przyczyny rozwoju infekcji gronkowcowej u psów:

1. Zatrucie, niekorzystnie wpływające na funkcjonowanie nerek i wątroby, porażka tych narządów przez infekcję;
2. Problemy odpornościowe zwierząt;
3. Brak witamin z grup A, E, B w organizmie;
4. Wzrost poziomu węglowodanów w organizmie, obecność cukrzycy;
5. Choroby skóry, takie jak nużyca, uszkodzenie pcheł i kleszczy, obecność reakcji alergicznych;
6. Zaburzenia w funkcjonowaniu nadnerczy i tarczycy;
7. Niewystarczająca równowaga diety, brak minerałów i witamin, aby zapewnić normalny poziom życiowej aktywności organizmu;
8. Brak lub niski poziom odporności organizmu zwierzęcia na czynnik sprawczy gronkowca;
9. Obecność ran na skórze psa, które ulegają stanom zapalnym i są dotknięte szkodliwą mikroflorą;
10. Predyspozycje genetyczne niektórych ras psów.

Objawy choroby

Z reguły gronkowiec złocisty wpływa na skórę zwierzęcia. W tym samym czasie pojawiają się ropnie i zapalne okrągłe plamy z suchą skórką, które przypominają grzybicę. A także łysienie dotkniętych obszarów. Ten stan jest szybko leczony, pod warunkiem, że choroba zostanie zdiagnozowana w odpowiednim czasie.

Brak leczenia pogłębia chorobę, powodując poważniejsze objawy zakażenia gronkowcowego, a mianowicie:

1. Infekcja infekcją uszu zwierzęcia, która prowadzi do ciągłego niepokoju, pojawienia się obcych zapachów lub wydzielin, rozwoju tymczasowego paraliżu nerwu twarzowego zwierzęcia;
2. Pojawienie się reakcji alergicznych, które charakteryzują się powstawaniem ropni na skórze;
3. Rozwój ropnego zapalenia skóry, który ma oznaki wtórnej infekcji i objawia się, gdy rany na ciele zwierzęcia są zainfekowane przez drapanie;
4. Uszkodzenie błon śluzowych, które może powodować zapalenie błony śluzowej macicy i ropometrię;
5. Rozwój zapalenia ucha środkowego wywołanego przez wrzody i choroby ucha wewnętrznego, które mogą przekształcić się w nieżyt nosa i zapalenie spojówek.

Dalsze pogorszenie sytuacji w przypadku braku leczenia powoduje silną utratę sierści i łysienie niektórych obszarów skóry zwierzęcia. Ponieważ dotknięte obszary są stale swędzące, pies drapie rany i nie śpi dobrze. W takim przypadku mogą pojawić się bolesne czyraki w wyniku rozprzestrzeniania się bakterii do głębokich warstw skóry.

Należy zauważyć, że gronkowiec złocisty u psów jest niebezpieczny dla ludzi, a zwłaszcza małych dzieci i osób starszych. Dlatego konieczne jest wyleczenie tej choroby na czas, aby uniknąć powikłań i infekcji osób mieszkających obok psa.

Przebieg choroby może przebiegać w dwóch postaciach:

• Podstawowy - który prowokuje rozwój innych chorób;
• Wtórne - wraz z nią pies ma już pewną chorobę, która spowodowała infekcję gronkowcem.

Objawy Staphylococcus aureus

Staphylococcus aureus u psów jest jednym z najbardziej nieprzyjemnych i niebezpiecznych rodzajów infekcji gronkowcami. Objawy tej choroby mogą się różnić w zależności od złożoności choroby i występowania związanych z nią problemów zdrowotnych. Ale istnieją pewne oznaki charakterystyczne dla tego typu infekcji, a mianowicie:

• Wymiociny;
• Biegunka;
• Odwodnienie organizmu;
• Te same objawy jak w przypadku gronkowca.

Staphylococcus aureus najczęściej atakuje organizm młodych psów, których odporność nie jest wystarczająco silna. Specjalista może zdiagnozować ten problem podczas kompleksowego badania. W takim przypadku proces leczenia odbywa się pod nadzorem lekarza.

Diagnostyka

Szybka diagnoza zwiększa skuteczność leczenia, dlatego konieczne jest pokazanie zwierzęcia weterynarzowi przy pierwszych objawach złego samopoczucia.

Metody diagnozowania gronkowca:

• Oględziny;
• Pobieranie próbek wymazu z pętli i napletka;
• Testowanie alergii i chorób immunologicznych;
• Analiza zeskrobiny z wrzodu na ciele psa;
• Ustalenie obecności choroby współistniejącej.

Należy zauważyć, że nie ma potrzeby wykonywania badania krwi, ponieważ może nie wykazać obecności gronkowca. Wyniki diagnostyczne odgrywają ważną rolę w późniejszym przepisaniu leczenia.

Leczenie i profilaktyka

Leczenie gronkowca złocistego u psów jest prowadzone przez lekarza weterynarii lub pod jego nadzorem, ponieważ jest bardzo złożone i może wymagać leczenia współistniejącej choroby. Przede wszystkim należy złagodzić swędzenie i zapobiec dalszej infekcji organizmu poprzez rany i zadrapania. W tym celu stosuje się specjalne maści i szampony o działaniu antybakteryjnym. Również roztwory i żele są przepisywane do suszenia ran na skórze psa. Ponadto antybiotyki, witaminy i immunostymulanty stosuje się zgodnie z zaleceniami specjalisty, których przebieg leczenia trwa zwykle od trzech do sześciu tygodni. Ponieważ leki te mogą uzależniać, po pewnym czasie stosowania konieczna jest zmiana przepisanego środka na analog. Ważnym warunkiem leczenia jest higiena, szczególnie podczas chodzenia na zewnątrz lub po chodzeniu.

Zakażenie gronkowcem u psów nie jest całkowicie wyleczone, ponieważ jego patogen jest stale w organizmie. Dlatego konieczne jest zapobieganie możliwości ponownego nawrotu i pogorszenia stanu zdrowia pod wpływem tego drobnoustroju. Aby to zrobić, warto przestrzegać następujących zaleceń w opiece nad zwierzęciem:

1. Dieta zwierzaka powinna być tak urozmaicona, aby otrzymywała wystarczającą ilość niezbędnych witamin i minerałów;
2. Należy jak najbardziej chronić zwierzę przed stresem, często chodzić;
3. Wszystkie rany na ciele psa muszą być leczone środkami antyseptycznymi;
4. Należy stale kąpać zwierzę, dbać o nie, co znacznie zmniejszy ryzyko zapalenia.

Główny warunek skutecznego leczenia chorób wywołanych przez gronkowca złocistego u psa: objawy choroby powinny być natychmiast zauważone przez właściciela. Uważne podejście do zwierzęcia pomoże jak najwcześniej zdiagnozować obecność infekcji w organizmie i rozpocząć leczenie na czas, aby zapobiec powikłaniom i śmierci.